Ο ρόλος του νηπιαγωγείου

[Melina04]

Το αμέσως επόμενο πρόβλημα κατ' εμέ είναι ότι σπάνια γίνεται λόγος για συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη. Οι στάσεις και οι αξίες τις ζωής, όπως επίσης και η βίωση, αναγνώριση και διαχείριση των συναισθημάτων είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ανάπτυξης του ανθρώπου.

 
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

[PDE ads]

[kathyk]

το προβλημα ειναι οτι αν μιλησεις γι αυτα στους γονεις μετα θα σε ρωτανε για τις αγνωστες λεξεις!!

[argi85]

είναι πολύ λογικό τα παιδια να μπουν στο 'τριπάκι' του διαβάσματος απ τα 4 τουσ χρόνια... μετα ακολουθεί το δημοτικό, το γυμνάσιο, το λύκειο, το πανεπιστιμιο, ο ασεπ(για μερικούς0, οπότε στα 24-25-26-27-κοκ που ίσως να χουν ξεμπερδέψει απ το διάβασμα θα χουν χρόνο να κάνουν αυτά που δεν έκαναν στα 4 κ 5.... να παίξουν      ..... μια ζωή ανάποδα πια πάμε.....   

[Ritalamp]

kathyk  Δυστυχώς 

[PDE ads]

[Boldini]

Οι γονείς χρειάζονται περισσότερη εκπαίδευση από τα παιδιά.Πρέπει να κάνει κάτι το κράτος,να τους επιμορφώνει πριν καν μπουν τα παιδιά στο νηπιαγωγείο.Δεν έχει να κάνει μόνο με το σχολείο το πώς συμπεριφέρονται οι γονείς στο παιδί.Για'μένα όλοι οι επίδοξοι γονείς(ελπίζω να μην ακούγεται πολύ άσχημα αυτό!) θα πρέπει να διαβάζουν σχετικά βιβλία,να ενημερώνονται,να επιμορφώνονται κτλ και όχι από μόνοι τους γιατί απλά δεν θα το κάνουν.Ας θεσμοθετήσει η πολιτεία επιδοτούμενα σεμινάρια για γονείς!
Γιατί δεν φτάνει μόνο η αγάπη για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί.Όπως δεν φτάνει μόνο η αγάπη για να είσαι καλή νηπιαγωγός.

[Melina04]

 Έτσι είναι. Το έχω σκεφτεί κι εγώ πολλές φορές αυτό που λες....

[runaway]

Το αμέσως επόμενο πρόβλημα κατ' εμέ είναι ότι σπάνια γίνεται λόγος για συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη. Οι στάσεις και οι αξίες τις ζωής, όπως επίσης και η βίωση, αναγνώριση και διαχείριση των συναισθημάτων είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ανάπτυξης του ανθρώπου, όμως ακόμη και στα προγράμματα γίνεται ολοένα και λιγότερος λόγος γιαυτά.

Φυσικά και γίνεται όλο και λιγότερος λόγος γι' αυτά καθώς δεν θεωρούνται σημαντικά...
Το να δίνεις σήμερα σημασία στα συναισθήματα του άλλου, να κατανοείς τα δικά σου συναισθήματα και τους λόγους που τα βιώνεις έχει καταντήσει ελάττωμα. Λίγες είναι οι συνάδελφοι που ασχολούνται με τα θέματα αυτά και γιατί είναι ίσως από τα δυσκολότερα στην προσέγγιση τους (αφού δεν είναι απτά) αλλά και γιατί στις σύγχρονες κοινωνίες καλλιεργούνται παιδιά-κυριάρχοι- εξουσιαστές, που πρέπει να επιδεικνύουν την δύναμή τους για να τα βγάλουν πέρα. Έπειτα σε καμία άλλη βαθμίδα της εκπαίδευσης δεν ασχολείται κανείς με τα συναισθήματα. Έχουμε φτάσει λοιπόν σε πολύ λυπηρό στάδιο ως ανθρωπότητα...

[ΑΚ Νηπιαγωγός]

Boldini έχεις απόλυτο δίκιο και μπράβο σου που το έθεσες. Είναι κάτι που σκέφτομαι συνεχώς! Τόσο μεγάλη η ευθύνη να μεγαλώνεις ένα παιδί και τόσο ελάχιστοι οι γονείς που το αντιλαμβάνονται. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία, από απλούς πρακτικούς οδηγούς μέχρι επιστημονικά άρθρα και τόμους εγκυκλοπαιδειών, δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρει ο καθένας αυτό που του ταιριάζει, αρκεί να μπει στη διαδικασία να ψάξει!
Κάποτε δε, καθώς το συζητούσα με γονιό μου απάντησε ως εξής : "Έλα μωρέε..Εμάς πως μας μεγάλωσε η μάνα μας? Πώς μεγάλωναν τα παιδιά στα χωριά με τους γονείς που τα έδερναν και τα έβαζαν και να δουλεύουν κιόλας από μικρά? Πάθαμε τίποτα?

[Ritalamp]

Όντως παίζει πολλή καφρίλα, αλλά παίζει και πάρα πολύ άγχος, ενοχή και μπλοκάρισμα. Νομίζω ότι είναι περισσότεροι οι γονείς που από το άγχος και την αγωνία τους μπλοκάρουν και τα κάνουν μαντάρα από εκείνους που "δε βαριέσαι". Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχουν επαρκείς δομές ούτε και επαρκής ενημέρωση για το πού μπορούν να αναζητήσουν βοήθεια. Πέφτουν και οι συμβουλές από τα σόγια και γίνεται το έλα να δεις. Πολλή ενοχή στην ελληνική οικογένεια.....

Έχουμε σημαντικό ρόλο σε αυτό και οφείλουμε να βρούμε τον τρόπο να βοηθήσουμε όσο μας επιτρέπεται βέβαια.

[MairyLiscious]

Θα σου πω περιστατικό (πέρα από τα απλά-κλασσικά στις συναντήσεις εσύ να εξηγείς το πρόγραμμα και οι γονείς να επιμένουν σε σημείο που να παθαίνεις εγκεφαλικό "ναι, καλά όλα αυτά αλλά γράμματα και αριθμούς δε θα μάθουν, να διαβάζουν ,να γράφουν?").
Είχα παιδάκι (νήπιο) που ξεκίνησε με μηδενικές" γνώσεις". Κι ενώ προχωρούσαμε πάρα πολύ καλά συνέχιζε να μην μπορεί να γράψει το όνομά του (είχαν φτάσει Χριστούγεννα πια). Έτυχε να κάνει μία κουβέντα η συνάδελφός μου στο ολήμερο μαζί του κι ανακαλύψαμε ότι το παιδί έτρωγε ξύλο (!) στο σπίτι για να μάθει να γράφει το όνομα. Αποτέλεσμα ήταν το παιδί να γράφει όλα τα άλλα εκτός από το όνομα.
Υπήρχε περίπτωση επίσης γονέων (μορφωμένοι άνθρωποι και οι δύο) που ενώ φαίνονταν να έχουν κατανοήσει τα όσα τους έχουμε πει σχετικά με το πρόγραμμα της γλώσσας και τις "απαιτήσεις" του νηπιαγωγείου, στο σπίτι είχαν πάρει τετράδιο μισό-μισό κι έβαζαν το παιδί τους να γράφει την αλφαβήτα, επαναλαμβανόμενη γραφή των γραμμάτων κλπ
Δεν βγάζεις άκρη αν εσύ κάνεις ένα βήμα μπρος στο σχολείο κι ο γονιός στο σπίτι δέκα πίσω από το άγχος του και τον πανικό του για την "πρόοδο" του παιδιού του...

  α δεν πανε καλα οι γονεις !

[AnnaB]

"Οι περισσότεροι γονείς είναι αγχωμένοι ή τουλάχιστον προβληματισμένοι. Νομίζουν ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν, να μετρούν μέχρι το είκοσι ή το εκατό ή ακόμα να κάνουν και κάποιες απλές μαθηματικές πράξεις πριν ξεκινήσουν την πρώτη τάξη. Είναι όμως τα πράγματα έτσι;"

  Δεν είναι κρίμα να υπάρχει αυτή η αντίληψη; Είναι πολύ άσχημο να γίνεται τόση δουλειά και να ακούγονται από γονείς σχόλια όπως: "Ναι ωραία όλα αυτά αλλά έμαθε να διαβάζει και να γράφει;" ή "Πολύ καλή αυτή η δασκάλα! Τα έμαθε να κάνουν πράξεις!"
Δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι όταν είσαι παιδαγωγός με όλη τη σημασία της λέξης ,προσφέρεις τόσα πολλά σε ένα παιδί μόνο και μόνο απ' τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις και αυτό είναι κάτι που το βλέπουν δυστυχώς πολύ λίγοι..
Το ότι μπορεί να έχεις βοηθήσει ένα παιδί να ωριμάσει και να παίρνει χαρά μέσα απ΄τη μάθηση και την επαφή του με ενήλικες και παιδιά,( συν όλα τα τόσο σημαντικά, ορισμένα απ' τα οποία περιγράφονται και στο άρθρο και όλοι του κλάδου τα γνωρίζουμε-μέσα σε αυτά βέβαια και η γραφή κτλπ αλλά δουλεμένα με τον κατάλληλο τρόπο-), είναι κάτι που πολλές φορές δεν αναγνωρίζεται δυστυχώς... Αντίθετα γίνονται συγκρίσεις ανάμεσα σε παιδιά και από τόσο νωρίς τους μεταδίδουν το μεγάλο άγχος τους για διακρίσεις κυρίως σε γνωστικούς τομείς. Έχουμε φτάσει στο σημείο να φορτώνονται με τόσες δραστηριότητες από τόσο μικρά ώστε να μην προλαβαίνουν να παίζουν...   Το έχετε παρατηρήσει;
 Γι' αυτό μακάρι να ενημερώνονται όλο και περισσότερο οι γονείς ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν καλύπτοντας ακόμα περισσότερο τις αναπτυξιακές τους ανάγκες... Σιγά-σιγά ελπίζω να αλλάξει αυτή η νοοτροπία..

+++++++++++++++++++
Πρώτη μέρα της φετινής σχολικής χρονιάς, τι μου είπε ένας πιτσιρικάς; (νήπιο)
-Κυρία πότε θα μου μάθεις όλη την αλφαβήτα;;
Με το καλημέρα, ξεκίνησε

[Sophaki]

+++++++++++++++++++
Πρώτη μέρα της φετινής σχολικής χρονιάς, τι μου είπε ένας πιτσιρικάς; (νήπιο)
-Κυρία πότε θα μου μάθεις όλη την αλφαβήτα;;
Με το καλημέρα, ξεκίνησε

Μιλημένο ήτανε.....!!!

[AnnaB]

+++++++++++++++++++
Πρώτη μέρα της φετινής σχολικής χρονιάς, τι μου είπε ένας πιτσιρικάς; (νήπιο)
-Κυρία πότε θα μου μάθεις όλη την αλφαβήτα;;
Με το καλημέρα, ξεκίνησε
[/quo

Μιλημένο ήτανε.....!!!

Εννοείται αυτό!

[Katerina Kfd]

Koρίτσια πολύ ωραία όλα αυτά που λέτε,'σωστά' από παιδαγωγικής πλευράς, αλλά να δούμε τι θα λέτε όταν γίνετε και εσείς μαμάδες, γιατί μάλλον δεν είστε...Είμαι μαμά κοριτσιού 5 ετών φιλόλογος.Φυσικά και στόχος του νηπιαγωγείου δεν είναι η ανάγνωση, εννοείται, αλλά πείτε μου:είναι κακό να αρχίσει το παιδάκι να διαβάζει απλές λεξούλες;Η κόρη μου το κάνει σταδιακά και νιώθει χαρά, ότι ανακαλύπτει κάτι καινούριο, χωρίς να την πιέσω απλά ασχολήθηκα μαζί της προς την κατεύθυνση αυτή. Ή νομίζετε ότι η δασκάλα του χρόνου που θα έχει καμιά 25αριά παιδιά θα ασχοληθεί με το δικό μου το παιδί για να δει αν δυσκολεύεται;;;Οπότε μη κρίνετε τους γονείς τοποθετώντας τους 'απέναντι' γιατί κάτι τέυοιο σίγουρα εκτρέπεται από το δικό σας ρόλο σίγουρα.Και μετά θέτουν και οι γονείς τη δασκάλα 'απέναντι' και υπάρχουν οι γνωστές σχέσεις αμοιβαίας αντιπάθειας....Το ίδιο συμβαίνει και στο δικό μου κλάδο.