0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Δεν πρεπει αυτα που διαβαζουμε στα παιδαγωγικα του ΑΣΕΠ και στο λογο του Θεου να τα εφαρμοζουμε;
Εχεις δίκιο σε όλα.Εκεί θα τα χαλάσουμε; Απάντησέ μου όμως σε αυτό:θα έλεγες στο παραπάνω παιδί που αναφέρω το πώς διορίστηκες;
Παράθεση από: rublev στις Αυγούστου 18, 2010, 03:02:32 pmΕχεις δίκιο σε όλα.Εκεί θα τα χαλάσουμε; Απάντησέ μου όμως σε αυτό:θα έλεγες στο παραπάνω παιδί που αναφέρω το πώς διορίστηκες;οι θεολογοι των ΤΕΕ ΟΑΕΔ γυριζαν σε 3-4 σχολεια για να συμπληρωσουν ωραριο...ανιδιοτελως τους εκανες ενστασηποσα;
και για την πλάκα rublev αν χρηματίστηκες πόσα να πήρες άραγε??? τι κανένα 500 ευρώ ούτε για τα τηλέφωνα και τα εισιτήρια!!! Χαλάλι σου αγόρι μου!!!Ας σοβαρευτούμε με αυτό το θέμα επιτέλους!!!
ΣυνάδελφοιΔιάλογο μπορείς να κάνεις με ανθρώπους ελεύθερους από τα δεσμά της ακόρεστης επιθυμίας για ικανοποίηση του Εγώ,της άλογης και αχόρταγης ατομικότητας.Οταν οι μηχανισμοί άμυνας, πρώτα από όλα απέναντι στη δική τους ηθική συνείδηση, φτάνουν στο σημείο να αξιώνουν ακόμα και το διορισμό με το 24μηνο (εξώφθαλμο παράδειγμα περιφρόνησης των νόμων,της πόλης),τότε είναι φανερό ότι μπορούν να δικαιολογήσουν τα πάντα προκειμένου να διατηρηθεί απωθημένο το κριτήριο ετερότητας.Για τον λόγο αυτό προτείνω το παρακάτω κείμενο σε όποιον ειλικρινά πονά...Οι θανατεροί καρποί της μειονεξίαςTου Χρηστου Γιανναρα«Κλασική Ελλάδα: Εκεί γεννήθηκε ο δυτικός πολιτισμός». Αυτή η φράση διαφήμιζε, για κάποιες μέρες, τον δεύτερο τόμο μιας «Ελληνικής Ιστορίας». Αλλά το κυρίως διαφημιζόμενο ήταν ο ελλαδικός επαρχιωτισμός. Με τη συνεπόμενη (συμπλεγματική) διαστρέβλωση της Ιστορίας.Για τη λογική του διαφημιστικού συνθήματος η κυρίως αξία και σπουδαιότητα της Κλασικής Ελλάδας είναι ότι «γέννησε» τον δυτικό πολιτισμό. Που σημαίνει: αυτό που μας γυαλίζει, στους επιγόνους, (χάντρες και καθρεφτάκια) το κάνουμε κριτήριο για την αποτίμηση του ιστορικού παρελθόντος, αλλά και για τη συγκριτική αξιολόγηση των πολιτισμών. Θα άξιζε τον κόπο να ξέραμε, τι γνώσεις έχει για την Κλασική Ελλάδα ο «ευρηματικός» διαφημιστής που σκαρφίστηκε το συγκεκριμένο σύνθημα. Τι βιβλία διάβασε, τι πληροφορίες έχει για τις απόπειρες πρόσληψης της αρχαιοελληνικής κληρονομιάς από τη βαρβαρική τότε Δύση, στον σκοτεινό της Μεσαίωνα. Να μας εξηγούσε ο διαφημιστής, τι θεωρεί πανανθρώπινα σημαντικό από τη δυτική κατανόηση και αξιοποίηση της Κλασικής Ελλάδας.Το πιθανότερο που μπορεί να συνέβη: Ο ευρηματικός διαφημιστής να είναι εν πολλοίς και με καύχηση ανιστόρητος. Να διέβλεψε όμως οξυδερκέστατα ότι η μεγάλη μάζα του ελλαδικού πληθυσμού σήμερα αποκλείεται να ενδιαφερθεί (δεν δίνει δεκάρα) για το τι κατορθώθηκε στην Κλασική Ελλάδα. Και μοναδική δυνατότητα να προκληθεί περιέργεια και να αγοραστεί ο τόμος, θα ήταν να συνδέσει η διαφήμιση κάπως, στο υποσυνείδητο του αποχαυνωμένου ελλαδίτη καταναλωτή, τους «προγόνους» του με την πρώτη ιδέα για μια πόρσε-καγιέν ή για ένα άι-παντ.
Το παραπάνω παραλήρημα θα πρέπει να αναρτηθεί σε όλες τις ψηφοφορίες, σχετικά με το αν θα πρέπει το μάθημα των θρησκευτικών να είναι υποχρεωτικό ή όχι.Πρέπει να αναλογιστούν όλοι όσοι δικαιολογημένα προβληματίζονται ,για το τί θα γίνει εάν πάψει το μάθημα να διδάσκεται από καταρτισμένους θεολόγους (και ειδικά με αξιολογημένες παιδαγωγικές γνώσεις μέσω ΑΣΕΠ).Θέλετε στα παιδιά σας να λέει τις ασυναρτησίες του ο κάθε θρησκόληπτος;Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών.Ως θεολόγοι,αντιμετωπίζουμε συχνά κινδύνους διαστρέβλωσης του χριστιανικού μηνύματος,είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω ψυχαναγκασμών.Πρέπει έπειτα εμείς να μαζεύουμε τα κομμάτια....
Ενα απλό παράδειγμα:φανταστείτε πώς θα αισθάνεται ένας μαθητής του Λυκείου, με μητέρα αναπληρώτρια καθηγήτρια,η οποία κάθε χρόνο υποχρέωνε το παιδί της σε αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος και κάθε 2 χρόνια παραμελεί αναγκαστικά την οικογένειά της για να διαβάζει ασταμάτητα για το ΑΣΕΠ (μην αμφιβάλλετε για το εάν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις,θυμηθείτε το ανάλογο συγκλονιστικό γράμμα ενός μαθητή προς την υπουργό),όταν θα του κάνει ηθικοπλαστικά κηρύγματα π.χ. ένας "συνάδελφος" της μητέρας του που παρέκαμψε κάθε ισότιμη διαδικασία,κάθε κόπο και ταυτόχρονα τον αξιολογεί,ενώ ο ίδιος αρνήθηκε συστηματικά κάθε μορφή αξιολόγησης.Πώς θα αισθάνεται αυτό το παιδί για τους απανταχού "χριστιανούς";Απαντήσεις του τύπου "έχω αποδείξει τόσα χρόνια τη σχέση μου με τους μαθητές" κτλ. κρίνονται εκ των προτέρων τουλάχιστον ως μη σοβαρές.Είναι πιο έντιμο το παραπάνω κήρυγμα να γίνει προς τα παιδιά,αφού έχει προηγηθεί η εξιστόρηση του τρόπου διορισμού του ομιλούντος.Και μετά το τέλος του κηρύγματος,να δούμε εάν κάποιος από τους μαθητές θα έχει τη διάθεση να προσπαθήσει για ο,τιδήποτε στη ζωή του...