0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
anyname,Δεν είμαι συμβιβασμένος ούτε δίνω ιδέες, απαισιόδοξος είμαι για το τι μέλλει γενέσθαι. Δε βλέπω κανέναν να διεκδικεί τίποτα σε επίπεδο ομοσπονδιών, και διακρίνω ωχαδελφισμό σε ατομικό επίπεδο.Δυστυχώς απομακρύνεται και η παραμικρή ελπίδα αποκατάστασης της κοινωνικής διακιοσύνης.Οι ένστολοι που αναφέρεις ότι έκαναν λόγο ανήκουν στα ειδικά μισθολόγια όχι στο φτωχολόγιο μας και οι συνδικαλιστές τους έχουν κότσια. Καλά είχε πει ένας συνάδελφος σε συνέλευση της ΕΛΜΕ ότι μοναδική περίπτωση για να μας δοθεί κάτι είναι να βαλουμε στολή..έτσι για να γελάσουμε και λιγάκι...
Έτσι όπως έχουν καταντήσει οι αποδοχές μας, φυσικά και έχουν μεγάλη σημασία ακόμη και 90 ευρώ το μήνα. Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι και θέμα αξιοπρέπειας. Με ενοχλεί τρομερά η αίσθηση της αδικίας και ότι υποτιμούν τη νοημοσύνη μου. Ο λαός υποτίθεται ότι έκανε -έστω και με καθυστέρηση- ένα ιστορικό βήμα, αποκτήσαμε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση της Ευρώπης, αλλά κάποια πράγματα θα μείνουν ενοχλητικά γνώριμα, σα να μην έχει αλλάξει τίποτα: στη ΔΕΗ (που γλύτωσε την ιδιωτικοποίηση) οι παχυλοί μισθοί και τα δώρα παραμένουν, οι ένστολοι θα γυρίσουν στις αποδοχές του 12, γιατί όπως λέει και ο σύντροφος υπουργός Πανούσης, αν δεν έχουν ένα status, δε μπορούν να δουλέψουν, η προσωπική διαφορά στο υπουργείο οικονομικών είναι όσο ολόκληρος ο δικός μας μισθός και οι εκπαιδευτικοί θα παραμείνουν οι αιώνιοι απόκληροι του συστήματος. Αηδιαστικά οικείο όλο αυτό... Λυπάμαι, αλλά δε μου φτάνει η χαρά που γλυτώσαμε ( την αξιολόγηση και η εκτίμηση του Κουράκη προς το έργο μας.