Απεργια διαρκειας για πρωτη φορα θα γινει ή θα μείνει στα χαρτια?

[achilleas23]

Μονοήμερες και διημερες απεργίες είναι για τα σκουπίδια. Δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Ο μόνος τρόπος με απεργίες θα ήταν μια απεργία διάρκειας όλων των σώματων, όχι μόνο των εκπαιδευτικών, που κυριολεκτικά θα κάνει την χώρα συνολικά να παύσει να λειτουργεί. Μόνο τότε η κυβέρνηση θα αντιδράσει, όπως θέλουμε

[PDE ads]

[Green]

Για ποια απεργία μιλάμε; Με ποιούς να κατέβει σε απεργία κάποιος και γιατί;

Με τους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ; Τους πλέον διαχρονικά διαπλεκόμενους με την εκάστοτε εξουσία; Με αυτούς που έχουν να πατήσουν χρόνια σε τάξη; Με αυτούς που βόλεψαν τη γενιά τους τρώγοντας ακόμα και αυτό που αναλογούσε στις επόμενες;
Και με τι αιτήματα; Πάλι όχι στην αξιολόγηση όπως φώναζαν τόσα χρόνια; Να απεργήσει δηλαδή για το «ιερό δικαίωμα» του βολεμένου και του μέτριου να παραμείνει βολεμένος και μέτριος;
Να απεργήσει πάλι με τα τσιτάτα για «μαζικούς διορισμούς», όταν με κάτι 16μηνα, 30μηνα, ειδικές κατηγορίες έμπαινε και η κουτσή Μαρία τόσα χρόνια ακόμα και σε ήδη πλεονάζουσες ειδικότητες;  Αναρωτήθηκε κανείς με ποιού τα χρήματα θα πληρώνονταν όλοι αυτοί;
Να απεργήσει με ψευτοαιτήματα για «δωρεάν παιδεία», όταν πρώτοι οι εκπαιδευτικοί κάνουν παράνομα και αδήλωτα ιδιαίτερα;

Πρέπει πρώτα λοιπόν να γίνει ξεκαθάρισμα  εντός του κλάδου για να υπάρχει αγωνιστική συνοχή. Το πρόβλημα είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ. Όσο επικρατούν ακόμα τα ψευτοσυναδελφικά «όλοι καλοί είμαστε» δεν υπάρχει περίπτωση ο ΑΣΕΠίτης που έχει κολλήσει στην παραμεθόριο να συστρατευτεί με την δασκαλίτσα που μετά από χρόνια ρουσφετιού κλαίει γιατί πρέπει επιτέλους να πάει στη θέση της. Γιατί η δεύτερη επωφελείτο τόσα χρόνια εις βάρος του πρώτου. Να ειπωθούν επιτέλους ΑΛΗΘΕΙΕΣ, όσο και αν θίγουν συμφέροντα "συναδέλφων".

Όπως ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και σε ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο. Δεν υπάρχει περίπτωση ο απολυμένος του ιδιωτικού τομέα να κατέβει να διαδηλώσει με τους βυσματικά διορισμένους του ΜΕΤΡΟ ή το Φωτόπουλο της ΔΕΗ, για να εξακολουθήσουν αυτοί να είναι καβατζωμένοι και αυτός πάλι άνεργος.

Πρώτα να γίνει ξεκαθάρισμα του τι είναι ο καθένας και με ποια πεπραγμένα πίσω του, και μετά θα ζητάμε συνοχή και αλληλεγγύη από τον κόσμο σε κινητοποιήσεις. Και ειδικά η εκπαιδευτικοί, που γνωρίζουμε καλά ότι το στοίχημα με την κοινωνία το έχουμε χάσει προ πολλού.

[trekto]

Μονοήμερες και διημερες απεργίες είναι για τα σκουπίδια. Δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Ο μόνος τρόπος με απεργίες θα ήταν μια απεργία διάρκειας όλων των σώματων, όχι μόνο των εκπαιδευτικών, που κυριολεκτικά θα κάνει την χώρα συνολικά να παύσει να λειτουργεί. Μόνο τότε η κυβέρνηση θα αντιδράσει, όπως θέλουμε

Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά στην απεργία διαρκείας όλων των άλλων σωμάτων, και στην δικιά μας.

Στην δικιά μας, ακόμα και αν η συμμετοχή στην απεργία είναι 1%, δεν μπορούν τα παπαγαλάκια να αμφισβητήσουν την νομιμότητα της απεργίας, γιατί τους τρίβουμε στη μούρη το 66% των συνελεύσεων.

Δυστυχώς στους άλλους συνδικαλιστικούς κλάδους η απόφαση για απεργία δεν βγαίνει από την βάση, οπότε τα παπαγαλάκια έχουν επιχειρήματα.

Δυστυχώς είμαστε μόνοι μας, το μόνο φωτεινό παράδειγμα. Αλλά η φλόγα που ανάψαμε άλλους θα κάψει και άλλους θα φωτίσει.

[LK]

Ας καταθέσω κι εγώ τις σκέψεις μου:
α) Συμφωνώ με το να γίνει απεργία. Δε συμφωνώ με το πρόγραμμα δράσης που αποφασίστηκε. Θεωρώ ότι ο βηματισμός έπρεπε να είναι πιο μεθοδικός. Εγώ, στην παρούσα φάση, θεωρούσα ορθότερη τη 48ωρη και μετά αμέσως γενικές συνελεύσεις για να αποφασίσουμε συνέχιση και κλιμάκωση. Αποφασίστηκαν πενθήμερες. Δεν έχει σημασία, τώρα.

β) Αυτή η απεργία είναι μονόδρομος. Τα επιχειρήματα κάποιων που δεν κάνουν απεργία δεν μπορούν να φτουρήσουν. Έχουμε απολυμένους (το καλοκαίρι μία απολυμένη συνάδελφος έπαθε ανακοπή καρδιάς με όλη την αναταραχή), όσοι έχουμε απομείνει τρέμει το φυλλοκάρδι μας για το πού θα πάμε και αν θ' απολυθούμε και, το σημαντικότερο, με το "νέο" σχολείο οι φτωχοί πετιούνται έξω από το σχολείο, αναγκάζουν παιδιά να δουλεύουν ανασφάλιστα με 9 ευρώ μικτά, για να πάρουν μια λεγόμενη "πιστοποίηση".  Παράλληλα, μην ξεχνάμε ότι μαθητές λιποθυμάνε από την πείνα, δεν έχουν λεφτά να πάνε μια εκδρομή, να πάρουν σχολικά, να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Όποιος δεν αγωνιστεί τώρα είναι υπόλογος για όλα αυτά!

γ) Κι εγώ θα μπορούσα να πω πολλά για κάποιες παρατάξεις συνδικαλιστικές, αλλά τώρα πρέπει να σωπάσουμε, γιατί αυτό το παιχνίδι επιχειρεί να παίξει και η κυβέρνηση, να εμφανίσει και σ' εμάς και στο λαό, ότι η απεργία θα γίνει από μια κόντρα των συνδικαλιστών και της κυβέρνησης. Έμείς πρέπει να δώσουμε στο λαό να καταλάβει ότι τον αγώνα θα τον κάνουμε για τη μόρφωση των παιδιών τους.

δ) Αν καταφέρουμε και προβάλουμε ότι δίνουμε τον αγώνα για το λαό, τότε ο κόσμος θα μας αγκαλιάσει, τότε θα συμπορευτούν και οι γονείς και τα παιδιά μαζί μας. Άμα ο καθένας από εμάς μουρμουρίζει για τα στενά εργασιακά μας θέματα, η κοινωνία δε θα μας ακούσει.

ε) Κάποιοι συνδικαλιστές είναι αυτοί που είναι. Ο αγώνας για να πετύχει θέλει μια αποφασισμένη βάση. Τότε, θα βρούμε κι αυτούς που θα ηγηθούν του αγώνα μας. Εγώ το είδα να γίνεται και την επόμενη ημέρα από την ανακοίνωση της διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών, όταν είχαμε πάει στο υπουργείο να διαμαρτυρηθούμε. Είδα και κάποιους συνδικαλιστές αδιάφορους, είδα και κάποιους που στα λόγια έδειχναν επαναστάτες, είδα και κάποιους συνδικαλιστές που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και στάθηκαν δίπλα μας.

[PDE ads]

[trekto]

http://tvxs.gr/news/blogarontas/i-apergia-diarkeias-thelei-organosi

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!!

Ενδιαφέρον άρθρο, αλλά ακόμα και αν η ολμε μας πουλήσει, δεν είναι δύσκολο να οργανωθούμε και μεταξύ μας.
Ανά σύλλογο διδασκόντων μπορούμε να οργανώσουμε τις κυλιόμενες απεργίες, το πότε και πως ο καθένας θα απεργεί έτσι ώστε και η απεργία να πετύχει και εμείς να μην εξαντληθούμε οικονομικά.

Επίσης όσοι δεν έχουμε καμιά σημαντική θέση, μπορούμε να προσερχόμαστε στην δουλειά, και  να δίνουμε μέρος του μισθού μας π.χ. στον διευθυντή, για να απεργεί αυτός διαρκώς. 'Η αν ο διευθυντής είναι απεργοσπάστης, όλο και κάποιον σε θέση κλειδί μπορεί να βρούμε, και να του δώσουμε μέρος του μισθού μας.

[LK]

Διαβάστε κι εδώ ένα άρθρο που διάβασα. Δεν είναι καθηγητής ο άνθρωπος, αλλά νιώθω ότι εκφράζει τόσο πολύ τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου.

http://giorgossarris.blogspot.gr

[perastikos_kav]

Αμάν πια με την γνωστή αυτή καραμέλα.

Αμάν πια με τη δική σου γνωστή καραμέλα, η οποία ανπαράγεται αυτούσια εδώ και μήνες. Αποφασίζει για απεργία αυτός που θα απεργήσει.
Οι μόνες γνωστές νίκες σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν προέλθει από μαζικές απεργίες, και όχι από ατομικές απεργίες. Από απεργίες που αγγίξαν το 100%. Από απεργίες που όλοι μαζί οι εργαζόμενοι ενός κλάδου ήταν μια πραγματική γροθιά και διεκδικούσαν αιτήματα που τους ενώναν όλους. Ατομικές απεργίες υπάρχουν μόνο στα όνειρα και τις φαντασιώσεις και όχι ως ιστορικά παραδείγματα.

Αχιλλέα απεργίες διαρκείας ποτέ δεν ξεκινάνε ως τέτοιες. Οι απεργίες ξεκινάνε πάντα με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα (24 ωρες, 48ωρες) και σταδιακά εξελίσσονται σε απεργίες διαρκείας με κατάλληλη δουλειά των σωματείων και με την ανάλογη συμμετοχή των εργαζομένων. Θα το κάνω λιγάκι γηπεδικό. Για να παίξεις τελικό πρώτα πρέπει να περάσεις τα προκριματικά.

[p-p]

οπωσδήποτε 5θημερες επαναμβανόμενες απεργίες....αν όχι τώρα πότε??? όταν θα είμαστε όλοι απολυμένοι....

[joannabear]

Συμφωνώ κι εγώ, οι στάσεις εργασίας, όπως και οι μονοήμερες και διήμερες απεργίας είναι για τα σκουπίδια, παντελώς άχρηστες.
Ή μάλλον όχι, δεν είναι εντελώς άχρηστες... Χρησιμεύουν στο να "δείξουν" στους ιθύνοντες ότι ο κλάδος αδιαφορεί για όσα γίνονται και δεν απεργεί, οπότε κι αυτοί κάνουν χειρότερα. Εγώ αναφέρομαι σε απεργία διαρκείας. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ δεν πρόκειται να τους αγγίξει, τελεία και παύλα.
Οι περισσότεροι με τους οποίους έχω έρθει σ'επαφή, τα ίδια μου λένε. Μονοήμερες και διήμερες εξυπηρετούν άλλους σκοπούς, σίγουρα πάντως όχι την ανατροπή όλης αυτής της κατάστασης. (Και πραγματικά δεν ξέρεις, Περαστικέ, τι έχω και δεν έχω κάνει στον χώρο μου.)
Όλοι πλέον θίγονται. Μόνιμοι ξεμόνιμοι, όλοι φοβούνται.
Όσο για την οργάνωση, εδώ θα γελάσω. Θυμάμαι από πρόπερσι δράσεις που οργάνωνε η ΕΛΜΕ μου, πανό, διαμαρτυρίες, ομιλίες, ανακοινώσεις και ... αυτά. ΤΙΠΟΤΑ δεν έγινε.
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Φτάνουν οι εισαγωγές και οι προαναγγελίες.
Ας ξεκινήσει η απεργία διαρκείας, αλλιώς δεν πρόκειται να μας πάρει κανένας στα σοβαρά.
Και στην πορεία θα δούμε και τις λεπτομέρειες.
Αλλά, ναι, έχω επιφυλάξεις. Γιατί πολλοί κοιτούν αποκλειστικά την πάρτη τους, να βολευτούν αυτοί και τίποτ'άλλο.
Θαυμάζω άλλους κλάδους, όπως π.χ. τους ταξιτζήδες. Ειλικρινά εμείς υστερούμε πολύ! Στα πάντα!

[LK]

Αχιλλέα απεργίες διαρκείας ποτέ δεν ξεκινάνε ως τέτοιες. Οι απεργίες ξεκινάνε πάντα με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα (24 ωρες, 48ωρες) και σταδιακά εξελίσσονται σε απεργίες διαρκείας με κατάλληλη δουλειά των σωματείων και με την ανάλογη συμμετοχή των εργαζομένων. Θα το κάνω λιγάκι γηπεδικό. Για να παίξεις τελικό πρώτα πρέπει να περάσεις τα προκριματικά.

Σωστά, συνάδελφε! Η μεγαλύτερη σε διάρκεια απεργία και σε οργάνωση, αυτή των χαλυβουργών, δεν ξεκίνησε με την προοπτική απεργίας διαρκείας, αλλά εξελίχθηκε σε τέτοια.

Πολλοί συνάδελφοι, καλοπροαίρετοι, θεωρούν ότι το κλειδί για να νικήσουμε είναι η μορφή πάλης. Δηλαδή, πως θα νικήσουμε ή θα συσπειρώσουμε τους εκπαιδευτικούς αν προκηρύξουμε απεργία διαρκείας. Δυστυχώς, δεν έχουν ιδέα από απεργιακούς αγώνες και από το τι σημαίνει απεργία διαρκείας. Η προοπτική της νίκης βρίσκεται αλλού, στο να καταφέρεις να κάνεις τον αγώνα σου υπόθεση όλου του λαού, στο να συμπαρασύρεις και μαθητές και γονείς, γιατί θα τους πεις και θα τους κάνεις να καταλάβουν ότι ο αγώνας γίνεται για τη μόρφωση των παιδιών τους. Αν δεν το καταφέρουμε αυτό, τότε μας έριξε κάτω η κυβέρνηση.

[trekto]

Αμάν πια με την γνωστή αυτή καραμέλα.
Δεν σου ζητάει κανείς να απεργήσεις συνάδελφε.
Αυτό που σου ζητάμε είναι να πας στις συνελεύσεις και να ψηφίσεις υπερ της απεργίας διαρκείας, δηλώνοντας έτσι ότι στηρίζεις τον αγώνα αυτών που θέλουν να απεργήσουν. Δεν σου ζητάμε να απεργήσεις εσύ, σου ζητάμε να δώσεις με την ψήφο σου το δικαίωμα, σε όποιον επιθυμεί, να μην υπακούει (απεργώντας) στις εντολές προϊσταμένων .
Η απεργία διαρκείας δεν έχει στόχο την μαζικότητα στην απεργία, αλλά την ανυπακοή. Ακόμα και ένας μόνο εκπαιδευτικός να μπορεί να ασκεί χωρίς τον φόβο της απόλυσης το δικαίωμα να είναι ανυπάκουος στις αποφάσεις των προϊσταμένων, δηλώντας απεργός όταν ο προϊστάμενος τον διατάξει, αυτό είναι κέρδος για τον αγώνα.
Επιτέλους, τι πλύση εγκεφάλου σας έχουν κάνει, τι σας ψεκάζουν και δεν καταλαβαίνετε το αυτονόητο;
Η αποτελεσματικότητα της απεργίας διαρκείας σχετίζεται με την ελευθερία του να είσαι ανυπάκουος, και όχι με την μαζικότητα συμμετοχής (που οδηγεί μαθηματικά στην οικονομική μας εξόντωση).

Αμάν πια με τη δική σου γνωστή καραμέλα, η οποία ανπαράγεται αυτούσια εδώ και μήνες. Αποφασίζει για απεργία αυτός που θα απεργήσει.
Οι μόνες γνωστές νίκες σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν προέλθει από μαζικές απεργίες, και όχι από ατομικές απεργίες. Από απεργίες που αγγίξαν το 100%. Από απεργίες που όλοι μαζί οι εργαζόμενοι ενός κλάδου ήταν μια πραγματική γροθιά και διεκδικούσαν αιτήματα που τους ενώναν όλους. Ατομικές απεργίες υπάρχουν μόνο στα όνειρα και τις φαντασιώσεις και όχι ως ιστορικά παραδείγματα.

Αχιλλέα απεργίες διαρκείας ποτέ δεν ξεκινάνε ως τέτοιες. Οι απεργίες ξεκινάνε πάντα με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα (24 ωρες, 48ωρες) και σταδιακά εξελίσσονται σε απεργίες διαρκείας με κατάλληλη δουλειά των σωματείων και με την ανάλογη συμμετοχή των εργαζομένων. Θα το κάνω λιγάκι γηπεδικό. Για να παίξεις τελικό πρώτα πρέπει να περάσεις τα προκριματικά.

Η απεργία διαρκείας όπου απεργούν άτομα κλειδιά, δεν θεωρείται ατομική απεργία.
Είναι μαζική απεργία, αφού η απόφασή της λαμβάνεται από την βάση, στις συνελεύσεις μας.

Όταν ξεκινάς ένα πόλεμο, και στέλνεις το 100% των δυνάμεών σου σε ένα σημείο την ίδια χρονική στιγμή, τότε σίγουρα θα χάσεις. Χρειάζεται οργάνωση και στοχευμένη απεργία, έτσι ώστε να πετύχεις τον μέγιστο βαθμό ανυπακοής με τις ελάχιστες απώλειες σε χρήμα.

Αυτό ακριβώς είναι που ΔΕΝ θέλουν να κάνουμε. Γιαυτό μας σπρώχνουν στο να απεργούμε μαζικά και ταυτόχρονα σε απεργίες διαρκείας, ή να απεργούμε σε γελοίες διήμερες απεργίες  που σκάνε σαν στρακαστρούκες . Θέλουν την οικονομική μας εξόντωση. Ο προβοκατόρικος τους ρόλος όμως έχει γίνει κατανοητός από την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών.

[LK]

Θαυμάζω άλλους κλάδους, όπως π.χ. τους ταξιτζήδες. Ειλικρινά εμείς υστερούμε πολύ! Στα πάντα!

Αυτός ο κλάδος ή άλλοι απεργούν μαζικά, γιατί έχουν κοινά συμφέροντα. Δεν υπάρχει άλλος πιο βολεμένος και άλλος λιγότερο. Ό,τι γίνεται, γίνεται για όλους. Η συσπείρωση στο δικό μας κλάδο δεν υπάρχει, γιατί δεν είναι κοινά τα συμφέροντα! Άλλος θεωρεί ότι είναι πιο σίγουρος και εξαφαλισμένος (βλακωδώς, αλλά το θεωρεί) και άλλος θεωρεί πως κινδυνεύει.

[sikat]

Χαλαρώστε συνάδελφοι! Σε φόρουμ είμαστε...αναφέρομαι σε όλους.

Έτσι είναι p-p πολλοί από μας δεν μπορούμε να απεργήσουμε διότι φέτος δεν εργαζόμαστε!
O panos2 έχει όμως δίκαιο, η κατάσταση με τους συναδέλφους στα σχολεία είναι απογοητευτική για το θέμα που συζητάμε. Μιλώ με συναδέλφους που παρουσιάστηκαν στα σχολεία...η συντριπτική τους πλειοψηφία σφυρίζει αδιάφορα! Ποια απεργία λένε...
trekto αν είναι να απεργήσει το 2 ή το 5 ή το 10% σίγουρα θα ρθούνε στις συνελεύσεις και άλλοι για να τους διευκολύνουν...όμως δεν είναι αρκετό. Ας γίνει μία προσπάθεια να συμμετέχουν όσο το δυνατό περισσότεροι. Ο χρόνος είναι σύμμαχός μας με την κατάσταση που θα επικρατεί φέτος στα σχολεία. Και οι μαθητές κατά την γνώμη μου θα μπουν στον χορό και θα διευκολύνουν και τους υπόλοιπους συναδέλφους...

[achilleas23]

Στο τέλος όμως πάντα καταλήγουν σε απεργίες διάρκειας, γιατί πότε δεν αποφέρουν καρπό οι πρώτες. Είναι το μόνο που θα καταλάβει η κυβέρνηση. Μια απεργία που έχει συνέπειες για τη λειτουργία του κράτους.