Απεργία 22-23 Φεβρουαρίου

[rozy4]

Το ότι βγήκε το ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές συνάδελφε m_rebel, προκύπτει από το ότι όσοι δεν πήγαν στις εκλογές απέχοντας ( και ξέροντας ότι με βάση το πολίτευμα το ποια πολιτική θα προκριθεί το καθορίζουν οι συμμετέχοντες), προφανώς το έπραξαν γιατί "δεν τους πήγαινε το χέρι" να καταψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνησή του.

το ανέκδοτο με τον Τοτό και τους Times μου θύμισες

Πέρα από το δικό σου προφανές συμπέρασμα υπάρχει περίπτωση να ήταν τόσο αηδιασμένοι που να μην ήθελαν να ψηφίσουν κανέναν από όσους στηρίζουν την αστική μας δημοκρατία;

[PDE ads]

[Αναστασια 76]

Πέρα από το δικό σου προφανές συμπέρασμα υπάρχει περίπτωση να ήταν τόσο αηδιασμένοι που να μην ήθελαν να ψηφίσουν κανέναν από όσους στηρίζουν την αστική μας δημοκρατία;

ακριβως!!!!! αυτο ηθελα να γραψω...

[Landau]

Πέρα από το δικό σου προφανές συμπέρασμα υπάρχει περίπτωση να ήταν τόσο αηδιασμένοι που να μην ήθελαν να ψηφίσουν κανέναν από όσους στηρίζουν την αστική μας δημοκρατία;

ακριβως!!!!! αυτο ηθελα να γραψω...

Μα.. αυτά τα λένε αι κομμουνισταί...

http://www.youtube.com/watch?v=JCdUQh_2vgY                 (στο 1:10    )

[margot]

@Landau

ΠΕς τα ρε άνθρωπε, έχουμε γεμίσει Κυβερνητικούς εκπροσώπους εδώ μέσα. Απεργούμε και αισθανόμαστε σχεδόν σαν παράνομοι.
Αμ το άλλο εκείνο το ιερό δικαίωμα της εργασίας;;; και ο σεβασμός στον συνάδελφο;;;

Ο ΠΑΣΟΚος πατέρας μου (με κλαδικές κτλ) πάντως, όποιον δεν απεργούσε το '80 τον έλεγε ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗ. Από 'κει το 'μαθα και έτσι πλέον καλημερίζω τους συναδέλφους που άσκησαν το δικαίωμα στην εργασία.

Φίλε μου συμφωνώ μαζί σου. Κανέναν σεβασμό σε όργανα της τάξης που σε ψεκάζουν, πολιτικούς που σε εξαπατούν και Νενέκους συναδέλφους.

[PDE ads]

[Green]

@Landau

ΠΕς τα ρε άνθρωπε, έχουμε γεμίσει Κυβερνητικούς εκπροσώπους εδώ μέσα. Απεργούμε και αισθανόμαστε σχεδόν σαν παράνομοι.
Αμ το άλλο εκείνο το ιερό δικαίωμα της εργασίας;;; και ο σεβασμός στον συνάδελφο;;;

Ο ΠΑΣΟΚος πατέρας μου (με κλαδικές κτλ) πάντως, όποιον δεν απεργούσε το '80 τον έλεγε ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗ. Από 'κει το 'μαθα και έτσι πλέον καλημερίζω τους συναδέλφους που άσκησαν το δικαίωμα στην εργασία.

Φίλε μου συμφωνώ μαζί σου. Κανέναν σεβασμό σε όργανα της τάξης που σε ψεκάζουν, πολιτικούς που σε εξαπατούν και Νενέκους συναδέλφους.

Μιας και ανέφερες τη δεκαετία του ’80, να θυμηθούμε επί τη ευκαιρία από πότε ξεκίνησε η κατάντια του συνδικαλιστικού κινήματος, με την παντοδυναμία των συνδικαλιστών, η οποία οδήγησε στο καβάτζωμα μόνο των ίδιων, όπως αποδείχθηκε στην πορεία…

[m_rebel]

Το ότι βγήκε το ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές συνάδελφε m_rebel, προκύπτει από το ότι όσοι δεν πήγαν στις εκλογές απέχοντας ( και ξέροντας ότι με βάση το πολίτευμα το ποια πολιτική θα προκριθεί το καθορίζουν οι συμμετέχοντες), προφανώς το έπραξαν γιατί "δεν τους πήγαινε το χέρι" να καταψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνησή του.

το ανέκδοτο με τον Τοτό και τους Times μου θύμισες

Πέρα από το δικό σου προφανές συμπέρασμα υπάρχει περίπτωση να ήταν τόσο αηδιασμένοι που να μην ήθελαν να ψηφίσουν κανέναν από όσους στηρίζουν την αστική μας δημοκρατία;

Η Διαμαντοπούλου είπε ότι δεν πήγαν πολλοί να ψηφίσουν για να μην καταψηφίσουν. Το θεωρώ απαράδεκτο να οικειοποιείται τις ψήφους αυτές οποιοδήποτε πολιτικό σχήμα.
 Όσοι πάλι πήγαν να ψηφίσουν θεωρούνται ότι στηρίζουν το πολιτικό σύστημα.
Δηλαδή ότι και να κάνεις για αυτούς το κάνεις.

Αν είχαμε ένα πιο αναλογικό σύστημα θα αναγκάζονταν σε κυβερνήσεις συνεργασίας και θα "φθείρονταν" πολιτικά όλοι με αποτέλεσμα την εμφάνιση νέων σχημάτων και κομμάτων. Τώρα κυβερνάει μερικά χρόνια ο ένας και κατόπιν ο άλλος απλά ρίχνοντας το φταίξιμο στον προηγούμενο κοκ. "Παρθενογεννούνται" και ξαναζητούν την ψήφο με το δίλλημα ή αυτοί ή εμείς.

Δε πάνε στο δι...λο κι ακόμα παραπέρα, μας έφτασαν ως εδώ (όλοι τους, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι τα 30 τελευταία χρόνια) και τώρα πάλι κόπτονται για τη σωτηρία μας.
Αφού θα χρεοκοπήσουμε έτσι κι αλλιώς ας το κάνουμε και μόνοι μας. Να μη βλέπω τα μούτρα τους θέλω.

Με το μνημόνιο πέτυχαν:
α) να σώσουν τα χρήματά τους οι παλιότεροι δανειστές παίρνοντας τα σημερινά δανεικά μας από το ΔΝΤ αλλά και να διασφαλιστουν τα χρέη προς τους νέους πιστωτές μας μιας και υπέγραψαν για εγγύηση σε περίπτωση μη αποπληρωμής τη δημόσια περιουσία,
β) να οδηγηθούμε σε ένα εργασιακό μεσαίωνα όπου μεγαλοεργολάβοι και καρχαρίες του εσωτερικού και εξωτερικού θα αποκτήσουν δουλοπάροικους για εργατικό δυναμικό.

Ελπίζω ότι δεν θα προλάβουν ελικόπτερα όλοι, στατιστικά κάποιοι θα ξεμείνουν και θα δεχθούν τις ευχαριστίες μας....

[LK]

Kαλησπέρα! Εγώ προβληματίζομαι ως προς το εξής: αν μας έφταιγε μόνο το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, θα ήμασταν μόνο εμείς στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Εδώ βλέπω, όμως, πολλές ευρωπαϊκές χώρες να βαδίζουν στον ίδιο δρόμο. Γιατί, άραγε; Μήπως, φταίει κάτι άλλο; Εμένα το να διαλοστέλνει και να μουτζώνει ο πολίτης δε μου λέει τίποτα. Για μένα, αυτός που το κάνει είναι ένας παγιδευμένος άνθρωπος που χτυπά το κεφάλι του στον τοίχο μη βλέποντας πουθενά διέξοδο, που κλαψουρίζει και που στο τέλος υποτάσσεται. Εμένα μου αρέσουν άνθρωποι που νομίζουν ότι έχουν βρει την έξοδο. Μπορεί να μην είναι η έξοδος αυτή, αλλά, τουλάχιστον, κατευθύνονται κάπου. Τα πράγματα είναι απλά. Η πολιτική δημοκρατία πάει χεράκι-χεράκι με την οικονομική δημοκρατία. Δεν μπορεί να επικαλείσαι έννοιες όπως η ισότητα και η δικαιοσύνη, χωρίς να υπάρχει οικονομική ισότητα και δικαιοσύνη. Αυτά πάνε μαζί, λοιπόν. Έχουμε διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, γιατί έχουμε μια οικονομία που ευνοεί τα μονοπώλεια και τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγους. Συνεπώς, πρέπει να αποφασίσουμε προς τα πού θα στρίξουμε το τιμόνι. Θέλουμε μια οικονομία με ελεύθερη την ιδιωτική πρωτοβουλία; Θέλουμε μια οικονομία κρατική; Θέλουμε κάτι ενδιάμεσο; Τι θέλουμε; Προφανώς, υπάρχουν κόμματα που πρεσβεύουν και τα τρία. Λοιπόν, γιατί μασάτε την καραμέλα των νέων πολιτικών σχημάτων και των νέων πολιτικών προσώπων; Το θέμα είναι να αλλάξουμε μάγειρα ή να αλλάξουμε συνταγή; Όλες οι συνταγές υπάρχουν και εκπροσωπούνται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Διαλέξτε, λοιπόν! Αυτή η επίκληση των νέων πολιτικών προσώπων μου θυμίζει το ποίημα του Καβάφη "Περιμένοντας τους

[LK]

Και, επίσης, δε συμφωνώ με όσους δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν. Αυτοί αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του συστήματος, αφού δέχονται τον περιορισμό της δημοκρατίας. Το σύστημα μας θέλει απογοητευμένους, μας θέλει ηττοπαθείς και φοβισμένους. Ε, με τη συμμετοχή στην απεργία, με τη συμμετοχή στις εκλογές δείχνεις ότι υπάρχεις, ότι πρέπει να σε φοβούνται, γιατί είσαι εδώ. Το είπε ωραία ο συνάδελφος PA, ότι συναινεί με την κυβέρνηση, σιωπηρά, και εκείνη η πλειοψηφία που παρατηρεί από τον καναπέ της σιωπηρά.

[rozy4]

Και, επίσης, δε συμφωνώ με όσους δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν. Αυτοί αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του συστήματος, αφού δέχονται τον περιορισμό της δημοκρατίας. Το σύστημα μας θέλει απογοητευμένους, μας θέλει ηττοπαθείς και φοβισμένους. Ε, με τη συμμετοχή στην απεργία, με τη συμμετοχή στις εκλογές δείχνεις ότι υπάρχεις, ότι πρέπει να σε φοβούνται, γιατί είσαι εδώ. Το είπε ωραία ο συνάδελφος PA, ότι συναινεί με την κυβέρνηση, σιωπηρά, και εκείνη η πλειοψηφία που παρατηρεί από τον καναπέ της σιωπηρά.

Ναι βρε LK μου αλλά κι εγώ που ψηφίζω και λευκό ή άκυρο ή και οτιδήποτε άλλο, τι καταλαβαίνω; Ποια η αξία της ψήφου μου; Αναρωτιέμαι ειλικρινά... Ακόμη κι απλή αναλογική να είχαμε δεν είναι μια ουτοπία να περιμένει κανείς ότι η αλλαγή μπορεί να έρθει μέσα από μια εκλογική αναμέτρηση; Ιστορικά πότε έγινε κάτι ανάλογο;

[LK]

Και, επίσης, δε συμφωνώ με όσους δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν. Αυτοί αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του συστήματος, αφού δέχονται τον περιορισμό της δημοκρατίας. Το σύστημα μας θέλει απογοητευμένους, μας θέλει ηττοπαθείς και φοβισμένους. Ε, με τη συμμετοχή στην απεργία, με τη συμμετοχή στις εκλογές δείχνεις ότι υπάρχεις, ότι πρέπει να σε φοβούνται, γιατί είσαι εδώ. Το είπε ωραία ο συνάδελφος PA, ότι συναινεί με την κυβέρνηση, σιωπηρά, και εκείνη η πλειοψηφία που παρατηρεί από τον καναπέ της σιωπηρά.

Ναι βρε LK μου αλλά κι εγώ που ψηφίζω και λευκό ή άκυρο ή και οτιδήποτε άλλο, τι καταλαβαίνω; Ποια η αξία της ψήφου μου; Αναρωτιέμαι ειλικρινά... Ακόμη κι απλή αναλογική να είχαμε δεν είναι μια ουτοπία να περιμένει κανείς ότι η αλλαγή μπορεί να έρθει μέσα από μια εκλογική αναμέτρηση; Ιστορικά πότε έγινε κάτι ανάλογο;

Απ' όσο έχω πει παραπάνω, ποτέ! Από την άλλη, όμως, και με την απεργία και με την ψήφο κτλ. πρέπει να δείξεις ότι είσαι έτοιμος για την αλλαγή. Όταν απέχεις απ' όλα δείχνεις ότι η μόνη αλλαγή για την οποία είσαι έτοιμος είναι η αλλαγή στάσης στον καναπέ σου.

[KYRINIS]

Η απεργία σε ποιο ποσοστό κυμάνθηκε? Γνωρίζουμε?

[Green]

Και, επίσης, δε συμφωνώ με όσους δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν. Αυτοί αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του συστήματος, αφού δέχονται τον περιορισμό της δημοκρατίας. Το σύστημα μας θέλει απογοητευμένους, μας θέλει ηττοπαθείς και φοβισμένους. Ε, με τη συμμετοχή στην απεργία, με τη συμμετοχή στις εκλογές δείχνεις ότι υπάρχεις, ότι πρέπει να σε φοβούνται, γιατί είσαι εδώ. Το είπε ωραία ο συνάδελφος PA, ότι συναινεί με την κυβέρνηση, σιωπηρά, και εκείνη η πλειοψηφία που παρατηρεί από τον καναπέ της σιωπηρά.

Ναι βρε LK μου αλλά κι εγώ που ψηφίζω και λευκό ή άκυρο ή και οτιδήποτε άλλο, τι καταλαβαίνω; Ποια η αξία της ψήφου μου; Αναρωτιέμαι ειλικρινά... Ακόμη κι απλή αναλογική να είχαμε δεν είναι μια ουτοπία να περιμένει κανείς ότι η αλλαγή μπορεί να έρθει μέσα από μια εκλογική αναμέτρηση; Ιστορικά πότε έγινε κάτι ανάλογο;

Απ' όσο έχω πει παραπάνω, ποτέ! Από την άλλη, όμως, και με την απεργία και με την ψήφο κτλ. πρέπει να δείξεις ότι είσαι έτοιμος για την αλλαγή. Όταν απέχεις απ' όλα δείχνεις ότι η μόνη αλλαγή για την οποία είσαι έτοιμος είναι η αλλαγή στάσης στον καναπέ σου.

Φοβάμαι ότι την όποια αλλαγή, που μη γελιόμαστε θέλει γενιές ολόκληρες για να γίνει ουσιαστικά και αποτελεσματικά στην κοινωνία, θα την προλάβει η χρεοκοπία της χώρας. Όλος ο ξένος τύπος το έχει πλέον σίγουρο και απλά στοιχηματίζουν για το  πότε θα γίνει.

[m_rebel]

Kαλησπέρα! Εγώ προβληματίζομαι ως προς το εξής: αν μας έφταιγε μόνο το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, θα ήμασταν μόνο εμείς στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Εδώ βλέπω, όμως, πολλές ευρωπαϊκές χώρες να βαδίζουν στον ίδιο δρόμο. Γιατί, άραγε; Μήπως, φταίει κάτι άλλο; Εμένα το να διαλοστέλνει και να μουτζώνει ο πολίτης δε μου λέει τίποτα. Για μένα, αυτός που το κάνει είναι ένας παγιδευμένος άνθρωπος που χτυπά το κεφάλι του στον τοίχο μη βλέποντας πουθενά διέξοδο, που κλαψουρίζει και που στο τέλος υποτάσσεται. Εμένα μου αρέσουν άνθρωποι που νομίζουν ότι έχουν βρει την έξοδο. Μπορεί να μην είναι η έξοδος αυτή, αλλά, τουλάχιστον, κατευθύνονται κάπου. Τα πράγματα είναι απλά. Η πολιτική δημοκρατία πάει χεράκι-χεράκι με την οικονομική δημοκρατία. Δεν μπορεί να επικαλείσαι έννοιες όπως η ισότητα και η δικαιοσύνη, χωρίς να υπάρχει οικονομική ισότητα και δικαιοσύνη. Αυτά πάνε μαζί, λοιπόν. Έχουμε διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, γιατί έχουμε μια οικονομία που ευνοεί τα μονοπώλεια και τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγους. Συνεπώς, πρέπει να αποφασίσουμε προς τα πού θα στρίξουμε το τιμόνι. Θέλουμε μια οικονομία με ελεύθερη την ιδιωτική πρωτοβουλία; Θέλουμε μια οικονομία κρατική; Θέλουμε κάτι ενδιάμεσο; Τι θέλουμε; Προφανώς, υπάρχουν κόμματα που πρεσβεύουν και τα τρία. Λοιπόν, γιατί μασάτε την καραμέλα των νέων πολιτικών σχημάτων και των νέων πολιτικών προσώπων; Το θέμα είναι να αλλάξουμε μάγειρα ή να αλλάξουμε συνταγή; Όλες οι συνταγές υπάρχουν και εκπροσωπούνται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Διαλέξτε, λοιπόν! Αυτή η επίκληση των νέων πολιτικών προσώπων μου θυμίζει το ποίημα του Καβάφη "Περιμένοντας τους

[λιθοσφαιριστής]

Ελπίζω ότι δεν θα προλάβουν ελικόπτερα όλοι, στατιστικά κάποιοι θα ξεμείνουν και θα δεχθούν τις ευχαριστίες μας....

Ελπίζω στους τελευταίους να ανήκουν και οι δυο-τρεις πρασινοφρουροί του pde...
Που μας το φέρνουν γύρω-γύρω, και καλά το σύστημα έτσι είναι... και η "πλειοψηφία" αποφάσισε κ.λπ. κ.λπ.