Σύνολο ψηφοφόρων: 100
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Φιλόλογος δεν είμαι και γιαυτό δε θα ψηφίσω. Αυτό όμως που μπορώ να πω είναι ότι είτε πρόκειται για γλώσσα είτε για μαθηματικά είτε για οτιδήποτε σημασία έχει να μην επικεντρωνόμαστε στη μάθηση για τη μάθηση. Ακόμα θυμάμαι τα ποιηματάκια που μας έφτιαχνε η φιλόλογος για τις δασυνόμενες λέξεις, αλλά κυρίως θυμάμαι το γιατί έρπεπε να τις ξέρω και σε τι εξυπηρετούσαν. Αν λοιπόν τα παιιδιά διδαχθούν κανόνες μόνο για τους κανόνες χωρίς να μπορούν να τους συνδέσουν με τη δική τους τη ζωή, θα συνεχίζουμε να ακούμε και να διαβάζουμε "το παρεμφερή" και "την οδός" ακόμη και από ανθρώπους που τέλειωσαν πανεπιστήμιο. Συνεπώς οι αλλαγές πρέπει να είναι ποιοτικές και όχι ποσοτικές και να στοχεύουν στη σύνδεση του παιδιού με τη γνώση. Ένα σαφάρι λεκτικών τύπων ακόμη και σε τοπικούς ιδιωματισμούς μπορεί να έχει περισσότερη πλάκα και καλύτερο αποτέλεσμα από το να κλίνω ρήματα ή ουσιαστικά και μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία. Όπως επίσης ένας διαγωνισμός "κατασκευή" λέξεων που να αντικαταστήσουν ξένες λέξεις που χρησιμοποιούνται ευρύτατα μπορεί επίσης να κινήσεις το ενδιαφέρον ακόμη και τη μάθηση, έστω κι αν τα παιδιά ανακαλύψουν για άλλη μια φορά τον τροχό.
Να καταργηθεί εντελώς....τί μας χρειάζεται? Και εγώ που δίδάχτηκα αρχαία στο γυμνάσιο και λύκειο ΠΟΥ τα χρησιμοποίησα?
Παράθεση από: annie74 στις Ιουλίου 01, 2009, 10:31:39 pmΝα καταργηθεί εντελώς....τί μας χρειάζεται? Και εγώ που δίδάχτηκα αρχαία στο γυμνάσιο και λύκειο ΠΟΥ τα χρησιμοποίησα?Με αυτή τη λογική έξι χρόνια τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται ανάγνωση, γραφή και πρακτική αριθμητική. Τα άλλα πού θα τα χρησιμοποιήσεις;Αν είναι δυνατόν....