Πυροβολισμός σε σχολή του ΟΑΕΔ.

[koth]

Η ψυχή των παιδιών σκληραίνει όταν δεν πιστεύουν σε αξίες και δεν νιωθουν να ανήκουν σε μια ομάδα με κοινά γνωρίσματα που λειτουργεί... Από τι εμπνέονται σήμερα τα παιδιά; Σε ποιες αξίες μπορούν να βασιστούν (όταν τα πάντα ισοπεδώνονται από γονείς εκπαιδευτικούς και δημοσιογράφους); Τι ακούν; Σε ποιον μπορούν να ανοίζουν την καρδιά τους στα 15 που βράζουν δεν ξέρουν τι είναι και αγωνιούν; Ποια μάνα θα έρθει να τους χαΙδέψει το βράδυ και αν έρθει τι νευρικό χέρι θα έχει... Πολλά μου έρχονται να πω...αλλά το θέμα ειναι η ΠΡΟΛΗΨΗ. Σχολές γονέων, εκπαιδευτικοί καταρτισμένοι και ψυχολόγοι στα σχολεία. Όμως και μια πιο υγιή κοινωνία που να βασίζεται σε αυθεντικές αξίες. Εμείς όμως τι κοινωνία χτίζουμε, πάνω σε τι...

[PDE ads]

[Ίρμα]

Elranna,
το σχολείο σαφώς μπορεί να επέμβει. Ωσ σχολείο όμως. Εννοώ ότι δεν πρέπει αυτού του είδους τα περιστατικά να επαφίενται μόνο στην καλή θέληση του δασκάλου που μεμονωμένα θα ενδιαφερθεί για τους μαθητές του, θα είναι κοντά τους στα διαλείμματα κ.ο.κ. Το σημερινό περιστατικό είναι κάτι άλλο. Θέλει θεσμοθετημένη παρέμβαση. Παρέμβαση που θα είναι ίδια και μελετημένη, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο. Εγώ λοιπόν ρωτώ υπάρχει τέτοια ρύθμιση στο σημερινό ελληνικό σχολείο, για να μπορεί να αντιμετωπίσει αποκλίνουσες συμπεριφορές; Όχι. Τι να κάνει λοιπόν ο δάσκαλος ακόμη και να έχει καταλάβει κάτι. Και στο τέλος - τέλος έχουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί την κατάλληλη κατάρτιση για να επέμβουμε;

[bikini]

Έχω μαθήτρια που ντύνεται συνεχώς στα μαύρα, έχει μακριά μαύρα μαλλιά ως τη μέση με χωρίστρα στη μέση και "πατημένα" (δεν μπορώ να τα περιγράψω διαφορετικά...   ), βάφει τα νύχια της μαύρα, από τα ρούχα της κρέμονται αλυσίδες και φοράει μποτάκια μαύρα τρακτερωτά.
Όταν πρωτομπήκα στην τάξη της, την είδα και φοβήθηκα!  
Ποτέ δεν έχω ακούσει τη φωνή της και φτάσαμε στο τέλος της χρονιάς!   Το μόνο που κάνει την ώρα του μαθήματος είναι να μιλάει με τη διπλανή της και να αστειεύονται μεταξύ τους ψιθυριστά...
Πάντα τις έκανα παρατήρηση στις αρχές, μετά τις "παράτησα" στα ψιθυρίσματά τους. Βέβαια, κάθε μέρα τις προτρέπω με ερωτήσεις μου να συμμετέχουν ενεργά στο μάθημα, αλλά φωνή βοώντος...    
Στο α' τετράμηνο της έβαλα στον έλεγχο 09. Ο ίδιος βαθμός σε άλλους μου μαθητές ενίσχυσε θετικά: έχουν αλλάξει άρδην σε όλα, σημπεριφορά και απόδοση. Σ' αυτή τίποτα απολύτως δεν άλλαξε, τα ίδια Παντελάκη μου...    
Η μαμά της δεν ήρθε ποτέ στο σχολείο...
Ως φρέσκια/ψαρούκλα στην εκπαίδευση δεν πήρα την πρωτοβουλία να καλέσω τη μαμά της, γιατί κανείς από τους συναδέλφους μου δεν το έκανε (ξέρω ότι αυτό δεν τιμά κανέναν μας...     ). Από τους ντόπιους συναδέλφους, όμως, έμαθα ότι είναι ένα παιδί που απλώς αντιδρά με αυτό τον τρόπο εκμεταλλευόμενη την άκρα ελευθερία που της παρέχουν οι δικοί της, εφόσον δεν μπορούν πια να της επιβληθούν...

Μία προσωπική εμπειρία (ελπίζω να μην εκληφθεί ως άσχετη με το θέμα...   )...

[fivo]

Η ψυχή των παιδιών σκληραίνει όταν δεν πιστεύουν σε αξίες και δεν νιωθουν να ανήκουν σε μια ομάδα με κοινά γνωρίσματα που λειτουργεί... Από τι εμπνέονται σήμερα τα παιδιά; Σε ποιες αξίες μπορούν να βασιστούν (όταν τα πάντα ισοπεδώνονται από γονείς εκπαιδευτικούς και δημοσιογράφους); Τι ακούν; Σε ποιον μπορούν να ανοίζουν την καρδιά τους στα 15 που βράζουν δεν ξέρουν τι είναι και αγωνιούν; Ποια μάνα θα έρθει να τους χαΙδέψει το βράδυ και αν έρθει τι νευρικό χέρι θα έχει... Πολλά μου έρχονται να πω...αλλά το θέμα ειναι η ΠΡΟΛΗΨΗ. Σχολές γονέων, εκπαιδευτικοί καταρτισμένοι και ψυχολόγοι στα σχολεία. Όμως και μια πιο υγιή κοινωνία που να βασίζεται σε αυθεντικές αξίες. Εμείς όμως τι κοινωνία χτίζουμε, πάνω σε τι...

επιτελους κατι ειπωθηκε για την ουσια του προβληματος.
οταν στερησεις την ελπιδα απο ενα παιδι, τι στα αληθεια του μενει να κανει; αληθεια τα παιδια ειναι χαζα, τυφλα ή κουφα και δε νιωθουν την απελπισια και την απογνωση των ενηλικων που τους περιβαλλουν; δε νιωθουν την αλαζονεια και το θρασος; προσωπικα το μονο που τους προτεινω ειναι η προσωπικη διαδρομη γνωσης. δυστυχως δεν μπορω να τους προσφερω τιποτε περισσοτερο. δεν τους παραδιδω καμια κοινωνια που να αξιζει να ζεις. οι λεξεις αξιοκρατια και πιστη μου ακουγονται γελοιες πριν τις προφερω. ετοιμαστειτε λοιπον για αυτο που οι προηγουμενες γενιες σπρειραμε και ακομη σπερνουμε: μισαλλοδοξια, ρατσισμος, περιθωριοποιηση, ανεργια, απομονωση, αναξιοκρατια, χρημα, χρηματισμος, μεσον, νεποτισμος.

υγ. τι να λεμε τωρα για ψυχολογους, εκπαιδευτικους, γονεις, μακρια απο μας και τετοια... κυμβαλον αλαλαζον.

[PDE ads]

[MARKOS]

Έχω μαθήτρια που ντύνεται συνεχώς στα μαύρα, έχει μακριά μαύρα μαλλιά ως τη μέση με χωρίστρα στη μέση και "πατημένα" (δεν μπορώ να τα περιγράψω διαφορετικά...   ), βάφει τα νύχια της μαύρα, από τα ρούχα της κρέμονται αλυσίδες και φοράει μποτάκια μαύρα τρακτερωτά.
Όταν πρωτομπήκα στην τάξη της, την είδα και φοβήθηκα!  
Ποτέ δεν έχω ακούσει τη φωνή της και φτάσαμε στο τέλος της χρονιάς!   Το μόνο που κάνει την ώρα του μαθήματος είναι να μιλάει με τη διπλανή της και να αστειεύονται μεταξύ τους ψιθυριστά...
Πάντα τις έκανα παρατήρηση στις αρχές, μετά τις "παράτησα" στα ψιθυρίσματά τους. Βέβαια, κάθε μέρα τις προτρέπω με ερωτήσεις μου να συμμετέχουν ενεργά στο μάθημα, αλλά φωνή βοώντος...    
Στο α' τετράμηνο της έβαλα στον έλεγχο 09. Ο ίδιος βαθμός σε άλλους μου μαθητές ενίσχυσε θετικά: έχουν αλλάξει άρδην σε όλα, σημπεριφορά και απόδοση. Σ' αυτή τίποτα απολύτως δεν άλλαξε, τα ίδια Παντελάκη μου...    
Η μαμά της δεν ήρθε ποτέ στο σχολείο...
Ως φρέσκια/ψαρούκλα στην εκπαίδευση δεν πήρα την πρωτοβουλία να καλέσω τη μαμά της, γιατί κανείς από τους συναδέλφους μου δεν το έκανε (ξέρω ότι αυτό δεν τιμά κανέναν μας...     ). Από τους ντόπιους συναδέλφους, όμως, έμαθα ότι είναι ένα παιδί που απλώς αντιδρά με αυτό τον τρόπο εκμεταλλευόμενη την άκρα ελευθερία που της παρέχουν οι δικοί της, εφόσον δεν μπορούν πια να της επιβληθούν...

Μία προσωπική εμπειρία (ελπίζω να μην εκληφθεί ως άσχετη με το θέμα...   )...

τι ηλικιας ειναι ? (εχει σημασια νομιζω)

[Ritalamp]

+++++ Πες τα ρε fivo!

Πάντως μέσα σε όλη τη μαυρίλα που μ' έπιασε ομολογώ ότι εκνευρίστηκα πολύ που η πρώτη ατάκα από τα στόματα όλων (γονέων συμμαθητών και δημοσιογράφων) δεν ήταν "μα πού ήταν τελοσπάντων αυτοί οι γονείς;", αλλά "τι έκαναν τελοσπάντων αυτοί οι εκπαιδευτικοί". Τα μαγικά ραβδάκια υπάρχουν στα παραμύθια. Έχουμε ευθύνη και μάλιστα μεγάλη αλλά έλεος πια με την καραμέλα.

Όταν τα δελτία ειδήσεων είναι μαύρα και η απόγνωση είναι το μοναδικό πράγμα στον ορίζοντα, όταν ο καθένας μπορεί να έχει μια καραμπίνα στο σπίτι του για να προστατευτεί από όλους αυτούς τους κακούς μετανάστες ληστές, όταν η αστυνομία ή σκοτώνει μαθητές ή φοβάται να παρέμβει και να ελέγξει τους κακούς κουκουλοφόρους και όταν η πολιτική ζωή είναι ισοδύναμη με τη διαφθορά, άστο θα το φτιάξει ο εκπαιδευτικός με το πλούσιο υλικό, την άψογη εκπαίδευση/ επιμόρφωση, τα υπέροχα σχολεία και αναλυτικά προγράμματα. Κι αν δεν το κάνει και καλά ο εκπαιδευτικός θα φταίει που είναι δημόσιος υπάλληλος και τα χει γραμμένα όλα στα παλιά του τα παπούτσια.  Γιατί επίσης μόνο εκείνος έχει ευθύνη κανένας άλλος. Τα πήρα πάλι   Θα επανέλθω όταν ηρεμήσω.

[MARKOS]

μα, καλα, τι περιμενατε να ακουσετε απο τα δελτια ειδησεων?  ολα μονοπλευρα τα παρουσιαζουν, αφου απορω πια για το αν οι δημοσιογραφοι  εχουν τελειωσει τη στοιχειωδη εκπ/ση με αυτα που λενε καθε φορα!

προσωπικα, δεν παρακολουθω τηλεοραση.

[fivo]

οκ. εξω κυκλοφορεις ομως ετσι; ολα καλα;

[koth]

Χαίρομαι Ρίτα που συναντιόμαστε...


Λοιπόν...Ως εκπαιδευτικός είμαι άπειρη. Ως γονιός έχω κάνει ότι μπορούσα ως τώρα για τα παιδιά μου= δε δούλεψα (γιαυτό είμαι άπειρη) για να είμαι ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ να τα αγκαλιάζω με ηρεμία (όχι ότι όσοι δουλεύουν κάνουν κάτι κακό, απλά λέω την προσωπική μου στάση), έφυγα από το μεγάλο αστικό κέντρο για να τους προσφέρω την απλότητα του χωριού για να μεγαλώσουν (που τόσο ποθούσα ως παιδί της πολυκατοικίας). Ετρεξα σε σχολές γονέων, διάβασα και κατάλαβα τον εαυτό μου. Τώρα που πηγαίνουν στο σχολείο, μπήκα και γω δίπλα τους στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων ενεργά. Και πικράθηκα πολύ. Γιατί υπάρχει αδιαφορία μεγάλη σε ένα μικρό χωριο όπου όλοι λίγο πολύ είναι συγγενείς. Δε συμμετέχουν σε ομιλίες ψυχολόγων (ξαφνικά όλοι αρρωσταίνουν ή πρέπει να φτιάξουν το φαί) κλπ. Δεν έρχονται σε εκδρομές (σνομπάρουν) δήθεν δεν υπάρχουν χρήματα (και χαρτζιλικώνουν τα παιδιά με τα διπλάσια για να πάρουν γαριδάκια). Ξαφνικά τους μπήκα στο ματι και άρχισαν τα σχόλια και τα υπονοούμενα...και η λάσπη.Επειδή όσοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι δε θέλουν να το γνωρίζουν και όταν κάποιος με τις πράξεις του τους το θυμίζει....Το θέμα είναι ότι τόσο συχνα που με βλέπουν τα παιδιά στο σχολειο νομίζουν ότι είμαι δασκάλα τους και έρχονται σε μένα όπως και στους δασκάλους! Το αποκορύφωμα : παιδί (κορίτσι) 13 χρονών που φοιτά στην 6η (στάσιμη μια χρονιά), μουσουλμάνα με παραβατική συμπεριφορά (κλοπές κινητών, όλοι το ξέρουν όμως κάνουν πως δεν το ξέρουν) ήρθε σε μένα να καταφύγει και να μου πει για την ορφάνια της (μητέρα στην Γερμανία, πατέρας νεκρός), κηδεμόνες παππούδες που δεν την αφήνουν να συνεχίσει το σχολείο για να κάνει δουλειές...Ο διευθυντής απείλησε πως θα φέρει εισαγγελέα και το παιδί τώρα πηγαίνει στο σχολείο...

Δεν είμαι παρά μια εθελόντρια. Τι μπορώ να κάνω για αυτό το παιδί;

[MARKOS]

fivo, σε μενα πηγαινε το αν κυκλοφορω; αν ναι,δεν καταλαβαινω τι εννοεις.......σορυ!!!!

[marianV]

+++++ Πες τα ρε fivo!

Πάντως μέσα σε όλη τη μαυρίλα που μ' έπιασε ομολογώ ότι εκνευρίστηκα πολύ που η πρώτη ατάκα από τα στόματα όλων (γονέων συμμαθητών και δημοσιογράφων) δεν ήταν "μα πού ήταν τελοσπάντων αυτοί οι γονείς;", αλλά "τι έκαναν τελοσπάντων αυτοί οι εκπαιδευτικοί". Τα μαγικά ραβδάκια υπάρχουν στα παραμύθια. Έχουμε ευθύνη και μάλιστα μεγάλη αλλά έλεος πια με την καραμέλα.

Όταν τα δελτία ειδήσεων είναι μαύρα και η απόγνωση είναι το μοναδικό πράγμα στον ορίζοντα, όταν ο καθένας μπορεί να έχει μια καραμπίνα στο σπίτι του για να προστατευτεί από όλους αυτούς τους κακούς μετανάστες ληστές, όταν η αστυνομία ή σκοτώνει μαθητές ή φοβάται να παρέμβει και να ελέγξει τους κακούς κουκουλοφόρους και όταν η πολιτική ζωή είναι ισοδύναμη με τη διαφθορά, άστο θα το φτιάξει ο εκπαιδευτικός με το πλούσιο υλικό, την άψογη εκπαίδευση/ επιμόρφωση, τα υπέροχα σχολεία και αναλυτικά προγράμματα. Κι αν δεν το κάνει και καλά ο εκπαιδευτικός θα φταίει που είναι δημόσιος υπάλληλος και τα χει γραμμένα όλα στα παλιά του τα παπούτσια.  Γιατί επίσης μόνο εκείνος έχει ευθύνη κανένας άλλος. Τα πήρα πάλι   Θα επανέλθω όταν ηρεμήσω.


     Συμφωνώ απολύτως... και για να σας "αποδείξω" πόσο πολύ φταίμε και εμείς, θα προσθέσω το εξης: ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ........ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ;;;;;;;;;

Μήπως δεν φταίει μόνο το υλικό αλλα και ο γλυπτης που θα του δώσει την μορφή που του αξίζει;;;;;;;;;; Απο μάρμαρο είναι τα γλυπτά του Παρθενώνα, απο μάρμαρο και οι ταφοπλακες

[Ms Daisy]

Συμφωνώ απολύτως... και για να σας "αποδείξω" πόσο πολύ φταίμε και εμείς, θα προσθέσω το εξης: ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΑΣΧΗΜΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ........ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ;;;;;;;;;

Μήπως δεν φταίει μόνο το υλικό αλλα και ο γλυπτης που θα του δώσει την μορφή που του αξίζει;;;;;;;;;; Απο μάρμαρο είναι τα γλυπτά του Παρθενώνα, απο μάρμαρο και οι ταφοπλακες

Συμφωνώ (και μ'άρεσε πολύ το παράδειγμά σου) αλλά ο γλύπτης πιστεύω ότι είναι οι γονείς. Εκτός εάν στο συγκεκριμένο σχολείο υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τους καθηγητές και του φέρονταν και οι ίδιοι υποτιμητικά (πράγμα δύσκολο: ούτε ένας δεν βρέθηκε να του φερθεί σωστά; ). Πριν χρόνια ένας συμμαθητής μου (όντας τότε φοιτητής) σκότωσε μια καθαρίστρια στο Πανεπιστήμιο μέσα. Θα κατηγορήσουμε, τότε, τους καθηγητές του στη σχολή; Από το Λύκειο που τον ήξερα το παιδί ήταν απομονωμένο και κλεισμένο στον εαυτό του. Τον χαρακτήρα μας τον διαμορφώνουν πολλά πράγματα αλλά κυρίως η οικογένεια. Αν η οικογένεια είναι κοντά στο παιδί, καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά και ενεργήσει κατάλληλα στηρίζοντάς το ψυχολογικά και ηθικά, δεν νομίζω να καταλήξει σε μια τέτοια ενέργεια.

[marianV]

για διαβάστε το σημειωμα που αφησε δίπλα του ο μαθητης - δραστης:
(απο In.gr)

Δίπλα στο δράστη βρέθηκαν δύο όπλα, σφαίρες, ένα μαχαίρι και ένα σημείωμα, στο οποίο έγραφε ότι οι συμμαθητές του τον απαξιώνουν
«Δεν έχω λόγο να συνεχίσω να ζω. Είμαι πολύ εγωιστής για να πεθάνω και να σας αφήσω να ζήσετε. Πριν πεθάνω, θα σας στερήσω ότι πολυτιμότερο έχετε. Δεν έχω σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή. Όποιος βρεθεί μπροστά μου το πρωί της 10ης Απριλίου 2009, θα πεθάνει χωρίς διάκριση» αναφέρει στο σημείωμά του ο δράστης.

«Μέχρι στιγμής δεν έχω γνωρίσει τίποτε άλλο, παρά την απόρριψη. Έχω γνωρίσει μόνο ένα άτομο που αξίζει σαν άνθρωπος και με την οποία νόμιζα πως είχα ερωτευτεί. Νοιώθω πολύ άσχημα που με απέρριψε και ελπίζω πως με ό,τι κάνω την Παρασκευή θα αλλάξει γνώμη για μένα» προσθέτει.

[N.Π.]

Ο μαθητής άφησε επιστολή στο ίντερνετ & φωτογραφίες με τα όπλα κ.τ.λ. Στην επιστολή έγραφε (μεταξύ άλλων) ότι πολλοί από εμάς θα τον θεωρήσουμε δολοφόνο, αλλά όλοι μας πίσω από την ανωνυμία, πίσω από την ιδιότητα του καθηγητή και πίσω από τις μαθητικές κλίκες, χρησιμοποιούμε την ύβρη καθημερινά..Μίσος πρός όλους!!
Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που έγραφε, (διαβάσατε την επιστολή?)