Αυτοαξιολόγηση - Λάθη εκπαιδευτικων

[marianV]

       Με αφορμή τα "κλειδωμένα" Θέματα καθώς και τις απαντήσεις που δίνουμε σε διάφορες συζητήσεις, αναρωτιέμαι κάτι και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου.....

     Μιλάμε συνήθως για τα λάθη των γονέων και των παιδιών (και όσα γράφουμε είναι σωστά και αληθινά) ωστόσο τι γίνεται με εμάς;;;;;;
 
Τα λάθη τα δικά μας τα βλέπουμε;;; Και αν ναι τι κάνουμε για αυτά;;;;;

Όσοι πιστοί.... προσέλθετε σε αυτήν την πρόσκληση για αυτοαξιολόγηση..........

[PDE ads]

[marianV]

       Ξεκινάω πρώτη για να μην θεωρηθώ οτι βγάζω την ουρά μου απ΄εξω......

Με εκνευρίζει που παλαιότερα βιαζόμουν να βάλω ταμπελίτσες στα παιδιά για να καλύψω την δική μου αδυναμία να  χειριστώ μια κατάσταση.... Τώρα πια έχω βελτιωθεί και θέλω να πιστεύω οτι δεν το κάνω..... Ωστόσο κάποιες φορές θεωρώ οτι δεν είμαι τόσο ευέλικτη όσο θα ήθελα, και θά ήθελα να αφήνω λίγο πιο ελεύθερα τα παιδιά.......

Πως το δουλεύω;;;;; Προσπαθώ και κρατάω σημειώσεις με παρατηρήσεις των παιδιών για να ξαναδώ τα συμβάντα αργότερα που θα είμαι πιο ήρεμη... Αν έχετε να προτείνετε κάτι.... είμαι όλη αυτιά!!!!!!

[bikini]

Μονός καυγάς δεν γίνεται...
Έτσι και η αποτυχία των παιδιών οφείλεται και σε μας...

Εγώ νομίζω ότι κανείς δεν παραδέχεται κάτι που συμβαίνει, αλλά δεν τολμά ούτε καν να το φέρει στο νου του: μήπως "κάνουμε απλώς τη δουλειά μας" χωρίς ουσιαστικά να νοιαζόμαστε για την πρόοδο όλων των μαθητών;;; 

[vicsk]

   Πολύ χρήσιμο θέμα! Να μιλήσω κι εγώ, λοιπόν, για ένα μέγα λάθος μου...
   Συνήθως τα πάω πολύ καλά με τους μαθητές μου και με αρκετούς από αυτούς διατηρώ άριστες σχέσεις και αφού ολοκληρωθούν τα μαθήματα.
   Παραδέχομαι, όμως, - και ντρέπομαι γι' αυτό - ότι στο παρελθόν, για να αντιμετωπίσω ανήσυχα ή και επιθετικά τμήματα σε φροντιστήριο, χρησιμοποιούσα ως αμυντικό όπλο την ειρωνεία. Λειτουργούσε μια χαρά για μένα και γι' αυτό και δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο κακό κάνω, μέχρι που πραγματικά πλήγωσα ένα παιδί, το οποίο, μάλιστα, την πλήρωσε και χωρίς να φταίει. Ζήτησα, βέβαια, συγγνώμη αλλά...
   Έκτοτε παλεύω με τον εαυτό μου για να αποβάλω αυτή την κακή και απαράδεκτη παιδαγωγικά συνήθεια, που - δυστυχώς - κόντεψε να μου γίνει δεύτερη φύση...

[PDE ads]

[marianV]

               

[imak]

Μεγάλο θέμα......Η δική μου φιλοσοφία είναι να εμπνέω εμπιστοσύνη στα παιδιά ,να τους αφιερώνω χρόνο εντός και εκτός μαθήματος(και οχι να τρέχω μη χάσω το διάλειμμα...) ωστε να ακούω  τους προβληματισμούς τους και να καλλιεργώ τον αλληλοσεβασμό μεταξύ μας!Τέλος ,στο τέλος της χρονιάς ετοιμάζω ένα φύλλο αξιολόγησης εκπαιδευτικού που το συμπληρώνουν ανώνυμα .Περιέχει ερωτήσεις ,συμπληρώσεις, διαβαθμίσεις, περιγραφικούς χαρακτηρισμούς, προτάσεις και άλλες μορφές αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του έργου του.Στηρίζεται τόσο  σε επιστημονικές μελέτες απο διάφορα σεμινάρια όσο και απο την προσωπική μου αντίληψη περι των πραγμάτων εντός τάξης.Αναγνωρίζω οτι είναι υποκειμενικό τέστ αλλά οι μαθητές χαίρονται που τους θεωρείς ικανούς να σε κρίνουν και το συμπληρώνουν με περισσή υπευθυνότητα!

[Ίρμα]

ιμακ. πολύ ενδιαφέρον αυτό με το τεστ. πού μπορούμε να βρούμε πληροφορίες για το πώσ θα συντάξουμε ένα τέτοιο φύλλο αξιολόγησης. Θα με ενδιέφερε πολύ.
Νιώθω κι εγώ ότι μερικές φορές κάνω λάθη και προσπαθώ να μπω στο μυαλό τους και να καταλάβω τι έιναι αυτό που δεν κάνω σωστά. Μερικε΄ς φορές τα καταφέρνω άλλες βρίσκομαι μπροστά σε αδιέξοδο. Χαίρομαι που διαβάζω εδώ ότι δεν είμαι η μόνη.
Υ.Γ Εγώ δουλεύω σε φροντιστήριο, οπότε ένα τέτοιο τεστ να μη δουλέψει όπως πρέπει αλλά θα ήθελα να δω το σκεπτικό του.

[elranna]

Υπέροχο θέμα, εξαιρετική ιδέα, marianV. Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν βλέπουμε τα λάθη μας, δεν είμαστε σε θέση να τα αναγνωρίσουμε και ακόμα αν τα αναγνωρίσουμε, είναι τρομερά δύσκολο να τα παραδεχτούμε, πρώτα στους εαυτούς μας και μετά στα παιδιά. Χαίρομαι που άνοιξε το θέμα, γιατί ανταλλάζοντας απόψεις ίσως δω και λάθη που κάνω αλλά δεν ξέρω ότι τα κάνω. 

Να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου εμπειρία μαζί σας. Όντας άνθρωπος δημοκρατικών απόψεων (τρομάρα μου) και έχοντας διαβάσει τόσες θεωρίες εντός και εκτός ΑΣΕΠ, προσπάθησα να κάνω ένα μάθημα που να τους χωράει όλους. Προσπάθησα πάρα πολύ να αποφύγω αυτό με τις ταμπελίτσες, να δίνω όσο χρόνο χρειάζεται σε κάθε μαθητή για να βρει μια σωστή απάντηση και ας δυσανασχετούν οι άλλοι και τέλος πάντων να φροντίζω ιδιαίτερα τους μέτριους προς τους κακούς μαθητές. Αυτό όμως που δεν είχα καταλάβει (και μου το είπαν τα παιδιά σε μια πολύ καλή συζήτηση που κάναμε στη μέση της χρονιάς με αφορμή ένα περιστατικό που αφορούσε συμπεριφορά, όμως άνοιξε πολύ περισσότερο το θέμα) είναι ότι έτσι παραμελούσα τους καλούς. Και είναι αλήθεια, προσπαθώντας να μην βάλω ταμπελίτσες στους κακούς/αδιάφορους, είχα βάλει ταμπελίτσες στους καλούς και τους έδινα πολύ λιγότερη σημασία και πολύ λιγότερη επιβράβευση απ'ότι στους υπόλοιπους. Επίσης, ανεχόμουν συμπεριφορές από τους κακούς τις οποίες δεν ανεχόμουν από τους καλούς, με αποτέλεσμα να είμαι η μόνη καθηγήτρια στο σχολείο που έβγαλε με ωριαία τον απουσιολόγο.  Πραγματικά, χαίρομαι που φέτος έκανα αυτή την κουβέντα με τα παιδιά στη μέση της χρονιάς και όχι στο τέλος, γιατί μπόρεσα και άλλαξα αρκετά πράγματα μέσα στο μάθημα. Όχι ότι και πάλι δεν θέλει βελτίωση, αλλά πάντα θα θέλει. Καλά να είμαστε, να βλέπουμε τι λάθη κάνουμε και να τα διορθώνουμε.

Το τεστ πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον. Στα περσινά μου τμήματα, τους είπα στο τέλος να γράψουν ελεύθερα και ανώνυμα φυσικά πώς ήταν η εμπειρία τους στο μάθημα, αφού φυσικά τους υποσχέθηκα ότι θα το διαβάσω μετά τις εξετάσεις. Έγραψαν ενδιαφέροντα πράγματα και αρκετά συγκινητικά, να σας πω την αλήθεια και κάποιες από τις παρατηρήσεις τους ήταν αρκετά οξυδερκείς. Πάντως, το κυρίαρχο μοτίβο πάντως ήταν η έλλειψη χρόνου όχι μόνο για τα μαθήματα αλλά και για συζητήσεις και μια κατηγορία προς εμένα ότι μερικές φορές δεν έδινα την ευκαιρία σε κάποιες συζητήσεις να ξεφύγουν και προσπαθούσα να τις κρατήσω μέσα στα όρια του μαθήματος. Σ'αυτό δεν έχω καταλήξει ακόμα αν είναι σωστό η λάθος, τείνω προς το ότι είναι ανάλογα την περίσταση και το προς τα πού πάει η συζήτηση... Πάντως, imak, αν μπορείς να μας παραπέμψεις κάπου ή αν θέλεις, να μοιραστείς κάποιο από τα ερωτηματολόγια που έχεις φτιάξει μαζί μας, θα ήταν υπέροχο. 

[Ritalamp]

Το χειρότερο από όλα τα καταπληκτικά  που κάνω είναι ότι δεν έχω μάθει να αφήνω χρόνο στα πράγματα και πιέζω καταστάσεις. Το παλεύω πολύ, αλλά ακόμη δεν το καταφέρνω. Επίσης μερικές φορές λέω και ξελέω (π.χ. να θα κάνουμε το τάδε μετά και περνάει η ώρα και δεν..). Το καλό είναι ότι τα πιτσιρίκια δε χαρίζονται οπότε έχω μόνιμη αξιολόγηση απροκάλυπτη κι αυθόρμητη.

[daffyduck]

Η δική μου αμαρτία προς εξομολόγηση λέγεται...τελειομανία. Υπερβολική απαιτητικότητα που πολλές φορές ασκεί παράλογη, αχρείαστη έως και βλαπτική (ανάλογα με την ψυχοσύνθεση) πίεση και κούραση στα παιδιά. Ευτυχώς - ΕΥΤΥΧΩΣ - το έπιασα από νωρίς και ήδη νομίζω ότι έχω κάνει σημαντικά βήματα για να το ελέγξω. Και ασφαλώς δεν είναι κακό να έχεις απαιτήσεις από τα παιδιά, αλλά το να περιμένεις ότι κάτι που θα πεις σήμερα (ακόμη και εάν έχεις φροντίσει να το καταλάβουν καλά) οφείλουν να το διαβάσουν άψογα την ίδια μέρα και να μην ξανααποτελέσει ζήτημα προς συζήτηση, είναι όσο και να το κάνουμε υπερβολικό. Όπως και το να περιμένεις ότι ΟΛΑ τα παιδιά ΟΦΕΙΛΟΥΝ να ενδιαφέρονται στο ίδιο βάθος για αυτά που έχεις να τους πεις! 

Γενικά αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα με το να κάνω τις σωστές επιλογές στην ύλη/στις τεχνικές/στις μεθόδους διδασκαλίας ώστε να μεταδώσω στα παιδιά το πραγματικά απαραίτητο, χωρίς να τα φορτώσω με περιττές λεπτομέρειες ή γνώσεις που δεν θα ωφελήσουν σε κάτι. Ίσως - ελπίζω δηλαδή - αυτό να είναι κάτι που να το αποκτάς με τον καιρό και την εμπειρία. Οπως και η υπομονή του να λες, ξαναλες, ξαναλες, ξαναλες το ίδιο και το ίδιο και το ίδιο και το ίδιο πράγμα μέχρι να (μπας και...) τους μείνει κάτι...

[marianV]

          η αλήθεια είναι οτι διαβάζοντας σας βλέπω και δικά μου λάθη, πού τα κάνω και δεν το συνειδητοποιώ πάντα.

Θέλω ωστόσο να σχολιάσω και κάτι άλλο. Το θέμα έχει ανοίξει εδώ και 3 ημέρες. Παρατηρώ οτι ενώ σε άλλα θέματα, γράφουν ένα σωρό εκπαιδευτικοί ως προς την αυτοαξιολογηση  συμμετέχουν ελάχιστοι.

Αναρωτιέμαι.... Μόνο τόσο λίγοι ψαχνόμαστε ή μήπως μόνο τόσοι λίγοι θεωρούμε οτι κάνουμε λάθη;;;;;;;;;;

[MARKOS]

marianV, δεν ασχολουμε πολυ με το αντικειμενο μου, ισως γιαυτο δεν εγραψα κατι. σας διαβαζω ομως και ομολογω οτι μαθαινω πολλα.
απο κατι ιδιαιτερα που κανω, μπορω να πω οτι ειμαι ειλικρινης στους μαθητες μου αν δεν ξερω κατι.
εχω υπομονη να τους δωσω να καταλαβουν κατι με το να τους φερνω πολλα παραδειγματα.και ναι, μαθαινω πολλα απο αυτους και γινομαι καλυτερος.

[marianV]

       

[MARKOS]