Eίμαστε 18 και δε νοιώθουμε καθόλου καλά

[Georgia s]

Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ κινήσεις τους προδίδουν νευρικότητα. «Νιώθουμε τύψεις αν κοιμηθούμε μία ώρα παραπάνω» λένε και οι δύο. Σήμερα όμως, χωρίς τύψεις, θα κατέβουν στο συλλαλητήριο
για τη συμπλήρωση ενός έτους από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου . Η Μάνια Σωτηροπούλου
και η Αφροδίτη Κρητικού είναι 18 ετών, προετοιμάζονται πυρετωδώς για τις πανελλαδικές εξετάσεις του προσεχούς καλοκαιριού και δηλώνουν με
πίκρα ότι «είμαστε 18 και δεν περνάμε ούτε αισθανόμαστε καθόλου καλά». Πέρυσι, τέτοιες ημέρες, διαδήλωναν, μαζί με χιλιάδες άλλους νέους, συμμαθητές και φίλους τους, στην Αθήνα, διαμαρτυρόμενες για τη δολοφονία ενός «από το δικό μας πλήθος».
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος είναι το σύμβολο μιας γενιάς και «η απώλειά του δεν πρέπει να τιμηθεί για μουσειακούς λόγους», όπως υπογραμμίζουν οι κοπέλες, αλλά «για την ουσία μιας εφηβικής ζωής που τείνει να γίνει αβίωτη».

Η Αφροδίτη περιγράφει το βάσανο να είσαι μαθητής και μαθήτρια ένα βήμα πριν από την «τελική ευθεία». «Οι διδάσκοντες στο φροντιστήριο μας “προτρέπουν” να μην ερωτευτούμε, να μην έχουμε χρόνο για εμάς, να εξαντλούμε τα όριά μας πάνω από τις ανοιχτές σελίδες των σχολικών βιβλίων και βοηθημάτων». Εχει επισκεφθεί, μόλις πριν από λίγες ημέρες, νευρολόγο. «Εχω αποκτήσει επίμονες ημικρανίες εδώ και τρεις μήνες. Εχω τακτικές και έντονες στομαχικές διαταραχές. Ο γιατρός, αφού ξεπέρασε το σοκ, “ούτε σαράντα ετών δεν έχουν τέτοια συμπτώματα΄΄ μου είπε, με συμβούλευσε να κοιμάμαι καθημερινά οκτάωρο και να τρέφομαι πιο σωστά και σε τακτά διαστήματα. Μα έχω τύψεις αν κοιμηθώ πάνω από έξι ώρες, δεν προλαβαίνω να “βγάλω” την ύλη». Η Μάνια προσπαθεί να θυμηθεί πόσα βράδια έχει πέσει στο κρεβάτι νηστική. «Δεν προλαβαίνουμε» λέει. «Αλλά υπάρχει “υποκατάστατο”.Τρώμε τις ίδιες μας τις σάρκες ή των διπλανών μας στο φροντιστήριο. Η μαγική λέξη είναι “ανταγωνισμός΄΄.΄΄Προσπαθήστε περισσότερο, τα μόρια ποτέ δεν θα είναι αρκετά,προσπαθήστε περισσότερο,θυμηθείτε ότι την εισαγωγή μπορεί να πετύχει ο διπλανός και όχι εσείς” είναι η επωδός στα φροντιστήρια». Τι σκέφτεται, διαρκώς, η Μάνια; «Να φύγει από πάνω μου το σχολείο όσο το δυνατόν ταχύτερα. Είναι βάρος, ασήκωτο». Και οι δύο κοπέλες υποστηρίζουν ότι ο «Δεκέμβρης» του 2008 άφησε πίσω του «θετικά και άμεσα σημάδια μόνο στις διαπροσωπικές σχέσεις αλληλεγγύης ανάμεσά μας». Θυμούνται με νοσταλγία «την ελευθερία λόγου μέσα στα κατειλημμένα σχολεία, την προσέγγιση με ορισμένους πιο ευαισθητοποιημένους καθηγητές,τη διαφορετική αντιμετώπιση και το ενδιαφέρον ακόμη και στην απλή “καλημέρα” του περιπτερά της γειτονιάς». Στην- ολιγόωρη και υπό πίεση- συνάντηση που είχαν πριν από μερικές ημέρες, αντιπροσωπείες μαθητών για να αποφασίσουν τον τρόπο συμμετοχής στις εκδηλώσεις μνήμης «συζητήσαμε ακόμη και το ενδεχόμενο να απαγορεύσουμε τα συνθήματα κατά των αστυνομικών. Δεν φταίνε αυτοί αν ορισμένοι ανάμεσά τους μας θεωρούν “κακοποιά΄΄ στοιχεία. Διαπαιδαγωγήθηκαν και γαλουχήθηκαν από το ίδιο σχολείο και την ίδια κοινωνία με εμάς». Συζήτησαν και τα της επερχόμενης δίκης των δύο ειδικών φρουρών. «Απαράδεκτο να γίνει τόσο μακριά από την Αθήνα.Τα παιδιά που ήταν στην παρέα του Αλέξανδρου, τη μοιραία νύχτα,και είναι ουσιώδεις μάρτυρες, πώς θα μετακινηθούν, πού θα μείνουν, με ποιών τη φροντίδα;». Θεωρούν ότι «πρέπει να ανοίξει ένας μεγάλος διάλογος για τα πάγια αιτήματα της νεολαίας» και εν αρχή «να καθιερωθεί η ανοιχτή πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Εμείς και οι οικογένειές μας έχουμε φθάσει στα ψυχικά, σωματικά αλλά και οικονομικά όριά μας».

[PDE ads]

[rorygr]

ενταξει το πιασαμε το υπονοουμενο...για ολα φταινε παλι οι καθηγητες των φροντιστηριων και των ιδιαιτερων (πιθανως και των σχολειων)που δεν κανουν τιποτα αλλο απο το να προσαρμοζονται στις απαιτησεις του εκπαιδευτικου μας  συστηματος και οχι οι ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ του  συστηματος αυτου...στην πυρα γρηγορα...

[Landau]

Δεν ξέρω.. εγώ όταν προετοιμαζόμουν για πανελλήνιες (τότε...) ένα 8ωρο ύπνου πάντα το είχα (ή το αναπλήρωνα τα σ/κ) και όταν διάβαζα 10ωρα, έτρωγα τον αγλέορα στα διαλείματα (το ίδιο και με τις εξεταστικές στη σχολή). Τα άρθρα αυτά δείχνουν ένα μέρος της πραγματικότητας, αλλά δεν είναι και απόλυτα αντιπροσωπευτικά. Έχουμε την υπερβολή στο αίμα μας γενικά

[fragy]

την έχουμε την υπερβολή στο αίμα μας αλλά στα 18 όλοι είμασταν πιο ευαίσθητοι. Το παράλογο είναι οτι ενώ καταλαβαίνω τα παιδιά, και γω τις ίδιες συμβουλές δίνω. Ένα χρόνο θα στρωθείς, θα ΄χασεις ουσιαστικά ένα  χρόνο απ' την ζωή σου, ώστε μετά θα μπορείς να διεκδικήσεις ένα καλύτερο μέλλον. Πολλοί το έκαναν και κανείς δεν μετάνιωσε, και όσοι δεν το έκαναν εύχονται να είχαν κάνει αυτή τη θυσία. Δεν θεωρώ οτι φταίει κάποιος γι'αυτό...δυστυχώς υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι και ελάχιστες θέσεις εργασίες και ζούμε σε μια κοινωνία που δεν σηκώνει μετριότητες. Πρέπει να είσαι ο πρώτος των πρώτων για να πετύχεις τους στόχους σου. Αλλιώς θα κάνουμε και μεις ότι οι κινέζοι. Θα κάνουμε εκτρώσεις για να μην μεγαλώσει το πρόβλημα ή ενα παιδί ο καθένας....αλλά τα ναρκωτικά δεν είναι λύση

[PDE ads]

[rorygr]

ρε παιδια οταν ο αλλος θελει να περασει ιατρικη νομικη παιδαγωγικα κτλ που οι βασεις εχουν εκτοξευτει τι να του πεις ; διαβασε μια ωρα την μερα; μην τρελαθουμε...θεωρω οτι τα παιδια μας ειναι σημερα της ησσονος προσπαθειας...αν τους ελεγες να τους φερεις και το πτυχιο στο σπιτι ναι θα σου ελεγαν...ολοι μας περασαμε απο την περιοδο αυτη και δεν καναμε ετσι...

[Georgia s]

Καλά βρε παιδιά μην αρχίσουμε να βλέπουμε τώρα και πισω απο την έκφραση της πίεσης που υφίστανται τα παιδιά, κατηγορίες εναντίον του εκπαδευτικού κ συνωμοσίες...
το ότι εμεις είμαστε μέρος ενός συστήματος είναι μια πραγματικότητα..
το ότι επίσης εμείς έχουμε τα προβλήματα που αφορούν τον κλάδο μας κ αυτα συχνά μας εμποδίζουν να νιώσουμε κ τα προβλήματα των παιδιών γτ όλα αυτα έιναι πολύ βαρια, είναι επίσης μια άλλη πραγματικότητα...
ο καθένας όπως το βλέπει κ το βιώνει..

[rorygr]

Γεωργια οταν σου λεει ''οι φροντιστες με προτρεπουν σε αυτο''  και μετα παω στον νευρολογο ειναι ξεκαθαρο οτι κατηγορει τον εκπαιδευτικο για οτι παθαινει...σιγουρα δεν ειναι ο,τι πιο ευχαριστο η Γ' Λυκειου...ας σκεφτουμε ομως οτι τα παιδια φτανουν χαλαρα μεχρι εκει μιας και το γυμνασιο-λυκειο εχουν καταντησει πια ''φιλανθρωπικα'' ιδρυματα απονομης απολυτηριων...γιαυτο οταν σφιξουν τα λουρια καποιοι δυσανασχετουν...

[green ice]

Όλοι όσοι περάσαμε τη διαδικασία της προετοιμασίας για πανελλήνιες εξετάσεις φτάσαμε στα άκρα κ δοκιμάσαμε τα όρια μας ,για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε.Τα παιδιά σε εκείνη τη φάση έχουν δύο επιλογές :ή τα παρατανε κ κάνουν κάτι που απαιτεί λιγότερο κόπο η επιμένουν μέχρι να νικήσουν.Όλα τα άλλα είναι φυγοπονία κ δυστυχώς η νέα γενιά παρατηρώ ως καθηγήτρια σε φροντιστήριο έχει βολευτεί στο εύκολο κ άμεσα χρήσιμο.Οι γονείς κάνουν μεγάλο λάθος να παρέχουν την απόλυτη ασφάλεια,δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή κ αβίωτη χωρίς εφόδια πνευματικά κ υλικά.

υγ.1.Ποτέ δε μετάνιωσα που βγήκα μόνο δύο φορές ολόκληρο χρόνο για διασκέδαση ,για να να πετύχω το στόχο μου.Η θυσία άξιζε τον κόπο,έχω αναπληρώσει πολλαπλώς όσα ίσως έχασα τοτε κ κέρδισα πολλά επιπλέον.

    2.Υπομονή κ κουράγιο στους μαθητές μας .Είμαστε μαζί σας.

[dimstella]

η σημερινή νέα γενιά πρεσβεύει (πλην εξαιρέσεων) την αρχή του "καλύτερου δυνατού αποτελέσματος με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια" ( ή αλλιώς, "πέσε πίτα να σε φάω").

ας κάνουν την σύγκριση με την προ 20 ετών εποχή, όπου οι θέσεις στην τριτοβάθμια εκπάιδευση ήταν 45.000 και οι υποψήφιοι 150.000 και όπου η εξεταστέα ύλη ήταν διπλάσια από τη σημερινή (θυμάστε οι παλιότεροι τις "δέσμες"

δυστυχώς για αυτήν την "μαλθακή" νέα γενιά υπεύθυνοι είναι οι γονείς, που τους τα παρέχουν όλα, πριν καν τα ζητήσουν.

[Ελένη_]

Πόσο δίκιο έχετε συνάδελφοι!!! Και τα πράγματα για τις επόμενες γενιές όσο πάνε και δυσκολεύουν αν κρίνω από αυτά που βλέπω στους δεκάχρονους μαθητές μου....

Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ και σας παραθέτω την ομιλία της συγγραφέως με θέμα "Καλοί ή σωστοί γονείς"

Έμενα με προβλημάτισε αρκετά... Ελπίζω κι εσάς!

http://istologio.org/?p=240

[gringa]

Ξέρετε πόσες φορές θέλησα να κάνω πιο "χαλαρό" μάθημα, να συζητήσω με τα παιδιά για τα θέματα που τους απασχολούν, να προτείλω ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο να διαβάσουν? Τα ίδια τα παιδιά και κυρίως οι γονείς τους μου το απαγορεύουν. Και δε μιλάω μόνο για τη Γ, μιλάω και για μικρότερες τάξεις.

Από την άλλη, μία διαδικασία αξιολόγηγης είναι οι Πανελλήνιες, είναι λογικό να υπάρχει άγχος και ανταγωνισμός. Αλλά αν δε ζορίζονται 11 χρόνια στο σχολείο, είναι λογικό τον 12ο που χρειάζεται διάβασμα να κλατάρουν....

[ΦΩΤΩ]

 Η Ε λέυθερη πρόσβαση στην τροτοβάθμια θα ευνοήσει τα πανεπιστημιακά φροντιστήρια ΑΦΡΟΔΊΤΗ, χωρις υποδομή δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις του πανεπιστημίου.  Τέλος,όλοι έχουμε βιώσει την πίεση της γ λυκείου,αλλά δεν χτίζεις  τα  πάντα σ ε ένα χρόνο, αλλά απο την αρχή της σχολικής σου ζωής.

[panos2]

Μπράβο σε όσους από εσάς επέρασαν με "επιτυχία " αυτή τη ψυχοφθόρο διαδικασία των πανελληνίων!!

Γιατί οι νεότεροι να ΠΑΘΟΥΝ το ίδιο;;

Τα παιδιά έχουν δίκηο... Εμείς είμαστε αλλοπρόσαλλοι!

[Αναστασια 76]

την έχουμε την υπερβολή στο αίμα μας αλλά στα 18 όλοι είμασταν πιο ευαίσθητοι. Το παράλογο είναι οτι ενώ καταλαβαίνω τα παιδιά, και γω τις ίδιες συμβουλές δίνω. Ένα χρόνο θα στρωθείς, θα ΄χασεις ουσιαστικά ένα  χρόνο απ' την ζωή σου, ώστε μετά θα μπορείς να διεκδικήσεις ένα καλύτερο μέλλον. Πολλοί το έκαναν και κανείς δεν μετάνιωσε, και όσοι δεν το έκαναν εύχονται να είχαν κάνει αυτή τη θυσία. Δεν θεωρώ οτι φταίει κάποιος γι'αυτό...δυστυχώς υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι και ελάχιστες θέσεις εργασίες και ζούμε σε μια κοινωνία που δεν σηκώνει μετριότητες. Πρέπει να είσαι ο πρώτος των πρώτων για να πετύχεις τους στόχους σου. Αλλιώς θα κάνουμε και μεις ότι οι κινέζοι. Θα κάνουμε εκτρώσεις για να μην μεγαλώσει το πρόβλημα ή ενα παιδί ο καθένας....αλλά τα ναρκωτικά δεν είναι λύση

εισαι σιγουρη οτι αξιζει και οτι θα χασει ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ απο την ζωη του;; γιατι δεν συνεχιζετε την κουβεντα μαζι τους να τους πειτε και ποσα χρονια θα χασει μετα ,ποσες θυσιες πρεπει να κανει ,κλπ μετα την ληψη του πτυχιου....οτι δεν το αναγνωριζει ουτε το ιδιο το κρατος κλπ...
εγω ειχα ενα μαθητη και στην τριτη γυμνασιου σκεφτοταν να παει τεχνικο τον παροτρεινα μαλιστα μετα απο σχετικη συζητηση...τωρα τελειωνει υδραυλικος και ειναι και ευχαριστημενος....δεν υπαρχουν μονο τα παν/μια μετα το σχολειο υπαρχουν κι αλλες λυσεις....το ουσιαστικο ειναι να ειναι ευτυχισμενοι ως ενηλικες... ;)και να μην ειναι ψυχαναγκαστικα ατομα..