Στάση/Συμπεριφορά/Προβλήματα στα ιδιαίτερα

[MARKOS]

Εγω θα αντικαθιστουσα τη λεξη " λυπομαστε" με τη λεξη "χαριζόμαστε". η λεξη "λυπη" εχει και ενα ηθικο βαρος μεγαλυτερο, ενω το "χαριζομαι" εμπεριεχει και το οικονομικο μερος της συνεργασιας μας με τους γονεις-μαθητες και την αξιοπρεπεια κρατει υψηλα.
αυτο πιστευω οτι ηθελε να πει η συναδελφος.και να προσθεσω στα παραπανω οτι δεν πληρωνομαστε και οταν μας ζητανε βοηθεια σε καποιο αλλο μαθημα, ετσι;

[PDE ads]

[frerar]

Σου έχει περάσει από το μυαλό η σκέψη πως ίσως να έπρεπε να ακολουθήσεις άλλο επαγγελματικό δρόμο;
Πραγματικά..Απορώ..
[/quote]

Πώς δεν αξιολόγησες;;;;;;;;;

[gringa]

Και μιας και μιλάμε για γονείς, να ζητήσω την άποψή σας για κάτι. Σήμερα μου ζήτησε μια μητέρα να αναλάβω την κόρη της που του χρόνου θα πάει

[bikini]

Και μιας και μιλάμε για γονείς, να ζητήσω την άποψή σας για κάτι. Σήμερα μου ζήτησε μια μητέρα να αναλάβω την κόρη της που του χρόνου θα πάει

[PDE ads]

[frerar]

Και μιας και μιλάμε για γονείς, να ζητήσω την άποψή σας για κάτι. Σήμερα μου ζήτησε μια μητέρα να αναλάβω την κόρη της που του χρόνου θα πάει

[daf-fy]

Είχα έναν μαθητή πέρυσι που μου ακύρωνε συχνότατα και τελευταία στιγμή. Μερικές φορές μάλιστα με άφηνε και έφτανα πρώτα στο σπίτι του και μου ανακοίνωνε εκεί ότι δεν είχε όρεξη για μάθημα!!! Εξοργιστικό πραγματικά, μα ήταν η πρώτη μου χρονιά και δεν ήμουν σίγουρη για το πώς να το αντιμετωπίσω.

Το πόσο χάρηκα όταν την επόμενη χρονιά μού ανακοίνωσε ότι δεν θα συνεχίζαμε, δεν περιγράφεται!

Τούτη τη χρονιά που μας πέρασε είχα μια μεγαλύτερη κοπέλα, και μάλιστα καθηγήτρια ξένης γλώσσας. Οι ακυρώσεις που είχαμε ήταν τόσες πολλές, που κάναμε ελάχιστες διδακτικές ώρες. Πραγματικά δεν ξέρω τί να κάνω, αν τελικά θελήσει να συνεχίσει την ερχόμενη σχολική χρονιά. Δε μπορώ και να την αφήσω στη μέση, όμως δεν θέλω να δεσμεύσω ξανά ώρες μου που θα μείνουν αδίδακτες και απλήρωτες...

[bikini]

Θα της το ξεκαθαρίσεις από την αρχή ότι δεν είναι δυνατό να δεσμεύεις ώρες που ακυρώνονται και δεν πληρώνονται.
Αν δεις ότι συνεχίζει να το κάνει, δως της άφεση για 3-4 φορές προειδοποιώντας την κιόλας και, αν πάλι το συνεχίζει, δείξ' της την πόρτα...

[MARKOS]

Θα της το ξεκαθαρίσεις από την αρχή ότι δεν είναι δυνατό να δεσμεύεις ώρες που ακυρώνονται και δεν πληρώνονται.
Αν δεις ότι συνεχίζει να το κάνει, δως της άφεση για 3-4 φορές προειδοποιώντας την κιόλας και, αν πάλι το συνεχίζει, δείξ' της την πόρτα...

ετσι ακριβως να κανεις, οπως λεει η/το bikini.
και αν μπορεις να μη την αναλαβεις καθολου αυτο θα ηταν το ιδανικο.Προσωπικα, θα της ειχα ηδη κλεισει την πορτα στη μουρη. γιατι εδω πια μιλαμε για συναδελφο,ωριμη,κατασταλαγμενη που ξερει απο αυτη τη δουλεια και δεν συγχωρειται τετοια σταση.

[gringa]

Μου ζητήθηκε χθες να κάνω μάθημα σε ένα παιδάκι που θα πάει το Σεπτέμβρη Γ Γυμνασίου. Ο πιτσιρικάς είναι πολύ αδύναμος, φέτος μπορεί να έχει μείνει στα Αρχαία. Επιπλέον, φέτος του συνέβη κάτι τραγικό, έχασε τον πατέρα του, και γενικότερα έχει "παρατήσει" το σχολείο και το διάβασμα. Η κυρία που με συνέστησε στη μητέρα του του κάνει Γερμανικά και μου είπε πως είναι εξαιρετικά "δύσκολο" παιδί και πως έχει ξεπαστρέψει 2 φιλολόγους φέτος. Το ξέρω ότι όλα είναι πολύ αποθαρρυντικά, αλλά το έχω δει λίγο συναισθηματικά το θέμα, και σκέφτομαι να το προσπαθήσω. Ποιά είναι η γνώμη σας? Έχει κανένας παρόμοια εμπειρεία για το πώς θα μπορούσα να προσεγγίσω ένα τόσο "ιδιαίτερο" παιδί?

[MARKOS]

Παρομοια εμπειρια δεν εχω, ομως σωστα το σκεπτεσαι. θεωρησε το ως προσωπικο στοιχημα!
 μια φιλη μου εχει τετοιες περιπτωσεις και μαρκο, μου λεει, ειναι τρομερα δυσκολο αλλα... αγαπω πολυ τα παιδια και θα κανω ο,τι το καλυτερο μπορω!!

[apri]

Μου ζητήθηκε χθες να κάνω μάθημα σε ένα παιδάκι που θα πάει το Σεπτέμβρη Γ Γυμνασίου. Ο πιτσιρικάς είναι πολύ αδύναμος, φέτος μπορεί να έχει μείνει στα Αρχαία. Επιπλέον, φέτος του συνέβη κάτι τραγικό, έχασε τον πατέρα του, και γενικότερα έχει "παρατήσει" το σχολείο και το διάβασμα. Η κυρία που με συνέστησε στη μητέρα του του κάνει Γερμανικά και μου είπε πως είναι εξαιρετικά "δύσκολο" παιδί και πως έχει ξεπαστρέψει 2 φιλολόγους φέτος. Το ξέρω ότι όλα είναι πολύ αποθαρρυντικά, αλλά το έχω δει λίγο συναισθηματικά το θέμα, και σκέφτομαι να το προσπαθήσω. Ποιά είναι η γνώμη σας? Έχει κανένας παρόμοια εμπειρεία για το πώς θα μπορούσα να προσεγγίσω ένα τόσο "ιδιαίτερο" παιδί?

Φαντάζομαι ότι θα είναι "ιδιαίτερο" και το μάθημά που θα κάνετε. Εμένα κάποτε μού είχε τύχει ένα ιδιαίτερο με ένα παιδί Λυκείου, πολύ καλό μαθητή, αλλά με αρκετά οικογενειακά προβλήματα. Και πάνω που φαινόταν να έχει βρει την ισορροπία του, ξαφνικά εμφανίστηκε στη μέση της χρονιάς ο πατέρας ο οποίος μετά από 16 χρόνια αποφάσισε να γνωρίσει και να αναγνωρίσει το παιδί του. Αποτέλεσμα ήταν να αποσυντονιστεί εντελώς το παιδί. Κάποια στιγμή είχαμε καταλήξει περισσότερο να συζητάμε και να το στηρίζω ψυχολογικά παρά να κάνουμε μάθημα. Παρ' ότι με κούραζε αυτή η ιστορία και με "φόρτωνε" συναισθηματικά, δεν το μετάνιωσα γιατί ήξερα ότι πραγματικά δεν υπήρχε άλλος για να μιλήσει μαζί του.

[bikini]

Μου ζητήθηκε χθες να κάνω μάθημα σε ένα παιδάκι που θα πάει το Σεπτέμβρη Γ Γυμνασίου. Ο πιτσιρικάς είναι πολύ αδύναμος, φέτος μπορεί να έχει μείνει στα Αρχαία. Επιπλέον, φέτος του συνέβη κάτι τραγικό, έχασε τον πατέρα του, και γενικότερα έχει "παρατήσει" το σχολείο και το διάβασμα. Η κυρία που με συνέστησε στη μητέρα του του κάνει Γερμανικά και μου είπε πως είναι εξαιρετικά "δύσκολο" παιδί και πως έχει ξεπαστρέψει 2 φιλολόγους φέτος. Το ξέρω ότι όλα είναι πολύ αποθαρρυντικά, αλλά το έχω δει λίγο συναισθηματικά το θέμα, και σκέφτομαι να το προσπαθήσω. Ποιά είναι η γνώμη σας? Έχει κανένας παρόμοια εμπειρεία για το πώς θα μπορούσα να προσεγγίσω ένα τόσο "ιδιαίτερο" παιδί?

Θα τον ενισχύεις συνέχεια θετικά!
Ότι μπορεί να καταφέρει πολλά στη ζωή του αρκεί να πιστέψει στον εαυτό του, ότι πρέπει να τον απασχολεί η εκπαίδευσή του για να προοδεύσει κτλ κτλ.
Είναι δύσκολο, ναι, πολύ, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Αυτό το παιδί θέλει τόσο υποστήριξη την οποία εσύ μπορείς να του προσφέρεις όσο και ενίσχυση της αυτοεκτίμησής του την οποία θα αποκτήσει μέσα από την σχολική του επιτυχία και πρόοδο.

Εγώ είχα μαθητή Α' Γυμνασίου σχεδόν αναλφάβητο (ήξερε, δηλαδή, ανάγνωση και γραφή μετά δυσκολίας) που αδιαφορούσε και για το σχολείο.
Με πολλή συζήτηση και προσπάθεια από κοινού κατάφερα να προοδεύσει (μη φανταστείτε ότι έγινε μαθητής του 15!  ), αλλά και να τον κάνω να καταλάβει ότι δεν είναι χαζός και άχρηστος, όπως πολλοί συμμαθητές του τον χαρακτήρισαν...

Καλή σου επιτυχία! 

[gringa]

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες και τα links apri, ευχαριστώ πολύ! Σήμερα το απόγευμα θα πάω από το σπίτι του μικρού να γνωριστούμε, οπότε θα σχηματίσω μια καλύτερη σπόψη. Σκέφτομαι να του προτείνω να ξεκινήσουμε κάπου στα μέσα Αυγούστου για να αρχίσουμε να καλύπτουμε και κάποια κενά (που είμαι σίγουρη πως θα είναι πολλά), έτσι ώστε αν δούμε πως δε μπορούμε να "λειτουργήσουμε" μαζί να έχει περιθώριο η μητέρα του να βρει άλλη δασκάλα.
Το θέμα είναι πως ο πατέρας του παιδιού ήταν και ο ίδιος εκπαιδευτικός (Θεολόγος) και έκαναν μαζί τα φιλολογικά μαθήματα. Οπότε θεωρώ πως είναι αρκετά φυσιολογικό για τον μικρό να αντιδρά και να μη δέχεται εύκολα κάποιον άλλο δάσκαλο....
Θα δούμε....

 [edit:] bikini νομίζω πως έχεις πολύ μεγάλο δίκιο στο θέμα της αυτοπεποίθησης, θα προσπαθήσω να του το μεταδώσω... Thank you SO much!

[frerar]

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες και τα links apri, ευχαριστώ πολύ! Σήμερα το απόγευμα θα πάω από το σπίτι του μικρού να γνωριστούμε, οπότε θα σχηματίσω μια καλύτερη σπόψη. Σκέφτομαι να του προτείνω να ξεκινήσουμε κάπου στα μέσα Αυγούστου για να αρχίσουμε να καλύπτουμε και κάποια κενά (που είμαι σίγουρη πως θα είναι πολλά), έτσι ώστε αν δούμε πως δε μπορούμε να "λειτουργήσουμε" μαζί να έχει περιθώριο η μητέρα του να βρει άλλη δασκάλα.
Το θέμα είναι πως ο πατέρας του παιδιού ήταν και ο ίδιος εκπαιδευτικός (Θεολόγος) και έκαναν μαζί τα φιλολογικά μαθήματα. Οπότε θεωρώ πως είναι αρκετά φυσιολογικό για τον μικρό να αντιδρά και να μη δέχεται εύκολα κάποιον άλλο δάσκαλο....
Θα δούμε....

 [edit:] bikini νομίζω πως έχεις πολύ μεγάλο δίκιο στο θέμα της αυτοπεποίθησης, θα προσπαθήσω να του το μεταδώσω... Thank you SO much!

Εμένα μου έχει τύχει να χάσει τον πατέρα της μαθήτριά μου κατά τη διάρκεια της χρονιάς (περίπου δύο μήνες πριν από τις πανελλήνιες). Παρά τις προσπάθειες να ορθοποδήσει δεν τα κατάφερε. Δυστυχώς δεν πέρασε. Της βγήκε μια τρομερή αντίδραση, τον αγαπούσε υπερβολικά και ήταν το μικρό του και το χαϊδεμένο του. Αρνιόταν να κάνει από τότε μάθημα και κλείστηκε πολύ στον εαυτό της. Την επόμενη χρονιά είχα να αντιμετωπίσω ένα πλάσμα γεμάτο αρνητικότητα, αλλά καταλάβαινα ότι μέσα της το ήθελε όσο τίποτε άλλο. Όταν έδωσε (πέρασε φιλολογικό Πάτρας, ήταν το όνειρό της να γίνει φιλόλογος), μου είπε ότι το χρωστούσε σε αυτόν...