Αυτοαξιολόγηση - Λάθη εκπαιδευτικων

[catwoman2]

και γω καπνιζω αλλα ΠΟΤΕ μπροστα και κυριως ΔΙΠΛΑ στα παιδια. ελα ρε συναδελφε κανε λιγη αποτοξινωση...

[PDE ads]

[maryvas]

κανω 3 χρονια ιδιαιτερα. κ ομολογω οτι θεωρω οτι αυτη τη χρονια ειμαι πολυ καλυτερη σε σχεση με τις 2 προηγουμενες. κ να γιατι η εμπειρια ειναι πολυ σημαντικη. (σε καμια περιπτωση δεν πιστευω οτι εχω αποκτησει αρκετη εμπειρια με 3 χρονια διδασκαλια). λαθη εχω εντοπισει ως τωρα κ σιγα σιγα τα διορθωνω.
1. οταν αρχισα τα μαθηματα ημουν 24 χρονων. ως νεα καθηγητρια ηθελα να ειμαι λιγο "εναλλακτικη", να ειμαι "παρεακι" με τα παιδια. σε μερικα παιδια με ωφελησε. σε αλλα ομως οχι κ ειδικα με ενα παιδι στ δημοτικου που το διαβαζα. η κατασταση βγηκε εκτος ελεγχου με αποτελεσμα την επομενη χρονια να πω στη μητερα του οτι δεν παει αλλο. το παιδι της πλεον δεν μαθαινε απο μενα αφου δε μπορουσα να το κανω καλα.(καλα βεβαια ο συγκεκριμενος ηταν ειδικη περιπτωση) οποτε πλεον εχω πολυ φιλικες σχεσεις με τα παιδια αλλα κρατωντας τις καταλληλες αποστασεις.
2. αρχισα να κανω μαθηματα κ δεν ειχα διαβασει ολο το βιβλιο. δλδ διαβαζα το μαθημα της ημερας. δεν προλαβαινα βεβαια να διαβασω ολο το βιβλιο αλλα εχοντας πλεον κανει ολα τα αρχαια ολων των ταξεων καταλαβαινω τη διαφορα μεταξυ ενος καθηγητη που ξερει την υλη στο συνολό της κ αυτου που απλα καθε φορα κανει το μαθημα της ημερας. ενταξει παντα ηξερα τι γραμματικα φαινομενα θα συναντησω παρακατω αλλα ειδικα σε βιβλια οπως θουκυδιδης κτλ που εχουν μια συνεχεια θεωρω απαραιτητο να γνωριζεις το εργο στο συνολο του κ επειτα το καθε μαθημα ξεχωριστα.

τωρα οσον αφορα στη συμπεριφορα μου απεναντι στα παιδια θεωρω οτι ειμαι πολυ ειλικρινης. αντιμετωπιζω το καθενα ετσι οπως τουλαχιστον εγω πιστευω οτι ειναι το σωστο. σε αλλα παιδια πιανει η ανυψωση ηθικου, σε αλλα η ειρωνεια, σε αλλα να τα παρεις με το φιλοτιμο. κ μεχρι τωρα μου εχει βγει σε καλο. ενα αλλο κακο που εχω που προσπαθω να το διορθωσω ειναι οτι επηρεαζομαι πολυ απο τον χαρακτηρα του παιδιου. οταν "κολλανε" οι χημειες μας το παιδι εχει καταπληκτικα αποτελεσματα. θυμαμαι προπερσι ειχα μια κοπελα που δε μπορουσα να την προσεγγισω με τιποτα. απλα δεν κολλησαν οι χημειες μας. πηγαινα να της κανω μαθημα κ ηταν η χειροτερη μου. προσπαθησα αλλα δεν καταφερα κατι. σιγουρα εφταιγα κ εγω καπου αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν εχω καταληξει ακομα στο τι παραπανω θα μπορουσα να κανω. ελπιζω σιγα σιγα να μαθω...

[happiness]

εγώ είμαι σίγουρη ότι κάτι κάνω λάθος. αλλά δεν ξέρω τι. το ψάχνω (χωρίς πλάκα)

[daffyduck]

2. αρχισα να κανω μαθηματα κ δεν ειχα διαβασει ολο το βιβλιο. δλδ διαβαζα το μαθημα της ημερας. δεν προλαβαινα βεβαια να διαβασω ολο το βιβλιο αλλα εχοντας πλεον κανει ολα τα αρχαια ολων των ταξεων καταλαβαινω τη διαφορα μεταξυ ενος καθηγητη που ξερει την υλη στο συνολό της κ αυτου που απλα καθε φορα κανει το μαθημα της ημερας. ενταξει παντα ηξερα τι γραμματικα φαινομενα θα συναντησω παρακατω αλλα ειδικα σε βιβλια οπως θουκυδιδης κτλ που εχουν μια συνεχεια θεωρω απαραιτητο να γνωριζεις το εργο στο συνολο του κ επειτα το καθε μαθημα ξεχωριστα.

Maryvas, αυτό είναι μια τεράστια - ΤΕΡΑΣΤΙΑ - αλήθεια και μπράβο σου που το "έπιασες" τόσο νωρίς, δείχνει ότι "το'χεις" γενικά με τη διδασκαλία  . Και η δική μου αυτοπεποίθηση και σιγουριά για το μάθημα που κάνω αυξήθηκε θεαματικά μόλις απέκτησα αυτό που λέμε "εποπτεία της ύλης". Πολύ μεγάλη διαφορά!!! (κατ'αρχάς, προγραμματίζεις καλύτερα και σου βγαίνει κιόλας...)

Happiness, πώς είσαι τόσο σίγουρη άραγε;;;  Έχεις τίποτα...συμπτώματα;;

[PDE ads]

[maryvas]

2. αρχισα να κανω μαθηματα κ δεν ειχα διαβασει ολο το βιβλιο. δλδ διαβαζα το μαθημα της ημερας. δεν προλαβαινα βεβαια να διαβασω ολο το βιβλιο αλλα εχοντας πλεον κανει ολα τα αρχαια ολων των ταξεων καταλαβαινω τη διαφορα μεταξυ ενος καθηγητη που ξερει την υλη στο συνολό της κ αυτου που απλα καθε φορα κανει το μαθημα της ημερας. ενταξει παντα ηξερα τι γραμματικα φαινομενα θα συναντησω παρακατω αλλα ειδικα σε βιβλια οπως θουκυδιδης κτλ που εχουν μια συνεχεια θεωρω απαραιτητο να γνωριζεις το εργο στο συνολο του κ επειτα το καθε μαθημα ξεχωριστα.

Maryvas, αυτό είναι μια τεράστια - ΤΕΡΑΣΤΙΑ - αλήθεια και μπράβο σου που το "έπιασες" τόσο νωρίς, δείχνει ότι "το'χεις" γενικά με τη διδασκαλία  . Και η δική μου αυτοπεποίθηση και σιγουριά για το μάθημα που κάνω αυξήθηκε θεαματικά μόλις απέκτησα αυτό που λέμε "εποπτεία της ύλης". Πολύ μεγάλη διαφορά!!! (κατ'αρχάς, προγραμματίζεις καλύτερα και σου βγαίνει κιόλας...)

Happiness, πώς είσαι τόσο σίγουρη άραγε;;;  Έχεις τίποτα...συμπτώματα;;

να σαι καλα! το αντιληφθηκα βεβαια αφου ειχα διδαξει ηδη σε παιδια χωρις να εχω την εποπτεια της υλης αλλα καλλιο αργα παρα ποτε....

[bobo1]

Σκεψου τωρα maryvas να περνουσες αυτες τις φασεις (διορισμενη απο ασεπ) μεσα στις σχολικες ταξεις 20 - 30 παιδιων και να εβαζες βαθμολογιες ανα τριμηνο-τετραμηνο

[emmaki]

Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μου λάθος το έκανα την πρώτη εβδομάδα που διορίστηκα. Σε νησί της εντελώς άγονης γραμμής, με 25 νήπια στην τάξη. Για τον τρόπο που έκανα το μάθημα, έπεσαν επάνω μου οι γονείς (25 μαμάδες + μερικές γιαγιάδες) και με κόλλησαν κυριολεκτικά στον τοίχο. Για να αμυνθώ, λοιπόν, και εγώ άρχισα να φωνάζω.
Πιστεύω ότι έπρεπε να το χειριστώ αλλιώς, και να μην τους αφήσω αρχικά να μπουν μέσα στην τάξη και μετά με τρόπο να κάνουμε διάλογο και όχι φωνές.
Βέβαια, μετά από λίγο καιρό η στάση των γονιών άλλξε ριζικά και εκτίμησαν την προσπάθεια που έκανα με τα παιδιά τους.

[sophie]

Όντως πολύ ωραίο θέμα!!!!
Λοιπόν...για μένα έχω να πω μάλλον πολλά...
Ίσως το έχει η ειδικότητα (ή είναι έτσι φτιαγμένο το πρόγραμμα του νηπιαγωγείου) που κάνω κι εγώ το λάθος που αναφέρει η συνάδελφος Ritalmp. Πώς προσπαθώ να το αντιμετωπίσω? Έπαψα να λέω "θα" (καλή ώρα σαν τους πολιτικούς)...
Σοβαρά τώρα, ξεκινώντας είχα ένα άγχος ότι πρέπει να βγει συγκεκριμένος αριθμός δραστηριοτήτων (τουλάχιστον στην πρωινή βάρδια). Αυτό μέχρι που παρακολούθησα τις δειγματικές διδασκαλίες στα ΠΕΚ όπου η συνάδελφος έκανε όλο το πρωί γλώσσα μόνο (με μία μικρή επέκταση σε εικαστικά). Εκεί λοιπόν, έκπληκτη ομολογώ, ρώτησα την σύμβουλο πώς είναι δυνατόν αυτό να είναι σωστό. Μέσα από την κουβέντα κατάλαβα ότι δεν κάνεις πχ γλώσσα απλά "για να κάνεις"...Εξαντλείς τα πάντα ανάλογα με το στόχο και συνειδητοποίησα επίσης ότι η ανάγνωση ενός παραμυθιού μπορεί (την στιγμή που δε μένεις μόνο σε αυτή αλλά προκαλείς τα παιδιά να συμμετέχουν και τα πάντα λειτουργούν διαδραστικά) να πάρει όλο το πρωινό!!!!
Με τους δικούς μου "δαίμονες" βέβαια ακόμα παλεύω. Τις περισσότερες φορές όμως νιώθω ότι το κάνω γιατί "ντρέπομαι" να πω στη συνάδελφο που έρχεται για τη μεσημεριανή βάρδια ότι πχ έκανα "μόνο" αυτό. Ακούγεται φτωχό, λίγο...δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, κι ας είναι εντελώς άλλη η πραγματικότητα!
Επίσης...πιάνω τον εαυτό μου να έχω μάλλον υπερβολικές απαιτήσεις από τα παιδιά. Αυτό πάλι προσπαθώ να το καταπολεμήσω χρόνια καθώς από όταν ξεκίνησα να δουλεύω η ιδιοκτήτρια ενός ιδιωτικού μου το είχε επισημάνει (..."Σοφία, έχεις το δασκαλίστικο ύφος πιο πολύ...χαλάρωσε...είναι νήπια δεν είναι παιδιά δημοτικού"... )
Τρίτο που μου έρχεται στο μυαλό (τελικά έχω πολλά! ), αν και θεωρώ ότι είναι μάλλον ανθρώπινο, είναι ότι πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να "έχω αδυναμία" σε κάποια παιδάκια. Δεν το δείχνω αλλά πολλές φορές φοβάμαι μήπως βγαίνει ασυναίσθητα ακόμα και από την έκφρασή μου ή από τον τόνο της φωνής μου... Ελπίζω πως όχι γιατί η αποδοχή και, κυρίως, η αγάπη "της δασκάλας" σε αυτή την ηλικία είναι ό,τι πολυτιμότερο για τα παιδάκια.
Να πω τώρα και κάτι καλό...Έμαθα (όταν συνειδητοποίησα ότι "είμαι λάθος") να προσαρμόζομαι ανάλογα με τις απαιτήσεις-ανάγκες-επιθυμίες των παιδιών. Αν δω ότι κάτι δεν τραβάει δεν το συνεχίζω μόνο και μόνο επειδή είχα στο μυαλό μου να το βγάλω και, βασικό, αν η όρεξή τους τραβάει παιχνίδι, τα αφήνω να παίξουν. Όταν δεν το έκανα μου γύριζε μπούμερανγκ! Ολοήμερο με τα νήπια 8 ώρες "στην τσίτα" δεν βγαίνει με τίποτα!
Θα σκεφτώ σίγουρα κι άλλα και θα επανέλθω!

[MATH]

Αφού είδα το θέμα που συζητάτε , ας πω και γω δυο λόγια.

Τα δικά μου σφάλματα  - ουδείς .... άσφαλτος (!!!)  που είπε και γνωστή τραγουδίστρια ή παρουσιάστρια , δε θυμάμαι - τα έχω  βέβαια γράψει έμμεσα και σε άλλα μηνύματα, αλλά θα αναφέρω σύντομα μερικά  :

 α) Ξεκινούσα με σχετικά μεγάλη βαθμολογία στο Α΄τετράμηνο και οι μέσοι μαθητές επαναπαύονταν !

 β) Δεν έβαζα ποτέ κάτω από τη βάση , αλλά πέρυσι που έβαλα τέσσερα 8-ρια στην Β΄Λυκείου(λόγω ..μπλα μπλα!) , είδα ότι οι κοπελιές που τα αντίκρυσαν  , στο άλλο τετράμηνα άλλαξαν συμεριφορά και έτρεχαν  από κοντά μου σε κάθε διάλειμμα ρωτώντας αν στο Β΄πάνε καλύτερα !

 γ) Ήμουνα λίγο πιο ανεκτικός από το επιτρεπτό( αυτό είναι ταυτόσημο με τη νειότη και τις λεγόμενες δημοκρατικές αντιλήψεις για το σχολείο !) , όταν στην τάξη μερικοί δεν συμμορφώνονταν με την πρώτη ματιά ή παρατήρηση.Προσπαθούσα όλα να τα εξηγώ με κουβέντα και πειθώ , αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό , οπότε χρειάζεται πιο αποφασιστική μεταχείριση(λιγος φόβος πάντα κρατάει την τάξη σε μαθησιακό κλίμα).Αυτό με κούραζε , σταματούσε τη ροή του μαθήματος και σίγουρα πείραζε εκείνους που θέλαν να προσέξουν.Διορθώνεται όμως πολύ εύκολα στο επόμενο σχολικό έτος. Διότι κατά κανόνα, αν αλλάξεις συμπεριφορά μέσα στο τρέχον σχολικό έτος , δημιουργούνται αρρυθμίες και παρεξηγήσεις  .Ξεκινάς λοιπόν από την πρώτη ώρα με τους κανόνες σου και τους κρατάς σταθερούς μέχρι το τέλος της χρονιάς , χωρίς να χαλαρώνεις ή να βάζεις νερό στο κρασί σου.

   Τώρα , πάντα και κάτι απρόβλεπτο ξεφεύγει . Μπορεί κάποιος να έχει  κάποιο οικογενειακό πρόβλημα και να μην το αντιληφθείς , δυο μαθητές να έχουν μια κόντρα και να μην ξέρεις τίποτα , ένα παιδί να έχει πρόβλημα υγείας και να μην συγκεντρώνεται ενώ εσύ να νομίζεις ότι χαζεύει (και να το επιπλήξεις)  και πολλά άλλα , οπότε κάτι ίσως σου ξεφύγει.
   
   Στη σχολική τάξη κάθε μέρα αλλάζεις και βελτιώνεσαι ! Ποτέ δεν είσαι τέλειος , ποτέ δεν είσαι ολοκληρωμένος , ποτέ δεν είσαι σίγουρος ότι έκανες το καλύτερο , όσα χρόνια και να περάσουν(Και αφήνω στην άκρη το διδακτικό μέρος, διότι αυτό είναι το ευκολότερο). Διαρκώς σκέφτεσαι, επινοείς , ανιχνεύεις,πειραματίζεσαι ενίοτε ,  προσπαθείς να καταλάβεις τους μαθητές σου και πριν επιρρίψεις κάτι σε αυτούς , πάντα πρέπει πρώτα να ρωτας γενναία τον εαυτό σου :
     '' Τι δεν έκανα καλά σήμερα ; Τι μπορούσα να κάνω για να το αποφύγω αυτό ; ''
 Είναι ερωτήματα που δεν πρέπει να σε γεμίζουν ενοχές , αλλά που σε αφυπνίζουν και σε κάνουν καλύτερο.   

       Η αντίληψη :

  '' Ποτέ δεν κάνω λάθος! Μια φορά νομιζα πως είχα κάνει, αλλά τελικά έκανα λάθος! '' δεν σε κάνει ποτέ καλύτερο δάσκαλο.
   
      Πριν κλείσω , θα ήθελα να σας πω ένα  στοιχείο που  που βλέπω σε πολλούς συναδέλφους  και δεν τους βοηθά να κάνουν τη δουλειά τους πιο εύκολα : Δεν ρωτούν τους άλλους συναδέλφους και δε συζητούν μεταξύ τους για τα παιδιά , τη συμπεριφορά  και τα προβλήματά τους ,από τον πρώτο κιόλας μήνα! Προσπαθούν να τα βγάλουν όλα πέρα μόνοι τους .Βλέπω- και στους παλιούς ακόμα- έναν ανόητο εγωϊσμό που κανει τη ζωή τους πιο δύσκολη .Μια νέα συνάδελφος πέρυσι περνούσε δύσκολα στην τάξη, αλλά ακόμα και στο σύλλογο δεν έλεγε τίποτα.Στο τμήμα της ευτυχώς που δεν .. έπεσαν οι τοίχοι , αλλά αυτή απτόητη , αγέρωχη ! Της είπα διακριτικά κάποια στιγμή πως αν οι μαθητές φωνάζουν και δεν μπορεί να κάνει μάθημα, να σταματά , να μιλά πιο σιγά, να τους υπαγορεύει κάτι (μεγάλο κόλπο αυτό που πιάνει πάντα !!!) , να βάζει ένα θεματάκι σοβαρό για συζήτηση , να μαζεύει μερικά τετράδια για έλεγχο ,   να τους κανει μια έκπληξη κλπ , αλλά να στέλνει και κανένα στο γραφείο !
  (Τώρα , το ποιους συναδέλφους μπορείς να εμπιστεύεσαι στο σύλλογο  ,  σε πιο βαθμό  μπορείς να ανοίγεις τον εαυτό σου για να ζητήσεις βοήθεια χωρίς να το εκλάβουν ως αδυναμία και να αρχίσουν να το κουβεντιάζουν δεξιά αριστερά, είναι μεγάλο ζήτημα και θέλει κουβέντα ! Εδώ φαίνεται η μικροψυχία των εκπαιδευτικών , όπως και των περισσότερων ανθρώπων , που δεν ξέρουν να ακούν και να βοηθούν, αλλά μόνο να αναδεικνύουν τον εαυτό τους ως τέλειο και αλάνθαστο).
 
       Αυτά όμως είναι πράγματα που με την εμπειρία τα διορθώνεις.Να τονίσω μόνο ότι οι μαθητές  αυτό που δεν θέλουν με τίποτα είναι ειρωνία και άνιση μεταχείριση ! Μου τα έλεγαν πριν ακόμα διοριστώ :'' κύριε, αν πάτε στο σχολείο να μην ειρωνεύεστε τους μαθητές και να μην κάνετε διακρίσεις . Να αυτός ο καθηγητής μας κανει αυτό κλπ  και δεν μας αρέσει .'' .Αυτό μου το έμαθαν τα παιδιά , όταν έκανα φροντιστήρια και το κράτησα βαθειά στο μυαλό μου . Οι μαθητές σε παραδέχονται όταν και τον πιο βλάκα τον αντιμετωπίζεις με την ίδια ευγένεια και υπομονή που δείχνεις και στους καλύτερους(σε ήθος και επίδοση) μαθητές.

 Μπάμπης
   
 
             

[aeee]

εγώ δεν μπορώ να αφήσω μαθητή στην ίδια τάξη, μου είναι αδύνατον.... τι νομίζετε είναι αδυναμία εκ μέρους μου;;;;;

[rania81]

Το λάθος που κάνω εγώ καμιά φορά και αισθάνομαι άσχημα γι'αυτό, αν και πιστεύω πως βελτιώνομαι σιγά σιγά είναι ότι μερικές φορές ξεχνάω πως έχω να κάνω με μικρά παιδάκια που δεν αντιλαμβάνονται τα πράγματα όπως κάποια μεγαλύτερα παιδιά και δεν έχω την υπομονή που θα έπρεπε να έχω.Στην αρχή νόμιζα πως δεν κάνω εγώ για το επάγγελμα αλλά νομίζω πως σε αυτό έπαιξε αρνητικό ρόλο και το γεγονός πως δούλευα σε ιδιωτικό και δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις που θα έπρεπε.Ήδη όμως αισθάνομαι πως αλλάζω και βελτιώνομαι μέρα με τη μέρα και προσπαθώ να σκέφτομαι πως τα μικρά παιδιά έχουν τους δικούς τους ρυθμούς και χρειάζεται υπομονή και επιμονή για να αντιπαρέλθεις τα εμπόδια.

[Ms Daisy]

Έχω κάνει πολλά λάθη, ούσα 10 χρόνια στο επάγγελμα. Το τελευταίο μεγάλο μου λάθος που έκανα φέτος (και μου κόστισε) ήταν ότι μπήκα με πολύ τσαμπουκά και μαγκιά στην αρχή. Πίστευα ότι έτσι δε θα μου έπαιρναν τον αέρα. Αποτέλεσμα: στα Δημοτικά δούλεψε σχετικά (τα ζωηρά έπιασαν το μήνυμα, αλλά τα ήσυχα τρόμαξαν ). Στο Γυμνάσιο όμως δεν δούλεψε. Είχα πολλά ζωηρά που τα πήραν λίγο στι κρανίο και μου έκαναν τη ζωή ποδήλατο. Μέχρι και ζημιά στο αυτοκίνητο μου έκαναν . Ευτυχώς, έπιασα εγώ το μήνυμα, χαλάρωσα και τώρα είμαστε μια χαρά.

[MATH]

εγώ δεν μπορώ να αφήσω μαθητή στην ίδια τάξη, μου είναι αδύνατον.... τι νομίζετε είναι αδυναμία εκ μέρους μου;;;;;

Αυτό είναι πολύ σοβαρό και κρίσιμο σημείο. Είσαι σε Δημοτικό ή σε Γυμνάσιο ; Εμείς στο Λύκειο δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα, διότι ποτέ δεν μένει μαθητής από ένα μάθημα ή ακόμα και από πέντε ! Αν ένας μαθητής έχει μέσο όρο το Σεπτέμβριο 8, 5 είναι φανερό ότι και 20 να του βάλει ένας καθηγητής(αν σου έχει γράψει 2) πάλι δεν περνάει. Επομένως μαθητής μένει μόνο επειδή το θέλει ο ίδιος και όχι κάποιος καθηγητής.Ο καθηγητής δεν μπορεί να τον περάσει , ακόμα και αν κανονίσει να βγάλει 10 στο μάθημά του . Στην Γ Λυκείου έχουμε πρόβλημα , διότι δεν υπάρχει Σεπτέμβριος.
 Εκεί και μεις στο σύλλογο συχνά κάνουμε μεγάλα μαγειρέματα  που φτάνουν το όριο της βλακείας , ειδικάα αν πρόκειται για παιδιά που είτε άρρώστησαν είτε είχαν προβλήματα οικογενεικά κλπ.
 Όλα θέλουν όμως κάποιο μέτρο!
   Καλό μεσημέρι - Μπάμπης

[bikini]

Επίσης...πιάνω τον εαυτό μου να έχω μάλλον υπερβολικές απαιτήσεις από τα παιδιά.

Κι εγώ έχω μεγάλες απαιτήσεις από τα παιδιά... Βέβαια, τα δικά μου παιδιά είναι Α' και Β' Λυκείου...
Διδάσκω στην Α' έκθεση... Από την αρχή της χρονιάς μιλάω για τη δομή της τόσο στο σύνολο όσο και σε κάθε παράγραφο και ελάχιστοι μαθητές μου τα εφαρμόζουν... Βέβαια, για να μην είμαι και αχάριστη (  ), τα παιδιά μου βελτιώθηκαν πολύ από την 1η τους έκθεση, αλλά και πάλι δεν τους έχω φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα...  Θέλουν πολύ δουλειά ακόμη οι μαθητές μου... 
Στη Β' διδάσκω αρχαία κατεύθυνσης... Σχεδόν απογοητευμένη είμαι... "Κλέβω" ώρες από συναδέλφους να τους διδάξω γραμματική, γιατί μόνα τους δεν κάθονται!  Αν είναι δυνατόν να μην έχουν το νου και την ωριμότητα να στρώνονται από μόνα τους! Τους "τα ψέλνω" κάθε μέρα. Τι παραπάνω να κάνω η έρμη;;;  Ό,τι περνούσε από το χέρι μου και ακόμη παραπάνω τα έχω κάνει πράξη!  Αν από μόνα τους δεν "στρωθούν" και δεν βοηθήσουν τον εαυτό τους, δεν μπορώ να τα βοηθήσω... Και, δυστυχώς, τα Πανεπιστήμια δεν περιμένουν τους δικούς μου μαθητές... Υπάρχουν τόσοι άλλοι που "ανταγωνίζονται" για την ίδια θέση, που, αν τα δικά μου δεν το καταλάβουν όσο ακόμη είναι νωρίς, θα τους "φάνε στη στροφή"...