εκπαιδευτικό αλλά και γονεικο θέμα

[Demetroula]

Η σειρά βιβλίων που αναφέρει η panickos λέγεται Συναισθηματική Αγωγή μικρών παιδιών, της Baum Heike, για παιδιά 3-8 χρονών, από τις εκδόσεις Θυμάρι. Περιλαμβάνει τα εξής βιβλία:

1. Μαμά, αυτός όλο με κάνει και θυμώνω! (Καυγάδες και ζήλιες ανάμεσα στα αδέρφια)
2. Εγώ το θέλω τώρα! (Το παιδί μπροστά στη Ματαίωση. Ανυπομονησία και πείσμα)
3. Αφού δε με παίζουν... (Διαχείρηση του θυμού και της επιθετικότητας)
4. Η γιαγιά πηγε στον ουρανό; (Το παιδί και ο θάνατος. Διαχείρηση του Πένθους)
5. Μ' αυτόν εγώ δεν παίζω! (Απόρριψη και... στο περιθώριο. Μπροστά στο Διαφορετικό και Ξένο)
6. Όμως, εγώ δεν είπα ψέματα! (Γιατί τα παιδιά λένε ψέματα)
7. Θ' αφήσεις το φως αναμμένο; (Παιδικοί φόβοι και ανασφάλειες)
8. Χαζό είμαι να κάτσω φρόνιμα; (Τα άτακτα παιδιά. Αιτία και αντιμετώπιση)

Μπορείτε να τα δείτε με την περιγραφή τους εδώ:

http://www.greekbooks.gr/BooksList.aspx?ListType=6&id=75539

[PDE ads]

[Ritalamp]

Θα πω κι εγώ τη γνώμη μου κι ας μην είμαι ψυχολόγος. Πραγματικά το παιδί έπραξε πολύ άσχημα που έκλεψε τα πέντε ευρώ για όποιο λόγο κι αν το έκανε. ΟΜΩΣ:
1. Κατάλαβε το λάθος του μόνο του κι ένιωσε άσχημα γι' αυτό.
2. Παραδέχτηκε το λάθος στο δάσκαλό του και στο άλλο παιδάκι κι ας κινδύνευε να τιμωρηθεί
3. Ομολόγησε το περιστατικό στη μαμά διακινδυνεύοντας να τιμωρηθεί και πάλι.

Τα αντανακλαστικά του δηλαδή και οι ηθικές του αξίες είναι σε υψηλό επίπεδο (μπράβο στους γονείς λοιπόν)
Γνώμη μου είναι να τη γλιτώσει με μια προειδοποίηση. "Επειδή είναι η πρώτη φορά που κάνεις κάτι τέτοιο και κυρίως επειδή το ομολόγησες από μόνη σου και προσπάθησες να επανορθώσεις δε θα σε τιμωρήσω αυτή τη φορά. Είμαι πολύ περήφανη για σένα που τελικά έκανες το σωστό και παραδέχτηκες την κακή σου πράξη και  ότι δε θα το ξανακάνεις. Είσαι καλό παιδί και θέλω να σε εμπιστεύομαι."

Πόσοι από εμάς παραδεχόμαστε τις ατασθαλίες μας και διακινδυνεύουμε να τιμωρηθούμε. Αν αναγνωρίσεις το θετικό κομμάτι της πράξης του παιδιού και το θάρρος που χρειάστηκε για να το κάνει ενισχύεις μια θετική συμπεριφορά. Με λίγα λόγια απομακρύνεις την τιμωρία ενισχύοντας την καλή πράξη, αυτό που λένε οι συμπεριφοριστές αρνητική ενίσχυση. Έτσι λοιπόν στο επόμενο παράπτωμα, όποιο κι αν είναι αυτό, δε θα διστάσει να σε προσεγγίσει για να ομολογήσει το λάθος αλλά και για να ζητήσει τη βοήθειά σου. Με άλλα λόγια βοηθάς το παιδί σου να επικοινωνεί μαζί σου και για τα καλά και για τα άσχημα και δε γίνεσαι ο αυστηρός κριτής που το παιδί τρέμει να απογοητεύσει.

Συγχαρητήρια πάντως και για τα αντανακλαστικά του παιδιού, αλλά καιγια την ψυχραιμία που το αντιμετωπίσατε το όλο ζήτημα.

[catwoman2]

να σαι καλα για τα ενθαρρυντικα σου λογια !
παντως ειναι πολυ δυσκολο να το αντιμετωπισεις ψυχραιμα και ομολογω ότι ο άντρας μου το πρωτο πραγμα που ειπε μολις το συζητησαμε ειναι "μας ξεφτιλησε"!  βεβαια εμενα λιγο με ενοιαζε ο εξευτελισμος αλλα εχει και ενα δικαιο αν σκεφτουμε ότι και οι δυο ειμαστε εκπαιδευτικοι και δεν ειναι και πολυ ωραιο να ακουγονται αυτα για τα παιδια μας.