Μία απελπισμένη καθηγήτρια...

[joessa]

Καλησπέρα σε όλους τους συναδέλφους! Αν και παρακολουθώ όλες τις συζητήσεις του forum εδώ και καιρό είναι η πρώτη φορά που γράφω για να αναφερθώ σ'ένα θέμα που ίσως να θεωρείται τετριμμένο αλλά με απασχολεί ιδιαίτερα! Η εμπειρία μου στο δημόσιο σχολείο ξεκίνησε μόλις πέρυσι καθώς διορίστηκα σε γυμνάσιο! Προτού ξεκινήσω πρέπει να αναφέρω ότι είμαι 27 χρονών και ότι η μοναδική εμπειρία που είχα μέχρι τότε ήταν από κάποια ιδιαίτερα! Δεν μπορώ να σας περιγράψω τη χαρά που είχα όταν διορίστηκα! Το όνειρό μου γινόταν πραγματικότητα! Μετά από 2 ΑΣΕΠ και κόπους πολλών χρόνων επιτέλους θα δικαιωνόμουν! Έχοντας βέβαια και κάποιο άγχος- ε, λογικό είναι, πρώτη φορά θα έμπαινα σε τάξη- αλλά και πολύ ενθουσιασμό ξεκίνησα! Θα έθετα σε εφαρμογή το σχέδιο της τέλειας καθηγήτριας: Το μάθημα δε θα γινόταν με κλασικό μονόλογο, θα ενέπλεκα και τα παιδιά στη διαδικασία της μάθησης, θα έδινα το λόγο σε όλους τους μαθητές από τον καλύτερο μέχρι το χειρότερο, δε θα τα σνόμπαρα, θα άκουγα αυτά που είχαν να μου πουν, δε θα φώναζα, θα τους έκανα να με αισθάνονται δίπλα τους χωρίς να νιώθουν φόβο και άγχος, διατηρώντας βέβαια τα όρια, θα, θα ,θα.....
Και τότε ήρθαν απανωτά τα πρώτα χαστούκια! Τα παιδιά δεν άκουγαν, έκαναν διαρκώς φασαρία, πετούσαν χαρτάκια, ειρωνεύονταν. Δε θα ξεχάσω ποτέ ένα τμήμα της Γ' τάξης γυμνασίου που τους έκανα ιστορία, όταν στα πρώτα κιόλας μαθήματα μου δήλωσαν ευθαρσώς ότι απλά δε θέλουν να κάνουν μάθημα κι εγώ έβγαλα από τη τάξη με ωριαία αποβολή 11 παιδιά!!!!! Ή όταν έπρεπε να τους βάλω το διαγώνισμα του τριμήνου και φώναζαν ρυθμικά όλοι μαζί ,σαν να βρίσκονται σε γήπεδο:"  Δε γράφουμε, δε γράφουμε!!! "
Πόσες φορές είχα καλέσει το διευθυντή, άλλες φορές πάλι πάλευα μόνη μου να τα βγάλω πέρα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα....

[PDE ads]

[steven_seagal]

μια ερωτηση..πριν διοριστεις δεν ηξερες το τι θα συναντουσες στις σχολικες αιθουσες ; δεν ειχες ρωτησει ; δεν σου ειπαν τιποτα ;

[dessi]

Δυστυχώς έχεις να κάνεις με ανθρώπους και μάλιστα με παιδιά που φοβούνται κατά βάθος τον καθηγητή, δεν σέβονται! Μέσα στην τάξη γίνεται ένας πόλεμος για το ποιος θα επικρατήσει. Εσύ εκπροσωπείς την εξουσία, στο πρόσωπό σου βλέπουν την εκάστοτε εξουσία. Όταν λυγίζεις το χαίρονται, νομίζουν ότι νίκησαν. Μην περιμένεις να σε καταλάβουν. Δεν θέλουν να μάθουν. Έχουν υποστεί προηγουμένως βία και έχει καταγραφεί στο μυαλό τους ότι ο καθηγητής είναι ένας εχθρός που πρέπει να εξοντώσουν.
Μπορείς να αλλάξεις την κοινωνία και όλο το εκπαιδευτικό σύστημα;
Όλα αυτά που περιγράφεις ακούγονται απελπιστικά, δεν ξέρω αν πράγματι είναι ή αν εσύ τα εκλαμβάνεις έτσι. Η τάξη είναι δύσκολο πράγμα, θέλει πολλά πράγματα. Αν νομίζεις ότι δεν αντέχεις να τα παρατήσεις. Διάβασε κάποια βιβλία ψυχοπαιδαγωγικής , αναφέρονται και στον έλεγχο της τάξης πριν τα παρατήσεις. Επίσης άλλαξε τον τρόπο διδασκαλίας. Απασχόλησε τα παιδιά για να μην ασχολούνται μαζί σου!

[fotini18]

Σε καμία περίπτωση ΜΗΝ τα παρατήσεις! Μην ακούς κάποιους ...ξερόλες και ειδήμονες "συναδέλφους"! Θα προσπαθήσουν με έμμεσο τρόπο να σε χαρακτηρίσουν ως ανίκανη και να σε μειώσουν, για να θεωρηθούν οι ίδιοι τέλειοι καθηγητές! Μη δείξεις σε κανέναν -μαθητή ή καθηγητή -ότι σου χαλάει την ψυχολογία! Χαίρονται να σε βλέπουν αδύναμη για να νιώθουν αυτοί δυνατοί! Μη χάνεις την εμπιστοσύνη σου στον εαυτό σου! Σε εκτίμησα, γιατί παρουσίασες μια εικόνα που δε σε κολακεύει αλλά είχες την ειλικρίνεια και τα κότσια να εκτεθείς!

[PDE ads]

[bitch]

φρόντισε πρώτα πρώτα να κάνεις μια ανοιχτή και ειλικρινή κουβέντα με τα παιδιά. δώστους να καταλάβουν ότι δεν είσαι εσύ λάθος. Αν ας πούμε κάνουν κατάληψη και απαιτούν σεβασμό και καλύτερη παρεχόμενη Παιδεία δε μπορεί να αυτοαναιρούνται όταν αντί να στηριξουν κάποιον που έχει όρεξη για δουλειά εκείνα συμπεριφέρονται έτσι.
απ΄την άλλη, φρόντισε να πηγαίνεις πάντα άρτια προετοιμασμένη και να κοντρολλάρεις τον χρόνο σου έτσι ώστε να μη μένει ουτε δευτερόλεπτο χωρίς να έχουν κάτι να κάνουν ή εσύ κάτι να τους πεις.
Να είσαι συνεπής σε όσα λες ...πχ αν πεις όποιος μιλήσει με το διπλανό του θα βγει έξω, κάντο μη δίνεις δεύτερη και τρίτη ευκαιρία. Ακόμα καλύτερα, βάλε απουσία και κράτα τους μέσα. Απουσία και μέσα δεν είναι κάτι που τους αρέσει. Εξηγησέ τους πως αν καθήσουν ήρεμα και συμμετέχουν στην τάξη θα βάλεις προσήλθε οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά...πρέπει να δώσουν κάτι για να πάρουν κάτι.
επίσης, σε αυτή τη φάση προσπάθησε να μη σε επηρρεάζουν τα σχόλιά τους. Τα παιδιά θέλουν να εξερευνησουν τα όριά μας και μπορεί να πουν πολλά για να το κάνουν. αν ας πούμε πουν " κανείς δε τη σέβεται την κυρία" πρώτον μη το παίρνεις προσωπικά και δεύτερον απάντησε "τι μου λες βρε παιδί μου...τώρα ανατρίχιασα!!" ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων.
Τέλος, να μπαίνεις στην τάξη όχι με φόβο αλλά με τσαμπουκά. ΕΣΥ είσαι οαρχηγός, ΕΣΥ μπορείς να χειριστείς την κατάσταση. Αν έστω και για μια στιγμή λιποψυχήσεις, τα παιδιά θα το μυριστούν και θα σου πιουν το αίμα....
Αν όμως τους πάρεις τον αέρα πίστεψέ με, δεν θα έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα μαζί τους και θα περάσεις και πάρα πολύ καλά.

[liouliou]

Για να είμαι ειλικρινής, διαβάζοντας το post  σου, γέλασα. Όχι τόσο για την κατάσταση που επικρατεί στο μάθημα σου, όσο για τα σχόλια σχετικά με την εμφάνιση σου.
Τον έλεγχο μιας τάξης μπορεί να τον χάσει τόσο ένας 2 μετρος, εύσωμος άντρας όσο και μια κοντή κοπέλα. Δεν επιβαλλόμαστε μέσω του αναστήματος μας, ούτε μας παίρνουν τον έλεγχο επειδή τυχαίνει να είμαστε εμφανίσιμες.

Μην απελπίζεσαι, θα βρεις τον τρόπο σου.


@dessi
Δεν θέλουν να μάθουν. Έχουν υποστεί προηγουμένως βία και έχει καταγραφεί στο μυαλό τους ότι ο καθηγητής είναι ένας εχθρός που πρέπει να εξοντώσουν.

Ας μην είμαστε υπερβολικοί.

[vickyN]

Και γω που νόμιζα ότι μόνο τα μικρά είναι θηριάκια!
Έμεινα μ αυτά που διάβασα!
Δεν έχω τι να πω!
Κρίμα για τη νέα γενιά μαθητών! Απορώ πως τους αντέχουν οι γονείς τους στο σπίτι!
Κάνε υπομονή. Μην αφήνεις να επηρεάζει το μάθημα την προσωπική σου ζωή και ισορροπία. Στο κάτω-κάτω δεν είναι δικά σου παιδιά. Μαθητές σου είναι. Κάνε ψυχρά το μάθημα και όποιος ακούσει. Καθηγήτρια είσαι, όχι ψυχολόγος. Τα παιδιά στην εποχή μας είναι διαταραγμένα, γιαυτό καλό θα ήταν να υπήρχαν ψυχολόγοι στα σχολεία.

[stargate]

[erietta]

Είναι φανερό από κάτι που είπε η διευθύντρια "έχουμε δώσει κάτι τμήματα στην καινούρια!" ότι σε εσένα ως καινούρια έδωσαν τα πιο δύσκολα τμήματα που δεν θα τα άντεχαν οι παλιότεροι. Συνήθης τακτική. Εσύ φθείρεσαι ψυχικά και αυτοί... αραχτοί! Από εκεί και πέρα, προφανώς βρίσκεσαι σε έναν τέτοιο χώρο που τα παιδιά έχουν συνηθίσει σε παρόμοιες συμπεριφορές. Φυσικά, αυτά δεν τα κάνουν σε ντόπιους καθηγητές τους οποίους οι γονείς ξέρουν καλά. Τα κάνουν σε εσένα που είσαι καινούρια στην περιοχή και μάλλον δεν θα μείνεις και για πολύ. Ένα έχω να πω: πυγμή. Ξεκαθάρισέ τους σε σοβαρό ύφος πως δεν θα δεχτείς παράβαση κανόνων. Κάπου να βρίσκονται στην τάξη αναρτημένοι οι κανονισμοί του σχολείου, τους οποίους καλό θα είναι να τους αναφέρεις στην τάξη (και αν είναι δυνατόν να τους συζητήσετε).

[ΠΕ0404]

Κατ' αρχάς μη νιώθεις απελπισία γι' αυτό που σου συμβαίνει. Νομίζω πως οι περισσότεροι λίγο - πολύ έχουμε στα πρώτα χρόνια επαφής με τα παιδιά νιώσει αντίστοιχα, για τον απλό λόγο ότι αλλιώς φανταζόμαστε και περιμένουμε τα πράγματα και αλλιώς τα βρίσκουμε! Εγώ μόνο δυο πράγματα θα σου πω να σκεφτείς (τα υπόλοιπα θα τα βρεις μόνη σου με την εμπειρία). Πρώτον ότι δεν πρέπει να θεωρείς τη νιότη και την ομορφιά σου μειονεκτήματα. Ίσα ίσα να ξέρεις ότι μπορούν να σε κάνουν πιο εύκολα αποδεκτή σαν πρώτη εικόνα στα μάτια των παιδιών. Στα περισσότερα παιδιά αρέσει πολύ να βλέπουν νεανικά και γελαστά πρόσωπα, φτάνει να αντιλαμβάνονται το ρόλο του καθενός μέσα στην τάξη. Προσπάθησε, λοιπόν, να μεταμορφώσεις αυτό που θεωρείς μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. Να θυμάσαι, όμως, ότι αυτό μόνο δεν αρκεί για να "κερδίσεις" μακροπρόθεσμα το ενδιαφέρον και την αποδοχή, αλλά βοηθάει στην πρώτη επαφή. Και εννοείται πως το ντύσιμο παίζει ένα ρόλο, για να μην αισθανθούν ανταγωνιστικά ορισμένα κορίτσια ή πονηρά ορισμένα αγόρια (δεν το κατηγορώ - απλά είναι στοιχείο της εφηβείας). Το δεύτερο που για μένα μετράει πολύ είναι να μην αιφνιδιάζεσαι. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά δεν πρέπει να μπαίνουμε σε παιχνιδάκια του στυλ "τι σου είπα - τι μου είπες" με τα παιδιά ούτε να δείχνουμε πως κατόρθωσαν να σπάσουν το σχέδιο που έχουμε στο μυαλό μας μπαίνοντας στην τάξη. Αν δουν ότι είμαστε ικανοί να αντιμετωπίσουμε τα πάντα με ισορροπία και ωριμότητα, αντιλαμβάνονται άμεσα ποιος κατευθύνει το μάθημα και πόσο μπορούν να διαταράξουν αυτό το πλάνο!

[nellynelly]

Θα σου πω ένα παράδειγμα...την πρώτη χρονιά που δίδασκα,είχαμε μια διευθύντρια σε δημοτικό πολύ αυστηρή,που έλεγε για μια αναπληρώτρια ότι της πήραν τον αέρα τα παιδια και δεν ξέρει να επιβάλλεται κτλ.Την επόμενη χρονια την πετυχαίνω ως δασκάλα σε άλλο δημοτικό...μέσα σε λίγες μέρες αναγκάστηκε να αλλάξει σχολείο...την έκαναν να φύγει τα παιδιά και οι γονείς επειδή δεν την ήθελαν....στους περισσότερους από εμάς έχουν τύχει άχαρα περιστατικά,ειδικά στην αρχή αλλά και ακόμα...καλό είναι να είσαι αυστηρή,σιγά σιγά θα το καταφέρεις...ζήτησε βοήθεια και από κάποιους συναδέλφους,μερικοί όντως βοηθάνε....μην στεναχωριέσαι μόνο πολύ

[sofi o2]

Γεια  σου συναδέλφισσα! Κι εγώ είμαι νεοδιόριστη (αν και προηγήθηκαν 2 χρόνια αναπλήρωσης) και... ομοιοπαθής! Φέτος είμαι σε ΕΠΑΛ και αντιμετώπισα σχεδόν τα ίδια κυρίως με ένα από τα τμήματα στα οποία μπαίνω. Μάλλον δεν είμαι και η πλέον κατάλληλη για να σου πω τί ακριβώς να κάνεις. Αυτό που έκανα εγώ είναι να είμαι ψυχρή και τυπική με το συγκεκριμένο τμήμα. Οι ωριαίες αποβολές είναι πλέον ρουτίνα! Τώρα πια με "φοβούνται" (δεν με σέβονται) αλλά δεν με νοιάζει και πολύ! Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην επιτρέψεις σε κανέναν (μαθητή ή "συνάδερφο") να σε επηρεάζει και να σου χαλάει την ψυχολογία. Ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά φεύγοντας από το σχολείο πρέπει να πατάμε ένα ωραιότατο delete αν θέλουμε να επιβιώσουμε! Και κάτι ακόμα: Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με εμένα, στο συγκεκριμένο τμήμα είχαν και 2 ακόμη νέοι συνάδερφοι (άντρες). Άρα δεν είμαστε εμείς οι νέες καθηγήτριες ο αδύναμος κρίκος! (Όχι ότι με παρηγορεί βέβαια κάτι τέτοιο αλλά τέλος πάντων..)

Υ.Γ. Όσο μπορείς να διευθετείς τα θέματα μόνη σου και να μην τα φέρνεις στο σύλλογο,ειδικά αν είναι όπως τον περιγράφεις. Δεν θα κερδίσεις τίποτα! Αντίθετα ίσως να υπάρξουν περιπτώσεις που κάποιοι "δήθεν συνάδερφοι" θα σε σχολιάσουν αρνητικά μαζί με τα παιδιά!

[maryvas]

τα παιδια ειναι πολυ πιο εξυπνα απ'οσο νομιζουμε. καταλαβαινουν και διαισθανονται τα παντα. αν λοιπον "μυριζουν" φοβο θα σου βγαλουν την ψυχη. δειξε τους οτι εσυ εχεις τον ελεγχο και δεν τα φοβασαι. ειναι προφανες οτι νομιζουν οτι μπορουν να κανουν ο,τι θελουν. αλλαξε τη σταση σου οσο αυτο κ αν σε ποναει. δινε ωριαιες αποβολες. κ μενα δε μου αρεσει καθολου να το κανω αλλα τελικα ορισμενες φορες χρειαζεται. κ μην πτοεισαι. ολοι περναμε δυσκολιες. κανεις δεν εγινε σουπερ καθηγητης με το καλημερα σας. το σημαντικο ειναι οτι ειχες διαθεση. κ οταν με το καλο στρωσουν τα πραγματα θα σου ξαναερθει. μην τα παρατας τοσο ευκολα. κ στους εξω μπορει να φαινεται οτι το επαγγελμα μας ειναι παιχνιδακι αλλα θελει γερο στομαχι. ειναι λογικο να στεναχωριεσαι κ να σε επηρεαζει στην προσωπικη σου ζωη αλλα προσπαθησε να το αποβαλεις κ να γινεις πιο σκληρη. Σε ολες τις εκφανσεις της ζωης μας αντιμετωπιζουμε δυσκολιες. πρεπει ομως να νικαμε κ να βγαινουμε μεσα απο τις καταστασεις πιο δυνατοι...

[glaube]

μακαρι να βρεις τον τροπο, αναγκαστηκα και εγω πολλες φορες να δωσω ωριαιες αποβολες στην αρχη της καριερας μου.. δεν γινεται αλλιως, μπες αυριο στην ταξη κ μπες με δυναμη κ πιστη στον εαυτο σου.. εμενα προσωπικα με βοηθησε πολυ να μπσινω στην ταξη κ για 10 λεπτα να συζηταμε ολοι μαζι κ μετα προχωρουσα στο μαθημα..