Συκοφαντία από παιδιά στους γονείς

[alceste]

Οι γονεις τελικα,σημερα,δε παιζονται.Οταν πηγαινα δημοτικο,τελη του 80,ειχα αγχος παντα οταν ερχοταν ο πατερας μου στο σχολειο,να ρωτησει.Και δεν εκανα φασαριες και τετοια μεσα στην ταξη.Σημερα,αντι να εχει ανησυχια ο μαθητης που ο γονιος του παει να ρωτησει το δασκαλο,εχει ο δασκαλος!Μην ακουσει καμια μακακια,απο αυτες που εχω ακουσει κι εγω απο γονεις.Π.χ,σε ενα δημοτικο που ημουν-δεν το ξαναεπελεξα λογω διευθυντη-με πηρε τηλεφωνο μια μερα μια μητερα στο σχολειο, να μου κανει παραπονα γιατι προσεχω ιδιαιτερα ενα μαθητη-πεμπτη δημοτικου υιοθετημενο με πολλα προβληματα-και γιατι εβαλα 8,5 στο τεστ στην κορη της κι οχι 10.Της ειπα δεν θα μπω στην διαδικασια να απολογηθω για την οποια παιδαγωγικη μου σταση απεναντι σε συγκεκριμενο μαθητη,κι αυτη συνεχιζε τα ιδια,οτι θα αλλαξει την κορη της απο γαλλικα σε γερμανικα.Ηθελα να της πω κι εγω "χετηκα,μου εκανες τα μουτρα κρεας",ηταν και μορφωμενη γυναικα,το τονιζε συνεχεια.Το δε παιδακι,ενω ελεγε οτι το γνωριζει και εχουν σχεσεις οικογενειακες,το περνουσε απο χιλιες γενεες.Ο διευθυντης-αλλος μαπας-προσπαθουσε να μου τη βγει μονιμως στα παιδαγωγικα,σε τα μας τωρα;Οταν του ζητησα καποια στιγμη τη συνδρομη του γιατι καποιοι μαθητες της εκτης ειχαν ξεφυγει μεσα στην ταξη,μου ειπε οτι μονο σε εσενα τα κανουν αυτα,ουτε σε δασκαλο ουτε σε αλλη ειδικοτητα και οτι πηγαν τα παιδια σπιτι και οι γονεις τους εχουν πολλα παραπονα απο εμενα.Τους υποστηριζε.Ηταν γλειφτης των γονιων.Ειναι να γελας

[PDE ads]

[anneta]

@kleotsi, δεν ειχα καμια πρόθεση να σε θιξω, απλά αυτα που διευκρινησες με το τελευταιο σου μήνυμα δυστυχως δεν "εννοειται" απ'ολους οτι γινονται πάντα...(Εχω προσφατο περιστατικο οπου χτυπησε παιδι στο σχολείο- εσπασε δοντια - , η διευθυντρια ενημερωθηκε απο τον δασκαλο αλλα δεν ασχοληθηκε περαιτερω και ο γονιος το ανακαλυψε όταν παρέλαβε το παιδι του το απόγευμα....)...

@anneta, πράγματι η λεπτομερεια κανει τη διαφορα - οπως . πχ. το να αποκαλεις καποιον "δασκαλακο" αντι "δασκαλο" ....

τα χεις παίξει τελείως εσυ...!

[Joanna Bear]

Οι γονεις τελικα,σημερα,δε παιζονται.Οταν πηγαινα δημοτικο,τελη του 80,ειχα αγχος παντα οταν ερχοταν ο πατερας μου στο σχολειο,να ρωτησει.Και δεν εκανα φασαριες και τετοια μεσα στην ταξη.Σημερα,αντι να εχει ανησυχια ο μαθητης που ο γονιος του παει να ρωτησει το δασκαλο,εχει ο δασκαλος!Μην ακουσει καμια μακακια,απο αυτες που εχω ακουσει κι εγω απο γονεις.Π.χ,σε ενα δημοτικο που ημουν-δεν το ξαναεπελεξα λογω διευθυντη-με πηρε τηλεφωνο μια μερα μια μητερα στο σχολειο, να μου κανει παραπονα γιατι προσεχω ιδιαιτερα ενα μαθητη-πεμπτη δημοτικου υιοθετημενο με πολλα προβληματα-και γιατι εβαλα 8,5 στο τεστ στην κορη της κι οχι 10.Της ειπα δεν θα μπω στην διαδικασια να απολογηθω για την οποια παιδαγωγικη μου σταση απεναντι σε συγκεκριμενο μαθητη,κι αυτη συνεχιζε τα ιδια,οτι θα αλλαξει την κορη της απο γαλλικα σε γερμανικα.Ηθελα να της πω κι εγω "χετηκα,μου εκανες τα μουτρα κρεας",ηταν και μορφωμενη γυναικα,το τονιζε συνεχεια.Το δε παιδακι,ενω ελεγε οτι το γνωριζει και εχουν σχεσεις οικογενειακες,το περνουσε απο χιλιες γενεες.Ο διευθυντης-αλλος μαπας-προσπαθουσε να μου τη βγει μονιμως στα παιδαγωγικα,σε τα μας τωρα;Οταν του ζητησα καποια στιγμη τη συνδρομη του γιατι καποιοι μαθητες της εκτης ειχαν ξεφυγει μεσα στην ταξη,μου ειπε οτι μονο σε εσενα τα κανουν αυτα,ουτε σε δασκαλο ουτε σε αλλη ειδικοτητα και οτι πηγαν τα παιδια σπιτι και οι γονεις τους εχουν πολλα παραπονα απο εμενα.Τους υποστηριζε.Ηταν γλειφτης των γονιων.Ειναι να γελας

Εμένα πέρσι κάποιος μου είπε ότι είδε έναν μαθητή σχολείου στο οποίο δίδασκα, να βασανίζει και να σκοτώνει ζώα.
Το ανέφερα λοιπόν στον διευθυντή, για να δούμε τι θα γίνει. (Ουσιαστικά δύο ήταν οι διευθυντές, γιατί τα σχολεία συστεγάζονται.)

Το περιστατικό δεν ήταν καθόλου μεμονωμένο, το συγκεκριμένο παιδί το έκανε συχνά αυτό και μάλιστα μου το εξομολογήθηκαν και συμμαθητές του. Όταν λοιπόν εγώ το είπα στον Διευθυντή, εκείνος το μετέφερε στη δασκάλα του κι εκείνη, χωρίς φυσικά να αναφέρει όνομα, είπε μέσα στην τάξη σε όποιον έκανε κάτι τέτοιο, ότι ξέρει ποιος είναι και να μην το ξανακάνει, γιατί θα υπάρξουν συνέπειες.

Το παιδί λοιπόν, καθότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται, δεν έδειξε τίποτα μέσα στην τάξη, παρά πήγε σπίτι του το μεσημέρι και είπε χίλια δυο ψέματα στους γονείς του, για να δείξει ότι δεν φταίει κι ότι δεν το έκανε αυτός και τα λοιπά και τα λοιπά. Έγινε πολύ χοντρή φάση, για να μη σας τα πολυλογώ, γιατί εμπλέκονται κι άλλα άτομα, που δεν θέλω να αναφέρω τώρα.

Πήγε λοιπόν η καλή του η μαμά την επομένη σχολείο να διαμαρτυρηθεί και να πει ότι στοχοποιείται το παιδί της
και άλλα πολλά τραγελαφικά και ανυπόστατα!
(Σημείωση: πώς ήξερε ότι η αναφορά στην τάξη ήταν για το παιδί της; Μόνοι τους προδόθηκαν!)  

Το αποτέλεσμα: βρήκα τον μπελά μου. Στο κάτω-κάτω, είπε ο διευθυντής, όλα τα παιδιά έχουν βία μέσα τους και βασανίζουν ζώα πού και πού... (Είναι κι αυτός ένας τρόπος να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, βλέπετε...)

Φυσικά εγώ διαμαρτυρήθηκα πολύ έντονα, προσπαθούσα να αποδείξω τα αυτονόητα, μίλησα και με τη δασκάλα, η οποία φυσικά πήρε το μέρος μου, τσακώθηκα 2-3 φορές με τους διευθυντές, τους είπα ότι μόνο συγχαρητήρια που δεν του έδωσαν και αν και στο τέλος παραδέχτηκαν ότι το συγκεκριμένο παιδί το έκανε αυτό, μου συνιστούσαν εμμέσως πλην σαφώς να σταματήσω εκεί το θέμα.

Έγιναν πολλά, πάρα πολλά, δεν μπορώ να τα εξιστορήσω όλα, θα σας πω όμως το αποτέλεσμα.
Έκτοτε με στραβοκοιτούσαν και οι δύο διευθυντές, ο ένας μάλιστα είναι και συνδικαλιστής, τρομάρα του.

Ενδεικτικά σας λέω ότι όταν εκείνο τον μήνα πήγα τις ώρες μου για υπογραφή, ήταν κάποια Τετάρτη όπου ή εκδρομή είχαν πάει ή συνέλευση είχαν, οπότε οι ώρες μου εκείνη τη μέρα έπρεπε να μπουν κανονικά. Εγώ τις είχα γράψει στο χαρτί.
Υπογράφει ο ένας διευθυντής, όλα καλά. Πάω και στον άλλο, τον ...συνδικαλιστή. Κοιτά τις ώρες μου προσεκτικά (ποτέ δεν το είχε ξανακάνει) και φτάνει στην ημέρα εκείνη. Μου είπε ότι δεν έπρεπε να βάλω εκείνο το δίωρο! Του είπα ότι το έβαλα, γιατί το δικαιούμαι. Ρωτά τον άλλο διευθυντή, οπότε κι εκείνος του είπε ότι καλά έκανα και τις έβαλα τις ώρες, ότι είχα δίκιο... Συνεχίζει ο συνδικαλιστής σκεπτικός και διστακτικός, και λέει: "Να το τσεκάρουμε!"... Μου τη φύλαγε...
Αυτά τα ολίγα, γιατί άμα τα πω όλα, θα γράφω όλη μέρα.

[Siobaras]

Και στη

[PDE ads]

[sweet dream]

Οι γονεις τελικα,σημερα,δε παιζονται.Οταν πηγαινα δημοτικο,τελη του 80,ειχα αγχος παντα οταν ερχοταν ο πατερας μου στο σχολειο,να ρωτησει.Και δεν εκανα φασαριες και τετοια μεσα στην ταξη.Σημερα,αντι να εχει ανησυχια ο μαθητης που ο γονιος του παει να ρωτησει το δασκαλο,εχει ο δασκαλος!Μην ακουσει καμια μακακια,απο αυτες που εχω ακουσει κι εγω απο γονεις.Π.χ,σε ενα δημοτικο που ημουν-δεν το ξαναεπελεξα λογω διευθυντη-με πηρε τηλεφωνο μια μερα μια μητερα στο σχολειο, να μου κανει παραπονα γιατι προσεχω ιδιαιτερα ενα μαθητη-πεμπτη δημοτικου υιοθετημενο με πολλα προβληματα-και γιατι εβαλα 8,5 στο τεστ στην κορη της κι οχι 10.Της ειπα δεν θα μπω στην διαδικασια να απολογηθω για την οποια παιδαγωγικη μου σταση απεναντι σε συγκεκριμενο μαθητη,κι αυτη συνεχιζε τα ιδια,οτι θα αλλαξει την κορη της απο γαλλικα σε γερμανικα.Ηθελα να της πω κι εγω "χετηκα,μου εκανες τα μουτρα κρεας",ηταν και μορφωμενη γυναικα,το τονιζε συνεχεια.Το δε παιδακι,ενω ελεγε οτι το γνωριζει και εχουν σχεσεις οικογενειακες,το περνουσε απο χιλιες γενεες.Ο διευθυντης-αλλος μαπας-προσπαθουσε να μου τη βγει μονιμως στα παιδαγωγικα,σε τα μας τωρα;Οταν του ζητησα καποια στιγμη τη συνδρομη του γιατι καποιοι μαθητες της εκτης ειχαν ξεφυγει μεσα στην ταξη,μου ειπε οτι μονο σε εσενα τα κανουν αυτα,ουτε σε δασκαλο ουτε σε αλλη ειδικοτητα και οτι πηγαν τα παιδια σπιτι και οι γονεις τους εχουν πολλα παραπονα απο εμενα.Τους υποστηριζε.Ηταν γλειφτης των γονιων.Ειναι να γελας

Εμένα πέρσι κάποιος μου είπε ότι είδε έναν μαθητή σχολείου στο οποίο δίδασκα, να βασανίζει και να σκοτώνει ζώα.
Το ανέφερα λοιπόν στον διευθυντή, για να δούμε τι θα γίνει. (Ουσιαστικά δύο ήταν οι διευθυντές, γιατί τα σχολεία συστεγάζονται.)

Το περιστατικό δεν ήταν καθόλου μεμονωμένο, το συγκεκριμένο παιδί το έκανε συχνά αυτό και μάλιστα μου το εξομολογήθηκαν και συμμαθητές του. Όταν λοιπόν εγώ το είπα στον Διευθυντή, εκείνος το μετέφερε στη δασκάλα του κι εκείνη, χωρίς φυσικά να αναφέρει όνομα, είπε μέσα στην τάξη σε όποιον έκανε κάτι τέτοιο, ότι ξέρει ποιος είναι και να μην το ξανακάνει, γιατί θα υπάρξουν συνέπειες.

Το παιδί λοιπόν, καθότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται, δεν έδειξε τίποτα μέσα στην τάξη, παρά πήγε σπίτι του το μεσημέρι και είπε χίλια δυο ψέματα στους γονείς του, για να δείξει ότι δεν φταίει κι ότι δεν το έκανε αυτός και τα λοιπά και τα λοιπά. Έγινε πολύ χοντρή φάση, για να μη σας τα πολυλογώ, γιατί εμπλέκονται κι άλλα άτομα, που δεν θέλω να αναφέρω τώρα.

Πήγε λοιπόν η καλή του η μαμά την επομένη σχολείο να διαμαρτυρηθεί και να πει ότι στοχοποιείται το παιδί της
και άλλα πολλά τραγελαφικά και ανυπόστατα!
(Σημείωση: πώς ήξερε ότι η αναφορά στην τάξη ήταν για το παιδί της; Μόνοι τους προδόθηκαν!)  

Το αποτέλεσμα: βρήκα τον μπελά μου. Στο κάτω-κάτω, είπε ο διευθυντής, όλα τα παιδιά έχουν βία μέσα τους και βασανίζουν ζώα πού και πού... (Είναι κι αυτός ένας τρόπος να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, βλέπετε...)

Φυσικά εγώ διαμαρτυρήθηκα πολύ έντονα, προσπαθούσα να αποδείξω τα αυτονόητα, μίλησα και με τη δασκάλα, η οποία φυσικά πήρε το μέρος μου, τσακώθηκα 2-3 φορές με τους διευθυντές, τους είπα ότι μόνο συγχαρητήρια που δεν του έδωσαν και αν και στο τέλος παραδέχτηκαν ότι το συγκεκριμένο παιδί το έκανε αυτό, μου συνιστούσαν εμμέσως πλην σαφώς να σταματήσω εκεί το θέμα.

Έγιναν πολλά, πάρα πολλά, δεν μπορώ να τα εξιστορήσω όλα, θα σας πω όμως το αποτέλεσμα.
Έκτοτε με στραβοκοιτούσαν και οι δύο διευθυντές, ο ένας μάλιστα είναι και συνδικαλιστής, τρομάρα του.

Ενδεικτικά σας λέω ότι όταν εκείνο τον μήνα πήγα τις ώρες μου για υπογραφή, ήταν κάποια Τετάρτη όπου ή εκδρομή είχαν πάει ή συνέλευση είχαν, οπότε οι ώρες μου εκείνη τη μέρα έπρεπε να μπουν κανονικά. Εγώ τις είχα γράψει στο χαρτί.
Υπογράφει ο ένας διευθυντής, όλα καλά. Πάω και στον άλλο, τον ...συνδικαλιστή. Κοιτά τις ώρες μου προσεκτικά (ποτέ δεν το είχε ξανακάνει) και φτάνει στην ημέρα εκείνη. Μου είπε ότι δεν έπρεπε να βάλω εκείνο το δίωρο! Του είπα ότι το έβαλα, γιατί το δικαιούμαι. Ρωτά τον άλλο διευθυντή, οπότε κι εκείνος του είπε ότι καλά έκανα και τις έβαλα τις ώρες, ότι είχα δίκιο... Συνεχίζει ο συνδικαλιστής σκεπτικός και διστακτικός, και λέει: "Να το τσεκάρουμε!"... Μου τη φύλαγε...
Αυτά τα ολίγα, γιατί άμα τα πω όλα, θα γράφω όλη μέρα.

[sweet dream]

Και στη

[Joanna Bear]

Οι γονεις τελικα,σημερα,δε παιζονται.Οταν πηγαινα δημοτικο,τελη του 80,ειχα αγχος παντα οταν ερχοταν ο πατερας μου στο σχολειο,να ρωτησει.Και δεν εκανα φασαριες και τετοια μεσα στην ταξη.Σημερα,αντι να εχει ανησυχια ο μαθητης που ο γονιος του παει να ρωτησει το δασκαλο,εχει ο δασκαλος!Μην ακουσει καμια μακακια,απο αυτες που εχω ακουσει κι εγω απο γονεις.Π.χ,σε ενα δημοτικο που ημουν-δεν το ξαναεπελεξα λογω διευθυντη-με πηρε τηλεφωνο μια μερα μια μητερα στο σχολειο, να μου κανει παραπονα γιατι προσεχω ιδιαιτερα ενα μαθητη-πεμπτη δημοτικου υιοθετημενο με πολλα προβληματα-και γιατι εβαλα 8,5 στο τεστ στην κορη της κι οχι 10.Της ειπα δεν θα μπω στην διαδικασια να απολογηθω για την οποια παιδαγωγικη μου σταση απεναντι σε συγκεκριμενο μαθητη,κι αυτη συνεχιζε τα ιδια,οτι θα αλλαξει την κορη της απο γαλλικα σε γερμανικα.Ηθελα να της πω κι εγω "χετηκα,μου εκανες τα μουτρα κρεας",ηταν και μορφωμενη γυναικα,το τονιζε συνεχεια.Το δε παιδακι,ενω ελεγε οτι το γνωριζει και εχουν σχεσεις οικογενειακες,το περνουσε απο χιλιες γενεες.Ο διευθυντης-αλλος μαπας-προσπαθουσε να μου τη βγει μονιμως στα παιδαγωγικα,σε τα μας τωρα;Οταν του ζητησα καποια στιγμη τη συνδρομη του γιατι καποιοι μαθητες της εκτης ειχαν ξεφυγει μεσα στην ταξη,μου ειπε οτι μονο σε εσενα τα κανουν αυτα,ουτε σε δασκαλο ουτε σε αλλη ειδικοτητα και οτι πηγαν τα παιδια σπιτι και οι γονεις τους εχουν πολλα παραπονα απο εμενα.Τους υποστηριζε.Ηταν γλειφτης των γονιων.Ειναι να γελας

Εμένα πέρσι κάποιος μου είπε ότι είδε έναν μαθητή σχολείου στο οποίο δίδασκα, να βασανίζει και να σκοτώνει ζώα.
Το ανέφερα λοιπόν στον διευθυντή, για να δούμε τι θα γίνει. (Ουσιαστικά δύο ήταν οι διευθυντές, γιατί τα σχολεία συστεγάζονται.)

Το περιστατικό δεν ήταν καθόλου μεμονωμένο, το συγκεκριμένο παιδί το έκανε συχνά αυτό και μάλιστα μου το εξομολογήθηκαν και συμμαθητές του. Όταν λοιπόν εγώ το είπα στον Διευθυντή, εκείνος το μετέφερε στη δασκάλα του κι εκείνη, χωρίς φυσικά να αναφέρει όνομα, είπε μέσα στην τάξη σε όποιον έκανε κάτι τέτοιο, ότι ξέρει ποιος είναι και να μην το ξανακάνει, γιατί θα υπάρξουν συνέπειες.

Το παιδί λοιπόν, καθότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται, δεν έδειξε τίποτα μέσα στην τάξη, παρά πήγε σπίτι του το μεσημέρι και είπε χίλια δυο ψέματα στους γονείς του, για να δείξει ότι δεν φταίει κι ότι δεν το έκανε αυτός και τα λοιπά και τα λοιπά. Έγινε πολύ χοντρή φάση, για να μη σας τα πολυλογώ, γιατί εμπλέκονται κι άλλα άτομα, που δεν θέλω να αναφέρω τώρα.

Πήγε λοιπόν η καλή του η μαμά την επομένη σχολείο να διαμαρτυρηθεί και να πει ότι στοχοποιείται το παιδί της
και άλλα πολλά τραγελαφικά και ανυπόστατα!
(Σημείωση: πώς ήξερε ότι η αναφορά στην τάξη ήταν για το παιδί της; Μόνοι τους προδόθηκαν!)  

Το αποτέλεσμα: βρήκα τον μπελά μου. Στο κάτω-κάτω, είπε ο διευθυντής, όλα τα παιδιά έχουν βία μέσα τους και βασανίζουν ζώα πού και πού... (Είναι κι αυτός ένας τρόπος να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, βλέπετε...)

Φυσικά εγώ διαμαρτυρήθηκα πολύ έντονα, προσπαθούσα να αποδείξω τα αυτονόητα, μίλησα και με τη δασκάλα, η οποία φυσικά πήρε το μέρος μου, τσακώθηκα 2-3 φορές με τους διευθυντές, τους είπα ότι μόνο συγχαρητήρια που δεν του έδωσαν και αν και στο τέλος παραδέχτηκαν ότι το συγκεκριμένο παιδί το έκανε αυτό, μου συνιστούσαν εμμέσως πλην σαφώς να σταματήσω εκεί το θέμα.

Έγιναν πολλά, πάρα πολλά, δεν μπορώ να τα εξιστορήσω όλα, θα σας πω όμως το αποτέλεσμα.
Έκτοτε με στραβοκοιτούσαν και οι δύο διευθυντές, ο ένας μάλιστα είναι και συνδικαλιστής, τρομάρα του.

Ενδεικτικά σας λέω ότι όταν εκείνο τον μήνα πήγα τις ώρες μου για υπογραφή, ήταν κάποια Τετάρτη όπου ή εκδρομή είχαν πάει ή συνέλευση είχαν, οπότε οι ώρες μου εκείνη τη μέρα έπρεπε να μπουν κανονικά. Εγώ τις είχα γράψει στο χαρτί.
Υπογράφει ο ένας διευθυντής, όλα καλά. Πάω και στον άλλο, τον ...συνδικαλιστή. Κοιτά τις ώρες μου προσεκτικά (ποτέ δεν το είχε ξανακάνει) και φτάνει στην ημέρα εκείνη. Μου είπε ότι δεν έπρεπε να βάλω εκείνο το δίωρο! Του είπα ότι το έβαλα, γιατί το δικαιούμαι. Ρωτά τον άλλο διευθυντή, οπότε κι εκείνος του είπε ότι καλά έκανα και τις έβαλα τις ώρες, ότι είχα δίκιο... Συνεχίζει ο συνδικαλιστής σκεπτικός και διστακτικός, και λέει: "Να το τσεκάρουμε!"... Μου τη φύλαγε...
Αυτά τα ολίγα, γιατί άμα τα πω όλα, θα γράφω όλη μέρα.

[Landau]

Σε ορισμένες χώρες ο βασανισμός, και ακόμα χειρότερα η δολοφονία, ζώων αποτελεί σοβαρό ποινικό αδίκημα. Στην "πολιτισμένη" Ελλάδα η νομοθεσία προβλέπει ένα πρόστιμο, που σχεδόν ποτέ δεν εφαρμόζεται ούτε καν αυτό.