0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ποια συνθήματα μπορούν να εκφράζουν τη διαμαρτυρία μας στην οικονομική μας αφαίμαξη; π.χ. Σεβασμό στον εκπαιδευτικό, σεβασμό στην παιδεία, δεν είμαστε σκουπίδια; Να διακινηθούν με SMS. Χρειάζεται να συσπειρωθούμε, να μην είμαστε σκόρπιες φωνές.
Παράθεση από: summit στις Μαρτίου 09, 2010, 06:58:42 pmΠοια συνθήματα μπορούν να εκφράζουν τη διαμαρτυρία μας στην οικονομική μας αφαίμαξη; π.χ. Σεβασμό στον εκπαιδευτικό, σεβασμό στην παιδεία, δεν είμαστε σκουπίδια; Να διακινηθούν με SMS. Χρειάζεται να συσπειρωθούμε, να μην είμαστε σκόρπιες φωνές.Αυτό που λες θέλει οργάνωση. Τα ΜΜΕ δεν πρόκειται καν να ασχοληθούν με το θέμα μας (ασε που όπως είδαμε είναι πουλημένοι), τώρα που προέχει το θέμα της οικονομίας και της κρίσης της χώρας. Εδώ και η ίδια η Διαμαντοπούου όταν βγάινει να μιλήσει, αφιερώνει ένα 20λεπτο στην οικονομία και στις κινήσεις της κυβέρνησης και ένα 5λεπτο σε σκόρπιες δηλώσεις για την Παιδεία. Δυστυχώς δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουμε για να ακουστεί η δική μας φωνή. Στην συγκεκριμένη πάντως χρονική στιγμή...το βρίσκω δύσκολο.
Και εδώ θα σε βάλω και εσένα προ των ευθυνών σου. Εσύ συνάδελφε/ισσα κάνεις κάθε φορά απεργία;; (αυτή την μία στο τόσο και αν). Αφιερώνεις τα κενά σου για να μιλήσεις στους συναδέλφους σου στο σχολείο σου για να τους πείσεις να κάνουν και αυτοί; Αφιερώνεις τον ελεύθερο χρόνο σου για να περιοδεύσεις μαζί με άλλους συνδικαλιστές της περιοχής σου στα τοπικά σχολεία και να προπαγανδίσετε την απεργία; Πας στις συνελεύσεις της τοπικής ΕΛΜΕ να τους φωνάξεις και να πιέσεις να πάρουν αποφάσεις για απεργίες και κινητοποιήσεις; Την ημέρα της απεργίας πας το πρωί έξω από τα σχολεία της περιοχής σου να μιλήσεις με τους απεργοσπάστες και να τους πεις, έστω και την τελευταία στιγμή, να αλλάξουν γνώμη; Το μεσημέρι κατεβαίνεις στην πορεία να φωνάξεις, να μάθει και η πόλη σου ότι "κάποιοι" αντιδρούν και αγωνίζονται ;
Παράθεση από: pe70-va στις Μαρτίου 07, 2010, 07:47:33 pm...pe70-va, μη παρεξηγήσεις το ύφος μου, αλλά πρέπει να τα πω.Έχω βαρεθεί να ακούω συναδέλφους να μου πετάνε υπερεπαναστατικές κορώνες για απεργίες διαρκείας, κοινωνικές αναταρραχές , και ότι άλλο βάλει ο νους του ανθρώπου.Συνάδελφε/ισσα, πρέπει να λάβεις υπόψη σου μερικά δεδομένα. την πλειοψηφία στο ΔΣ της ΟΛΜΕ την έχει η παράταξη της ΝΔ. Σε όλες (φαντάζομαι) τις ΕΛΜΕ την έχουν είτε το ΠΑΣΟΚ, είτε η ΝΔ. Όταν λοιπόν αυτά τα σωματεία, με τις ηγεσίες που έχουνε (και τις οποίες ψήφισε η πλειοψηφία του κλάδου μας), προκυρήσσουν αυτή την "μία απεργία την βδομάδα και αν" , και η συμμετοχή είναι απογοητευτική, για ποιο λόγο να κάνουν κινήσεις κλιμάκωσης του αγώνα; Τι πίεση έχουν;Και εδώ θα σε βάλω και εσένα προ των ευθυνών σου. Εσύ συνάδελφε/ισσα κάνεις κάθε φορά απεργία;; (αυτή την μία στο τόσο και αν). Αφιερώνεις τα κενά σου για να μιλήσεις στους συναδέλφους σου στο σχολείο σου για να τους πείσεις να κάνουν και αυτοί; Αφιερώνεις τον ελεύθερο χρόνο σου για να περιοδεύσεις μαζί με άλλους συνδικαλιστές της περιοχής σου στα τοπικά σχολεία και να προπαγανδίσετε την απεργία; Πας στις συνελεύσεις της τοπικής ΕΛΜΕ να τους φωνάξεις και να πιέσεις να πάρουν αποφάσεις για απεργίες και κινητοποιήσεις; Την ημέρα της απεργίας πας το πρωί έξω από τα σχολεία της περιοχής σου να μιλήσεις με τους απεργοσπάστες και να τους πεις, έστω και την τελευταία στιγμή, να αλλάξουν γνώμη; Το μεσημέρι κατεβαίνεις στην πορεία να φωνάξεις, να μάθει και η πόλη σου ότι "κάποιοι" αντιδρούν και αγωνίζονται ;Συνάδελφε/ισσα η ψήφος κάθε χρόνο δεν είναι "εκχώρηση αρμοδιοτήτων", να την δίνεις και όλον τον υπόλοιπο χρόνο να κάθεσαι και να περιμένεις από τους "συνδικαλιστές" (αλήθεια, ποιοι είναι αυτές οι μυθικές οντότητες; ) να κάνουν την δουλειά και να οργανώνουν τις κινητοποιήσεις και εσύ απλά να ακολουθείς. Η ενασχόληση με τα κοινά είναι προσωπική ευθύνη. Δεν εκχωρείται.Αντιλαμβάνομαι την αγανάκτησή σου και την επιθυμία σου να γίνει "κάτι", αλλά άμα ασχοληθείς έστω και για λίγο σοβαρά με τον συνδικαλισμό και με την οργάνωση του κινήματος στον κλάδο σου ή αλλού, ένα από τα πρώτα πράματα που θα μάθεις είναι ότι η συνείδηση του κόσμου δεν κάνει "άλματα". Αυτός που χτες δεν ήξερε τι είναι απεργία και συνέλευση και συλλογικός αγώνας, που "κοιτούσε την δουλίτσα του" και προσπαθούσε να τα κουτσοβγάλει πέρα όπως όπως, ή αυτός που εκμεταλλευόταν ξεδιάντροπα τις παθογένειες του συστήματος, δεν είναι δυνατόν σήμερα να ξυπνήσει "αγωνισταράς" και να μπει στο κίνημα. Θέλει πολύ κόπο και πολύ σάλιο να χαλάσεις για να πείσεις έστω και έναν άνθρωπο για το δίκιο και την αναγκαιότητα του αγώνα. Και θέλει και συνέχεια.
...
Happiness με πολλή δόση χιούμορ και καλοπροαίρετα αυτή η παράγραφος μου θυμίζει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που πηγαίνουν πόρτα-πόρτα και μοιράζουν φυλλάδια για να σώσουν την ψυχή μας με το στανιό... Η σωτηρία του μισθού είναι μεγάλο πράγμα..keep walking
Εγώ προσπαθώ να πείσω τους άλλους γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Χρειάζονται κι άλλοι εκτός από μένα (και κανά-δυο φιλαράκια μου ) για να σταματήσει αυτή η επίθεση στην ζωή μου (γιατί περί αυτού πρόκειται).
Παράθεση από: happiness στις Μαρτίου 10, 2010, 11:03:35 amΕγώ προσπαθώ να πείσω τους άλλους γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Χρειάζονται κι άλλοι εκτός από μένα (και κανά-δυο φιλαράκια μου ) για να σταματήσει αυτή η επίθεση στην ζωή μου (γιατί περί αυτού πρόκειται).εχεις σκεφτει μηπως η δικη σου προσπαθεια να σταματησεις την επιθεση στην ζωη σου(οπως τουλαχιστον εσυ το παρουσιαζεις ) αποτελει επιθεση στην ζωη των αλλων ;