Προβληματισμός

[xionati]

Θα ήθελα να διαβάσω τις απόψεις σας για ένα θέμα.Γνωρίζω ένα παιδάκι το οποίο είναι δύο ετών και ενός μήνα και το οποίο βιδώνει και ξεβιδώνει βίδες με πραγματικό κατσαβίδι.Επίσης γνωρίζει το νόημα του αριθμού 3 ως σύνολο και φυσικά ζητάει από τους γονείς του συνέχεια να του διαβάζουν βιβλία.Επίσης παίζει με καρτούλες λέξεων και εικόνων και γνωρίζει κάποιες από αυτές τις λέξεις.Επιπλέον συναρμολογεί πάζλ με κορνίζα των 35 κομματιών χωρίς να του υποδεικνύει κανένας ενήλικος τη σωστή θέση.Δε θα ήθελα να σχολιάσω εγώ απλά περιμένω τις απόψεις σας. Τα πάζλ και το ξεβίδωμα τα ξεκίνησε από 17 μηνών.

[PDE ads]

[prf]

Μπράβο στο παιδάκι, αλλά μην πάει ο νους σου αλλού.
Όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από "παιδιά θαύματα".
Προτιμότερο είναι να έχουμε ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά που ζουν την ηλικία τους.
Τις όποιες δεξιότητες και ικανότητες έχουν, μπορούν να τις εκμεταλευτούν στην πορεία της ζωής τους.

[Sophaki]

Μπράβο στο παιδάκι, αλλά μην πάει ο νους σου αλλού.
Όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από "παιδιά θαύματα".
Προτιμότερο είναι να έχουμε ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά που ζουν την ηλικία τους.
Τις όποιες δεξιότητες και ικανότητες έχουν, μπορούν να τις εκμεταλευτούν στην πορεία της ζωής τους.

Συμφωνώ απόλυτα...

[Ritalamp]

Κι εγώ συμφωνώ. Κι επειδή το παιδάκι αυτό σίγουρα θα τύχει αναγνώρισης και εκτίμησης από τον περίγυρό του, καλό θα ήταν να υποστηριχθεί το συναίσθημά του και για να μην πάρει ψηλά τον αμανέ και για να μη νιώθει ότι ο εαυτός του είναι μόνο οι επιτυχίες του και οι διακρίσεις του. Μα καλά του δώσανε κατσαβίδι σε τέτοια ηλικία; Τι να πω... Ελπίζω να μην το πιέζουν.

[PDE ads]

[xionati]

Είναι σίγουρο ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από παιδιά θαύματα.Το συγκεκριμένο δεν πιστεύω ότι αποτελεί μεμονομένο περιστατικό.Σίγουρα υπάρχουν κι άλλα παιδιά που παρουσιάζουν τέτοιες δεξιότητες από τόσο μικρή ηλικιά και ούτε επιδιώκεται να δημιουργήσουμε το μελλοντικό πυρηνικό επιστήμονα.Άλλωστε είναι εγκληματικό να φορτώνουμε την παιδική ηλικία με υπερβολικές απαιτήσεις.Το θέμα είναι ότι το παιδί( κατά τη γνώμη μου) είναι πολύ μικρό για τέτοιες δεξιότητες και δυνατότητες.Γνωρίζουμε τους περιορισμούς που κατά τον Piaget χαρακτηρίζουν τη σκέψη των παιδιών της προσχολικής ηλικίας.Υπάρχουν παιδιά νηπιαγωγείου που δεν μπορούν να βιδώσουν-ξεβιδώσουν και όχι μόνο.Θα ήθελα και την γνώμη συναδέλφων νηπιαγωγών.  

[MARKOS]

εγω παντως βιδωνα και ξεβιδωνα !!!

[emmaki]

Σίγουρα μπράβο στο παιδί αλλά και στην οικογένεια που υποστηρίζει τις ικανότητες του (αν και διαφωνώ νε το κανονικό κατσαβίδι και τις βίδες για λόγους ασφάλειας, αλλά αυτό έιναι άλλο ζήτημα).
Το θέμα είναι να μην πιεστεί σε καμία περίπτωση το παιδί να κατακτήσει και άλλες δεξιότητες, αλλά αυτό να έρθει φυσικά και λογικά. Επίσης, οι γονείς θα πρέπει να υποστηρίζουν το παιδί προμηθεύοντας το με βιβλία και διαφορετικά υλικά για να δουλέυει.

[olgalia]

Χιονάτη στην Ελλάδα, δυστυχώς, θα ήταν καλύτερο για το παιδί να μην ήταν χαρισματικό. Απαγορεύεται να πηδήξει τάξη στο σχολείο, πρακτική που εφαρμόζεται πχ στις ΗΠΑ. Αποτέλεσμα κάποιοι γονείς να πλαστογραφούν την ηλικία τους για να πάνε σε μεγαλύτερη τάξη. Το μόνο που προβλέπεται για αυτά τα παιδιά είναι εμπλουτισμός της μελέτης τους από το δάσκαλο/καθηγητή στη τάξη για να μη βαριούνται.

Το

[Ελένη_]

Μπράβο στο παιδάκι, αλλά μην πάει ο νους σου αλλού.
Όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από "παιδιά θαύματα".
Προτιμότερο είναι να έχουμε ευτυχισμένα και χαρούμενα παιδιά που ζουν την ηλικία τους.
Τις όποιες δεξιότητες και ικανότητες έχουν, μπορούν να τις εκμεταλευτούν στην πορεία της ζωής τους.

Συμφωνώ! Και επιπλέον ας μη βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε το παιδί χαρισματικό. Αυτό θα διαπιστωθεί από κανένα ΚΕΔΔΥ (πρωην ΚΔΑΥ). Τις προάλλες συζητούσα με τον προιστάμενο του ΚΕΔΔΥ του νομού μου και μου έλεγε πως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις γονιών που στέλνουν τα παιδιά τους εκεί για να διαπιστωθεί και επίσημα το πόσο χαρισματικά είναι. Η πλειονότητα των περιπτώσεων είναι κανονικά παιδιά που απλά έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα. Δεν θέλω να σε απογοητεύσω και σίγουρα δεν θέλω να εκφέρω άποψη, από τη στιγμή που δεν γνωρίζω προσωπικά το παιδί. Πάντως χρειάζεται προσοχή ένα τέτοιο θέμα, γιατί μιλάμε για ένα μικρό παιδάκι. Ας μη βιαζόμαστε να του βάλουμε ταμπέλες, έστω κι αν είναι για καλό, γιατί σήμερα η μοναδικότητα και η εξυπνάδα μάλλον δεν είναι προσόν...

[w1red]

Εγώ πιστεύω πως πρέπει να ικανοποιούν την ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι και δημιουργική απασχόληση. Έχει πολλά παιχνίδια, ας ρίξουν και μια ματιά όπως για παράδειγμα στα Lego mindstorm, education. Πιστεύω πως πρέπει να του δίνουν θετικά συναισθήματα γι' αυτό που κάνει και να μην ανησυχούν. Έρευνες δείχνουν πως οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως είναι ξεχωριστοί και πολύ καλοί σε κάποιο τομέα, πολύ καλύτεροι από τον μέσο όρο. Όλοι έχουν ψηλά τον αμανέ επειδή έχουν ανάγκη από κάτι τέτοιο. Αν δεν τον έχουν η κατάθλιψη περιμένει στην γωνία. Οπότε θεωρώ άκυρους τους περισσότερους από τους φόβους που άκουσα από συναδέλφους. Δεν νομίζω πως είμαι ο ειδικός για υποδείξω στους γονείς το πως ακριβώς θα διαχειριστούν την κατάσταση, μιας και μέχρι τώρα τα πάνε πολύ καλά. Καλύτερα από τον μέσο όρο θα μπορούσα να πω    και αυτό που νοιώθουν για το παιδί τους λειτουργεί ήδη ως "αυτοεκπληρούμενη προφητεία". 

[xionati]

Οι γονείς για να είμαι ειλικρινής δεν "φουσκώνουν" τα μυαλά του παιδιού.Το προμηθεύουν όσο μπορούν με υλικό για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του και απ'ό,τι λεει η μητέρα δεν το πιέζουν να ασχολείται με συγκεκριμένα πράγματα.Για παράδειγμα στους 16 μήνες άρχισε να τοποθετεί αυτά τα ξυλινα πάζλ που συγκεκριμένο κομμάτι τοποθετείται σε συγκεκριμένη θέση.Έπαιξε με αυτά για κανένα δίμηνο και αυτή η ασχολία κορέστηκε.Πλέον το παιχνίδι δεν είχε να προσφέρει κάτι περαιτέρω στο παιδί αφού όποιο πάζλ του είδους έπεφτε στα χέρια του το έφτιαχνε αμέσως.Μέτα η μητέρα πήρε αυτά τα πάζλ με την κορνίζα που είναι πιο προχωρημένα με το σκεπτικό να ασχοληθεί λίγο πιο μέτα με αυτά ή έτσι να χαζεύει που λέμε.Έλα όμως που ο μικρός άρχισε να τα συναρμολογεί!Δεν ξέρω πλέον τι να συμπεράνω ή τι πλέον είναι αυτό που ισχύει όσον αφορά την ανάπτυξη των παιδιών.Οι γονείς είναι και οι δύο μορφωμένοι και το θέμα με το κατσαβίδι προέκυψε επειδή ο πατέρας είναι μηχανικός και έτσι όλο και ξεγλιστρά και σε ανύποπτο χρόνο το παίρνει καμιά φορά.Πάντως είναι ανησυχητικό αυτό που είπες συνάδελφε για τη μελλοντική επίδοση του παιδιού.Τι θα πρέπει κατά τη γνώμη σου/σας να προσέξουν οι γονείς ώστε να ελέγξουν την κατάσταση?

[elen11]

     Φυσικά και το παιδάκι είναι χαρισματικό. Στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού υπάρχουν ειδικά σχολεία, ο παιδίατρος ή ο εκπαιδευτικός μετά από τη σύμφωνη γνώμη των γονέων θα το είχε προτείνει στους σχετικούς υπεύθυνους για τέτοια θέματα , σε ειδικά σωματεία, ιδρύματα ή κάτι ανάλογο – παιδιά με ιδιαίτερη ευστροφία, κάπως έτσι .
           Σε μας δεν ξέρω ακριβώς τι παίζει, αλλά οι παιδίατροι είναι σίγουρα ενημερωμένοι, υπάρχει κι εδώ κάτι ανάλογο, εξετάζουν το παιδί και αποφασίζουν αν ανήκει στην ομάδα παιδιών με υψηλό IQ. Μου το ανέφερε ο παιδίατρος πριν κάποια χρόνια για το δικό μου παιδί που μίλησε κανονικά και καθαρά στους 6 μήνες - άργησε να περπατήσει όμως, διάβαζε από πολύ μικρό κλπ.
Το έβαλε να τοποθετήσει – σε μεγαλύτερη ηλικία, 1,5 ήταν, 2 ..δε θυμάμαι - κάτι ξύλινα γεωμετρικά σχήματα στις κενές τους θέσεις, διάφορες τέτοιες ασκησούλες, το βρήκε πάλι « χαρισματικό» και με ρώτησε αν ήθελα να κάνει παραπέρα ενέργειες.  Δεν ενδιαφέρθηκα γιατί δε θεώρησα ότι θα του προσέφερε κάτι ιδιαίτερο.
    Οπότε δεν έμαθα και αν όντως ήταν χαρισματικό, παιδί θαύμα. Ξέρω όμως ότι στην πορεία δεν έδειξε κάτι ιδιαίτερο. Από πολύ μικρό, 6 χρ νομίζω, έγραψε και συνέθεσε τραγούδια επιπέδου ενήλικου, πολύ ωραία, έχει γρήγορη αντίληψη, με μια ματιά μαθαίνει δύσκολο μάθημα, αλλά βαρέθηκε τελικά γρήγορα. Πήγαινε σκάκι, πήρε βραβεία σε πρωταθλήματα σκάκι, αλλά το παράτησε κι αυτό. Είναι απλά πολύ καλός μαθητής, προς το παρόν, αλλά επειδή τα μαθαίνει όλα γρήγορα δε διαβάζει αρκετά, ψιλοβαριέται και ίσως να μην είναι καν καλός μαθητής στο μέλλον. Ίσως να μην ήταν καν χαρισματικό παιδί. Ή ίσως να ήταν και να μην το επιβράβευσα αρκετά ώστε να συνεχίσει. Ίσως απλά να βαρέθηκε. Τόσα πολλά «ίσως». Who knows? ^^
Όσο χαρισματικό κι αν είναι ένα παιδί χωρίς στρώσιμο, εξάσκηση, διάβασμα δε κάνει τίποτα. Στο εξωτερικό αν διαπιστώσουν τέτοιο παιδί πάντως, με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, το αρπάζουν. Εγώ προσωπικά θα χαιρόμουν και θα καμάρωνα βέβαια, αλλά μέχρι εκεί. Το πιέζουν τόσο πολύ απ ότι έμαθα για να αποδώσει  το μέγιστο των δυνατοτήτων του που δεν είμαι σίγουρη ότι θα του αποβεί σε κάτι καλό. Ας μιλήσουν οι γονείς με τον παιδίατρό τους κι ας αποφασίσουν αυτοί.       
           

[elen11]

Τώρα διάβασα πιο καλά και τις προηγούμενες απαντήσεις. Ε, για όνομα πια!
Σε λίγο όχι χαρισματικό, προβληματικό θα το βγάλετε το παιδάκι!
Θα πάρει ψηλά τον αμανέ, κατάθλιψη, εεεε...
Οι περισσότεροι γονείς παιδιών που ίσως είναι μεγαλύτερου δείκτη νοημοσύνης τελικά φοβόμαστε να το ψάξουμε παραπάνω ή να το παροτρύνουμε το παιδί - όπως κι εγώ- γιατί πιθανόν δε θα είναι ευτυχισμένο στο μέλον κλπ.Αλλά τελικά αυτό συμβαίνει κι επειδή  δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση , δεν ξέρουν οι γονείς πού να απευθυνθούνε.
Γι αυτό και δικά μας μυαλά αριστεύουν και διαπρέπουν στο εξωτερικό κι όχι εδώ.Ή έστω ίσως και γι αυτό.
Και ποιος μας λέει τελικά ότι ένας επιστήμονας, κάποιος που θα εφεύρει ή ανακαλύψει κάτι σημαντικό, ακόμη και φάρμακο για ανίατες ασθένειες, και που θα μπορούσε να είναι κάποιο από αυτά τα παιδιά, δε θα είναι υπερήφανο και ευτυχισμένο με την ανακάλυψή του?
Πιστεύω ότι μπορεί να ήταν και βλακεία μου τελικά που δεν το έψαξα και λίγο παραππέρα. Πολύ εγωιστικό εκ μέρους μου.
Μπορ0ύν οι γονείς να το ψάξουν, να δοκιμάσει το παιδί κι ανάλογα με τη διάθεση και ψυχολογία του στην πορεία να συνεχίσει η να σταματήσει

[w1red]

elen11 το κατάθλιψη το έγραψα εγώ. Διάβασε καλύτερα και θα καταλάβεις πως γράφω ότι ο άνθρωπος που δεν θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό τον περιμένει η κατάθλιψη στην πόρτα. Αν και πρώτη φορά ακούω πως υπάρχει αυτός ο σύλλογος, έχω ιστορίες για τέτοια παιδιά που μεγάλωσαν και έγιναν ενήλικες, μερικοί έχουν και παιδιά. Η αλήθεια είναι πως όταν κατακτήσουν το στόχο, πχ να είναι κορυφή στο σκάκι, τα παρατάνε. Αν δεν υπάρχει ανταγωνισμός τα παρατάνε. Επίσης, δεν τους αρέσει να κοντράρονται στην παπαγαλία, αλλά στην κατάκτηση-δημιουργία της γνώσης και της απάντησης. Πιστεύω πως ο ρόλος των γονέων θα πρέπει να είναι να τους βρίσκουν νέους στόχους, αλλά και προκλήσεις στο σχολείο, Πανεπιστήμιο, προσωπικές σχέσεις, έτσι ώστε να μην απορρίψουν αυτές τις βασικές δομές της κοινωνίας. Είναι μεγάλη συζήτηση, οπότε ίσως τα άτομα που έχουν ιδρύσει τον σύλλογο, να έχουν καλύτερες και έτοιμες συνταγές.