Το «Νέο Σχολείο» αντιμάχεται τη Μουσική Παιδεία;

[Pris]

Η φετινή σχολική χρονιά είναι, όπως άλλωστε αναμενόταν, η χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών. Με τις βάναυσες περικοπές της χρηματοδότησης και στην Εκπαίδευση, οι ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, βιβλία και άλλες βασικές ανάγκες είναι πρωτοφανείς.

Ιδιαίτερα δε τα Μουσικά Σχολεία υπολειτουργούν, καθώς τα κενά είναι εκατοντάδες και οι διαθέσιμες πιστώσεις για αναπληρωτές καλύπτουν ένα ελάχιστο ποσοστό των αναγκών. Το χειρότερο δε είναι πως μέσα στην πολιτική αναταραχή και το φάσμα της πλήρους χρεωκοπίας της χώρας, σχεδόν απαγορεύεται να εγείρει κανείς διεκδικήσεις και αξιώσεις για θέματα παιδείας και πολιτισμού.

Θα πρέπει όμως να υπενθυμίσουμε ότι όσες φορές η χώρα μας είτε ηττήθηκε, είτε κατακτήθηκε, είτε καταστράφηκε, είτε χρεοκόπησε, πάντοτε επιβίωσε χάρη στις σταθερές αξίες του πολιτισμού της! Αυτές διαφύλαξαν τις παραδόσεις, την ιστορική συνείδηση και τη γλώσσα μας, όταν τα χρήματα και τα πολεμοφόδια τελείωναν. Η καταρράκωση και εγκατάλειψή τους συνιστά σοβαρότατη απειλή.

Το δυστύχημα είναι ότι τις απόψεις μας για την αξία των καλλιτεχνικών μαθημάτων και την θέση που θα έπρεπε να έχουν στο εκπαιδευτικό σύστημα τις υιοθετεί και το υπουργείο παιδείας, αλλά μόνο στα λόγια. Στην πράξη απεργάζεται συγχώνευση Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων με νεφελώδεις στόχους, καθώς και μείωση των ωρών των καλλιτεχνικών μαθημάτων ή και την πλήρη εξαφάνισή τους από το αναλυτικό πρόγραμμα του Λυκείου. Διαβάζοντας δε κανείς τα εισαγωγικά σημειώματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στα προγράμματα σπουδών για το "Νέο Σχολείο", μένει έκθαμβος από την τεκμηριωμένη υποστήριξη της μουσικής και της αξίας της για την εκπαίδευση, δυσκολεύεται ίσως να παρακολουθήσει τον συνήθη επιστημονικό βερμπαλισμό με διατυπώσεις όπως "η λογική των δραστηριοτήτων εξοικείωσης με τους ποικίλους χώρους της καλλιτεχνικής έκφρασης επιτρέπει επιλογές και επεξεργασία μέσα στην τάξη ορισμένων μόνο κομβικών εννοιών που κρίνονται ως θέματα ιδιαίτερου κοινωνικού και ιδεολογικού βάρους στα οποία είναι σημαντικό να εκτεθεί ο μαθητής, χωρίς απαραίτητα να επιδιώκεται η κατάκτηση μιας γνωστικής ολότητας - ο καθορισμός της οποίας άλλωστε συνήθως υπαγορεύεται από μη ομολογημένες κυρίαρχες επιστημολογικές απόψεις..." και εν τέλει μένει άφωνος από την έκπληξη όταν διαβάσει ότι "οι δραστηριότητες Οπτικοακουστικής Έκφρασης που περιέχονται στο προτεινόμενο Πρόγραμμα Σπουδών για το "Νέο Σχολείο" μπορούν να πραγματοποιηθούν από ενδιαφερόμενους εκπαιδευτικούς κάθε ειδικότητας χωρίς να απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις"!!!! Δηλαδή , ο στόχος είναι να εξαφανίσουμε από τα σχολεία τους εκπαιδευτικούς των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων και να επιστρέψουμε στην εποχή που δάσκαλοι και καθηγητές δίδασκαν απ' όλα και η υπερεξειδίκευση ανήκε στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας;

Προσπαθώντας λοιπόν κι εμείς με τη σειρά μας να συμβάλουμε στο μέτρο των δυνάμεών μας στην διαφώτιση των ήδη λαμπρών επιστημόνων και των πολιτικών προϊσταμένων τους ως προς τις ιδιαιτερότητες της σωματικής φύσης της μουσικής που δεν είναι μόνον επιστήμη αλλά και τέχνη και δη εφαρμοσμένη, τους εφιστούμε την προσοχή στο γεγονός ότι το έργο του μουσικού στο σχολείο ξεπερνάει κατά πολύ την από καθέδρας και βάσει βιβλίου ύλης διδασκαλία φθόγγων ή την δημιουργική και πλήρη αναλύσεων και διδακτικών στόχων συνακρόαση ήχων, αλλά βασίζεται κυρίως στην σωματική και επομένως εξόχως βιωματική παραγωγή των ήχων, η διαδικασία της οποίας μπορεί να επηρεάσει ευμενώς ή δυσμενώς όχι μόνον την ψυχοσωματική ισορροπία αλλά και την καθεαυτή σωματική υγεία των παιδιών. Με πιο απλά λόγια, εκπαιδευτικοί που δεν γνωρίζουν να διδάξουν σωστά την αναπνοή και την τοποθέτηση της φωνής είναι ακατάλληλοι για την θέση του μουσικού στο σχολείο, επειδή μπορεί να βλάψουν την υγεία των μαθητών τους. Εμείς είμαστε τόσο αυστηροί ως προς την αξιολόγηση ακόμη και των εξειδικευμένων μουσικών στο θέμα αυτό, την οποία έχουμε (ματαίως) ζητήσει με υπόμνημα προς το ΑΣΕΠ κατά την προκήρυξη του τελευταίου διαγωνισμού για την ειδικότητα ΠΕ16, που είναι αδύνατο να δεχτούμε την απαξίωση της ειδικότητάς μας, με την "κατάληψή" της από μη ειδικούς.

Τέλος, απαραίτητο να επισημάνουμε πως η Ο.Λ.Μ.Ε. με έγγραφό της προς το υπουργείο στις 3/11/11, διαμαρτύρεται έντονα για την "γενική έξωση των Καλλιτεχνικών μαθημάτων (Εικαστικά, Ελεύθερο Σχέδιο και Γραμμικό Σχέδιο, Ιστορία Τέχνης) από το λεγόμενο Νέο Λύκειο", καυτηριάζει την απόφαση "σύμφωνα με την οποία μπορούν να διδάσκουν τα Καλλιτεχνικά στο σχολείο και εκπαιδευτικοί ανεξαρτήτως κλάδου-ειδικότητας" ως δεικνύουσα "έλλειψη κατανόησης των λειτουργιών της Τέχνης και της καλλιτεχνικής διδασκαλίας, ακύρωση και καταφρόνηση των αξιών της, απειλή έξωσης από το σχολείο και κατάργησης των λειτουργιών της" και ζητάει την "άμεση ανάκληση" της σχετικής υπουργικής απόφασης (118218 / Γ7 / 13-10-11). Προσυπογράφουμε τις θέσεις αυτές, με την ευγενή, υπενθύμιση ότι μαζί με τα Καλλιτεχνικά μαθήματα υφίσταται ακριβώς τον ίδιο διωγμό και η Μουσική, στην οποία για μία ακόμη φορά η ΟΛΜΕ λησμόνησε να αναφερθεί.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΝΩΣΕΩΝ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

· ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

· ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΝΑΤΟΛ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ & ΘΡΑΚΗΣ

· ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

· ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

· ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Πηγή