[GERMANOS]

 Θα ήθελα να μοραστώ μαζί σας φίλοι μου αυτό το εξαιρετικό κείμενο.... Σας το αφιερώνω με πολλή αγάπη για όλες αυτες τις στιγμές που μοιραζόμαστε μαζί.....


    να παίρνεις τα φυλλάδια στα φανάρια

Την περασμένη βδομάδα κρεμόμαστε ξανά απ’ τις ανακοινώσεις του Μπένυ. Τ’ ακούω στωικά, με λίγο εκνευρισμό, λιγότερη αγωνία, περισσότερο σιχτίρι. Ενώ έχω κόψει τα δελτία ειδήσεων, τη μέρα εκείνη ξαναπέφτω. Παρακολουθώ σχετικά προσεχτικά τον Κουτρουμάνη στο μέγκαμου, να μιλάει για τις συντάξεις, να προσπαθεί να εξηγήσει τί (ακόμη) κόβεται, τις μειώσεις έρχονται κλπ. Ερωτήσεις επί ερωτήσεων, μισές απαντήσεις, τα προηγούμενα μέτρα, τα επόμενα, το νέο φορολογικό. Δεν είμαι πια τσαντισμένος. Συνειδητοποιώ ότι κοιτώντας τον υφυπουργό στην τηλεόραση, επικεντρώνομαι στο βλέμμα του, που για πρώτη φορά μου μοιάζει ότι αποφεύγει τον φακό. Μου περνάει απ’ το μυαλό ότι μπορεί να ντρέπεται, αλλά αμέσως διαφωνώ με τον εαυτό μου. Διαπιστώνω ότι αυτός που ντρέπεται είμαι εγώ. Ύστερα καταλαβαίνω ότι το μόνο που μπορώ να νιώσω γι’ αυτούς τους ανθρώπους πια, είναι ένα ατέλειωτο σίχαμα, μια βαθιά περιφρόνης. Η αίσθησή μου επιβεβαιώνεται, όταν μετά από λίγο, παρακολουθώ το πραγματικά ανυπόφορο δίδυμο μόσιαλου-μαρκόπουλου στο άλτερ. Συζητάνε λέγοντας ακριβώς τα ίδια που λέγανε προχθές, πέρσι, πριν 5 χρόνια. Μόνο περιφρόνηση γι’αυτά τα άτομα. Δεν είναι τίποτα πια, είναι σκέτος αέρας, μηδενικά που βγάζουν ήχους. Το μόνο που κρατάω στο μυαλό μου, πατώντας το μαγικό κόκκινο κουμπί, είναι κάτι σαν απορία: είναι δυνατόν να ελπίζουν αυτοί οι άνθρωποι ότι θα έχουν ξεχαστεί σε είκοσι ή τριάντα χρόνια; Τους φαντάζομαι πλούσιους, ακόμη κουστουμαρισμένους, μονίμως πετυχημένους και εντελώς αξέχαστους. Αντιμέτωπους με τη συλλογική μνήμη, τη μαζική φτώχια ή τα βλέμματα μιας χαμένης γενιάς.

***

Κλείνοντας την τιβί, αναρωτιέμαι πώς ανακοινώνεις στους γονείς σου άλλη μια μείωση της σύνταξης. Μου έλεγε καλός φίλος τις προάλλες: «δεν φοβάμαι για μένα, ότι κι αν γίνει. Οτιδήποτε, όσο σκληρό και αν είναι. Το έχω σκεφτεί, θα προσπαθήσω να το αντιμετωπίσω. Σκέφτομαι όμως κάποιους δικούς μου ανθρώπους και..» σταμάτησε απότομα τα λόγια του, δεν χρειαζόταν άλλο, συμφωνούσα. Αλλά πάλι, αυτή η αίσθηση περιφρόνησης με έχει κατακυριεύσει. Λες κ έχει πάρει και την οργή και την αγωνία και τις έχει κατεδαφίσει για να κερδίσει μέσα μου όλο το έδαφος. Δεν καταδέχομαι να με διαλύει ο κάθε Κουτρουμάνης, ο κάθε Μπένυ που σε κάθε του δημόσια εμφάνιση πια αναφέρεται επιδεικτικά και επίμονα στο «έθνος», ούτε καν στη χώρα. Είναι πολύ λίγοι, πολύ αναίσθητοι, πολύ κυνικοί. Ο πολιτισμός τους δεν έχει καμία σχέση με τον δικό μας. Ζουν σε άλλο πλανήτη. Η Λανγκάρντ, βγαίνει, ως εκπρόσωπος ενός αμερικάνικου, κατά βάση οργανισμού και μας κάνει διάλεξη για τον τρόπο ζωής, για τις θυσίες, για το πώς πρέπει να αναπνέουμε ισοσκελισμένα. Την ίδια ώρα, μερικά χιλιόμετρα παραδίπλα, πλάι στην ηθικολογία και τις ανθρωποθυσίες του ΔΝΤ, δολοφονείται εν ψυχρώ κάποιος Τρόι Ντέιβις. Αθώος ή ένοχος, δεν έχει καμία σημασία. Ο πολιτισμός τους σηκώνει το όπλο, κηρύττει τη λιτότητα, λέει πως ζούσαμε πάνω απ’ τις δυνατότητές μας, αποφασίζει πως η μόνη δυνατότητα ενός Τρόι Ντέιβις είναι ο θάνατος. Ο πολιτισμός των Ευρωπαίων πάλι, μας κουνάει το δάχτυλο, φωνάζει ότι δεν είμαστε ανταγωνιστικοί, εργατικοί, αποτελεσματικοί. Ο πολιτισμός των Ευρωπαίων δεν γουστάρει τα περιττά έξοδα. Δεν συνεχίζουμε με τους μετανάστες, τους άστεγους και ένα σωρό άλλους. Το βασικό είναι να απολύονται δημόσιοι υπάλληλοι. Το βασικό είναι να κόβεται το ρεύμα σε όποιον δεν έχει να πληρώσει. Το βασικό είναι να φορολογείται ο μισθός σου που είναι 400

[PDE ads]

[alexpap]

αληθινό κ πολύ συγκινητικό κείμενο!! ευχαριστούμε Germanos!!!

φροντίζοντας να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας περιμένοντας ...γαληνεύουμε με μουσική...το μοιράζομαι μαζί σας


http://www.youtube.com/watch?v=DxNCDx00mTg&feature=player_embedded

[sunsmile]

Και από μένα αυτό το τραγούδι για να θυμόσαστε ότι πάνω απ' όλα είστε νέοι και αγαπάτε τη ζωή γι αυτό πρέπει να πολεμάτε για το καλύτερο και να ερωτεύεστε με πάθος
http://www.youtube.com/watch?v=KFlKZFKobbY&sns=fb

[sgrig]

http://www.youtube.com/watch?v=XaOMwwhwGp8&feature=related

Έλα πάρε με..
Και θεϊκός μου γίνε στίχος που τον χορεύει ο ρυθμός και ο ψάλτης ήχος....

[PDE ads]

[sgrig]

http://www.youtube.com/watch?v=_gsmBBEWm5s&feature=related

Για εμπλουτισμό της διδασκαλία του δημοτικού τραγουδιού και των επιρροών του...
Ο λαός, το γνήσιο συναίσθημα, οι αναλλοίωτες αξίες....

[sgrig]

http://www.youtube.com/watch?v=9OMoIAPWZO0

Ας μη μιλάμε για κενά, υπαρκτά ή ανύπαρκτα μόνο στην εκπαίδευση. Ας αναζητήσουμε το κενό σε τραγούδια ή ποιήματα....

[sgrig]

Πίσω από τα μεγάλα μάτια, τα καμπύλα χείλια, τους βοστρύχους

Ανάγλυφα στο μαλαματένιο σκέπασμα της ύπαρξής μας

Ένα σημείο σκοτεινό που ταξιδεύει σαν το ψάρι

Μέσα στην αυγινή γαλήνη του πελάγου και το βλέπεις:

Ένα κενό παντού μαζί μας…

ή μήπως όχι δεν απομένει τίποτε παρά μόνο το βάρος

η νοσταλγία του βάρους μιας ύπαρξης ζωντανής

εκεί που μένουμε τώρα ανυπόστατοι λυγίζοντας

σαν τα κλωνάρια της φρικτής ιτιάς τα σωριασμένα μέσα στη

διάρκεια της απελπισίας

ενώ το ρέμα κίτρινο κατεβάζει αργά τα βούρλα ξεριζωμένα

μες στο βούρκο

εικόνα μορφής που μαρμάρωσε με την απόφαση μιας πίκρας παντοτινής.

Ο ποιητής ένα κενό.

Γιώργος Σεφέρης. Ο βασιλιάς της Ασίνης. (απόσπασμα)

[momo]

http://www.youtube.com/watch?v=rTyfgAwomJk

ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ; ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ
 
"...Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω..."

[momo]

Αργοπεθαίνει... Pablo Neruda

http://www.youtube.com/watch?v=Q5EdJ7s7SFM&feature=related

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί
ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει
ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να
αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την
ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας

[sgrig]

http://www.youtube.com/watch?v=qs8sjO2d1aw

Μ αρέσει να κοιτάω ψηλά στ' ατέλειωτα τραγούδια.....................

[sunsmile]

http://youtu.be/73DNXc3R1Sg
Αφήστε τους να λένε ό,τι θέλουν  ΚΕΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

[snoopy]

Αξίζει, φίλε , να υπάρχεις για ένα όνειρο
κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει....

[moustard]

  Έλα, πάρε με (αναπληρωτρια)
  το ..σκοτωσα; 

http://www.youtube.com/watch?v=XaOMwwhwGp8&feature=related

Ναι 

[momo]

  Έλα, πάρε με (αναπληρωτρια)
  το ..σκοτωσα; 

http://www.youtube.com/watch?v=XaOMwwhwGp8&feature=related

Ναι 

το'πιασα το υπονοούμενο!