Αρχίζουν οι καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων

[rozy4]

Eξαιρετικά ενδιαφέρον το άρθρο της κ. Παπαχρήστου που δημοσιεύει σήμερα η alfavita.

ΤΑ  ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΑ  ΣΧΟΛΕΙΑ : ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ  ΣΤΗ  ΜΑΘΗΣΗ  ΚΑΙ  ΣΤΗ   ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ  ΤΩΝ  ΜΑΘΗΤΩΝ

       Ο σχολικός χώρος δεν είναι ο οποιοσδήποτε χώρος, αλλά ένας χώρος που έχει παιδευτική σημασία. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της περιβαλλοντικής ψυχολογίας, στοιχεία του περιβάλλοντος, όπως είναι το γεωφυσικό περιβάλλον, ο δομημένος χώρος, ο αύλειος χώρος κ.ά, επηρεάζουν τον ψυχισμό και τη συμπεριφορά του ατόμου. Στη περίπτωση μάλιστα του παιδιού, οι επιδράσεις αυτές είναι εντονότερες και μονιμότερες, όχι μόνο λόγω της αυξημένης ευαισθησίας αυτού αλλά και λόγω του ότι το παιδί αναπτύσσεται νοητικά και κοινωνικά μέσα από τις κοινωνικές εμπειρίες του, τις οποίες όμως καθορίζουν και μορφοποιούν σε μεγάλο βαθμό στοιχεία του φυσικού και κυρίως του δομημένου περιβάλλοντος.

        Επειδή η σχολική πραγματικότητα υπόκειται σε μία διαρκή και δυναμική διαδικασία αλλαγών, θα πρέπει και τα σχολικά κτίρια, ως εξωτερικά πλαίσια του παιδαγωγικού χώρου, να ανταποκρίνονται και σε μελλοντικές παιδαγωγικές αξιώσεις. Αυτό κρίνεται αναγκαίο διότι η επάρκεια, η ποιότητα και η καταλληλότητα των σχολικών χώρων και του εξοπλισμού και η σωστή διάταξή τους με βάση τις ανάγκες του  προγράμματος, είναι σημαντικές υλικές συνθήκες για τη διαμόρφωση ενός ευχάριστου, δημιουργικού και λειτουργικού περιβάλλοντος μάθησης..

        Ο Ο.Σ.Κ., αναγνωρίζοντας τη σημασία των σχολικών κτιρίων στην εκπαίδευση των νέων, θεωρεί ότι χρειάζεται να υπάρχει: ένας ανθρώπινος κτιριακός εναγκαλισμός ο οποίος συμμετέχει στην καθημερινή «σχολική συμβίωση» κάνοντας το παιδί να νιώθει όχι ότι βρίσκεται απλώς σε ένα ευχάριστο χώρο από όπου σε λίγο θα αποχωρήσει, αλλά σε ένα δικό του προσωπικό περιβάλλον που ελάχιστα διαφοροποιείται από την κατοικία του ή καλύτερα, που συγχέει τα όριά του μαζί της και όπου θα ζήσει με χαρά το μεγάλο χρονικό διάστημα της μαθητείας του.

         Σταθμός της σύγχρονης (παιδοκεντρικής) θεώρησης του διδακτηρίου αποτελούν οι θέσεις της Montessori (1977), ότι μέτρο του μεγέθους του διδακτηρίου και του εξοπλισμού του πρέπει να είναι το παιδί. Τις θέσεις αυτές υποστηρίζουν και άλλοι ψυχοπαιδαγωγοί, που επισημαίνουν ότι είναι ανάγκη το παιδί να μπορέσει να οικειοποιηθεί το σχολικό χώρο.

          Στα περισσότερα ελληνικά σχολικά κτίρια της ίδιας εκπαιδευτικής βαθμίδας, ισχύει το ίδιο κτιριολογικό πρόγραμμα. Αποτέλεσμα είναι ένα άκαμπτο σχολικό κτίριο, με βασικό στοιχείο κτιριολογικής δομής την κλειστή αίθουσα διδασκαλίας. Έχουμε τάξεις παραταγμένες κατά μήκος διαδρόμων και μικρό αριθμό χώρων ειδικής χρήσης: μία αίθουσα φυσικής – χημείας ,μία κλειστή αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και τα γραφεία της διοίκησης. Το σχολείο, βέβαια, δεν είναι μόνο αίθουσες διδασκαλίας, αλλά ένας συνολικός χώρος παιδείας, που  χρειάζεται βιβλιοθήκες, εργαστήρια, ατομικά γραφεία, τεράστια προαύλια και χώρους παιχνιδιού – άθλησης.

         Χαρακτηριστική είναι η απόλυτη έλλειψη έρευνας  στον τομέα του σχολικού κτιρίου. Είναι πρωταρχικό για τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό ενός σχολικού κτιρίου να έχουν προσδιοριστεί με ακρίβεια οι εκπαιδευτικοί στόχοι ή καλύτερα, οι κοινωνικοί στόχοι, που αυτό πρόκειται να εξυπηρετήσει και να έχουν ζητηθεί και  οι  απόψεις  της εκπαιδευτικής κοινότητας ..

       Στο τέλος της δεκαετίας του 1970 προγραμματίζονται στην  χώρα  μας τα σχολικά  συγκροτήματα, τα «πολυδύναμα » σχολεία μέσης εκπαίδευσης που στεγάζουν περισσότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα μαζί, κυρίως , στις μεγάλες ελληνικές  πόλεις. ,τα  οποία  αποτελούν κακή εφαρμογή των ευρω-παϊκών πολυκλαδικών και είναι συχνά πολύ μεγαλύτερα, με όλα τα μειονε-κτήματα των πολύ μεγάλων σχολείων. Το ζήτημα του μεγέθους του σχολείου οδήγησε διεθνώς σε πολλές συζητήσεις και έρευνες.

        Από το 1960 μέχρι το 1980, δημοσιεύτηκαν 344 άρθρα για τις επιπτώσειςτου μεγέθους της σχολικής κοινότητας στις επιδόσεις, στην  κοινωνικοποίηση και στη ψυχολογία  του μαθητή   ( Τσουκαλά Κ, 1998  «Τάσεις  στην  σχολική  αρχιτεκτονική »)   .
         Οι μελέτες των Barker και Gump, που θεωρούνται από τις πλέον σημαντικές σε αυτό τον τομέα, εξετάζουν γυμνάσια με πολλούς  μαθητές. και ανακαλύπτουν ότι τα μικρά κατ  εξοχή σχολεία προσφέρουν στους μαθητές περισσότερες δυνατότητες για ουσιαστική συμμετοχή καθώς και για άσκηση ηγετικών ρόλων. Ειδικότερα, η συμμετοχή στις σχολικές δραστηριότητες, η ικανοποίηση του μαθητή, το ενδιαφέρον του για την κοινότητα βρέθηκαν να είναι αυξημένα στα μικρού μεγέθους σχολεία σε σύγκριση με τα μεγάλα «πολυδύναμα» σχολικά κέντρα. Άλλες έρευνες έδειξαν ότι στα μικρά σε μέγεθος σχολεία οι μαθητές συμβαίνει να γνωρίζουν τους καθηγητές και τους συμμαθητές τους πολύ καλύτερα, με αποτέλεσμα συχνά να εμπλουτίζονται σε βάθος οι σχέσεις τους, ακόμη  δε  βιώνουν την ανωνυμία, και αυτό έχει διαπιστωθεί ότι περιορίζει την αποκλίνουσα και παραβατική συμπεριφορά. ( Συγκολλίτου Έφη, 1997 « Περιβαλλοντική  ψυχολογία » ).

         Κατά  την  χρονική  αυτή  περίοδο πραγματοποιήθηκαν  πολλές έρευνες με σκοπό τη σύγκριση των επιπτώσεων που έχουν τα μικρά και τα μεγάλα σχολεία (πολυδύναμα) στις σχολικές επιδόσεις (μάθηση), στη συναισθηματική ανάπτυξη και στην αυτοαντίληψη των μαθητών κ.λ.π. Τα ερευνητικά  αποτελέσματα   τα οποία  προέκυψαν είναι  ότι τα μεγάλα σχολεία (με πάνω από 300 μαθητές) έχουν περισσότερες βοηθητικές εγκαταστάσεις (βιβλιοθήκες, εργαστήρια, γυμναστήρια κ.λ.π.),και δίνουν δυνατότητες στους μαθητές τους. Όμως οι νεότερες έρευνες, επισημαίνουν πως μόνον ένας μικρός αριθμός μαθητών εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες αυτές, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς εξελίσσονται συνήθως σε παθητικούς παρατηρητές. Αντίθετα, τα μικρά σχολεία κινητοποιούν μεγαλύτερο αριθμό μαθητών, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζουν καλύτερες  επιδόσεις.
         Ακόμα , τα πολυώροφα διδακτήρια ή τα συγκροτήματα σχολικών κτιρίων παρουσιάζουν δυσκολίες στην κίνηση και στην εποπτεία των μαθητών. Η ίδρυση σχολικών συγκροτημάτων θεωρείται  αντιπαιδαγωγική πράξη, γιατί σε ένα σχολείο – στρατώνα ο μαθητής νοιώθει πνιγμένος μέσα σε ανώνυμες μάζες και καταπιέζεται  από τον όγκο των κτισμάτων. Η ομαδική ζωή, που συνεπάγεται η φοίτηση στο σχολείο, ποτέ δεν πρέπει να αποβαίνει σε βάρος της ατομικότητάς του. (1ο Εκπαιδευτικό συνέδριο  ΟΛΜΕ 1981  « Εκπαίδευση  και  σχολικά  κτίρια »).

        Εκτός από το μέγεθος του σχολικού κτιρίου, σημαντικό ζήτημα είναι και η πυκνότητά του. Η πυκνότητα είναι ο χώρος που αναλογεί στο παιδί ως απόρροια του αριθμού των ατόμων που βρίσκονται στο χώρο της τάξης.
Όταν ο πληθυσμός που βρίσκεται σε ένα δεδομένο χώρο ( πχ τάξη )είναι μικρότερος ή μεγαλύτερος από κάποιο αριθμό που θεωρείται κανονικός, αυτό έχει επίπτωση στο βαθμό της συμμετοχής, στο ρυθμό και την ένταση της δράσης, στην παθητικότητα ή ενεργητικότητα των ατόμων που τον συνθέτουν.

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις που προέκυψαν από νεότερες έρευνες, η μεγάλη πυκνότητα στην τάξη σε συνδυασμό με την έλλειψη υποδομής συμβάλλει στην αύξηση της επιθετικότητας, των βανδαλισμών και της άσκοπης συμπεριφοράς. Αντίθετα, ο επαρκής χώρος και ο κατάλληλος εξοπλισμός αυξάνουν τη  συνεργατικότητα , τη δημιουργική απασχόληση και τη συμμετοχή στις δραστηριότητες της ομάδας.
 Εξαιτίας της συγκέντρωσης πολλών μαθητών στο ίδιο κτίριο, και στην ιδια   τάξη  παρατηρούνται  τα  φαινόμενα:       
1.      Της αύξησης της περιθωριοποίησης μεγάλου αριθμού μαθητών,
2.      Της αύξησης των βανδαλισμών στο χώρο και της επιθετικότητας.

Έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου καταλήγει στα εξής : οι βανδαλισμοί στα σχολεία «κοστίζουν ακριβά». και επιπροσθέτως επιτείνονται τα φαινό-μενα της βίας στα σχολεία, με αποτέλεσμα ένας στους τρεις μαθητές να μην αισθάνεται ασφαλής μέσα σε αυτά. Ακόμη, έρευνα που  πραγματοποιήθηκε στην περιφέρεια της πρωτεύουσας το  1995 έδειξε ότι επτά στους δέκα μαθητές που φοιτούν σε μεγάλα σχολεία δηλώνουν ότι χάραξαν τοίχους, θρανία, πόρτες ή έχουν σπάσει κάτι μέσα στο σχολείο.

          Τα παραπάνω ερευνητικά αποτελέσματα τα οποία είναι  διαχρονικά δείχνουν  τη  συνάφεια των επιμέρους  στοιχείων του περιβάλλοντος με τη σχολική πραγματικότητα και την αποτελεσματικότητα .Το σχολείο σήμερα πρέπει να θεωρείται ως ένα δυναμικό πεδίο αλληλεπίδρασης  δυνάμεων στο οποίο δρουν ενεργά όλα τα συμμετέχοντα μέρη: ο μαθητής ο εκπαι-δευτικός, η υποδομή και το περιβάλλον.
         Η  πολιτεία χρειάζεται να αναλογισθεί τις ευθύνες της απέναντι σε μαθητές  και  εκπαιδευτικούς και  να  διαμορφώσει  συνθήκες  αξιοπρεπείς  για  την  διαβίωση  και  τη  μάθηση  στο  σχολείο και  στην  τάξη  ειδικότερα. Οφείλει να  σεβαστεί τη  βούληση  μαθητών , εκπαιδευτικών  γονέων και να μην τους ταλαιπωρήσει με προσπάθειες ίδρυσης «πολυδύναμων »  σχολικών κέντρων τα  οποία απορρίφθηκαν ήδη στο παρελθόν. Είναι απαραίτητο να σεβαστεί τις διεθνείς προδιαγραφές και να μην  αυξήσει τον αριθμό των μαθητών στην τάξη.
.        Χρειαζόμαστε ένα δημόσιο  σχολείο  που θα  είναι  δημοκρατικό , λειτουργικό,  και  ανθρώπινο .

               ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
               Δρ. Εκπαιδευτικής  Διοίκησης
               Διευθύντρια

http://www.alfavita.gr/artro.php?id=21147

[PDE ads]

[AnnaB]

Συγχωνεύσεις - Καταργήσεις Σχολείων : Τι γίνεται με τις οργανικές θέσεις, του Αιρετού Λουκά Καβακλή

http://www.alfavita.gr/artro.php?id=21187

[rozy4]

Ο.Λ.Μ.Ε.
Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 32 30 073 – 32 21 255
FAX: 210 32 27 382
email:olme@otenet.gr
www.olme.gr Αθήνα, 27/1/11
ΠΡΟΣ:
τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ

ΘΕΜΑ: Οργάνωση νέων δράσεων ενάντια στις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων

Σε συνέχεια προηγούμενης απόφασης του που αφορούσε κινητοποιήσεις για το ζήτημα των συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολικών μονάδων, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ αποφάσισε να ζητήσει εγγράφως από όλους τους Περιφερειακούς Δ/ντές Εκπαίδευσης τις εισηγήσεις των Δ/ντών Δ.Ε. της χώρας για το ζήτημα των συγχωνεύσεων.
Παράλληλα προτείνει στα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ τα παρακάτω:
1. Παραστάσεις διαμαρτυρίας των Δ.Σ. των ΕΛΜΕ (έως την 15η Φεβρουαρίου) στους εκλεγμένους Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες καθώς και στους Δημάρχους των Καλλικρατικών Δήμων στις οποίες θα τους γνωστοποιούμε
τις θέσεις του κλάδου και θα ζητούμε την συμπαράταξή τους στο ζήτημα των συγχωνεύσεων, προς όφελος των τοπικών κοινωνιών.
2. Συσκέψεις με Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, μαθητικά συμβούλια και τοπικούς φορείς καθώς και συνεντεύξεις τύπου, όπου θα αναδεικνύεται εκ νέου το ζήτημα.
3. Να ζητήσουν συνεδριάσεις των σχολικών συμβουλίων τουλάχιστον των σχολείων εκείνων που έχουν πληροφορηθεί ότι απειλούνται με συγχώνευση – κατάργηση.

[Damien]

Η εγκύκλιος για τις συγχωνεύσεις και ιδρύσεις νέων σχολείων

http://www.esos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=11385:ipourgeio-paideias-i-egkiklios-gia-tis-sigxoneiseis-kai-idriseis-neon-sxoleion&Itemid=1796

[PDE ads]

[belw]

Η εγκύκλιος για τις συγχωνεύσεις και ιδρύσεις νέων σχολείων

http://www.esos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=11385:ipourgeio-paideias-i-egkiklios-gia-tis-sigxoneiseis-kai-idriseis-neon-sxoleion&Itemid=1796

Πιστευω οτι η ψυχολογικη κατασταση των ανεργων απολυμενων εκπαιδευτικων ειναι κοντα με αυτη των λαθρομεταναστων δηλαδη εγκλωβισμενοι.........
Δεν μπορουμε να οργανωθουμε και να κανουμε καταληψη στο κτιριο της Νομικης??
Αυτη η κυβερνηση δεν εχει αισθητηρια οργανα , νομιζω οτι η καταληψη ειναι η μονη λυση

[Damien]

Καιρος ηταν.

 Η ολη συζητηση εχει προσλαβει μυστικιστικες διαστασεις. Καθε ΔΔΕ οφειλει να καταθεσει δημοσιως την προταση της για τις καταργησεις των σχολικων μοναδων των περιοχων ευθυνης της. Μεχρι στιγμης γινονται μονον επιλεκτικες διαρροες στον φιλα προσκειμενο τυπο και εξυφαινεται ενα πεπλο μυστηριου και ασαφειας που αποσκοπει στη δημιουργια τετελεσμενων και τη συρρικνωση της δυνατοτητας των εκπαιδευτικων και των τοπικων κοινωνιων να αντιδρασουν αποτελεσματικα και εγκαιρα. Κατα τα αλλα το υπουργειο διακηρυσσει τις αρχες της 'κοινωνικης λογοδοσιας' και της 'διαφανειας'...

...ποτε αλλοτε οι λεξεις δεν αποξενωθηκαν τοσο πολυ απο τις σημασιες τους...

Ο.Λ.Μ.Ε.                                                                 

Ερμού & Κορνάρου 2

ΤΗΛ: 210 32 30 073 – 32 21 255

FAX: 210 32 27 382

email:olme@otenet.gr

www.olme.gr                                                                           Αθήνα, 28/1/11

                                                                                                Α.Π.: 1914

                                                                                                ΠΡΟΣ:

                                                                                                τους Περιφερειακούς

                                                                                                Δ/ντές Εκπ/σης
 

ΘΕΜΑ: Συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολικών μονάδων

            Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ διαμαρτύρεται εντόνως για την εν κρυπτώ διαδικασία που έχει ξεκινήσει μεταξύ των Διευθυντών Δ.Ε. και των Περιφερειακών Δ/ντών σχετικά με το ζήτημα των συγχωνεύσεων.

            Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι πέραν της άκρατης μυστικοπάθειας που επικρατεί στο συγκεκριμένο ζήτημα, η διαδικασία αυτή ξεκίνησε προτού τεθεί το ζήτημα στις Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας (σύμφωνα με το ν.1566/85), αλλά και στην αιρετή Περιφερειακή Διοίκηση, όπως οι μεταβατικές διατάξεις του ν. 3852/2010 προβλέπουν (άρθ. 282).

            Επειδή δε νοείται … προσωπική αλληλογραφία μεταξύ των διαφόρων κλιμακίων της Διοίκησης, και επιπροσθέτως τα στοιχεία αυτά αποτελούν δημόσια έγγραφα μη διαβαθμισμένα, θεωρούμε ότι η μη δημοσιοποίησή τους παραβιάζει στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας και δημοκρατίας στη Διοίκηση της εκπαίδευσης.

            Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αγωνίζεται για τη διαφάνεια και σκοπεύει να παρουσιάσει «τα πάντα στο φως», για το λόγο αυτό με την παρούσα ζητούμε όλες τις εισηγήσεις των Δ/ντών Δ.Ε. για το ζήτημα των συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολικών μονάδων της περιοχής ευθύνης σας.


 http://olme-attik.att.sch.gr/index.php

[surviving innovation]

συγχωνεύσεις, καταργήσεις ή αναστολή λειτουργίας (κίνηση η οποία προηγείται συνήθως της κατάργησης) σχολείων γινόταν πάντα, εφόσον υπήρχε η αντίστοιχη ανάγκη (μικρός αριθμός μαθητών για πολλά χρόνια κτλ). Η καινούρια κίνηση του υπουργείου δεν έχει να κάνει με αυτές τις περιπτώσεις. Μιλάει για συγχωνεύσεις σχολείων με ικανό μαθητικό δυναμικό. Μη μπλέκουμε μήλα και πορτοκάλια.

Άρα συμφωνούμε πως οι συγχωνεύσεις είναι σκόπιμες στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει ικανός αριθμός μαθητών. Το επισημαίνω, επειδή στις τοποθετήσεις σας αποφεύγετε επιμελώς να μιλήσετε για τις περιπτώσεις αυτές, όπως και αποφεύγετε να απαριθμήσετε τι ποσοστό των υπό συγχώνευση σχολείων δεν πληροί τις προϋποθέσεις λειτουργίας. 

Ζήτησα προηγουμένως να παρατεθούν, αν υπάρχουν, συγκεκριμένα στοιχεία για σχολεία που θα ήταν απρόσφορη η κατάργησή τους ώστε να εξετάσουμε το θέμα κατά περίπτωση και όχι υπό το πρίσμα γενικευτικών αφορισμών. Αντ' αυτού, παρατέθηκε αντιγραμμένη και η φλυαρία του Κάτσικα, από εκπαιδευτικό που μάλλον δεν έχει την ικανότητα ή την αυτοπεποίθηση να εκφρασθεί με δικά του λόγια. Αφού ipse dixit magister λοιπόν, μάλλον δεν έχει νόημα να απαντήσω εγώ. Aποχωρώ από τη συζήτηση λοιπόν με εδραιωμένη την πεποίθηση πως όσο ισοπεδωτική και ανειλικρινής είναι η πρόταση του Υπουργείου, άλλο τόσο γενικευτικές και υποκριτικές είναι οι οιμωγές των θιγομένων, και η (ορθή) επισήμανση ορισμένων σχετικά με τις σκοπιμότητες του Υπουργείου δεν αίρει την εντύπωση αυτή.

[erietta]

Πιστεύω ότι σε τόσο κρίσιμες στιγμές για τον εκπαιδευτικό κλάδο και την Ελλάδα γενικότερα, οι λεκτικοί διαξιφισμοί αποδυναμώνουν την όποια αξιοπιστία μας. Παραδεχόμαστε όλοι ότι κάθε χρόνο ένας αριθμός σχολείων έκλεινε και δεν ακουγόταν τίποτα γι΄ αυτό. Τώρα όμως είμαστε αντιμέτωποι με τον τυφώνα "Αννούλα", ο οποίος παίρνει στο διάβα του μικρά και μεγάλα σχολεία.
Με άλλα λόγια: τα λιγοστά σχολεία που έτσι κι αλλιώς λόγω μείωσης του αριθμού μαθητών θα έκλειναν χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για την συγχώνευση μεγαλύτερων σχολικών μονάδων που λειτουργούν επί χρόνια, εξυπηρετώντας τοπικές ή όχι ανάγκες. Ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε αυτό.

[belw]

Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ προς την υπουργό Παιδείας
Επίκαιρη Ερώτηση για τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων και τα προβλήματα στη λειτουργία τους, κατέθεσε χτες ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και.....
βουλευτής του Κόμματος, προς την υπουργό Παιδείας, Διά

[AnnaB]

Τι λέει η Άννα Διαμαντοπούλου σε σημερινή της συνέντευξη για το άσυλο, τα πανεπιστήμια και τις συγχωνεύσεις σχολείων

.......................

Πώς θα πείσετε δασκάλους και καθηγητές ότι δεν πρέπει ναανησυχούν για τις συγχωνεύσεις των σχολείων;
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές µε την εµπειρία τους είναι οι κατ’ εξοχήν σύµµαχοίµας στην προσπάθεια να δηµιουργήσουµε τους βέλτιστους παιδαγωγικάόρους προς όφελος των παιδιών. Το «πρώτα ο µαθητής» ισχύει και εδώ. Στη συνεργασία µας µε την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους γονείς γίνεται σαφές ότι οι δυνατότητες και η προοπτική του νέου σχολείου πρέπει να είναι εφαρµόσιµες παντού. Τα κριτήρια των συνενώσεων είναι καθαρά παιδαγωγικά, και εδώ συνεκτιµώνται ο αναγκαίος χρόνος µετακίνησης, οι αποστάσεις και οι περιορισµοί της νησιωτικής και ορεινής Ελλάδας.

http://www.alfavita.gr/artro.php?id=21606

[happiness]

Άρα συμφωνούμε πως οι συγχωνεύσεις είναι σκόπιμες στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει ικανός αριθμός μαθητών.

Ήταν, είναι, και θα είναι (εφόσον πληρούνται κι άλλες προϋποθέσεις όπως πχ ύπαρξη άλλου σχολείου στο οποίο τα παιδιά αυτά μπορούν να μετακινηθούν εύκολα και χωρίς οικονομική επιβάρυνση των οικογενειών τους). Δεν νομίζω πως διαφωνεί κανείς σε αυτό.

Το επισημαίνω, επειδή στις τοποθετήσεις σας αποφεύγετε επιμελώς να μιλήσετε για τις περιπτώσεις αυτές,

Γιατί να αναφερθεί κανείς σε κάτι που ήδη γίνεται έτσι κι αλλιώς, και η νέα πολιτική δεν το επηρεάζει; Δεν είπε η Αννούλα "μην συγχωνεύετε σχολεία που είναι σε αναστολή εδώ και χρόνια". Άλλο είπε.

όπως και αποφεύγετε να απαριθμήσετε τι ποσοστό των υπό συγχώνευση σχολείων δεν πληροί τις προϋποθέσεις λειτουργίας. 

who cares? Εάν το ποσοστό είναι 100% (δηλαδή όλα τα σχολεία που προτείνονται για συγχώνευση/κατάργηση πληρούν τις προϋποθέσεις που ήδη υπάρχουν προκειμένου να καταργηθούν) τότε ποιος ο λόγος της καινούριας πολιτικής; Εάν το ποσοστό είναι <100% (δηλαδή υπάρχουν σχολεία που ΔΕΝ πληρούν τις προϋποθέσεις κατάργησης) τότε , ναι, υπάρχει πρόβλημα. Διότι τότε είναι εμφανές ότι θα καταργηθούν σχολεία όχι για κοινωνικούς/δημογραφικούς/παιδαγωγικούς λόγους, αλλά για να υλοποιηθεί η οικονομική πολιτική περικοπών της κυβέρνησης και να αρχίσει σιγά-σιγά να διαμορφώνεται η πραγματικότητα στην οποία θα υπάρχουν μόνο σχολεία-συγκροτήματα με μεγάλο αριθμό μαθητών.

Το ρεζουμέ είναι ότι υπάρχει ήδη διαδικασία σύμφωνα με την οποία γίνεται "συμμάζεμα" σχολείων εκεί που συντρέχουν πραγματικά ορθοί λόγοι για να γίνει κάτι τέτοιο, κατά συνέπεια οποιαδήποτε παραπάνω κίνηση για την (με το ζόρι , εάν ισχύουν αυτά που αναφέρονται στην ερώτηση του ΚΚΕ περί ποσοστού που πρέπει να "πιαστεί") αύξηση των καταργήσεων, είναι προφανώς εκ του πονηρού και εις βάρος της εκπαίδευσης.

[Dr_Michael]

[rozy4]

Μέχρι τέλη Φλεβάρη δηλαδή θα αποφασιστεί και η νέα οργανικότητα των (συγχωνευμένων) σχολείων καθώς και το αν θα συγκροτηθουν τελικά τμήματα με 30 μαθητές.   
Μετά, σύμφωνα και με τον 3848, για οποιαδήποτε αλλαγή θα απαιτείται απόφαση Περιφερειάρχη.

 

edit: θα αποφασιστουν έμμεσα δηλαδή και οι όποιες προσλήψεις θα γινουν (αν γίνουν) φετος το καλοκαίρι...

[MARKOS]

 τελη Απριλιου με Μαιο .......