Σε ποια κατηγορία επιτηρητών ανήκετε; (οι υπηρετούντες σε Λύκειο)

[bikini]

Επειδή προβληματίστηκα...   

[PDE ads]

[samou]

Εγω επιτηρω αυστηρα. Κι αν ο συναδελφος ειναι χαλαρος και το παιζει μαθητοπατερας, επειδη εκνευριζομαι, γινομαι ακομη αυστηροτερη.

[jak_13]

Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που πρέπει να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και πάρα πολλοί λόγοι που τα παιδιά δεν πρέπει να αντιγράφουν, σε οποιαδήποτε τάξη, γιατί μετά γίνεται κακή συνήθεια. Ο κυριότερος λόγος είναι η δικαιοσύνη.
Δεν πρέπει να μας προβληματίζει πιστεύω.

[max]

εγώ παιδιά πήρα χτες τα ωραία μου γραπτάκια( ιστορία γενικής γ' λυκείου) να διορθώσω. διαπίστωσα ότι σε δύο ερωτήσεις στο 90 τοις 100 των γραπτών υπήρχε πανομοιότυπη εκφραστικά απάντηση...αυτά που γράφανε δεν υπήρχαν ούτε στο βιβλίο ούτε και στις σημειώσεις που τους μοίραζα....ήταν πράγματα ψιλοπαρμένα από την κατεύθυνση που από μία καλή μαθήτρια θεωρητικής διέρρευσαν στους υπολοίπους...μα καλά τους τα υπαγόρευε;;;
και ο συνάδελφος μου τι έκανε;;;;

[PDE ads]

[fotini18]

Το θεμα ειναι: ΕΣΥ τι έκανες;;;; Εννοώ δεν του είπες τίποτα; Σίγουρα θα έπρεπε να του πεις ότι κατάλαβες πως δεν ήταν και τόσο σωστός στη δουλειά του! Για να μη σε περνάνε και ηλίθια...Παιδιά και συνάδελφος-επιτηρητής!!!

[para5]

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπήρξαν συνάδελφοι που επέλεξαν τις δύο τελευταίες απαντήσεις! Ίσως θα πρεπε να μπαίνουν την ώρα της εξέτασης επιτηρητές να επιτηρούν τους επιτηρητές. Ντροπή.

[bikini]

Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που πρέπει να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και πάρα πολλοί λόγοι που τα παιδιά δεν πρέπει να αντιγράφουν, σε οποιαδήποτε τάξη, γιατί μετά γίνεται κακή συνήθεια. Ο κυριότερος λόγος είναι η δικαιοσύνη.
Δεν πρέπει να μας προβληματίζει πιστεύω.

Έθεσα το ερώτημα, γιατί, όπως είπα κ στο αρχικό μου μήνυμα, προβληματίστηκα.

1ον, όπως κ η max, διόρθωνα γραπτά σε έκθεση κ κείμενα της Α κ -ω τι διαβασμένα μαθητούδια που έχω!- 4 διαδοχικοί μαθητές ανά 2 είχαν την ίδια απάντηση σε 2 ερωτήσεις  κ κ οι 18    την ίδια, σωστή βεβαίως, σφυριγμένη από τους καλούς, απάντηση (ζητούσα μόνο το όνομα ενός ποιητή κ τίποτε παραπάνω).
Στο άλλο τμήμα ήμουν εκτός από εισηγήτρια κ επιτηρήτρια. Όχι να ευλογήσω τα γένια μου, βρε συνάδελφοι, αλλά όντως ξεχώριζε ο διαβασμένος από τον μισοδιαβασμένο ή τον αδιάβαστο.

Κάθε φορά, λοιπόν, που πήγαινα στο τμήμα των 18 για το οποίο μίλησα νωρίτερα, οι 2 επιτηρητές ήταν
- μονίμως στην πόρτα
- μονίμως με τσιγάρο στο χέρι
- μονίμως συζητούσαν σχεδόν με κανονική φωνή
- μονίμως βλέποντάς με με "διαβεβαίωναν" πως "εδώ δεν έχουμε κανένα πρόβλημα".
Μάλιστα, ο ένας εκ των 2 αποφάσισε αυθαίρετα, πριν μπουν τα παιδιά να γράψουν, να αλλάξει την αίθουσα επιτήρησης κ να βρίσκεται με τον άλλο επιτηρητή στο τμήμα των 18 με την αιτιολόγηση "να είμαι με τον ..., να λέμε καμιά μ@λ@κία". 

2ον, επιτηρούσα στην Γ κ μονίμως κοίταζα όλους τους μαθητές, για να μη μιλάνε μεταξύ τους, να μην αντιγράφουν, να είναι στο γραπτό τους κ μόνο. Κάθε φορά που έβλεπα οτιδήποτε, έκανα παρατήρηση, είτε φωναχτά είτε χαμηλόφωνα, είτε με λόγια είτε με πράξη (π.χ. την σπρωγμένη στην άκρη κόλλα αναφοράς για να βλέπει κ ο πισινός (   ) την έσπρωχνα μπροστά από το μαθητή. Η δε άλλη συνάδελφος που ήταν κ εισηγήτρια ήταν εντελώς χαλαρή κ ό,τι κ να τη ρωτούσαν τα παιδιά, σχετικό ή παντελώς άσχετο με το μάθημα στο οποίο εξετάζονταν, απαντούσε κ δημιουργούνταν αναστάτωση.

Παράδειγμα;
Μ (μαθητής 1): Κυρία, τι εννοείτε στην ερώτηση 2;
Σ (συνάδελφος): Τι δεν καταλαβαίνεις, Γιώργο;
Μ 2: Ναι, ρε, τι δεν καταλαβαίνεις;
Σ: Σας είχαμε προειδοποιήσει για το τι περίπου θα έπεφτε, βρε Γιώργο!
Μ 3: Ναι, ρε, αδιάβαστος ήρθες;
Σ: Έλα, γράψτε.
Μ 1: Γιατί, ρε εσύ ήρθες διαβασμένος;
Μ 2: Ναι, ρε. Δεν έτρεχα στις καφετέριες χτες.
Σ: Γιώργο, έπινες καφέ χτες αντί να διαβάζεις; κτλ κτλ

Σε αυτή την αναστάτωση κ το διάλογο εν ώρα γραπτών εξετάσεων με την συναίνεση κ της συναδέλφου  προσπαθούσα να επιβάλλω την τάξη, γιατί υπήρχαν κ μαθητές που προσπαθούσαν να συγκεντρωθούν κ δεν τους ένοιαζε να μάθουν αν ο Γιώργος διάβασε ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Κ επειδή υπηρετώ στο Λύκειο από όπου κ εγώ απολύθηκα, άρα είμαι δασκάλα παιδιών των οποίων τους γονείς γνωρίζω καλά κ εγώ κ η οικογένειά μου, μία μαθήτρια κ ένα πατέρας παραπονέθηκαν στον πατέρα μου πως "η κόρη σας είναι πολύ αυστηρή" κ "η κόρη σου μου είπε ο γιος μου ότι ήταν πολύ αυστηρή προχτές που έγραφαν κ δεν τους άφησε να αντιγράψουν" αντίστοιχα.

Έρχομαι, λοιπόν, κ ρωτάω εσάς συνάδελφοι, εξ' ου κ το θέμα:
1ον, πώς μπορώ να προλάβω περιστατικό σαν το 1ο χωρίς να θίξω το συνάδελφο; Η κλειστή κοινωνία κ ο τόπος όπου μεγάλωσα κ έζησα βλέπετε... 
2ον, για την περίπτωση 2, "προσπαθώ να σώσω την Παιδεία", όταν άλλοι δεν το κάνουν, ή προχωρώ ακάθεκτη κάνοντας τη δουλειά μου όπως επιβάλλεται κ όπως όφειλαν όλοι να κάνουν; Εξάλλου, καλύτερα να με λένε στρίγγλα οι μαθητές κ ότι δεν τους άφησα καθόλου να κουνηθούν παρά ηλίθια κ ότι γινόταν στην τάξη της μουρλής. Ε;     

[olgalia]

Πρώτη φορά δουλεύω στο σχολείο, ωρομίσθια και έχω κάνει αρκετές επιτηρήσεις μέχρι τώρα. Ειλικρινά αναρωτιέμαι με αυτά που γραφεις bikini. Γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιγράψει κάποιος όταν στην τάξη υπάρχουν 2 επιτηρητές και κάθε μαθητής κάθεται μόνος του. Άνετα ο επιτηρητής είχε γενική εποπτεία της τάξης και χωρίς καθόλου να κουνηθεί από τη θέση του θα έλεγα!
Οι συναδερφοί σου πρεπει να ήταν εντελώς στρουμφοχωριό. Σε μας η μόνη αντιγραφή που μπορεί να έκανε ο μαθητής ήταν να δει κάτι από την κόλλα του μπροστινού, αν εκείνος την έκανε στην άκρη (πράγμα που το βλέπαμε και τους κάναμε παρατήρηση) ή σε κάποια ερώτηση με "κυκλώστε το σωστό" να του πει κάποιος "σωστό είναι το β". Να αντιγράψει από άλλον ολόκληρη άσκηση δε γινόταν με τίποτα!
Μάλιστα μηδενίστηκαν και 2 γραπτά μαθητών της Γ' Λυκείου επειδή πιάστηκαν με σκονάκι! (σε διαφορετικά μαθήματα, το ένα μάλιστα ήταν στο δικό μου, Θουκυδίδης, είχε σκονάκι τη μετάφραση).
Ο επιτηρητής είδε ότι ο μαθητής είχε σκονάκι, του έκανε έμμεσα παρατήρηση, πχ σε βλέπω ανησυχο, του άλλαξε θέση κλπ αλλά ο μαθητής το διακινδύνευσε (τι να πω -τέτοια χαζομάρα), έβγαλε το σκονάκι και τελικά μηδενίστηκε.
Νομίζω ότι πρέπει να μιλήσεις με τους συναδέρφους σου κι ας πειραχτούν. Δε φτάνει που με τους βαθμούς που βάζουμε δε μένει κανένας, κι ας μην έχει ανοίξει βιβλίο όλη τη χρονιά, αν τους αφήνουμε και ν' αντιγράφουν στις τελικές εξετάσεις τότε γιατί πάνε σχολείο; Ας το κλεισουμε το ρημάδι, να κάτσουν οι μαθητές σπίτι τους και όταν κλεισουν τα 18 να έρθουν να τους δώσουμε το απολυτήριο! Κι ο βαθμός να μπαίνει με κλήρωση! Γιατί αιωνίως θα πρέπει να αδικούνται αυτοί που στρώθηκαν και διάβασαν; Και δε μιλάω για τους καλούς μαθητές αλλά και για τους "κακούς" ή μέτριους που όμως προσπάθησαν....

[para5]

Νομίζω ότι πρέπει να μιλήσεις με τους συναδέρφους σου κι ας πειραχτούν. Δε φτάνει που με τους βαθμούς που βάζουμε δε μένει κανένας, κι ας μην έχει ανοίξει βιβλίο όλη τη χρονιά, αν τους αφήνουμε και ν' αντιγράφουν στις τελικές εξετάσεις τότε γιατί πάνε σχολείο; Ας το κλείσουμε το ρημάδι, να κάτσουν οι μαθητές σπίτι τους και όταν κλείσουν τα 18 να έρθουν να τους δώσουμε το απολυτήριο! Κι ο βαθμός να μπαίνει με κλήρωση! Γιατί αιωνίως θα πρέπει να αδικούνται αυτοί που στρώθηκαν και διάβασαν; Και δε μιλάω για τους καλούς μαθητές αλλά και για τους "κακούς" ή μέτριους που όμως προσπάθησαν....

++++++++++

[max]

Το θεμα ειναι: ΕΣΥ τι έκανες;;;; Εννοώ δεν του είπες τίποτα; Σίγουρα θα έπρεπε να του πεις ότι κατάλαβες πως δεν ήταν και τόσο σωστός στη δουλειά του! Για να μη σε περνάνε και ηλίθια...Παιδιά και συνάδελφος-επιτηρητής!!!

Σήμερα ίσως τον δω αλλά δεν ξέρω αν θα του μιλήσω. ψιλοντρέπομαι..αν μου δώσει πάσα θα το κάνω σίγουρα μεταξύ σοβαρού και αστείου.
bikini νομίζω ότι καλά κάνεις και είσαι αυστηρή. σημασία έχει  να τα έχουμε καλά με τον ευσυνείδητο εαυτό μας και όχι με τα παιδιά.
ίσως θα ήταν καλό σε συναδέλφους που ξέρουμε ότι είναι "στρουμφοχωριό"(πολύ μου άρεσε olgalia) να τους λέμε από την αρχή "αυτό το τμήμα είναι λίγο ζωηρό. να είσαι αυστηρός". βέβαια όταν είμαστε νέοι σε ένα σχολείο δεν μπορούμε να ξέρουμε πράγματα και καταστάσεις.
νομίζω ότι φαινόμενα σαν κι αυτά (μπάχαλο) έχουν απαξιώσει το δημόσιο σχολείο.

[Martha72]

Δυστυχως υπάρχουν πολλοί ...."συναδελφοι" που ειναι όχι μόνο στρουμφοχωριά αλλά στρουμφο-κράτος εν κράτει... Την Τρίτη έγραφε η Β λυκειου στο μάθημά μου ( αγγλικα). Και ενώ τα δύο τμήματα ήταν παναγίες και οι επιτηρητές άψογοι στο τρίτο γινόταν μπάχαλο. Μπήκα μέσα και σταμάτησαν αμέσως. Ο επιτηρητής συνάδελφος συνέχιζε να παιζει με το κινητό του και μετά άρχισε τα σχόλια " άντε, αγγλικά είναι, τελειώνετε να πάμε και σπίτι μας".... Ε δεν άντεξα, του είπα Η εξεταση είναι δίωρη και τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλο τον χρόνο ( όπως και εκαναν και πολύ το ευχαριστηθηκα). Τώρα, αν εσύ συνάδελφε, βαριέσαι, χτύπα μια άδεια να ξεκουραστείς.
ήταν λοιπόν  ένας επιτηρητής μόνος του μέσα σ αυτό το τμήμα κι έτσι έκατσα και εγώ μαζί του για το μεγαλύτερο διάστημα της εξετασης. Φανταστείτε ότι κάποια στιγμή πριν μπω κι εγώ - όταν έδινα διευκρινήσεις στα αλλα τμήματα- ήρθε και ο υποδιευθυντής επάνω αλλά δεν άλλαξε κάτι. έλεος δηλαδη με μερικά ζώα!!!
Και για να μη ρωτήσετε, ο λόγος που ήταν μονος του αυτός ο τύπος ήταν γατί ο άλλος ήταν κάτω και έκανε τη .... μισθοδοσία!! είπατε κάτι; Ε όχι και μπουρδέλα τα σχολεία!! μην υπερβάλλουμε....

[dimstella]

νομίζω ότι φαινόμενα σαν κι αυτά (μπάχαλο) έχουν απαξιώσει το δημόσιο σχολείο.

και το κύρος του εκπαιδευτικού, επίσης

[alna]

Προς bikini

Βρισκόμενη ως αναπληρώτρια σε σχολείο της επαρχίας για πρώτη φορά ,διαπίστωσα ότι συνάδελφοι ντόπιοι ή με κάποια χρόνια υπηρεσίας στο συγκεκριμένο σχολείο ήταν αρκετά επιεικείς κατά τη διάρκεια της επιτήρησης κυρίως λόγω της πολύ καλής γνωριμίας τους με τους μαθητές. Το θέμα λοιπόν είναι τι κάνει κάποιος που θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του :
Πιστεύω ότι πρέπει να συνεχίσει να την κάνει σωστά και όπως αυτός κρίνει σύμφωνα με τη συνείδησή του- απλώς την επόμενη χρονιά οι μαθητές θα ξέρουν ότι ο συγκεκριμένος καθηγητής στις επιτηρήσεις του είναι αυστηρός και επομένως θα πρέπει να φυλάγονται από σκονάκια και κτλ. Δεν θεωρώ δηλαδή ότι η αυστηρότητά του στις επιτηρήσεις θα έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην κονωνική του ζωή μέσα σε μια κλειστή κοινωνία.
Όσον αφορά το θέμα των επιεικών συναδέλφων το μόνο που παίρνει είναι η συζήτηση μαζί τους και η προσπάθεια να τους πείσεις ότι στο δικό σου μάθημα η επιτήρηση δεν θα ήθελες να είναι χαλαρή. Δύσκολο βέβαια.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να αποφύγεις αντιγραφές είναι να είσαι επιτηρήτρια εκεί που έχεις εισήγηση ή να είναι επιτηρητές συνάδελφοι που έχουν την ίδια στάση/άποψη  με σένα .

[jak_13]

Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που πρέπει να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και πάρα πολλοί λόγοι που τα παιδιά δεν πρέπει να αντιγράφουν, σε οποιαδήποτε τάξη, γιατί μετά γίνεται κακή συνήθεια. Ο κυριότερος λόγος είναι η δικαιοσύνη.
Δεν πρέπει να μας προβληματίζει πιστεύω.

Έθεσα το ερώτημα, γιατί, όπως είπα κ στο αρχικό μου μήνυμα, προβληματίστηκα.

1ον, όπως κ η max, διόρθωνα γραπτά σε έκθεση κ κείμενα της Α κ -ω τι διαβασμένα μαθητούδια που έχω!- 4 διαδοχικοί μαθητές ανά 2 είχαν την ίδια απάντηση σε 2 ερωτήσεις  κ κ οι 18    την ίδια, σωστή βεβαίως, σφυριγμένη από τους καλούς, απάντηση (ζητούσα μόνο το όνομα ενός ποιητή κ τίποτε παραπάνω).
Στο άλλο τμήμα ήμουν εκτός από εισηγήτρια κ επιτηρήτρια. Όχι να ευλογήσω τα γένια μου, βρε συνάδελφοι, αλλά όντως ξεχώριζε ο διαβασμένος από τον μισοδιαβασμένο ή τον αδιάβαστο.

Κάθε φορά, λοιπόν, που πήγαινα στο τμήμα των 18 για το οποίο μίλησα νωρίτερα, οι 2 επιτηρητές ήταν
- μονίμως στην πόρτα
- μονίμως με τσιγάρο στο χέρι
- μονίμως συζητούσαν σχεδόν με κανονική φωνή
- μονίμως βλέποντάς με με "διαβεβαίωναν" πως "εδώ δεν έχουμε κανένα πρόβλημα".
Μάλιστα, ο ένας εκ των 2 αποφάσισε αυθαίρετα, πριν μπουν τα παιδιά να γράψουν, να αλλάξει την αίθουσα επιτήρησης κ να βρίσκεται με τον άλλο επιτηρητή στο τμήμα των 18 με την αιτιολόγηση "να είμαι με τον ..., να λέμε καμιά μ@λ@κία". 

2ον, επιτηρούσα στην Γ κ μονίμως κοίταζα όλους τους μαθητές, για να μη μιλάνε μεταξύ τους, να μην αντιγράφουν, να είναι στο γραπτό τους κ μόνο. Κάθε φορά που έβλεπα οτιδήποτε, έκανα παρατήρηση, είτε φωναχτά είτε χαμηλόφωνα, είτε με λόγια είτε με πράξη (π.χ. την σπρωγμένη στην άκρη κόλλα αναφοράς για να βλέπει κ ο πισινός (   ) την έσπρωχνα μπροστά από το μαθητή. Η δε άλλη συνάδελφος που ήταν κ εισηγήτρια ήταν εντελώς χαλαρή κ ό,τι κ να τη ρωτούσαν τα παιδιά, σχετικό ή παντελώς άσχετο με το μάθημα στο οποίο εξετάζονταν, απαντούσε κ δημιουργούνταν αναστάτωση.

Παράδειγμα;
Μ (μαθητής 1): Κυρία, τι εννοείτε στην ερώτηση 2;
Σ (συνάδελφος): Τι δεν καταλαβαίνεις, Γιώργο;
Μ 2: Ναι, ρε, τι δεν καταλαβαίνεις;
Σ: Σας είχαμε προειδοποιήσει για το τι περίπου θα έπεφτε, βρε Γιώργο!
Μ 3: Ναι, ρε, αδιάβαστος ήρθες;
Σ: Έλα, γράψτε.
Μ 1: Γιατί, ρε εσύ ήρθες διαβασμένος;
Μ 2: Ναι, ρε. Δεν έτρεχα στις καφετέριες χτες.
Σ: Γιώργο, έπινες καφέ χτες αντί να διαβάζεις; κτλ κτλ

Σε αυτή την αναστάτωση κ το διάλογο εν ώρα γραπτών εξετάσεων με την συναίνεση κ της συναδέλφου  προσπαθούσα να επιβάλλω την τάξη, γιατί υπήρχαν κ μαθητές που προσπαθούσαν να συγκεντρωθούν κ δεν τους ένοιαζε να μάθουν αν ο Γιώργος διάβασε ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Κ επειδή υπηρετώ στο Λύκειο από όπου κ εγώ απολύθηκα, άρα είμαι δασκάλα παιδιών των οποίων τους γονείς γνωρίζω καλά κ εγώ κ η οικογένειά μου, μία μαθήτρια κ ένα πατέρας παραπονέθηκαν στον πατέρα μου πως "η κόρη σας είναι πολύ αυστηρή" κ "η κόρη σου μου είπε ο γιος μου ότι ήταν πολύ αυστηρή προχτές που έγραφαν κ δεν τους άφησε να αντιγράψουν" αντίστοιχα.

Έρχομαι, λοιπόν, κ ρωτάω εσάς συνάδελφοι, εξ' ου κ το θέμα:
1ον, πώς μπορώ να προλάβω περιστατικό σαν το 1ο χωρίς να θίξω το συνάδελφο; Η κλειστή κοινωνία κ ο τόπος όπου μεγάλωσα κ έζησα βλέπετε... 
2ον, για την περίπτωση 2, "προσπαθώ να σώσω την Παιδεία", όταν άλλοι δεν το κάνουν, ή προχωρώ ακάθεκτη κάνοντας τη δουλειά μου όπως επιβάλλεται κ όπως όφειλαν όλοι να κάνουν; Εξάλλου, καλύτερα να με λένε στρίγγλα οι μαθητές κ ότι δεν τους άφησα καθόλου να κουνηθούν παρά ηλίθια κ ότι γινόταν στην τάξη της μουρλής. Ε;     

Εννοώ ότι δεν πρέπει να μας προβληματίζει για το τι είναι το σωστό. Και αυτό δεν αλλάζει όπου και να είναι το σχολείο, όποια και αν είναι τα παιδιά, όποιοι και να είναι οι συνάδελφοι δίπλα μας.
Όλοι μας δυστυχώς λίγο πολύ ξέρουμε τι γίνεται και έχουμε πολλές περιπτώσεις να διηγηθούμε.
Εγώ θα επιμείνω στο θέμα της δικαιοσύνης, γιατί αδικείται ο μαθητής που έχει διαβάσει και αυτός που δεν έχει κάποιον καλό δίπλα του να αντιγράψει και στο θέμα της αξιοπρέπειας, γιατί είμαστε εκεί για να διαφυλάξουμε αυτή τη δικαιοσύνη έχοντας μια υποχρέωση προς το συνάδελφο εισηγητή, προς το θεσμό του σχολείου και το κύρος των απολυτηρίων αλλά και του κλάδου μας. Και επειδή είμαστε και παιδαγωγοί θα πρέπει εμείς να μαθαίνουμε στα παιδιά ότι "τα αγαθά κόποις κτώνται".