Να μια ωραια κινηση ... μπραβο στα παιδια που το εγραψαν

[vaseto]

Θα μπορουσε ο καθενας απο εμας να το ειχε κανει για να διαδοθει.
Εγω παντως θα το κανω, θα το εκτυπωσω και θα το μοιρασω στους γονεις...

ΓΟΝΕΙΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ,
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!

Μια φορά κι έναν καιρό…
Πήρα το πτυχίο μου και θέλησα να γίνω εκπαιδευτικός…
..μου είπαν «έλα δώσε ασεπ... δε φτάνει το πτυχίο».
Διάβασα, Προσπάθησα, Ήμουν Επιτυχών, αλλά δεν ήμουν διοριστέος..
Κι έτσι, έγινα αναπληρωτής ή ωρομίσθιος εκπαιδευτικός (για να καλύψω «έκτακτες» ανάγκες...)
...ή μπορεί να μην έδωσα ασεπ και με το πτυχίο μου να ξεκίνησα την σταδιοδρομία μου ως «λαμπρός ημιαπασχολούμενος εκπαιδευτικός», σύμφωνα με τους νόμους, την παλαιότητα του πτυχίου μου και σε κάθε περίπτωση από την πόρτα.. κι όχι από το παράθυρο όπως διατείνονται κάποιοι…)
και 2,3,4,5,6,7,8,9,....... ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΥΠΤΩ "έκτακτες" ΑΝΑΓΚΕΣ.. ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.. ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ!
Από τότε κάθε χρόνο πολλά περιστατικά έχω να θυμάμαι.  Χαρές με τους μαθητές μου.. απογοητεύσεις από την αδικία του συστήματος, από τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου.. από το καρότο της σταθερής εργασίας που όλο απομακρυνόταν...
Θέλω να σας κοινοποιήσω κάποια από αυτά τα περιστατικά :
- όταν έφευγα από το ένα σχολείο στο διάλειμμα και πιανόμουν από το ένα λεωφορείο στο άλλο με την άνεση της μαϊμούς που αλλάζει κλαδί για να προλάβω το επόμενο σχολείο μου!
- όταν τα κλαδιά γινόντουσαν λεωφορεία υπεραστικά... και ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω βρισκόμουν να διδάσκω σε 5 χωριά ενός νομού 200 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου.. χωρίς να διαθέτω αυτοκίνητο!
- όταν κάθε μέρα έκλεινα το τηλέφωνο απογοητευμένη, τσαντισμένος, οργισμένος... που 4,5,6,7 ...15 μήνες μετά ακόμη δεν είχε μπει ο αναθεματισμένος μισθός μου!
- όταν από το άγχος, την κούραση, τους διαδοχικούς ασεπ, είχα τρελαθεί!
- όταν βρισκόμουν από αθηναίος πολίτης.. να ‘μαι μόνιμος κάτοικος Χαλκιδικής - ωρομίσθιος σε Χαλκιδική, Δράμα και