Στάση/Συμπεριφορά/Προβλήματα στα ιδιαίτερα

[-----]

[PDE ads]

[monogramma]

Του το έχω προτείνει πολλές φορές αλλά αρνείται κατηγορηματικά για να μη σου πω ότι του φαίνεται και αστείο (συνήθως γελάει όταν του το προτείνω..μπορεί να το κάνει και από άμυνα, δεν ξέρω). Του έδωσα και το τηλέφωνο της Μέριμνας για τηλ. υποστήριξη όπου ειδικεύονται στο παιδικό πένθος, αλλά δεν πήρε ποτέ. Τελικά του πήρα δώρο ένα βιβλίο που πραγματεύεται το παιδικό πένθος. Είναι πρόσφατη η απώλεια (ενάμισης χρόνος έχει περάσει μόνο).
Τελοσπάντων, πραγματικά έχω προσπαθήσει όσο δε φαντάζεσαι να βοηθήσω, έχουμε συζητήσει άπειρες ώρες. Ίσως τελικά όμως να ήταν λάθος μου αυτό. Έπρεπε να κρατήσω απόσταση.

[-----]

Ναι αλλά η μέριμνα θα τον βοηθούσε γιατί τώρα και αυτός δεν είναι καλά αλλά κυρίως κάνει πολύ κακό στα παιδιά!

[F.]

Οκ, φανηκε απο τον τοσο εντονο θυμο του, ειναι 1μισης χρονος ελαχιστο χρονικο πεεριθωριο  για να ερθει ο ανθρωπος σε μια ισορροπια. Τελοσπαντων προτου προτεινουμε να τα παρατησει καποιος, επειδη δεν ειμαστε σκετα βιβλια για μεταδοση γνωσης, αλλα παιδαγωγοι, ειναι παντα καλυτερο να το προσπαθουμε. Αυτες ειναι οι καταστασεις στις οποιες πρεπει να βοηθησομε παραπανω. Ασφαλως και αρνηθηκε να παει σε ειδικο, ειναι φανερο οτι ακομα βρισκεται σε αρνηση για πολλα γεγονοτα. Επισης πως περιμενουμε τα παιδια να ειναι οκ στα μαθηματα σε τοσο λιγο χρονικο διαστημα ειδικα ο μεγαλος που εζησε τη μητερα του περισοοτερο και ειναι και στην εφηβεια (δεν ειναι σουπερμαν). Γι'αυτο και οπως αναφερεις εχει 17 στο σχολειο ειναι προφανως χαριστικο λογω της καταστασης. Οχι οτι του κανει καλο, αλλα καλο ειναι στην περιπτωση μας να παλεψεις για συνεπεια και συνεργασια και σιγα σιγα θα ερθει και η γνωση. Το παιδι ειναι σε φαση "εχασα τη μανα μου και θελετε να διαβαζω σαν σκυλι ταυτοχρονα; παρατηστε με" Επισης ως παιδαγωγος οφειλουμε να εξηγησουμε οτι ολα ανεξαιρετως τα παιδια περνανε μια φαση ψιλοαποχης απο το διαβασμα καποιες περιοδους η και και ακομα καποιες ταξεις (πολλα παιζουν ρολο) οποτε δεν ειναι λογικο με τη βια να τους φερνουμε πισω αλλα σιγα σιγα με την συνεργασια και το καλο κλιμα με στο σπιτι. Ο θανατος της μητερας και η βια φερνουν ακριβως τα αντιθετα αποτελεσματα. Ο ανθρωπος βρισκεται σε τρελο πανικο φαινοταν και απο το πρωτο σου μηνυμα. Επισης ο υπερπροστατευτισμος σε τετοιες περιπτωσεις σπανια φευγει εξολοκληρου, απλως με τον χρονο και με καταλληλη στηριξη μπορει να μειωθει. Επισης κατι βασικο: μην του δινεις οδηγιες για τιποτα απολυτως, ειναι φανερο οτι δεν ειναι ετοιμος να τις δεχτει, μην προτεινεις ειδικους για την περιπτωση του κ.τ.λ. Τον θυμωνει ακομα περισοοτερο γιατι γνωριζει την αδυναμια του και εσυ του τη χτυπας. Εσυ εστιασε στα παιδια (και στον μεγαλο επειδη δεν γραφει στα τεστ μην τον αποκλειεις δεν θα εχεις εξαλλου παντα αριστους μαθητες στα μαθηματα σου και εδω το παιδι παλευει ταυτοχρονα και με μια απωλεια). Συζητησε οτι κανενα παιδι δεν ειναι μηχανη, δεν ειναι σταθερο στην αποδοση του, πολλοι παραγοντες το επηρεαζουν, τονισε τα θετικα σημεια καθε παιδιου προτου προχωρησεις στην οποια κριτικη. π.χ. ειναι παρα πολυ συνεργασιμο και μαλιστα στο συντακτικο εχουμε σημειωσει μεγαλη προοδο. τωρα θα επικεντρωθουμε λιγο παραπανω στην γραμματικη του ωστε να βελτιωθει κι αυτη. Εχουν ολοι αναγκη να ακουσουν κατι θετικο. Μην τους λετε το κλασικο "δεν εγραψε τη γραμματικη για τριτη φορα στη συνεχεια..." Καλο ειναι ειδικα σε αυτες τις περιπτωσεις να μπαινουμε και λιγο στη θεση του αλλου.

[PDE ads]

[taekmaria]

  Καλησπέρα 
Δύσκολη περίπτωση, monogramma, δες τα αποθέματα υπομονής σ...Αν νιώθεις ότι αντέχεις προσπάθησε το όπως μπορείς...Αν πάλι νιώθεις ότι υπάρχει φθορά, φιλική απομάκρυνση...Ίσως αυτό να βοηθήσει τον πατέρα να αναρωτηθεί μήπως κάτι δεν κάνει σωστά, ως προς την προσέγγιση του...και μπει σε διαδικασία να ζητήσει κάποιου είδους βοήθεια...

[monogramma]

Ευχαριστώ πολύ παιδιά, έχω προσπαθήσει να προσεγγίσω τα παιδιά και έχουμε μιλήσει με το μεγάλο παιδί για τη μητέρα του κτλ. Το παιδί θεωρεί ότι δεν παίζει κανένα ρόλο το γεγονός ότι έφυγε η μητέρα του, μπορεί να μην το καταλαβαίνει αλλά φυσικά και παίζει μεγάλο ρόλο. Τον πατέρα δεν μπορώ να τον προσεγγίσω πια, ειλικρινά. Είναι πολύ απότομος και προσβλητικός (όχι με μένα ειδικά, με όλους) και με έχει κουράσει η καθημερινή επαφή μαζί του. Έχω σταματήσει να του προτείνω λύσεις αφού δεν είναι καθόλου δεκτικός. Αυτά που γράφεις F. για τα παιδιά, του τα έχω πει κι εγώ. Πάντα βρίσκω θετικά να πω και μετά επισημαίνω ότι χρειάζεται παραπάνω προσπάθεια..αλλά πραγματικά με έχει μισή ώρα κάθε φορά, στο τέλος συνήθως καλαίνει το παιδί και το βρίζει μπροστά μου (κάτι το οποίο χαλάει τη σχέση μου με το ίδιο το παιδί) και εγώ δεν ξέρω πώς να αντιδράσω.

Δεν ξέρω τί θα κάνω. Έχω κουραστεί πολύ με αυτή την ιστορία και αυτό που χειροτερευει την κατάσταση είναι ότι μέσα σε αυτό το σπίτι βρίσκομαι κάθε μεσημέρι για τη μικρή και σχεδόν κάθε απόγευμα για ιδιαίτερο με τα μεγάλα παιδιά. Με έχει τρελάνει ο τύπος. Τέλοσπάντων, θα δω πώς θα πάει και τι θα κάνω. Σας ευχαριστώ όλους σας

[-----]

Συνάδελφοι σήμερα έχω το μάθημα που μου χρωστάει τα μισά! Την προηγούμενη εβδομάδα χάθηκε το μάθημα γιατί κάτι του έτυχε! Με πήραν οι ίδιοι οι γονείς! Ευελπιστώ να με ξεχρεώσουν σήμερα γιατί βλέπω να πηγαίνει μακριά η βαλίτσα!

[ele@n]

Konstantinos30, ελπίζω η ψυχική αναστάτωση σήμερα να λάβει τέλος.

[-----]

Μακάρι γιατί ειλικρινά δεν αντέχω άλλο! Και το κυριότερο είναι ότι δεν ξέρω το πως να το χειριστώ!

[ele@n]

Να μην ντραπείς να ζητήσεις τα δεδουλευμένα σου! Αν σου προτείνουν διακανονισμό να πεις εσύ πότε θες να σε αποπληρώσουν. Και η ημερομηνία να προηγείται του τελευταίου μαθήματος. Μην τους αφήσεις πολλά περιθώρια...γιατί κι η υπομονή σου σιγά σιγά θα σβήνει!

[-----]

[ele@n]

Άρα, κάτι πρέπει να κάνουν σήμερα. Και αν δεν κάνουν αυτοί να τους το θυμίσεις εσύ...Αν δεν είναι εκεί ζήτα από το παιδί με ευγενικό τρόπο να πει στους γονείς του να σε πάρουν τηλ. για ένα σημαντικό θέμα.

[utenar]

Η προηγούμενη φιλόλογος έφυγε γιατί "δε θα έβγαινε η ύλη εγκαίρως" και δε μπορούσε να συνεχίσει. Το θεωρώ δικαιολογία και όχι λόγο για να φύγει μιας και ο πατέρας της είπε να κάνουν παραπάνω ώρες για να προλάβουν αλλά εκείνη δε δέχτηκε. Προφανώς την είχε πρήξει. Και η καθηγήτρια των Γερμανικών τα παράτησε από ότι έμαθα πριν λίγο καιρό. Ο πατέρας είναι πραγματικά ανυπόφορος, προσβάλλει συνεχώς τα παιδιά ακόμη και μπροστά μου και τον μικρό που πάει

[monogramma]

Εντάξει, αυτό που λες το αποκλείω. Ο άνθρωπος είναι άξεστος στους τρόπους (όπως και οι γονείς του-παππούδες- και ο αδερφός του-θειος των παιδιών-). Έχουν όλοι τους πολύ 'χοντροκομμένους' τρόπους. Νομίζω ότι αυτό, μαζί με το πένθος και το άγχος των εξετάσεων και της φροντίδας των παιδιών έχουν φτιάξει ένα εκρηκτικό κοκταίηλ..το οποίο όμως μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια, το λούζομαι και εγώ και κάθε ένας καθηγητής των παιδιών