0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Όσο για μας ,τους εναπομείναντες...τι να πω...εγώ κουράστηκα να ανυπομονώ κι έχω πέσει σε μια κατάσταση απάθειας...πια.
Τι σου είναι, τελικά, αυτός ο ψυχολογικός πόλεμος... Κι εγώ, Vica, στην ίδια κατάσταση απάθειας βρίσκομαι...Σε σημείο που βαριέμαι ασύστολα ακόμα και στην σελίδα του ΑΣΕΠ να μπαίνω!(από το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή )Το έχω τόσο απωθήσει από το μυαλό μου (αμυνόμενη, βέβαια) που φαντάζομαι να είμαι βολτίτσα και να με πάρει μια φίλη να μου πει βγήκαν, πέρασες-δεν πέρασες. Τέτοια αναισθησία, από μέρους μου, ομολογώ δεν την περίμενα...
Στην απάθεια περιήλθα ξαφνικά σήμερα το πρωί...Νιώθω ότι έχουν τελειώσει όλα...και συνεχίζω κανονικά τη ζωή μου...κάθομαι και με παρατηρώ όλη μέρα και λέω στον εαυτό μου: "Μπα εσύ δεν είσαι καλά, κάτι έ-παθες "...Μεταπτώσεις άμυνας;