0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: sylvia77 στις Νοεμβρίου 06, 2011, 11:05:01 pmΡε παιδιά βοηθήστε με λίγο να καταλάβωΚάθε χρόνο βγάζουν ανακοινώσεις ότι υπάρχουν τρελλές ελλείψεις στα σχολεία, ότι η παιδεία νοσεί κλπ κλπ και προκειμένου να τις καλύψουν προσλαμβάνουν αναληρωτές.Φέτος τι έγινε; Που βρέθηκαν όλοι αυτοί οι υπεράριθμοι στη δευτεροβάθμια;στα μεγαλα αστικα κεντρα, σε νησι ειχαν την οργανικη τους και οι περισσοτεροι ηταν στις πολεις..........και για να πουμε και μερικες αληθειες, εγω πριν απο 2 χρονια ημουν σε τρια ολοημερα διαφορετικα σχολεια με συνολικα 20 μαθητες και τα τρια, μαλιστα σε ενα χωριο της δυτικης μακεδονιας ειχα τρια παιδια. Επισης σε πρωινο πριν απο τρια χρονια σε σχολειο με 35 μαθητες ηταν 7 οι δασκαλοι 1 αγγλικων στο πρωινο, 1 γερμανικων στο πρωινο και 1πληροφορικης και 1 αγγλικων στο απογευματινο ολοημερο και 1 φυσικης αγωγης..........βεβαια ολα αυτα σε χωρια μακρυα απο αστικα κεντρα............και στη διευθυνση και στα ιεκ της περιοχης μου βαζανε καρεκλες και ψαχνανε γραφεια για να δωδουν στους αποσπασμενους. Να καταθεσω και το εξης, εμεις οι ωρομισθιοι αναπληρωτες βγαζαμε το μαθημα και οι μονιμοι μαλλωναν για το ποια θα εχει 8-11 και ποια 11-2
Ρε παιδιά βοηθήστε με λίγο να καταλάβωΚάθε χρόνο βγάζουν ανακοινώσεις ότι υπάρχουν τρελλές ελλείψεις στα σχολεία, ότι η παιδεία νοσεί κλπ κλπ και προκειμένου να τις καλύψουν προσλαμβάνουν αναληρωτές.Φέτος τι έγινε; Που βρέθηκαν όλοι αυτοί οι υπεράριθμοι στη δευτεροβάθμια;
Συμφωνώ, φυσικά, με τις εκτιμήσεις των συναδέλφων ότι η κατάσταση στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα για τους ελαστικά απασχολούμενους εκπαιδευτικούς είναι πολύ άσχημη. Δεν συμμερίζομαι, όμως, τη στάση παραίτησης (ραγιαδισμού) και την αντίληψη ότι τα χειρότερα θα έλθουν γιατί έτσι έχει αποφασιστεί από κάποιους. Την Ιστορία, συνάδελφοι, δεν την υφιστάμεθα τη (συν)δημιουργούμε. Αν και όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες να σταματήσει ο κατήφορος. Η Ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα μεγάλων ανατροπών που πραγματοποιήθηκαν ακριβώς επειδή συλλογικά υποκείμενα βγήκαν από μια παθητική στάση και αποφάσισαν να δράσουν.