Προτεινόμενες ταινίες - Προτεινόμενα βιβλία

[δασκαλίτσα]

ΘΑΝΑΣΗΣ

[PDE ads]

[Damien]

Παντως οι κριτικες που απεσπασε το εν λογω φιλμ δεν ειναι και οι πιο ενθαρρυντικες.

Aπο την πλευρα μου - και καθως προταθηκε προηγουμενως ιστορικου περιεχομενου φιλμ - συστηνω ανεπιφυλακτα την "Πτωση" (Der Untergang) που αναφερεται στις τελευταιες ημερες που περασε ο Xιτλερ στο bunker μεχρι την αυτοκτονια του. Το φιλμ εχει στερεα ιστορικα ερεισματα - βασιζεται και στη μαρτυρια της γραμματεως του Φυρερ που παρουσιαστηκε ως ντοκυμαντερ με τιτλο 'Blind Spot" - διαθετει εντυπωσιακα υποβλητικη και κλειστοφοβικη ατμοσφαιρα, ορισμενες αξιολογες σεκανς πολεμικης δρασης που ομως αποτυπωνουν τη φρικη του πολεμου και δεν την εξωραιζουν (το φιλμ εχει ρεαλιστικη-ιστορικη συνειδηση και ουδεμια σχεση με την αφηγηματικη αισθητικοποιηση ταινιων οπως πχ οι "Μπασταρδη" του Τarantino) και τελος, αποτελει μια εξοχη χαρακτηρολογικη μελετη των ψυχολογικων μεταπτωσεων του Χιτλερ και των πρωτεργατων του ναζιστικου καθεστωτος. Η ερμηνεια του

[karxarias29]

Damien, πραγματικά καταπληκτική ταινία!. Τότε την είχα δει μαζί με το "Σοφι Σολ" που κινείται και αυτή στην ίδια χρονική περίοδο, του

[marion]

ΘΑΝΑΣΗΣ

[PDE ads]

[Damien]

Damien, πραγματικά καταπληκτική ταινία!. Τότε την είχα δει μαζί με το "Σοφι Σολ" που κινείται και αυτή στην ίδια χρονική περίοδο, του

[karxarias29]

Damien, αριστούργημα όντως, όπως και οι περισσότερές του. Ένσταση έχω μόνο σε 1 του Ηitchcock, και για την οποία έχω διαφωνήσει ουκ ολίγες φορές ... "Τα πουλιά"! Πραγματικά τη θεωρώ 1 από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει και δεν κατάλαβα ποτέ τι το αριστουργηματικό έχει και που είναι όλοι αυτοί οι συμβολισμοί περί εκδίκησης της φύσης και τα τοιαύτα!

[emmaki]

ΘΑΝΑΣΗΣ

[δασκαλίτσα]

Ακριβώς αυτές τις κριτικές έχω ακούσει,emmaki,από πολλά άτομα και σήμερα που θα πάω να δω την ταινία θα κρίνω.Αλλά με χαλάει ιδιαίτερα το γεγονός που θίγεις και εσύ.Οι αντάρτες ήταν όντως άνθρωποι μορφωμένοι,με κουλτούρα και εντελώς συνειδητά κατέφυγαν στα βουνά.

Πραγματικά θα με χαλάσει πολύ αν δω ότι τελικά η ταινία είναι τόσο ακραιφνώς άκυρα προσανατολισμένη.
Θα είναι άδικο για τους αντάρτες.

[marion]

Το μόνο που δεν αισθάνθηκα παρακολουθώντας την ταινία ήταν η προσπάθεια για διαστρέβλωση της ιστορίας ή για μείωση του ρόλου των ανταρτών. Εξάλλου ο τίτλος είναι χαρακτηριστικός: "Ψυχή βαθιά", έκφραση παρμένη από τους αντάρτες. Θεωρώ ότι ο

[Damien]

Damien, αριστούργημα όντως, όπως και οι περισσότερές του. Ένσταση έχω μόνο σε 1 του Ηitchcock, και για την οποία έχω διαφωνήσει ουκ ολίγες φορές ... "Τα πουλιά"! Πραγματικά τη θεωρώ 1 από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει και δεν κατάλαβα ποτέ τι το αριστουργηματικό έχει και που είναι όλοι αυτοί οι συμβολισμοί περί εκδίκησης της φύσης και τα τοιαύτα!

Ακριβως εκει εγκειται η ας πουμε, ιδιοφυια του φιλμ, στους συμβολισμους ή μαλλον, για να ειμαστε ακριβεστεροι, στην πολυσημαντη δομη του, στην μορφολογικη και θεματικη του ανοικτοτητα, η οποια επιδεχεται πολλαπλες ερμηνευτικες προσεγγισεις, αναλογως της θεωρητικης πειθαρχιας και των αναλυτικων εργαλειων που μετερχεται κανεις. Το φιλμ συνοψιζει αυτό που οι αποδομιστες ονομαζουν “undecidability” (ας πουμε αδυναμια ενιαιας ερμηνευτικης σημασιοδοτησης). Για να ακριβολογω, η εν λογω ταινια, περα από τις σκηνες κινηματογραφικης ανθολογιας που προσεφερε,  εχει κατά καιρους καταχωρισθει ως κλασσικη του genre τρομου, ως φιλοσοφικη πραγματεια πανω στην ευαλωτη και επισφαλη υπαρξιακη συνθηκη του ανθρωπου, ως στρουκτουραλιστικη μελετη που εξεταζει την εσωτερικη/εξωτερικη εστιαση και αφηγηματολογικη προοπτικη, ως ψυχαναλυτικη μελετη των ευμεταβολων συνειδησιακων καταστασεων του ανθρωπων αλλα και των ρευστων διαπροσωπικων τους σχεσεων (σκεψου ποσες άλλες ταινιες εχουν θεματοποιησει το ιδιο motiff, ανθρωποι που υπο το κρατος της απειλης μετασχηματιζονται σε καλυτερους/χειροτερους, αποτινασσοντας το ζυγο των κοινωνικων συμβασεων και προβαλλοντας τον ανιμαλισμο/ουμανισμο τους), ως παραδειγμα τεχνικης αρτιοτητας (για την εποχη της τα ειδικα εφε είναι πρωτοποριακα, η διευθυνση φωτογραφιας εξαιρετικη), ως σκανδαλωδη επιδειξη της ικανοτητας του μαεστρου Hitchcock να χειραγωγει τον θεατη και να παιζει υποβλητικα με τους φοβους και τις προσδοκιες του κοινου, ως εκφραση ενός κοινου τοπου πια στον πολιτισμικο σχολιασμο, της αντιπαραθεσης  δηλ. φυσης και δυσης (nature vs culture), επενδεδυμενης με μια δοση αποκαλυπτικης εσχατολογιας.
Με αλλους λογους, το μεγαλειο του φιλμ συνισταται στον προοπτικισμο που προ(σ)καλει και στα πολλαπλα εστιακα σημεια μεσω των οποιων μπορει να αποκωδικοποιηθει.
Τωρα, κατ’εμε, το βαθος της εκαστοτε ερμηνειας τιθεται εν αμφιβολω και δεν ξερω κατά ποσο υπαρχουν τα φιλμικα ερεισματα για να σταθουν ως συστηματικες, εγκυρες και συνεκτικες μελετες ολες οι προαναφερθεισες προσεγγισεις.
Προσωπικα δεν θεωρω ότι «Τα Πουλια» διαθετουν τη νοηματικη πυκνοτητα του «Vertigo» και ουτε ενθουσιαστηκα τοσο όταν τα πρωτοειδα. Αυτό δεν σημαινει ότι δεν είναι σπουδαια ταινια (αλιμονο αν σπουδαιες ταινιες ηταν μονο αυτές που μας θελγουν) και προσωπικα, την εκτιμω περισσοτερο για τις τεχνικες της αρετες, την αφηγηματολογικη της δεινοτητα και τις φορμαλιστικες της καινοτομιες, παρα για τις προβληματικες που θεματοποιει.

 

[Damien]

Παρακολουθησα τις προαλλες με εκπληξη μια καλη νεα ελληνικη ταινια (!), την "Ακαδημια Πλατωνος" του Φίλιππου Τσίτου, με τον Αντωνη Καφετζοπουλο να παραδιδει αριστουργηματικη ερμηνεια και να αποσπα και σχετικο βραβειο στο festival του Λοκαρνο (η ταινια τιμηθηκε με τρια βραβεια στο εν λογω festival). Προκειται για μια εξαιρετικη προσπαθεια του εγχωριου σινεμα  που μπορει με αξιωσεις να σταθει στο εξωτερικο και αξιζει την προσοχη του κινηματογραφοφιλου κοινου.

Τη συστηνω ανεπιφυλακτα.

[DM]

Μια δυνατή ταινία μικρού μήκους διάρκειας περίπου 5 λεπτών:
http://video.google.com/videoplay?docid=-7467000047467727357#
Μερικές πληροφορίες για την ταινία:
http://www.100th.tv/

[dkerami]

Damien, πραγματικά καταπληκτική ταινία!. Τότε την είχα δει μαζί με το "Σοφι Σολ" που κινείται και αυτή στην ίδια χρονική περίοδο, του

[Panayota]

Προτείνω ανεπιφύλακτα το "Μέσα από τις φλόγες" (Incendies). Το είδα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φέτος και ήταν η πρώτη φορά που χειροκρότησα σε ταινία!!!  Αρχαία τραγωδία στο σήμερα.... και δεν υπερβάλλω. Ήταν υποψήφιο για όσκαρ ξενόγλωσσης και -πολυ κακώς!- δεν το πήρε. Νομίζω ότι βγήκε τώρα στις αίθουσες.

- Πλοκή:

Όταν ο συμβολαιογράφος Λέμπελ διαβάζει στην Ζαν και στον Σιμόν τη διαθήκη της μητέρας τους, Νάουαλ, τα δίδυμα έκπληκτα παίρνουν τους φακέλους που άφησε εκείνη, έναν για τον πατέρα τους που πιστεύανε ότι ήταν νεκρός κι ένα για τον αδερφό τους που δε γνωρίζανε την ύπαρξη του. Σε αυτήν την αινιγματική κληρονομιά, η Ζαν πιστεύει θα βρει την απάντηση για την ανεξήγητη σιωπή της μητέρας της τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής της. Αποφασίζει να ταξιδέψει στη Μέση Ανατολή για να αναζητήσει την ιστορία της οικογένειας της, για την οποία φαίνεται ότι δε γνωρίζει τίποτα. Ο Σιμόν δεν συγκινείται από τα μεταθανάτια παιχνίδια που παίζει η μητέρα του, αλλά η αγάπη για την αδερφή του είναι πολύ δυνατή και σύντομα θα την ακολουθήσει για να ανακαλύψουν την αλήθεια για τη Νάουαλ -μιας γυναίκας πολύ διαφορετικής από εκείνη που γνώριζαν ως μητέρα τους. Με τη βοήθεια του Λέμπελ, τα δίδυμα ενώνουν τα κομμάτια της ιστορίας της γυναίκας που τους έφερε στον κόσμο, ανακαλύπτοντας την τραγική της μοίρα, σημαδεμένη από τον πόλεμο και το μίσος, αλλά και τη γενναιότητα μιας εξαιρετικής γυναίκας.

(πηγή: www.cine.gr)