0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Τα νησιά ειναι μικρά και οι μετακινήσεις περιορισμένες.Μπορεί η βενζίνη να ειναι όντως ακριβή αλλά οι αποστάσεις ειναι πολυ μικρές και δεν ειναι τόσο προβλημα. Το προβλημα το σημαντικό ειναι η ακτοπλοϊκή σύνδεση το χειμώνα.
Μόνο αυτό είναι το πρόβλημα; Όσο όμορφα φαίνονται αυτά τα νησιά το καλοκαίρι, άλλο τόσο άσχημα και δύσκολα είναι τον χειμώνα! Τα πάντα κοστίζουν πιο ακριβά, από τα φαγητά, τα ψώνια, τα ενοίκια, συν την τεράστια έλλειψη γιατρών και νοσοκομείων, αν τύχει κάτι απρόβλεπτο. Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες των ενοικιαζόμενων δωματίων/σπιτιών κλπ. ζητούν τα μαλλιοκέφαλά τους για ό,τι νοικιάζουν κι ας μην υπάρχει συχνά θέρμανση! Συν ότι σε πρήζουν από τον Απρίλη να τους αδειάσεις τη γωνιά μια ώρα αρχίτερα, λόγω τουρισμού, συν η απαράδεκτη νοοτροπία των ντόπιων γονιών και συναδέλφων και οι κλίκες που υπάρχουν δυστυχώς σε αρκετά σχολεία!
Σίγουρα η ζωή δεν είναι εύκολη το χειμώνα, ιδιαίτερα στα μικρά και δυσπρόσιτα νησάκια. Οι δυσκολίες πολλές, όπως και τα πλεονεκτήματα πολλά... Όταν όμως φτάνεις στο σημείο να τα βλέπεις όλα μαύρα και να μετράς μέρες για να φύγεις ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω σου, τότε απλά δεν επιλέγεις να διοριστείς εκεί γιατί θα κάνεις ζημιά όχι μόνο στον εαυτό σου, αλλά και στους μαθητές, στους γονείς και στους συναδέλφους σου. Έτσι λοιπόν ψάχνεις, ρωτάς, ενημερώνεσαι, συγκρίνεις και αποφασίζεις ποια μέρη θα δηλώσεις για το διορισμό σου.
Σωστά, τα ζυγίζεις και αποφασίζεις. Απλώς μετά από μερικά χρόνια στο ίδιο περιορισμένο μέρος, μπορεί η ζυγαριά να γέρνει κάπου περισσότερο και τότε να αναζητήσεις κάτι άλλο. Και τότε συνήθως ψάχνεις το αντίθετο από αυτό που σε έχει κουράσει.
Το θέμα της ακρίβειας που αναφέρεις ισοσκελίζεται με τα 60
Το θέμα των σπιτιών που αναφέρεις, αφορά μόνο τα νησιά Σαντορινη και Μύκονο που εκει υπάρχει σοβαρό προβλημα. Ίσως και τη Σύρο και Πάρο σε μικρότερο βαθμό. Το θέμα της ακρίβειας που αναφέρεις ισοσκελίζεται με τα 60
Εγώ, συνάδελφε, δεν θα πήγαινα σε κανένα κυκλαδονήσι για να απολαμβάνω τον καφέ μου με θέα το Αιγαίο ή για να τρώω φρέσκο ψάρι (που κι αυτό το "χτυπάνε" αλύπητα), αφήνοντας πίσω την οικογένειά μου ή παίρνοντάς την μαζί μου, γιατί πολύ απλά αυτά τα κάνω κι εδώ που βρίσκεται η μόνιμη κατοικία μου και δεν αξίζει να ξεβολεύεται όλη η οικογένεια μόνο γι' αυτά, τα πολύ περιγραφικά και "ελληνικά", αλλά ελάχιστα ουσιώδη, όταν πας στις Κυκλάδες για δουλειά κι όχι για τουρισμό!Προφανώς, βρίσκεσαι σε άλλη οικογενειακή κατάσταση (νεώτερος, ανύπαντρος...) από 'μένα και τα βλέπεις πιο ανώδυνα τα πράγματα! Όσο για τις φιλίες που δημιουργούνται σε τέτοιες συνθήκες, παντού μπορείς να κάνεις σταθερούς φίλους, αν το θελήσεις!
Καλημέρα !!Το θέμα της οικογένειας το τόνισα στην αναφορά μου σαν αρνητικό παράγοντα. Δεν ειναι όμως όλοι οι αναπληρωτές παντρεμένοι. Απλά εγω, γράφω για τα θετικά της παραμονής σε ενα κυκλαδονήσι. Τα αρνητικά τα έχουν αναφέρει οι περισσότεροι. Ο σκοπός ειναι να βοηθήσουμε με την γνώμη μας κάποιους που θέλουν να δοκιμάσουν μια τέτοια επιλογή. Να εισαι καλα!!
Τα μεγάλα νησιά έχουν και μεγάλα σχολεία, με φόρτο εργασίας ανάλογο των πόλεων και με τις κλασικές κλίκες. Έχουν και αρκετούς ντόπιους ή ντοπιοποιημένους εκπαιδευτικούς με οικογένειες και κοινωνικό κύκλο, οπότε το παρεΐστικο των μικρών νησιών δεν υπάρχει. Στα μικρά είσαι χαλαρότερα από όγκο δουλειάς, όμως με δυσκολότερη καθημερινότητα.Επομένως καλό είναι κάποιος να είναι προετοιμασμένος για ολα τα ενδεχόμενα. Ειδικά όσοι είναι σε πρώτες φάσεις και θέλουν Φολέγανδρο, Ανάφη κλπ για μόρια, πιθανότατα θα βρεθούν με το ζόρι Σαντορίνη, είναι πάγια τακτική της
Συνάδελφε, επειδή ακριβώς πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια όσων συναδέλφων πιθανώς να ενδιαφέρονται, τονίζω ότι θα τα πληρώσουν πολύ, πολύ ακριβά τα ψάρια και τους καφέδες στα κυκλαδονήσια (και οικονομικά και ψυχολογικά και σωματικά και συναισθηματικά) κι ότι δεν αξίζει με τίποτε να περάσουν έναν δύσκολο χρόνο (εντάξει κάποιους μήνες) εκεί, αφού υπάρχουν κι άλλες επιλογές για όλους τους κλάδους!Ασφαλώς, δεν έχουν όλοι οι αναπληρωτές οικογένειες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάει κάποιος για "άραγμα" και για γνωριμίες σ' ένα τέτοιο μέρος! Πολύ γνωστή μου βιολόγος, ανύπαντρη, που πήγε μια σχολική χρονιά σε τέτοιο νησάκι, που δεν είχε ούτε αεροδρόμιο, νόμιζε ότι θα περνούσε καλά κι ότι θα γνώριζε κόσμο, αλλά τελικά όλοι οι αναπληρωτές εκείνης της χρονιάς ήταν τρίτεκνοι ή παντρεμένοι, με οικογενειακές υποχρεώσεις και με τα παιδιά τους κοντά και δεν είχε κοινά ενδιαφέροντα με κανένα, ούτε έκανε παρέα μαζί τους. Από τότε, δεν ξαναδήλωσε Κυκλάδες!
Έχοντας υπηρετήσει 6 συνεχόμενα χρόνια στο ίδιο δυσπρόσιτο Κυκλαδονήσι, αποκόμισα πολλά θετικά πράγματα και θα συμφωνήσω με την άποψη του steliosgr. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που είδα ήταν το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι εκπαιδευτικοί του νησιού μαζί με τους 2 αγροτικούς γιατρούς, έναν λιμενικό και λιγοστούς ντόπιους είχαμε φτιάξει μια φανταστική παρέα και δεν πλήξαμε ούτε μια στιγμή. Καθοριστικός παράγοντας για αυτό το δέσιμο ήταν το ότι δεν μπορούσε κανείς να φύγει παρά μόνον Χριστούγεννα και Πάσχα. Πολλές από τις φιλίες που έκανα την περίοδο αυτή τις διατηρώ ακόμα και σήμερα και ας είναι κάποια από αυτά τα άτομα 600 km και πλέον μακριά μου. Πιστεύω ότι τόσες πολλές και καλές γνωριμίες και φιλίες σε καμία περίπτωση δεν θα είχα δημιουργήσει αν στο αντίστοιχο διάστημα είχα ζήσει στη μεγάλη πόλη.