Προτεινόμενες ταινίες - Προτεινόμενα βιβλία

[atem]

Μια βιβλιοπροταση απο το blog eisatopon περισσοτερα ΕΔΩ.

[PDE ads]

[Boldini]

το Nostalgia for the light είναι ντοκιμαντερ που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντερ Θεσσαλονίκης με θέμα την αστρονομία και τα εγκλήματα κατά τη δικτατορία του Πινοσέ στη Χιλή.
ακούγεται κομματάκι αταιριαστο το ένα με το άλλο αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον και είναι πολύ συγκινητικό

<a href="http://www.youtube.com/v/_xD-R8pTLFw" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/_xD-R8pTLFw</a>

[Ψιτ]

Χατσίκο.

Η ιστορία ενός ακίτα που περίμενε το αφεντικό του στο σταθμό των τρένων μέχρι τη μέρα που πέθανε.
Ένα πράγμα θα σας πω.....όσο έβλεπα την ταινία είχα το σκύλο αγκαλιά και έκλαιγα.

[Landau]

Χατσίκο.

Η ιστορία ενός ακίτα που περίμενε το αφεντικό του στο σταθμό των τρένων μέχρι τη μέρα που πέθανε.
Ένα πράγμα θα σας πω.....όσο έβλεπα την ταινία είχα το σκύλο αγκαλιά και έκλαιγα.

Πολύ καλή ταινία! Και στο τέλος όταν έδειξαν φωτογραφίες από την αληθινή ιστορία που είχε διαδραματιστεί στην Ιαπωνία τη δεκαετία του '20 (αν θυμάμαι καλά), ήταν το κάτι άλλο...

Κάποιοι άνθρωποι πρέπει να παίρνουν παράδειγμα από σκύλους και ζώα εν γένει. Χτες κυκλοφόρησε ένα βίντεο (από ΗΠΑ νομίζω) όπου ένας σκύλος προστάτευε τον φίλο σκύλο που είχε χτυπηθεί από αυτοκίνητο και περίμενε μέχρι που ήρθε αστυνομία να σταματήσει τελείως την κίνηση στο δρόμο και να πάει τον σκύλο σε γιατρό. Σε αντίθεση με μια άλλη εικόνα.. στην Κίνα, όπου ένα μικρό παιδάκι χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και έπρεπε να περάσουν ώρες (!!!) μέχρι κάποιος περαστικός (από τους εκατοντάδες που περνούσαν αδιάφοροι δίπλα) να φωνάξει ασθενοφόρο!

[PDE ads]

[adigoni]

Cecilia Ahern, "Θα σε βρω ξανά" ...

Πολυεπίπεδο στην αφήγηση, παράλληλοι χωροχρόνοι που τέμνονται....Πού πηγαίνουν οι άνθρωποι όταν χάνονται;Πού πηγαίνουν τα αντικείμενα, το γελιο, όταν χάνονται;Υπάρχει ελπίδα στην αναζήτηση των χαμένων;Πολύ βαθύ στην απλότητά του και με μία μεταφυσική χροιά....Η αναζήτηση των χαμένων ανθρώπων είναι μια προσπάθεια αναζήτησης της εσωτερικής ταυτότητας, μία επιστροφή στην ουσία της ανθρώπινης υπόστασης.Μόνο όποιος αγαπάει αληθινά βρίσκει κι άλλος επιλέγει να μένει για πάντα "χαμένος".

Εάν προτιμάτε τη γραμμική αφήγηση, ξεχάστε το.Εάν είστε λάτρεις των περίεργων και ασύλληπτων ιδεών σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.Τελικά πού πηγαίνουν οι άνθρωποι που χάνονται από τη ζωή μας;Μήπως εμείς χανόμαστε από τη δική μας ή τη δική τους ζωή;

Υ.Γ.Διαβάζω απνευστί κάθε της βιβλίο, είναι εμπορική αλλά και ουσιαστική...

Μόλις θυμήθηκα και την αγαπημένη μου γαλλική ταινία: Le dinner de Cons (Δείπνο Ηλιθίων) του 1998, βασισμένη σε θεατρικό έργο, με διασκευή σεναρίου  από τον Francis Veber.Γλυκόπικρη με τρελό, απύθμενο γέλιο....μία ματιά στο πώς αντιμετωπίζουμε τους διαφορετικούς ανθρώπους (τους "ηλιθίους") και πώς εκείνοι τελικά αντιστρέφουν το πεπρωμένο μας...Μήπως είμαστε εμείς οι ηλίθιοι;Είναι οι  άλλοι;... Πάρα πολύ γέλιο, αλλά, μετά την τρίτη φορά που την είδα, ήθελα και να κλάψω ταυτόχρονα...

[jamais]

Θα συμφωνήσω με την adigoni για την ταινία   :  Le dinner de Cons (Δείπνο Ηλιθίων) ,παρα πολύ καλή με γέλιο και οχι μόνο..

[MARKOS]

To Zoυράρη εβγαλε βιβλιο με τιτλο "Ελληνική Δημοκρατια".....καταπληκτικο!!!

[soul]

Η ταινία λέγεται HOME κ έχει να κάνει με τo περιβάλλον...είναι ντοκιμαντερ κ εχει απίστευτη φωτογραφία εκτός των άλλων...

http://www.youtube.com/watch?v=jqxENMKaeCU&feature=related

[soul]

Να προτείνω και ένα βιβλίο :
ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
JORGE BUCAY / ΜΠΟΥΚΑΙ ΧΟΡΧΕ

Ο Ντεμιάν είναι ένας ανήσυχος νεαρός φοιτητής που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του. Οι αναζητήσεις του τον κατευθύνουν στον "Χοντρό", έναν πολύ ιδιόρρυθμο ψυχαναλυτή που τον βοηθά να αντιμετωπίσει τη ζωή και να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά του με έναν τρόπο πολύ πρωτότυπο: σε κάθε συνάντηση, του διηγείται από μία ιστορία, κλασική ή μοντέρνα, "ανατολίτικη" ή "δυτικότροπη", που πηγάζει από τη λαϊκή προφορική παράδοση ή απευθείας από τη φαντασία του "Χοντρού". Οι ιστορίες αρχίζουν να λειτουργούν ως παραβολές, και ο Ντεμιάν κατασιγάζει τις αγωνίες και τις ανασφάλειές του, ωριμάζοντας μάλλον, παρά βρίσκοντας "έτοιμες λύσεις" και "συνταγές ευτυχίας"... Οι σχέσεις μεταξύ θεραπευτή και θεραπευομένου δεν είναι -ούτε αυτές- συμβατικές και αναμενόμενες. Καβγάδες, διαφωνίες, συμπάθεια, αντιπάθεια, μίσος και αγάπη αφήνονται ελεύθερα να εκφραστούν, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο δύο μοναδικούς λογοτεχνικούς ήρωες με σάρκα και οστά, προσφιλείς και οικείους στον αναγνώστη. Καμία σχέση εδώ με το στερεότυπο του ψυχαναλυτικού ντιβανιού και του οριζοντιωμένου πάσχοντος. Ο διάλογος και η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων, διανθισμένος με εξαιρετικές αφηγήσεις ιστοριών, τοποθετούν το "Να σου πω μια ιστορία" στην κατηγορία των λογοτεχνικών βιβλίων, ασχέτως εάν, παγκοσμίως, τοποθετείται κάτω από την ετικέττα: "

[bitch]

μια ταινία που μου πρότεινε ένας φίλος απο

[killbill]

THE DETATCHMENT.

είναι σχετική με εκπαίδευση;
στα Ελληνικά ο τίτλος;

[Stelios]

detachment=απόσπαση

Αναφέρεται στην ζωή ενός αναπληρωτή καθηγητή: Τα στοιχεία τις ταινίας, στα αγγλικά

[annna]

Detachment (2011)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Είδος Ταινίας: Drama
Ελληνική Πρεμιέρα: 1 February 2012 (France)
Σκηνοθέτης: Tony Kaye
Σενάριο: Carl Lund
Ηθοποιοί: Adrien Brody, Christina Hendricks and Marcia Gay Harden

Άνθρωπος ο οποίος αλλάζει σχολικά περιβάλλοντα συνεχώς, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο να εμπλακεί συναισθηματικά, ο Henry Barthes θα βρεθεί αντιμέτωπος με τρεις γυναίκες (ένα νεαρό κορίτσι, μία καθηγήτρια και μία πόρνη) οι οποίες θα του αλλάξουν την κοσμοθεωρία.

[Boldini]

μια ταινία που μου πρότεινε ένας φίλος απο