Διαβάζουν οι σημερινοί μαθητές;

[bikini]

Διαβάζουν οι σημερινοί μαθητές;
Μένετε ευχαριστημένοι από τις επιδόσεις τους;
Λέτε τα πράγματα για την απόδοσή τους στους γονείς τους όπως είναι ή τα ωραιοποιείτε;

[PDE ads]

[Nema]

Οι μαθητές που έχουν στόχους και ενδιαφέρονται φυσικά  και διαβάζουν ...

Φετος επειδη μια κοπέλα δεν διάβαζε καθόλου -αρχαία γ γυμνασίου - το είπα στην μητέρα της και εκενη την σταμάτησε από το ιδιαίτερο.

Κάτι τέτοιο φυσικά δεν με συνέφερε από άποψη οικονομική, όμως μια μαθητρια που το μόνο που την ενδιέφερε ήταν το κινητό της τηλέφωνο  , προσωπικά δεν θα με ωφελούσε, καθώς στο τέλος δεν θα έγραφε τίποτα και υπεύθυνη θα ήμουν εγω!!!

Κάνω 6 χρόνια ιδιαίτερα και πότε δεν ωραιοποίησα καμία κατάσταση ... θεωρώ ότι δεν προσφέρει τίποτα σε κανέναν ... ούτε όσον αφορά τον χαρακτήρα των μαθητών ...

 Φυσικά δεν θα έλεγα ποτέ σε μια μητέρα ότι το παιδί σας είναι θρασύ ή ανάγωγο ( δεν μου έχει τύχει άλλωστε κάτι τέτοιο - έχω τον τρόπο να κερδίζω τον σεβασμό, γσεβόμενη η ίδια πρώτα το παιδί) αλλά ούτε και θα φουσκωνα τα λόγια μου μόνο και μόνο για να κολακέψω ... κι επειδη μου έχουν τύχει γονείς που βλέπουν τα βλαστάρια τους όπως η κουκουβάγια το κουκουβαγιόπουλο , αποφεύγω να ενισχύω  τέτοιες καταστάσεις, γιατί απλούστατα νομίζω ότι τέτοιες συμπεριφορές γονιών κάνουν περισσότερο κακό στα παιδιά τους παρά καλό!
Φυσικά και θα επιβραβεύσεω , φυσικά και θα επαινέσω τον μαθητή, φυσικά και θα του δώσω θετικους ενισχυτες ... όλα αυτά όμως όταν και όποτε πρέπει ...

[MARKOS]

παντα λεω στους γονεις την αληθεια και επιδιωκω να τους βλεπω και να συζητω μαζι τους παντα παρουσια του παιδιου.
μαλιστα θα ελεγα οτι ο καθηγητης ειναι μεγαλη "προκληση" για τη προοδο που θα εχει ο μαθητης του.
οταν ο μαθητης σε θαυμαζει τοτε προοδευει ακομα περισσοτερο.

εγω ειχα μια μαθητρια που την προγυμναζα για να δωσει θεωρητικη (παρα πολυ ωραια κοπελα)
επειδη με συμπαθουσε και αυτη διαβαζε συνεχως ολο και περισσοτερο και οσο διαβαζε και περνουσε ο καιρος τοσο ελαφραινε το ντυσιμο της γιατι ακριβως βαραινανε οι γνωσεις της (ειναι ο λεγομενος απο τον πλατωνα "παιδαγωγικος ερως" Πλ."φαιδων")

[vicsk]

   Γενικά, διαπιστώνω ότι τα παιδιά συνήθως πάσχουν στον τομέα της αυτογνωσίας: έχουν εντελώς εσφαλμένη εικόνα για το πραγματικό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται και θεωρούν ότι με λίγο διάβασμα θα πετύχουν υψηλούς στόχους. Δε λείπουν, βέβαια, και οι εξαιρέσεις, οι οποίες απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα...

   Με τους γονείς είμαι απολύτως ειλικρινής. Μάλιστα φέτος, σε μια περίπτωση μαθητή θεωρητικής κατεύθυνσης Γ' Λυκείου, πρότεινα στη μητέρα του να σταματήσουμε τα μαθήματα, γιατί τσάμπα πλήρωνε η γυναίκα. Αυτός, εν τω μεταξύ, νόμιζε ότι θα βγάλει (χαλαρά κιόλας) 15-16.000 μόρια, τη στιγμή που είναι ζήτημα αν θα περάσει τη βάση! Της είπα, λοιπόν, την καθαρή αλήθεια. Αν και η μητέρα δε δέχθηκε να σταματήσουμε, με το σκεπτικό ότι όλο και κάτι θα του μείνει από τα μαθήματα, ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, ήταν χαμένος για χαμένος, εγώ ήμουν έτοιμη να διακόψω. Δεν ξέρω, βέβαια, αν θα πρότεινα τη διακοπή στην περίπτωση που δεν είχα άλλα μαθήματα, θα ήμουν όμως ακριβέστατη στην περιγραφή της κατάστασης. Και στο παρελθόν, με πολύ λιγότερα ιδιαίτερα, ποτέ δεν παραπλάνησα τους γονείς.
   Δε νομίζω ότι, όποιος θέλει να μακροημερεύσει σε αυτή τη δουλειά, έχει το περιθώριο να ωραιοποιεί τις καταστάσεις, γιατί θα τις βρει μπροστά του.

[PDE ads]

[dimstella]

Στους νέους σήμερα κυριαρχεί η νοοτροπία του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια ("πέσε πίτα να σε φάω", κατά το κοινώς λεγόμενο).

Φυσικά αυτό βλέπουν γύρω τους (και μέσα στο σχολείο από τους καθηγητές τους, και έξω από αυτό στην κοινωνία) οπότε είναι λογικό να είναι εθισμένοι σε αυτή τη νοοτροπία.

[elranna]

Μήπως είμαστε λίγο ισοπεδωτικοί;

Δεν έχω μεγάλη εμπειρία, αλλά έχω δει πολλών ειδών παιδιά. Έχω δει παιδιά που απαξιώνουν εντελώς τη γνώση, έχω δει παιδιά που βλέπουν τη γνώση διεκπεραιωτικά (όσο μου χρειάζεται για να μπω στο πανεπιστήμιο), έχω δει όμως και παιδιά τα οποία πραγματικά έχουν αυτό που λέμε "δίψα για γνώση". Τις προάλλες είδα μια υπέροχη εικόνα φεύγοντας από το σχολείο: Καμιά 10αριά μαθητούδια είχαν κενό, οπότε είχαν πάρει βιβλία και είχαν αράξει κάτω από τα δέντρα στην αυλή και διάβαζαν. Όπως τα πλησίασα, είδα ότι κρατούσαν Ρίτσο και Ελύτη. Και δεν ήταν όλοι μαθητές του 20, ανάμεσα τους ήταν και μαθητές του 12 και του 13. Κάθε φορά που έχω λογοτεχνία, κουβαλάω μαζί μου στην τάξη 2-3 βιβλία του συγγραφέα και τα αφήνω στα παιδιά να τα δουν. Ενδιαφέρονται γι'αυτά πολύ περισσότερο απ'ότι για το κείμενο μέσα στο σχολικό βιβλίο και πολλές φορές μου ζητάνε να τα δανειστούν. Στην Α' λυκείου, αρχαία πήγα με τα βιβλία από το πανεπιστήμιο. Τα ξεφύλλισαν τα παιδιά και ρώτησαν τι είναι τα ερμηνευτικά υπομνήματα, ενώ μια σοβαρή απορία στον Θουκυδίδη ακόμα δεν έχουν εκφράσει. Για να μην πολυλογώ, τα παιδιά αντιδρούν στα ερεθίσματα που τους δίνουμε. Έχουν μια αρχική άρνηση στα μαθήματα, αλλά όταν κάτι τους προξενήσει το ενδιαφέρον, είναι ικανά να προσπαθήσουν τρομερά. Αλλά πρέπει να φύγουμε από τον "κανόνα", πρέπει να βγούμε έξω από το σχολικό βιβλίο και να κεντρίσουμε την περιέργεια των παιδιών, πρέπει να τα προκαλέσουμε. Εδώ αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία αυτών που κάνουν ιδιαίτερα και φροντιστήρια, γιατί έχουν συγκεκριμένη ύλη να βγάλουν και συγκεκριμένα κενά να καλύψουν. Όσοι όμως μπαίνουμε στην τάξη, μπορούμε και οφείλουμε να σπάσουμε λίγο τον "κανόνα", μπορούμε να φέρουμε το μάθημα στα μέτρα των παιδιών και να τους καλλιεργήσουμε την περιέργεια τους, δίνοντας τους όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα γίνεται. Και ας μην ξεχνάμε, αυτό που εμείς θεωρούμε αυτονόητο, δεν είναι για τους άλλους, πόσο μάλλον για τα παιδιά.

Όσο για τους γονείς, κι εγώ λέω τα πράγματα όπως είναι. Πάντα, φροντίζω να τονίζω τα δυνατά σημεία του παιδιού και να παρουσιάζω όσο το δυνατόν αντικειμενικότερα τα προβλήματα, είτε γνωστικά είτε συμπεριφοράς, και να προτείνω, εί δυνατόν, λύσεις. Κάποιες φορές αυτό δεν είναι εφικτό, αλλά νομίζω ότι η σωστή συνεργασία με τους γονείς είναι απαραίτητη. Οπότε, ειλικρίνεια και από τις δύο πλευρες. 

[bikini]

   Γενικά, διαπιστώνω ότι τα παιδιά συνήθως πάσχουν στον τομέα της αυτογνωσίας: έχουν εντελώς εσφαλμένη εικόνα για το πραγματικό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται και θεωρούν ότι με λίγο διάβασμα θα πετύχουν υψηλούς στόχους. Δε λείπουν, βέβαια, και οι εξαιρέσεις, οι οποίες απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα...

   Με τους γονείς είμαι απολύτως ειλικρινής. Μάλιστα φέτος, σε μια περίπτωση μαθητή θεωρητικής κατεύθυνσης Γ' Λυκείου, πρότεινα στη μητέρα του να σταματήσουμε τα μαθήματα, γιατί τσάμπα πλήρωνε η γυναίκα. Αυτός, εν τω μεταξύ, νόμιζε ότι θα βγάλει (χαλαρά κιόλας) 15-16.000 μόρια, τη στιγμή που είναι ζήτημα αν θα περάσει τη βάση! Της είπα, λοιπόν, την καθαρή αλήθεια. Αν και η μητέρα δε δέχθηκε να σταματήσουμε, με το σκεπτικό ότι όλο και κάτι θα του μείνει από τα μαθήματα, ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, ήταν χαμένος για χαμένος, εγώ ήμουν έτοιμη να διακόψω. Δεν ξέρω, βέβαια, αν θα πρότεινα τη διακοπή στην περίπτωση που δεν είχα άλλα μαθήματα, θα ήμουν όμως ακριβέστατη στην περιγραφή της κατάστασης. Και στο παρελθόν, με πολύ λιγότερα ιδιαίτερα, ποτέ δεν παραπλάνησα τους γονείς.
   Δε νομίζω ότι, όποιος θέλει να μακροημερεύσει σε αυτή τη δουλειά, έχει το περιθώριο να ωραιοποιεί τις καταστάσεις, γιατί θα τις βρει μπροστά του.

Κι εγώ, όταν ασχολούμουν με ιδιαίτερα, προτιμούσα να χάνω λεφτά και να να κάθομαι με την παντόφλα στο σπίτι παρά να χαϊδεύω τα αυτιά των γονιών.
Ηθελα τους γονείς να τους βλέπω και να τους χαιρετάω με το κεφάλι ψηλά και όχι να κατεβάζω τα μάτια, επειδή τους έχω πει ψέματα μόνο και μόνο για να παίρνω τα χρήματά τους...

[Ίρμα]

Σε μένα πάντως και δεν ξέρω αν αυτό είναι τυχαίο ή όχι τα τελευταία χρόνια μου τυχαίνουν μαθητές που δεν ενδιαφέρονται καθόλου. Και όταν είναι Γυμνάσιο ή Α' Λυκείου άντε εκεί μπορώ να το χειριστώ και με πολύ κόπο και δική μου κυρίωσ προσπάθεια να κάνουμε πολλές επαναλήψεις και τελικά να τα πηγαίνουμε από καλά έως πολύ καλά. Στη Γ' Λυκείου όμως είναι τα πολύ δύσκολα. Οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση ότι με χαλαρή προσπάθεια μπορούν να πιάσουν ένα 15 μέ΄σο όρο και μένουν σε αυτό. Οι γονείς τις περισσότερες φορές καλύπτουν τα παιδιά λέγοντας ότι κουράζονται και ότι προσπαθούν, γιατί τα βλέπουν στο σπίτι να διαβάζουν...
Η Γ' Λυκείου με τέτοιες περιπτώσεις μαθητών θέλει πολύ κουράγιο και γερά νεύρα. Εννοείται ότι δε θα παρουσιάσεις ωραιοποιημένη την κατάσταση στους γονείς. Αλλά και πάλι όταν τους λέω την αλήθεια δε δείχνουν να απογοητεύονται και δε σκέφτονται να σταματήσουν τα μαθήματα. Δύο φορές έωσ τώρα έχω αποφασίσει σε Γ΄Λυκείου να σταματήσω τα μαθήματα κάπου στα Χριστούγεννα μετά από πολλές προειδοποιήσεις, αλλά εκεί τα πράγματα ήταν θλιβερά.
Φέτος έχω ένα παιδί Γ Λυκείου θεωρητικής κατεύθυνσης που ενώ είναι πολύ έξυπνο παιδί και με κρίση δε διαβάζει με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στν ύλη. Τι να κάνω; Το είπα στη μητέρα του πολλές φορές αλλά δε δείχνει να πανικοβάλλεται, θεωρώντας ίσως ότι κάτι θα καταφέρει. Πραγματικά
είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που νιώθεις μεγάλη απογοήτευση για τη δουλειθά που κάνεις. Εγώ πάλι έχω και τη μανία να πιστεύω ότι σε όλα φταίω εγώ και προσπαθώ να βρω τρόπους να τον δραστηριοποιήσω...
Νομίζω ότι τα παιδιά σε αυτό το στυλ δεν αποφάσισαν μετά από ώριμη σκέψη να δώσουν πανελλαδικές απλά μιμούνται τους άλλους.

[maryk]

Εγώ έχω συμπεράνει ότι τα παιδιά που διαβάζουν είναι κυρίως αυτά των οποίων οι γονείς ενδιαφέρονται και ασχολούνται με τα μαθήματά τους,τα βοηθούν,τα συμβουλεύουν,ενημερώνονται κτλ!
Εννοείται πως οι γονείς μαθαίνουν από μένα την πασα αλήθεια.

Όσο για την εξής άποψη:

   Γενικά, διαπιστώνω ότι τα παιδιά συνήθως πάσχουν στον τομέα της αυτογνωσίας: έχουν εντελώς εσφαλμένη εικόνα για το πραγματικό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται και θεωρούν ότι με λίγο διάβασμα θα πετύχουν υψηλούς στόχους. Δε λείπουν, βέβαια, και οι εξαιρέσεις, οι οποίες απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα...

Μου έχει τύχει περίπτωση Α Λυκείου που δεν ήξερε να ξεχωρίζει τα ρήματα( και ήθελε να γίνει φιλόλογος)!
Ενημέρωσα τους γονείς ότι θα ήταν καλύτερα να  πήγαιναν το παιδί σε τεε γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρει στο ενιαίο!

[bikini]

Άνοιξα το θέμα με αφορμή γραπτά μαθητών μου...
Τους είπα να κάνουν μία χρονική και μία εγκλιτική (

[elranna]

Bikini, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο συμπάσχω μαζί σου, ειδικά σε αυτό το θέμα. Ο μεγαλύτερος αγώνας που κάνω φέτος με την Α' λυκείου στ'αρχαία είναι να τους μάθω να χρησιμοποιούν τα βιβλία αναφοράς. Έχω χάσει απίστευτα πολύ χρόνο στην τάξη, περιμένοντας τα παιδιά να ανοίξουν τη γραμματική/συντακτικό, να εντοπίσουν το φαινόμενο και να μου πουν τη σωστή απάντηση. Πολλές φορές έχω ακούσει και την αγανάκτηση των παιδιών: Μα, κυρία, γιατί δεν μας το δίνετε επιτέλους σε φωτοτυπία; Έχω ακούσει και άλλα τύπου "μα δεν μου αρέσει η γραμματοσειρά της", "είναι πολύ μικρά τα γράμματα" και διάφορα χαριτωμένα. Οπότε κατέληξα στην εξής τακτική: Πάρα, μα πάρα πολύ δουλειά στην τάξη με ξεφύλλισμα της γραμματικής και του συντακτικού (τα κουβαλάνε κάθε φορά ανα θρανίο, για να μην τους βαραίνει -και καλά- η τσάντα). Δεν ξέρει κάποιος κάτι, ανοίγουμε γραμματική ή συντακτικό να το εντοπίσουμε. Τις ασκήσεις αναγκαστικά σε φωτοτυπία για το σπίτι και διόρθωση από μένα. Πολύς περισσότερος κόπος έτσι, έμεινα πίσω στην ύλη μου από τότε που το εφάρμοσα, αλλά νομίζω ότι καλύτερα να κινηθώ στην λογική του μαθαίνω στα μαθητούδια να πιανουν ψάρια παρά να τους δώσω ένα ψάρι έτοιμο. Και σ'αυτό φταίμε εμείς από το γυμνάσιο. Στην γλώσσα, τους δίνουμε έτοιμες τις σημασίες των λέξεων, αντί να τους δώσουμε 10 λέξεις και να τους πούμε: άνοιξε και ένα λεξικό και βρες τι σημαίνουν. Κύριοι καθηγητάδες, τα έχουμε κακομάθει.

[bikini]

[elranna]

Bikini, η δική μου εντύπωση είναι ότι το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό. Δεν είναι ότι δεν διαβάζουν τη γραμματική, είναι ότι ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ να εντοπίζουν μέσα στη γραμματική που είναι αυτό που πρέπει να διαβάσουν. Για παράδειγμα, τους λες, βρε παιδιά, αυτό το καταθέντα τι είναι συντακτικά; Σου λένε ότι να 'ναι. Τους λες: Ανοίξτε τη γραμματική και βρείτε το. Παιδιά που έχουν διδαχθεί το τίθημι μια εβδομάδα πριν δεν το βρίσκουν, ακόμα κι αν τους αφήσεις 10 λεπτά να ψάχνουν τη γραμματική. Εκεί εντοπίζω εγώ το πρόβλημα και αυτό προσπαθώ να δουλέψω, γιατί στην α'λυκείου έχω και μαθητές που δεν θα πάνε θεωρητική, οπότε τι να τα ταλαιπωρώ τα παιδιά με πράγματα που θα έχουν ξεχάσει μέχρι το καλοκαίρι; Έχω δει ότι αυτό δουλεύει. 4-5 παιδιά έχουν βάλει ήδη αυτοκόλλητους σελιδοδείκτες στο συντακτικό και όποτε τύχει κάτι δύσκολο στο συνακτικό, μπορούν να ανατρέξουν. Έτσι όμως διαβάζουν τον κανόνα, κάτι που νομίζω ότι τους βοηθάει πολύ περισσότερο απ'ότι να τους δώσω την έτοιμη τροφή και θα μπορέσουν να το κάνουν και μόνα τους σπίτι... Δεν ξέρω, σου λέω, ότι μένω πίσω στην ύλη μου έτσι, αλλά τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα νομίζω ότι το αξίζουν. Αλλά θέλω να ακούσω και γνώμες...

[vicsk]

  Μου είναι πολύ οικεία ως εμπειρίες όσα αναφέρετε, φίλοι συνάδελφοι.
  Να προσθέσω και κάτι άλλο, για να δω αν συμβαίνει και σε δικούς σας μαθητές ή έχω εγώ τον "ασχετομαγνήτη" (για να μην αισθάνεται άσχημα η bikini με τους αδόκιμους όρους!)
   Ρωτώ, λοιπόν, μαθητή Γ΄ Λυκείου Θεωρητικής: Τι είναι συντακτικώς η λέξη τόν βασιλέα; Και τι μου απαντάει; Επίθετο!!! 
   Δύο συμπεράσματα προκύπτουν: α) δεν ξεχωρίζει τη γραμματική από το συντακτικό και β) δεν ξεχωρίζει τα μέρη του λόγου! 
   Έλεος...