Zητάω την γνώμη σας πριν μπω στον χώρο της εκπαίδευσης

[marinan]

Έχω και εγώ ένα παρόμοιο πρόβλημα με το γιο μου! Έχει τελειώσει μαθηματικός και μόλις τελείωσε και πριν προλάβει να δουλέψει στην ειδικότητα του περασε στην εθνική τράπεζα με εξετάσεις μέσω ασεπ. Δουλεύει εκεί γυρω στα 4 χρόνια αλλά θέλει να παραιτηθει και να ασχοληθει με την ειδικότητά του (φροντιστήριο ιδιαιτερα)και φυσικά να διαβάσει και να δώσει ασεπ.Αυτό όμως είναι αρκετά ρυψοκινδυνο μια και για τους μαθηματικους είναι πολύ δύσκολο να περάσουν στον ασεπ! Βέβαια η δική μας συμβουλή είναι να περάσει πρώτα στον ασεπ και μετά να παραιτηθεί, αλλά αυτος λέει ότι δεν μπορεί να δουλεύει μέχρι αργά και μετά να διαβάζει! Αν κάποιος έχει καποια παρόμοια εμπειρία ας μου πει την γν ώμη του!

Α! η μόνη επαφή με το αντικείμενό του ¨ηταν ένα ιδιαίτερο που έκανε για ένα χρόνο και του άρεσε πολύ!

[PDE ads]

[lenagreca]

Έχω και εγώ ένα παρόμοιο πρόβλημα με το γιο μου! Έχει τελειώσει μαθηματικός και μόλις τελείωσε και πριν προλάβει να δουλέψει στην ειδικότητα του περασε στην εθνική τράπεζα με εξετάσεις μέσω ασεπ. Δουλεύει εκεί γυρω στα 4 χρόνια αλλά θέλει να παραιτηθει και να ασχοληθει με την ειδικότητά του (φροντιστήριο ιδιαιτερα)και φυσικά να διαβάσει και να δώσει ασεπ.Αυτό όμως είναι αρκετά ρυψοκινδυνο μια και για τους μαθηματικους είναι πολύ δύσκολο να περάσουν στον ασεπ! Βέβαια η δική μας συμβουλή είναι να περάσει πρώτα στον ασεπ και μετά να παραιτηθεί, αλλά αυτος λέει ότι δεν μπορεί να δουλεύει μέχρι αργά και μετά να διαβάζει! Αν κάποιος έχει καποια παρόμοια εμπειρία ας μου πει την γν ώμη του!

Α! η μόνη επαφή με το αντικείμενό του ¨ηταν ένα ιδιαίτερο που έκανε για ένα χρόνο και του άρεσε πολύ!

Ταπεινή μου γνώμη και με όλο το θάρρος, θα ήθελα να πω ότι (κρίνοντας από τον εαυτό μου και τον άντρα μου πάντα, και οι δύο εκπαιδευτικοί, εγώ ΠΕ34, ωρομίσθια, αυτός ΠΕ02 ούτε καν ωρομίσθιος) ότι αν δεν αγαπάς τη δουλειά σου η μόνη επιλογή είναι να τη σταματήσεις (δεδομένου ότι δεν υπάρχει και οικονομική στενότητα σαφώς, αλλά και ποιός είναι υπεράνω χρημάτων στις μέρες μας , θα μου πείτε..)

Η μισή μας μέρα περνάει στη δουλειά, αν δεν την αγαπάμε και αν δεν έχουμε καημό για αυτήν και λαχτάρα να ξυπνήσουμε το πρωί και να αρχίσουμε το έργο μας, τότε εγώ προσωπικά δεν θα είχα καμία διάθεση να κάνω το ο,τιδήποτε..ούτε καν να σηκωθώ από το κρεβάτι.. ο άντρας μου θα μπορούσε να είχε γίνει και στρατιωτικός, στις πανελλήνιες είχε περάσει τη βάση, αλλά δεν του πήγαινε στο χαρακτήρα του να κάνει μία τέτοια δουλειά..κι ας εξασφάλιζε με αυτό τον τρόπο, οικονομικά τουλάχιστον, το μέλλον του.

Και θεωρώ ότι για να αποδώσει κανείς τα μέγιστα στο ΑΣΕΠ θα πρέπει να αφοσιωθεί απόλυτα στο διάβασμα, τη μελέτη και να επικεντρωθεί στο στόχο του..όταν θέλουμε κάτι πολύ γινόμαστε αήττητοι..και να έχουμε πείσμα και θετική σκέψη!!

Και κάτι τελευταίο, δε θα ήθελα να σας κουράσω άλλο.. Όταν ο κλάδος μου δεν είχε καν την ειδικότητα ΠΕ34(Ιταλική Φιλολογία) στο ΑΣΕΠ,μου είχαν  προτείνει από το οικογενειακό μου περιβάλλον  να κάνω κι εγώ αίτηση και να δώσω εξετάσεις  για την τράπεζα, να έχω τουλάχιστον ένα εισόδημα, ε και λίγο οι ξένες γλώσσες, λίγο η γνώση υπολογιστών, μπορεί και να τα κατάφερνα.. με το που άκουσα εγώ όμως αυτό, η ιδέα και μόνο με έκανε να φρίξω..είναι πολύ παθητική δουλειά, δεν έχει ενέργεια και δυναμισμό.. μία συνάδελφος του άντρα μου, δουλεύει εδώ και χρόνια σε μία τράπεζα, είναι γύρω στα 45 τώρα, και σκέφτεται να παραιτηθεί και να αρχίσει να διαβάζει για ΑΣΕΠ και να τρέχει ως ωρομίσθια..
..θέλει κουράγιο και πάθος.. τα λεφτά είναι μηδαμινά..το μέλλον απρόβλεπτο έτσι όπως έχει γίνει ειδικά  το ασφαλιστικό, αλλά είναι η επαφή με τα παιδιά, είναι η ικανοποίηση που παίρνουμε από τη μετάδοση της γνώσης, του φωτός.. Αυτά.. Ευχαριστώ που με ακούσατε.

[fair_play]

Carmelita καλημέρα,

Είναι πράγματι δύσκολη η μετάβαση από έναν χώρο σε έναν άλλο.

Οι απόψεις που έχουν γραφτεί παραπάνω είναι όλες πολύ σωστές.

Νομίζω πως βοηθάει να προσθέσω ότι: Ελάχιστοι άφησαν την εκπαίδευση για κατι άλλο.

Επίσης, να σκεφτείς καλά, ότι θα είσαι κυρίως παιδαγωγός και πολύ λίγο "μεταδότης γνώσης".

Διάβασε πολύ (και όσο μπορείς βίωσε την), παιδαγωγική ψυχολογία.

Μπες στην ψυχή των παιδιών. Νοιώσε τα και κατάλαβε τα. Μπορείς να γίνεις ο "γονιός" τους, ό έμπιστος τους, ο φίλος τους;

Τότε κάνεις πραγματικά για το χώρο της εκπαίδευσης.

Καλή επιλογή!

[happiness]

@lenagreca

Η μισή μας μέρα περνάει στη δουλειά

.. και η άλλη μισή εκτός. Εγώ προτιμώ να είμαι σε μια δουλειά που δεν πολυγουστάρω , εφόσον μου εξασφαλίζει τα προς το ζην και καθαρό μυαλό για την υπόλοιπη μισή μέρα.

[PDE ads]

[xionati]

Καλό είναι πριν πάρουμε κάποια απόφαση ελαφρά τη καρδία να σκεφτόμαστε τι πιθανότητες έχουμε να πετύχουμε στο συγκεκριμένο χώρο.Προτιμάει να είναι άνεργος μια ζωή?Αυτό δεν το καταλαβαίνω...Είμαι νηπιαγωγός αλλά αν ο κλάδος μου δεν είχε προοπτικές αποκατάστσης θα ασχολούμουν με κάτι άλλο...πόσο μάλλον ο γιός σου που δουλεύει στην τράπεζα...Γενικώς βλέπω ότι ο κόσμος ψάχνεται σε όλα τα επίπεδα, χωρίς παρεξήγηση...

[eleni09 ΠΕ 02]

εγω προσωπικα ειμαι υπερ της αποψης να βρισκει καποιος καποια καλη -οσο το δυνατον βεβαια- δουλεια ωστε να ειναι εξασφαλισμενος...και να εχει μια εναλλακτικη σε περιπτωση που δεν καταφερει αυτο που θελει...εννοειται ομως να παλευει κιολας να καταφερει αυτο που αγαπαει...γιατι μονο οταν αγαπας και τη δουλεια σου μπορεις να εισαι ολοκληρωμενος...

[eri13]

καλημέρα κι απο μένα!
εγώ έχω να σου πω μόνο ένα πράγμα(κι ελπίζω να σε βοηθήσει)
Ημουν διορισμένη μόνιμη στα ΕΛΤΑ και μετά απο δύο χρόνια παραιτήθηκα, γιατί δεν άντεξα,και ξαναγύρισα στο φροντιστήριο και τα ιδιαίτερα. τώρα περιμένω να μπω ωρομίσθια και μπορώ να σου πω ότι δεν το έχω μετανιώσει ούτε λεπτό. θεωρώ ότι όλη αυτή η μαθησιακή διαδικασία, η επαφή με τους εφήβους, η προσπάθεια να τους μεταλαμπαδεύσεις γνώσεις και όχι μόνο, δεν αντικαθίσταται με τίποτα.
αν πιστεύεις ότι όλο αυτό το "πακέτο"σε κάνει ευτυχισμένη και δημιουργική, τότε καλή επιτυχία!!!!
Υ.Γ.θα χρειαστείς όμως πολλές δόσεις υπομονής, για να δουλέψεις...

[physicaest]

καλημέρα κι απο μένα!
εγώ έχω να σου πω μόνο ένα πράγμα(κι ελπίζω να σε βοηθήσει)
Ημουν διορισμένη μόνιμη στα ΕΛΤΑ και μετά απο δύο χρόνια παραιτήθηκα, γιατί δεν άντεξα,και ξαναγύρισα στο φροντιστήριο και τα ιδιαίτερα. τώρα περιμένω να μπω ωρομίσθια και μπορώ να σου πω ότι δεν το έχω μετανιώσει ούτε λεπτό. θεωρώ ότι όλη αυτή η μαθησιακή διαδικασία, η επαφή με τους εφήβους, η προσπάθεια να τους μεταλαμπαδεύσεις γνώσεις και όχι μόνο, δεν αντικαθίσταται με τίποτα.
αν πιστεύεις ότι όλο αυτό το "πακέτο"σε κάνει ευτυχισμένη και δημιουργική, τότε καλή επιτυχία!!!!
Υ.Γ.θα χρειαστείς όμως πολλές δόσεις υπομονής, για να δουλέψεις...

Μηπως δουλευεις και στις διορθωσεις βιβλιων Σαββαλα?
γνωριζω μια ομοια περιπτωση γι αυτο σε ρωτω

[eri13]

Μηπως δουλευεις και στις διορθωσεις βιβλιων Σαββαλα?
γνωριζω μια ομοια περιπτωση γι αυτο σε ρωτω
[/quote]

οχι, δεν δουλεύω εκεί.αλλά βλέπω ότι υπάρχουν κι άλλοι...απανταχού συνάδελφοι, γερά!!!!

[marinan]

   Σας ευχαριστώ πολύ που γράψατε την γνώμη σας για το θέμα που μ απασχολει! Πιστεύω ότι όλοι έχετε δίκιο, γιατι απο τη μία πλευρά είναι λίγο "τρελό¨μέσα σε τόση ανεργία και ανασφάλεια που υπάρχει εσύ να αφήσεις μια σίγουρη και σταθερή δουλεια ,επειδή δε σου αρέσει, και να βρεθεις έξω στο ψάξιμο και στην αβεβαιότητα! Από την άλλη να είσαι όλα σου τα χρόνια σε μια δουλειά που δεν σε εκφράζει και δε σου αρέσει!
   Όπως και να έχει είναι πολυτέλεια στη σημερινή εποχή και κατάσταση που επικρατεί με τόση ανεργία, να σκέφεται καποιος να αφήσει την δουλειά του!

[chryssoulaki]

Λατρεύω το αντικείμενό μου. Μου αρέσει η επαφή με τα παιδιά. Αλλά πραγματικά θεωρώ ότι η εργασία στο φροντιστήριο είναι πολύ ψυχοφθόρα (αν ειδικά κάποιος εργάζεται πολλές ώρες, για να ζει ανεξάρτητος-όχι με τους γονείς του). Κατ' αρχάς αισθάνομαι περισσότερο λυσάρι του σχολείου παρά εκπαιδευτικός. Έπειτα έχω τρομερή εργασιακή ανασφάλεια, παρ΄όλες τις ώρες που δουλεύω. Δεν ξέρω τι μου ξημερώνει αύριο.Και οικονομικά υπάρχουν πολλά μειονεκτήματα σε σχέση με άλλα επαγγέλματα π.χ. απόλυση το καλοκαίρι, όχι δώρα, όχι άδειες. Αν κάποιος έχει μια σταθερή δουλειά, είναι κρίμα να την αφήσει για να κυνηγήσει κάτι αβέβαιο. Αυτά ως ταπεινή συμβουλή για κάποιον που σκέφτεται πχ να αφήσει τη δουλειά του στην τράπεζα για να δουλέψει σε φροντιστήριο και με ιδιαίτερα. Άλλο να ήταν δάσκαλος και να είχε σίγουρο διορισμό. Θα μπορούσε όμως να διαβάσει για τον ΑΣΕΠ, διατηρώντας συγχρόνως τη δουλειά του και να προσπαθήσει να μπει στο χώρο της εκπαίδευσης με πιο ανθρώπινες συνθήκες. Λυπάμαι αν αυτά που λέω παραπέμπουν σε μικροαστική μιζέρια, αλλά πραγματικά κάπως έτσι τα βλέπω τα πράγματα...

[grooog]

Λατρεύω το αντικείμενό μου. Μου αρέσει η επαφή με τα παιδιά. Αλλά πραγματικά θεωρώ ότι η εργασία στο φροντιστήριο είναι πολύ ψυχοφθόρα (αν ειδικά κάποιος εργάζεται πολλές ώρες, για να ζει ανεξάρτητος-όχι με τους γονείς του). Κατ' αρχάς αισθάνομαι περισσότερο λυσάρι του σχολείου παρά εκπαιδευτικός. Έπειτα έχω τρομερή εργασιακή ανασφάλεια, παρ΄όλες τις ώρες που δουλεύω. Δεν ξέρω τι μου ξημερώνει αύριο.Και οικονομικά υπάρχουν πολλά μειονεκτήματα σε σχέση με άλλα επαγγέλματα π.χ. απόλυση το καλοκαίρι, όχι δώρα, όχι άδειες. Αν κάποιος έχει μια σταθερή δουλειά, είναι κρίμα να την αφήσει για να κυνηγήσει κάτι αβέβαιο. Αυτά ως ταπεινή συμβουλή για κάποιον που σκέφτεται πχ να αφήσει τη δουλειά του στην τράπεζα για να δουλέψει σε φροντιστήριο και με ιδιαίτερα. Άλλο να ήταν δάσκαλος και να είχε σίγουρο διορισμό. Θα μπορούσε όμως να διαβάσει για τον ΑΣΕΠ, διατηρώντας συγχρόνως τη δουλειά του και να προσπαθήσει να μπει στο χώρο της εκπαίδευσης με πιο ανθρώπινες συνθήκες. Λυπάμαι αν αυτά που λέω παραπέμπουν σε μικροαστική μιζέρια, αλλά πραγματικά κάπως έτσι τα βλέπω τα πράγματα...

++++++συμφωνώ!

[carmelita]

Μarinan μόλις διάβασα την απάντηση σου και ήταν λες και τα έιχα γράψει εγώ..
Είναι δύσκολη η απόφαση..τι να πω...
Καλή φώτιση!

[carmelita]

Επίσης fair_play ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο και ασχολήθηκες με το δίλημα μου..
Κάθε κουβέντα είναι πολύτιμη στην παρούσα φάση..