Στάση/Συμπεριφορά/Προβλήματα στα ιδιαίτερα

[MARKOS]

Σωστά, μόνο που το φαινόμενο αυτό με τις καθυστερησεις και τις ακυρωσεις δεν είναι νέο φρούτο. Οσοι κάνουν ιδιαίτερα για χρόνια το γνωρίζουν πολύ καλά. Λογω της κατάστασης όμως που επικρατει τα τελευταία 4 χρόνια με την ανεργία, τις απολύσεις, τα φορολογικά μετρα κλπ το "πρόβλημα" παιρνει στην ψυχολογική πλευρά του δασκάλου μια δυσκολη διάσταση με περισσοτερο στρες και αβεβαιότητα.
Οπως και να ΄χει, ακόμα και ετσι ο γονιός που αποφασίζει να πληρωσει ιδιαιτερα για το παιδι του δεν δικαιολογείται να ακυρώνει συχνα ή/και να καθυστερει την πληρωμή.

Τελικά, θέλαμε τα πράγματα και γίναμε τα πράγματα  

[PDE ads]

[Μαρκέλλα]

Καλησπέρα σας.Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας και κυρίως αν έχετε βρεθεί στην ίδια θέση με μένα σε ιδιαίτερό σας.Παρόλο που είμαι νέα εκπαιδευτικός,διδάσκω εδώ και πέντε χρόνια Γαλλικά σε ιδιαίτερα,από φοιτήτρια καθώς και σε ΚΞΓ από φέτος.Ως εκ τούτου,έχω συνεργαστεί με αρκετούς μαθητές και γονείς,χωρίς να αντιμετωπίσω ποτέ το παραμικρό πρόβλημα.Φέτος μια φίλη μου που έμεινε έγκυος,μου έδωσε ένα ιδιαίτερό της γιατί παρόλο που είναι πολύ αποστασιοποιημένη σαν άνθρωπος-δεν εμπλέκεται δηλαδή συναισθηματικά,όπως κι εγώ- δεν άντεχε έναν μαθητή της,ιδιαίτερα στην κατάστασή της .Το εν λόγω παιδί,είναι άριστος μαθητής,ωστόσο παπαγαλίζει και παρουσιάζει προβλήματα στην κατανόηση της ξένης γλώσσας.Οι γονείς του-αν και ευγενέστατοι απεναντί μου-τον πιέζουν υπερβολικά,φέρονται αντιπαιδαγωγικά,του φωνάζουν μπροστά μου,έχουν παράλογες απαιτήσεις αν δεν πάρει 19-20,με το παραμικρό λάθος φωνάζουν και μου λένε συνέχεια να του βάζω περισσότερα.Το παιδί σε κάθε σχεδόν μάθημα κλαίει μπροστά μου και τσακώνεται με τη σειρά του με τους γονείς του,κυρίως με τη μητέρα.Εμένα φυσικά δε με ακούνε καν όταν τους λέω να είναι πιο ελαστικοί με τον μικρό.Όλη αυτή η κατάσταση μου δημιουργεί τέτοιον εκνευρισμό που μου χαλάει η διάθεση δυο μέρες πριν πάω για μάθημα κάθε βδομάδα γιατί εκτός από τα κλάματα,καταβάλω μεγάλη προσπάθεια να τον κάνω να ξεκολλήσει από την παπαγαλία,μου τρώει όλη μου την ενέργεια κυριολεκτικά.Έχω σκεφτεί να μην τον αναλάβω την επόμενη χρονιά και η αίσθηση ακόμα ότι δεν θα τον έχω,μου δημιουργεί αίσθημα ελευθερίας.Ωστόσο,σκέφτομαι τις δύσκολες εποχές που διανύουμε και αναρωτιέμαι αν είμαι υπερβολική και αν εν τέλει τέτοια περιστατικά έλλειψης χημείας συμβαίνουν σε όλους και απλώς ο εκπαιδευτικός συνεχίζει με βαριά καρδιά.Σας έχει συμβεί κάτι παρόμοιo;Αν ναι πώς το χειριστήκατε;Ως πολύ νέα στη δουλειά,θα χαιρόμουν να με κατατοπίζατε.Merci beaucoup!

[Ρεγγίνα Φιλίππου]

Μαρκέλλα μου, έχεις δίκιο σ΄όσα λες. Συνέβη και σ΄εμένα το ίδιο πριν δυο χρόνια.Είχα μαθητή της γ λυκείου, άριστος αλλά με φορτικούς γονείς και με πρότυπο το σύστημα της απομνημόνευσης. Τον κράτησα λόγω οικονομικών συνθηκών αλλά και γιατί ήθελα να το παλέψω.Τελικά από την πίεση των γονέων του έγραψε μέτρια. Το περίμενα και τους το έλεγα. Θα σου πρότεινα να το προσπαθήσεις αλλά ταυτόχρονα να αποστασιοποιηθείς συναισθηματικά.Αν μπορείς βέβαια.

[MARKOS]

Τί ηλικίας είναι το παιδί; πάει Δημοτικό, Γυμνάσιο; 
 

[PDE ads]

[Isla]

Έχω σκεφτεί να μην τον αναλάβω την επόμενη χρονιά και η αίσθηση ακόμα ότι δεν θα τον έχω,μου δημιουργεί αίσθημα ελευθερίας.Ωστόσο,σκέφτομαι τις δύσκολες εποχές που διανύουμε και αναρωτιέμαι αν είμαι υπερβολική και αν εν τέλει τέτοια περιστατικά έλλειψης χημείας συμβαίνουν σε όλους και απλώς ο εκπαιδευτικός συνεχίζει με βαριά καρδιά.

Το περιστατικό που περιγράφεις δεν οφείλεται σε έλλειψη χημείας. Οφείλεται απλά στο γεγονός ότι οι γονείς σε αντιμετωπίζουν όχι ως καθηγήτρια του παιδιού τους αλλά ως μαριονέτα με γνώσεις. Να στο πω και αλλιώς: στην εξίσωση της εκμάθησης γαλλικών εσύ προσφέρεις τις γνώσεις και οι γονείς τη μεθοδολογία. Δεν κάνεις μάθημα στο παιδί αυτό. Απλά παραβρίσκεσαι την ώρα που οι γονείς πιστεύουν πως πρέπει να γίνει το μάθημα, και παρέχεις τις γνώσεις σου για διευκόλυνσή τους.

Αν είσαι ευχαριστημένη με αυτό το ρόλο, συνεχίζεις. Αν δεν είσαι, λες ευχαριστώ δεν θα πάρω. Οι εποχές δεν έχουν να κάνουν. Είναι μεν δύσκολες αλλά πρέπει να υπάρχουν και όρια, αλλιώς γίνονται δυσκολότερες.

Πραγματικά μερικές φορές όταν διαβάζω για τέτοια περιστατικά, αναρωτιέμαι (και αναφέρομαι γενικά): Στο πανεπιστήμιο τι σας έμαθαν όταν κάνατε παιδαγωγική ή ψυχολογία της εκπαίδευσης; Δεν σας έμαθαν ότι οι γονείς δεν πρέπει να εμπλέκονται στη διαδικασία της διδασκαλίας; Δεν ακούσατε ποτέ το περιβόητο "ο γονιός πρέπει να μένει έξω από την τάξη"? Γιατί δέχεστε να εργαστείτε με συνθήκες τόσο διαφορετικές; Γιατί επιτρέπετε στου γονιούς όχι μόνο να επεμβαίνουν αλλά και να καθορίζουν την εκπαιδευτική πράξη; Είσαστε παιδαγωγοί ή δεν είσαστε; Επιλέξτε το ρόλο σας και όλα θα πάνε καλά.

[Ρεγγίνα Φιλίππου]

Πραγματικά μερικές φορές όταν διαβάζω για τέτοια περιστατικά, αναρωτιέμαι (και αναφέρομαι γενικά): Στο πανεπιστήμιο τι σας έμαθαν όταν κάνατε παιδαγωγική ή ψυχολογία της εκπαίδευσης; Δεν σας έμαθαν ότι οι γονείς δεν πρέπει να εμπλέκονται στη διαδικασία της διδασκαλίας; Δεν ακούσατε ποτέ το περιβόητο "ο γονιός πρέπει να μένει έξω από την τάξη"? Γιατί δέχεστε να εργαστείτε με συνθήκες τόσο διαφορετικές; Γιατί επιτρέπετε στου γονιούς όχι μόνο να επεμβαίνουν αλλά και να καθορίζουν την εκπαιδευτική πράξη; Είσαστε παιδαγωγοί ή δεν είσαστε; Επιλέξτε το ρόλο σας και όλα θα πάνε καλά.

Αν και έχεις δίκιο θα σου πω ότι συχνά πρέπει να σκεφτόμαστε και το παιδί διότι οι γονείς δεν θα αλλάξουν σε τέτοια ηλικία.Τι φταίει και αυτό;Να στερηθεί τον καθηγητή επειδή οι γονείς του είναι αντιπαιδαγωγικοί;

[MARKOS]

Σωστα τα λες Isla μου και ετσι θα έπρεπε να είναι. Στο ιδιαιτερο είναι διαφορετικά τα πραγματα και το ξερεις.  Ουτε οι γονεις ειναι όλοι δεκτικοί να ακουσουν, πόσο μαλλον να καταλάβουν. Λείπει πια και η υπομονή και λογω της γενικοτερης καταστασης.
Μια σοβαρή συζήτηση με τους γονεις αρχικά, με τον μαθητη μετά και στην συνεχεια αν χρειαστει όλοι μαζι σε "στρογγυλή τραπέζη"
ε, μετα και απο αυτο το  eurogroup μπορεις Μαρκελλα να πάρεις την απόφαση να παραμείνεις ή να φύγεις.
Και οπως λεει και η Isla συμφωνόντας απόλυτα " Οι εποχές δεν έχουν να κάνουν. Είναι μεν δύσκολες αλλά πρέπει να υπάρχουν και όρια, αλλιώς γίνονται δυσκολότερες."


 

[Isla]

Αν και έχεις δίκιο θα σου πω ότι συχνά πρέπει να σκεφτόμαστε και το παιδί διότι οι γονείς δεν θα αλλάξουν σε τέτοια ηλικία.Τι φταίει και αυτό;Να στερηθεί τον καθηγητή επειδή οι γονείς του είναι αντιπαιδαγωγικοί;

Μα το παιδί αυτό δεν έχει καθηγητή. Έχει μαριονέτα. Και η εμπειρία που έχει από την εκπαιδευτική διαδικασία είναι αρνητική έτσι κι αλλιώς. Από πολλές απόψεις, καλύτερα να μην μάθει γαλλικά. Γιατί γαλλικά θα βρεθεί κάποιος να του τα διδάξει και σε 5 και σε 10 χρόνια. Αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία όμως δεν θα μπορεί να μάθει τότε. Συμμετέχοντας σε αυτό το πανηγυράκι με τους γονείς να διευθύνουν και τους καθηγητές να υπακούν, δεν βοηθάμε τα παιδιά. Ούτε και τους εαυτούς μας, εδώ που τα λέμε.

Μάρκο το ξέρω πως στα ιδιαίτερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν είναι απλά διαφορετικά, είναι χειρότερα. Χάνεις το μαθησιακό περιβάλλον της τάξης, χάνεις τα πλεονεκτήματα της κοινωνικής μάθησης και τόσα άλλα. Αυτό που λέω είναι ότι δεν κερδίζεις κάτι με το να βάζεις και τους γονείς ως ισότιμα μέλη στην μαθησιακή διαδικασία. Απλά χειροτερεύεις κάτι που εξαρχής είναι λειψό. Γι' αυτό και χρειάζεται μεγαλύτερο σθένος από πλευράς του καθηγητή, να βάλει όρια στους γονείς, να απαιτήσει αυτό το μίνιμουμ που είναι απαραίτητο για να γίνει σωστά η δουλειά.

Οι γονείς δεν γνωρίζουν τι είναι καλό για τα παιδιά τους, οπότε μπορείς να πεις ότι δικαιολογούνται. Οι καθηγητές όμως; Δεν θα πρέπει να απαιτούν τα απαραίτητα;

[Ρεγγίνα Φιλίππου]

Οι γονείς δεν γνωρίζουν τι είναι καλό για τα παιδιά τους, οπότε μπορείς να πεις ότι δικαιολογούνται. Οι καθηγητές όμως; Δεν θα πρέπει να απαιτούν τα απαραίτητα;

Αχ, καλά τα λες αλλά συχνά κάνουμε ο,τι μπορούμε και υποχωρούμε όταν βλέπουμε ότι οι γονείς δεν καταλαβαίνουν ο,τι και αν λέμε. Ας όψεται. Πρέπει να διεκδικούμε περισσότερα.

[MARKOS]

Μα το παιδί αυτό δεν έχει καθηγητή. Έχει μαριονέτα. Και η εμπειρία που έχει από την εκπαιδευτική διαδικασία είναι αρνητική έτσι κι αλλιώς. Από πολλές απόψεις, καλύτερα να μην μάθει γαλλικά. Γιατί γαλλικά θα βρεθεί κάποιος να του τα διδάξει και σε 5 και σε 10 χρόνια. Αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία όμως δεν θα μπορεί να μάθει τότε. Συμμετέχοντας σε αυτό το πανηγυράκι με τους γονείς να διευθύνουν και τους καθηγητές να υπακούν, δεν βοηθάμε τα παιδιά. Ούτε και τους εαυτούς μας, εδώ που τα λέμε.

Μάρκο το ξέρω πως στα ιδιαίτερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν είναι απλά διαφορετικά, είναι χειρότερα. Χάνεις το μαθησιακό περιβάλλον της τάξης, χάνεις τα πλεονεκτήματα της κοινωνικής μάθησης και τόσα άλλα. Αυτό που λέω είναι ότι δεν κερδίζεις κάτι με το να βάζεις και τους γονείς ως ισότιμα μέλη στην μαθησιακή διαδικασία. Απλά χειροτερεύεις κάτι που εξαρχής είναι λειψό. Γι' αυτό και χρειάζεται μεγαλύτερο σθένος από πλευράς του καθηγητή, να βάλει όρια στους γονείς, να απαιτήσει αυτό το μίνιμουμ που είναι απαραίτητο για να γίνει σωστά η δουλειά.

Οι γονείς δεν γνωρίζουν τι είναι καλό για τα παιδιά τους, οπότε μπορείς να πεις ότι δικαιολογούνται. Οι καθηγητές όμως; Δεν θα πρέπει να απαιτούν τα απαραίτητα;

Συμφωνώ 100% και το εχω πει εδω πολλες φορες. Μη φοβάστε να βαζετε ορους απο την πρωτη κιολας στιγμή που συζητάτε, πριν ξεκινησει καν το 1ο μαθημα. Οι γονεις θα σας υπολογιζουν και θα σας εκτιμουν περισσοτερο απ όσο νομίζετε 
Ο φόβος μηπως χάσεις το μαθημα δεν ειναι καλος συμβουλος.-
Οι γονεις θελουν εναν εκπαιδευτικο με @@@

Παντως Μαρκελλα μην απογοητευεσαι, θα βρεις την ακρη 

[chris75]

Άντε να του πεις τώρα ότι το παιδί του μάλλον δεν θα μιλήσει ποτέ με την ευφράδεια του Βαρουφάκη. Πιθανότατα ούτε καν στη μητρική του, πολύ δε λιγότερο στα αγγλικά. Πάει η καρδιά σου να του καταστρέψεις το όνειρο??

Ασυγκρίτος καλύτερος και ως προς την ευχέρεια χρήσης της αγγλικής γλώσσας, ως προς την προφορά και ως ορθότητα των λεγομένων είναι ο Ευκλείδης ο Τσακαλώτος. Ακούστε μια οποιαδήποτε συνέντευξη, ομιλία ή ό,τι άλλο θέλετε στην αγγλική γλώσσα  του συγκεκιρμένου πολιτικού και θα καταλάβετε. Να πείτε του πατέρα αυτού να αλλάξει πρότυπο λοιπόν!!!!!

[Landau]

Μαρκέλλα το πρόβλημα είναι καθαρά στους γονείς, καθώς και στις σχέσεις τους με το παιδί τους. Θα έπρεπε να τους προτείνεις να επισκεφθούν ψυχολόγο, να ξεκινήσουν ίσως συμβουλευτική γονέων.

[Μαρκέλλα]

Γεια σας και πάλι!Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές έχω κάνει συζήτηση με τη μητέρα,σχετικά με την πίεση στην οποία υποβάλλει το παιδί,δεν με λαμβάνει καν υπόψιν της,μη σας πω κιόλας ότι αν επιμείνω είναι έτοιμη να παρεξηγηθεί,άρα υποχωρώ.Το παιδί μόλις τελείωσε την πέμπτη δημοτικού.Ως προς το ότι είμαι "μαριονέτα μάθησης",δεν το αρνούμαι,κι εγώ το νιώθω,αλλά κακά τα ψέματα,η ξένη γλώσσα είναι μια ειδικότητα και θεωρώ πολύ ουτοπικό το να μπορείς να παρέμβεις στη δόμιση του προγράμματος και της εν γένει οικογενειακής σχέσης ενός παιδιού με το περιβάλλον του,όταν το βλέπεις μόνο ένα δύωρο την εβδομάδα και όταν-ειλικρινά σας το λέω-αυτό το παιδί έχει μάθει να είναι συνέχεια στην τσίτα(φανταστείτε ότι ενώ οι γονείς είναι βιοπαλαιστές,πάει σε ιδιωτικό σχολείο).Γενικά,όσο ήμουν στη σχολή είχα και εγώ με τη σειρά μου δομήσει το προφίλ μου ως καθηγήτρια,τον τρόπο δηλαδή που θα έκανα μάθημα με τις παιδαγωγικές και μαθησιακές προεκτάσεις που αυτό έχει,ωστόσο η πραγματικότητα με διέψευσε και εξηγούμε:παντού,και στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα οι γονείς είναι αυτοί που βάζουν τους όρους του παιχνιδιού.Παράδειγμα:βάζεις πολλά στο παιδί τους και δε θέλουν;Πάνε στον διευθυντή και κάνουν παράπονα.Κάνεις παρατήρηση γιατί κάνουν φασαρία;Τα παιδιά παρεξηγούνται.Άρα καταλήγεις να ευθυγραμμίζεσαι με την πολιτική του εκάστοτε.Δε γίνεται διαφορετικά.Από τότε που αποφοίτησα και μέχρι να βρω δουλειά,πέρασα από αρκετές συνεντεύξεις και κατάλαβα ότι ο καθηγητής δεν έχει και τόση μεγάλη αυτενέργεια τελικά.Εδώ υπάρχουν εργοδότες που υποτιμούν τις σπουδές σου.Επειδή έτυχε να αποφοιτήσω με Άριστα απο το Πανεπιστήμιο,βρέθηκε εργοδότης σε συνέντευξη να μου πει "και διδακτορικό απο τη Σορβόννη να είχες ,δε θα ερχόμουν να σε πάρω απο το αεροδρόμιο".Με τι όρεξη λοιπόν να υπηρετήσεις ανώτερες παιδαγωγικές αξίες όταν τα πράγματα είναι τόσο πεζά και υπάρχει και η επιβίωση;Όσον αφορά τώρα το ιδιαίτερο που σας έλεγα,το πρόβλημα μου είναι ότι το οικογενειακό περιβάλλον είναι τοξικό και με καταθλίβει...

[George999]

Γεια σας και πάλι!Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές έχω κάνει συζήτηση με τη μητέρα,σχετικά με την πίεση στην οποία υποβάλλει το παιδί,δεν με λαμβάνει καν υπόψιν της,μη σας πω κιόλας ότι αν επιμείνω είναι έτοιμη να παρεξηγηθεί,άρα υποχωρώ.Το παιδί μόλις τελείωσε την πέμπτη δημοτικού.Ως προς το ότι είμαι "μαριονέτα μάθησης",δεν το αρνούμαι,κι εγώ το νιώθω,αλλά κακά τα ψέματα,η ξένη γλώσσα είναι μια ειδικότητα και θεωρώ πολύ ουτοπικό το να μπορείς να παρέμβεις στη δόμιση του προγράμματος και της εν γένει οικογενειακής σχέσης ενός παιδιού με το περιβάλλον του,όταν το βλέπεις μόνο ένα δύωρο την εβδομάδα και όταν-ειλικρινά σας το λέω-αυτό το παιδί έχει μάθει να είναι συνέχεια στην τσίτα(φανταστείτε ότι ενώ οι γονείς είναι βιοπαλαιστές,πάει σε ιδιωτικό σχολείο).Γενικά,όσο ήμουν στη σχολή είχα και εγώ με τη σειρά μου δομήσει το προφίλ μου ως καθηγήτρια,τον τρόπο δηλαδή που θα έκανα μάθημα με τις παιδαγωγικές και μαθησιακές προεκτάσεις που αυτό έχει,ωστόσο η πραγματικότητα με διέψευσε και εξηγούμε:παντού,και στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα οι γονείς είναι αυτοί που βάζουν τους όρους του παιχνιδιού.Παράδειγμα:βάζεις πολλά στο παιδί τους και δε θέλουν;Πάνε στον διευθυντή και κάνουν παράπονα.Κάνεις παρατήρηση γιατί κάνουν φασαρία;Τα παιδιά παρεξηγούνται.Άρα καταλήγεις να ευθυγραμμίζεσαι με την πολιτική του εκάστοτε.Δε γίνεται διαφορετικά.Από τότε που αποφοίτησα και μέχρι να βρω δουλειά,πέρασα από αρκετές συνεντεύξεις και κατάλαβα ότι ο καθηγητής δεν έχει και τόση μεγάλη αυτενέργεια τελικά.Εδώ υπάρχουν εργοδότες που υποτιμούν τις σπουδές σου.Επειδή έτυχε να αποφοιτήσω με Άριστα απο το Πανεπιστήμιο,βρέθηκε εργοδότης σε συνέντευξη να μου πει "και διδακτορικό απο τη Σορβόννη να είχες ,δε θα ερχόμουν να σε πάρω απο το αεροδρόμιο".Με τι όρεξη λοιπόν να υπηρετήσεις ανώτερες παιδαγωγικές αξίες όταν τα πράγματα είναι τόσο πεζά και υπάρχει και η επιβίωση;Όσον αφορά τώρα το ιδιαίτερο που σας έλεγα,το πρόβλημα μου είναι ότι το οικογενειακό περιβάλλον είναι τοξικό και με καταθλίβει...

μια ερώτηση, γιατί σου είπε 'δε θα ερχόμουν να σε πάρω από το αεροδρόμιο?' πως και έτσι??