Σχετικά με την ξενόγλωσση εκπαίδευση...

[marvac]

Απάντηση στην υφυπουργό Παιδείας κα Χριστοφιλοπούλου σχετικά με την διδασκαλία των ξένων γλωσσών

                                   

Η απάντηση της υφυπουργού σε ερώτημα βουλευτή για την διδασκαλία των Γαλλικών και των Γερμανικών φέρνει στην επιφάνεια για μία ακόμη φορά την άγνοια του Yπουργείου σε εκπαιδευτικά θέματα και την παντελή έλλειψη διάθεσης για σοβαρή και αποτελεσματική δημόσια ξενόγλωσση εκπαίδευση.

άς πως η απαίτηση του κλάδου για τρεις ώρες μάθημα, αντί για δύο, όπως τώρα ισχύει, δεν αφορά την  «κατά δεύτερον εξυπηρέτηση των επαγγελματικών αναγκών των ξενόγλωσσων εκπαιδευτικών», όπως αναφέρεται. Καλό θα ήταν το  Υπουργείο να σταματήσει να βλέπει πίσω από κάθε μας αίτημα μία διάθεση βολέματος, άποψη που φροντίζει να διατυμπανίζει σε κάθε του δήλωση. Οι εκπαιδευτικοί  καλούνται να διδάξουν μέσα σε ένα ασυνάρτητο σύστημα, χωρίς καμία οργάνωση και υποστήριξη, χωρίς υποδομές, με εξαιρετικά χαμηλό μισθό, ως επί το πλείστον μακριά από τα σπίτια τους, όχι για να εξυπηρετήσουν τις επαγγελματικές τους ανάγκες, αλλά  για να προσφέρουν έργο, ένα έργο στο οποίο η εκάστοτε τοπική, περιφεριακή ή κεντρική διοίκηση φροντίζει να βάζει μονίμως τρικλοποδιές. Δεν νομίζω πως «οι επαγγελματικές ανάγκες» όλων των συναδέλφων ήταν να δουλέψουμε με τρεις κι εξήντα σε σχολεία, που κατά ελάχιστον θυμίζουν εκπαιδευτικά ιδρύματα και που μόνο το φιλότιμο, το μεράκι και η ευσυνειδησία όσων εργάζονται στην πρώτη γραμμή και όχι στα γραφεία έχει καταφέρει να δώσει νόημα και περιεχόμενο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το να είμαστε εκπαιδευτικοί και όχι τηλεφωνήτριες είναι δευτερεύον ζήτημα για το Υπουργείο; Το να είμαστε μέσα στην τάξη, εκεί που εξαρχής και εξορισμού ανήκουμε είναι «εξυπηρέτηση»; Τα συγχαρητήρια μας για τις απόψεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, που τολμάτε να εκφράζετε και στη Βουλή.

 

Όσον αφορά την ξενόγλωσση εκπαίδευση από την απάντηση φαίνεται καθαρά όχι μόνο η παντελής άγνοια επί του αντικειμένου, αλλά και η έλλειψη οποιασδήποτε διάθεσης για ποιοτική βελτίωση του μαθήματος της ξένης γλώσσας. Βέβαια δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε και περισσότερα, αφού ποτέ μα ποτέ ως τώρα δεν έχει γίνει ούτε μία σοβαρή μελέτη, έρευνα, καταγραφή του τί συμβαίνει με την ξένη γλώσσα στα δημόσια σχολεία. Κανείς από εμάς δεν έχει ρωτηθεί ΠΟΤΕ τί γίνεται με το μάθημα μας. Από πού αντλούν τις πληροφορίες τους για την ξενόγλωσση εκπαίδευση εάν όχι από τους εκπαιδευτικούς; Η σχολική πραγματικότητα που εμείς οι ξενόγλωσσοι εκπαιδευτικοί βιώνουμε έχει ως εξής:

 

1.      Οι δύο ώρες, δηλαδή δύο 40λεπτα στην καλύτερη περίπτωση, δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση για καμία ξένη γλώσσα. Εάν δε το μάθημα είναι και τελευταίες ώρες, όπως συνηθίζεται, μπορούμε να μιλάμε για ένα τέταρτο διδακτικής ώρας. Εάν  οι σύμβουλοι της υφυπουργού έχουν μάθει ξένη γλώσσα με μισή εως μία ώρα μάθημα εβδομαδιαίως  τα συγχαρητήρια μας, αλλά οι μαθητές μας δυστυχώς δεν έχουν καταφέρει ακόμη να μαθαίνουν ξένη γλώσσα με στενογραφία και υπερταχύρρυθμα προγράμματα του ενός τετάρτου, παρά τη συχνότητα των πειραμάτων πάνω τους μήπως και κάποια στιγμή αποδώσουν.

2.      Να σημειωθεί πως ναι μεν το Υπουργείο προβλέπει δύο ώρες την εβδομάδα ξένη γλώσσα, αλλά επειδή επίσης προβλέπει εκκλησιασμούς, περιπάτους, εκδρομές, συνελεύσεις, εκλογές, παρελάσεις, εορτασμούς διάφορους, πολιούχους κτλ., το μάθημα κάλλιστα μετατρέπεται σε μονόωρο για ουκ ολίγες εβδομάδες, ενίοτε δε κάνουμε να δούμε τα παιδιά και δεκαπέντε μέρες, γιατί όλως περιέργως οι δικές μας ώρες είναι οι άχρηστες και θα πρέπει εκείνες τις ώρες να κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το μάθημα μας.

3.      Συγχρόνως είμαστε υποχρεωμένοι να διδάσκουμε σε τάξεις χωρίς επίπεδα γνώσεων, με βιβλία αμφιλεγόμενης ποιότητας (γιατί είπαμε να ξεκινήσουμε την οικονομία από τα βιβλία), σε πολυπληθή τμήματα που έχουν προέλθει από σύμπτηξη τάξεων,  λόγω έλλειψης αιθουσών, ενώ απαγορεύεται (γιατί η οικονομία συνεχίζεται με τα κτίρια), με κασσετόφωνα, προτζέκτορες ή φορητούς υπολογιστές, που πολλές φορές φέρνουμε από τα σπίτια μας, γιατί κι εκεί τα λεφτά δεν περισσεύουν.

4.      Να προσθέσω και την αγωνία μας κάθε χρονιά, εάν θα είμαστε εκπαιδευτικοί ή γραμματείς.  Αλλά συγγνώμη, ξέχασα. Το να είμαι εκπαιδευτικός είναι δευτερεύον θέμα για το Υπουργείο.  Άσε που ζητάω και εξυπηρέτηση. Ας μάθουν πάντως στο Υπουργείο πως για πολλούς από εμάς οι φωτοτυπίες δεν είναι επιλογή, πολύ δε περισσότερο δική μας επαγγελματική ανάγκη. Πολλοί από εμάς αγαπάμε την τάξη, θέλουμε να είμαστε στην τάξη, αλλά δεν υπάρχει τάξη, καθώς το Υπουργείο έχει φροντίσει για αυτό. Όταν λοιπόν από τη μία βλέπεις πως το μάθημα σου στο σχολείο είναι λειψό, πως τα παιδιά σε τίποτα δεν ωφελούνται από την παρούσα κατάσταση και πως ο ίδιος από εκπαιδευτικός, με γνώσεις, με προσόντα, με όρεξη έχεις γίνει τηλεφωνήτρια δεν θα απαιτήσεις εξορθολογισμό της κατάστασης;

Το να μας αραδιάζει η κα υφυπουργός τις διατάξεις του υπουργείου για την ξενόγλωσση εκπαίδευση δεν απαντάει στα χρόνια προβλήματα της δημόσιας ξενόγλωσσης εκπαίδευσης. Το τί λένε τα χαρτιά το ξέρουμε πολύ καλά. Ξέρουμε όμως και τί λέει η πραγματικότητα και εδώ είναι η διαφορά μας με το υπουργείο. Και η πραγματικότητα λέει όλα όσα ανέφερα. Εάν αυτή η πραγματικότητα που περιέγραψα, η οποία ουσιαστικά καταστρέφει τη δημόσια ξενόγλωσση εκπαίδευση οδηγεί «στην ποιοτική αναβάθμιση των σπουδών του Eλληνα μαθητή» μάλλον θα πρέπει να ανησυχούμε όταν το Υπουργείο προωθεί ρυθμίσεις με στόχο την ποιότητα. Η δε πιστοποίηση των γνώσεων των μαθητών με τις παρούσες συνθήκες φανερώνει πόσο εκτός πραγματικότητας κινούνται στο Υπουργείο, που νομίζουν πως αλλάζοντας τα αναλυτικά προγράμματα θα οδηγηθούμε έτσι απλά στην πιστοποίηση.

Η ευρωπαϊκή ξενόγλωσση πολιτική προωθεί την διδασκαλία πολλών ξένων γλωσσών στο σχολείο. Ωραία όλα αυτά, αλλά πρέπει να υπάρχει και ένας σχεδιασμός. Το να μάθουν οι μαθητές μάς ενδιαφέρει, όχι το αν θα πούμε στην Ε.Ε. πως διδάσκουμε ένα σωρό γλώσσες. Και σχεδιασμός ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει. Ο κάθε υπουργός βγάζει εγκυκλίους, τώρα κάνουμε Γαλλικά, τώρα Γερμανικά,  τώρα και στο Δημοτικό, πάρτε και Ισπανικά,  να βάλουμε και Ιταλικά, μάθετε και τα Ρώσικα σε κάποια σχολεία, να μην ξεχάσουμε και τα τούρκικα. Ένας αχταρμάς, που όχι μόνο δε βοήθησε, αλλά υποβάθμισε τα μαθήματα μας.

Καλό θα ήταν στο Υπουργείο να ήταν ειλικρινείς. Ας αντικαταστήσουν το «πρώτα ο μαθητής» με το «πρώτα οι ανάγκες του υπουργείου», το οποίο έχει μετατρέψει ένα μεγάλο τμήμα των νεοδιόριστων καθηγητών Γαλλικών κυρίως, πολλοί από τους οποίους διαθέτουν μεταπτυχιακά, σε γραμματείς, φωτοτυπούδες, τηλεφωνήτριες και εάν είναι τυχεροί και βρούνε λίγες διδακτικές ώρες σε περιπλανώμενους Ιουδαίους, από σχολείο σε σχολείο. Την αποτυχία του συστήματος να διαχειριστεί σωστά το δυναμικό του και να σχεδιάσει την ξενόγλωσση εκπαίδευση με όραμα και σοβαρότητα, ώστε να βελτιώσει το επίπεδο εκμάθησης της γλώσσας μέσα στα σχολεία δε θα το επωμισθούν οι ξενόγλωσσοι συνάδελφοι, οι οποίοι υπερβάλλουν εαυτόν μέσα σε ένα απαξιωτικό προς αυτούς και το μάθημα τους περιβάλλον, για να μπορέσουν να δώσουν στα παιδιά ό,τι καλύτερο μπορούν.

Η απάντηση της υφυπουργού προσβάλλει ένα μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών και απαξιώνει ακόμη περισσότερο το ήδη υποβαθμισμένο μάθημα της ξένης γλώσσας. Οι απαντήσεις πλέον που λαμβάνουμε στις εκπαιδευτικές μας ανησυχίες είναι προκλητικότατες και ανησυχητικές, καθώς δείχνουν πλήρη άγνοια της κατάστασης. Πιθανόν στο Υπουργείο να αρέσκονται να σχεδιάζουν πολιτικές αφενός χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τα δεδομένα, αφετέρου χωρίς να λογαριάζουν αυτούς που θα τις εφαρμόσουν και ακόμη χειρότερα χωρίς να τους σέβονται. Επειδή εμείς ήμασταν και θα συνεχίσουμε να είμαστε στα σχολεία πριν και μετά τη θητεία της κάθε πολιτικής ηγεσίας, επειδή εμείς θέλουμε να κοιτάζουμε τους μαθητές μας στα μάτια και να μην τους πουλάμε τα φύκια που τάζει κάθε φορά το υπουργείο για μεταξωτές κορδέλες και  επειδή θέλουμε να μπορούμε να κάνουμε το μάθημα μας με αξιοπρέπεια ας αναθεωρήσει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου τη στάση της απέναντι στον  εκπαιδευτικό κόσμο. Θέλουμε εκπαιδευτική πολιτική με όραμα, σχεδιασμό και υπευθυνότητα, όχι με συνθήματα, αοριστίες, φιέστες και αντιπαραθέσεις.

 

Ελένη Παπαδοπούλου

Εκπαιδευτικός – ειδικότητα Γαλλικά

Υπ. Δρ Paris III-Sorbonne Nouvelle

Didactologie des langues et des cultures

 

  (ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ alfavita.gr)

 

[PDE ads]

[kopan]

Πολύ ενδιαφέρον για τους συναδέλφους των ξένων γλωσσών...

http://www.newsbeast.gr/greece/ekpaideusi/arthro/697433/anavathmisi-tis-didaskalias-agglikon-sta-sholeia/

[typos72]

Πολύ ενδιαφέρον για τους συναδέλφους των ξένων γλωσσών...

http://www.newsbeast.gr/greece/ekpaideusi/arthro/697433/anavathmisi-tis-didaskalias-agglikon-sta-sholeia/

Συγνώμη,αλλά την σήμερον ημέρα οι ξένες γλώσσες είναι βασικό μάθημα στα σχολεία.Στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ,ασχέτως του πόσο καταρτησμένος είσαι στον κλάδο σου,αν δεν έχεις ξένες γλώσσες,δεν συμμετέχεις ούτε στους διαγωνισμούς του κλάδου σου(να προσθέσω και την γνώση χρήσης ΗΥ)!Επίσης, θα πρέπει να πούμε πως η ελληνική οικονομία για να ανακάμψει υποχρεώνεται να είναι εξωστρεφής, γι αυτό όποιος σήμερα δεν ξέρει έστω μία ξέννη γλώσσα θεωρείται αγράμματος.Η λογική πως οι ξένες γλώσσες είναι μάθημα β κατηγορίας,είναι λογική της δεκαετίας του 50.Τα περί "άχρηστων" ειδικοτήτων τα είδαμε στην επιστολή των 67 εναπομεινάντων 24μηνίτων φιλολόγων, ο οποίοι χάνουν οργανικές απο τους ξενόγλωσσους με την β ανάθεση σ αυτούς της ιστορίας.Γι αυτό είναι ανάγκη να δοθεί μεγάλος βάρος στην διδασκαλία των ξένων γλωσσών και να μην αντιμετωπίζεται το μάθημα ως παρίας της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης!

[trelamenos]

Συγνώμη,αλλά την σήμερον ημέρα οι ξένες γλώσσες είναι βασικό μάθημα στα σχολεία.Στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ,ασχέτως του πόσο καταρτησμένος είσαι στον κλάδο σου,αν δεν έχεις ξένες γλώσσες,δεν συμμετέχεις ούτε στους διαγωνισμούς του κλάδου σου(να προσθέσω και την γνώση χρήσης ΗΥ)!Επίσης, θα πρέπει να πούμε πως η ελληνική οικονομία για να ανακάμψει υποχρεώνεται να είναι εξωστρεφής, γι αυτό όποιος σήμερα δεν ξέρει έστω μία ξέννη γλώσσα θεωρείται αγράμματος.Η λογική πως οι ξένες γλώσσες είναι μάθημα β κατηγορίας,είναι λογική της δεκαετίας του 50.Τα περί "άχρηστων" ειδικοτήτων τα είδαμε στην επιστολή των 67 εναπομεινάντων 24μηνίτων φιλολόγων, ο οποίοι χάνουν οργανικές απο τους ξενόγλωσσους με την β ανάθεση σ αυτούς της ιστορίας.Γι αυτό είναι ανάγκη να δοθεί μεγάλος βάρος στην διδασκαλία των ξένων γλωσσών και να μην αντιμετωπίζεται το μάθημα ως παρίας της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης!

type σωστές οι απόψεις σου περί αγγλικής γλώσσας κι όλοι νομίζω ότι συμφωνούν.Επίτρεψέ μου.όμως,να σου υπενθυμίσω ότι η ιστορία είναι σημαντικότατο μάθημα και απαιτείται να διδάσκεται μόνο από φιλολόγους και μόνο από αυτούς!!!Εκαστος εφ ω εταχθη!!!!