Συμμετοχή στις πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες Σεπτεμβρίου 2013

[ΠE11-2000]

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κότσυφας που τον λέγαν Σταύρο.

Απέκτησε φωλιά και κοτσυφόπουλα και τόσο περήφανος αισθάνθηκε
που βγήκε και κάθονταν στο κλαδί καμαρωτός - καμαρωτός.

Από μακριά, έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους: Μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και παγόνια,
από μακριά τον χαιρετάνε κι από κοντά του λένε:

"Γεια σου Σταύρο!"

"Δε με λένε Σταύρο, μον’ με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη!"

Αλλάζει όμως ο καιρός, να βροχές, να χαλάζια, να κεραυνοί, πάει η φωλιά πάν’ τα κοτσυφόπουλα, παν’ όλα,
βγήκε και κάθονταν στο κλαρί μονάχος.

Από μακριά, έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους: Μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και παγόνια
από μακριά τον χαιρετάνε κι από κοντά του λένε:

"Γεια σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη!"

"Δε με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη.
Μόνο Σταύρο με λένε, μόνο Σταύρο"...

[PDE ads]

[ioanna89]

Η χαρά κάποιων δεν κρύβεται, πάντως...

[belw]

Οπως και η παγωμαρα τους στην αρχη της απεργιας δεν κρυβοταν......

[steliou15]

Καλά μας κάνουν...

[PDE ads]

[kopan]

Καλημέρα σ όλες και όλους...
Καλό κουράγιο, για ό,τι έρχεται και θα μας αξίζει πέρα για πέρα...!!!

[LK]

Για πείτε μας, δηλαδή, ποιων η χαρά και η παγωμάρα δεν κρυβόταν; Μήπως εννοείτε αυτών που πρότειναν πενθήμερες επαναλαμβανόμενες και εύχονταν να ξεκινήσουν οι καταλήψεις των μαθητών για να καλύψουν την πτώση των ποσοστών μας; Μήπως εννοείτε αυτούς που έβγαζαν κορώνες για πενθήμερες επαναλαμβανόμενες, αλλά γίνονταν απεργοσπάστες; Προφανώς, δε θα εννοείτε εκείνους, που, αν και δεν πέρασε η πρότασή τους έκαναν όλες τις ημέρες απεργία και έδωσαν όλες τους δυνάμεις για να πετύχει. Επίσης, και οι εμμονές δεν κρύβονται!

ΥΓ: Είναι, τουλάχιστον, γελοίο, να παρακολουθείς συνέλευση και να μην ακούς μία ομιλία που να αιτιολογεί την πτώση των ποσοστών και να προτείνει μέτρα διόρθωσης. Ακόμη και αυτή την προσωρινή υποχώρηση του κινήματος των εκπαιδευτικών κάποιοι τη χρησιμοποίησαν για να επιτεθούν σε άλλες παρατάξεις και, δη, σε ανθρώπους που στήριξαν την απεργία. Κανένας λόγος γιατί συνέβη ό,τι συνέβη, καμιά αυτοκριτική. Τίποτα!

[ioanna89]

LK: Δεν αναφερόμουν σε κανέναν από αυτούς που λες.

[PA]

Και πάλι αντιμέτωποι με την "σκληρή πραγματικότητα" λοιπόν....
Με τις πράξεις, τις επιλογές, τις παραλείψεις του παρελθόντος, αλλά και τις αδυναμίες του σήμερα...

Το δυσάρεστο φαινόμενο της αδυναμίας του κλάδου να παράξει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ αιτήματα συνοδευόμενα με προτάσεις υλοποίησης ( ώστε να αυξηθεί  η διεισδυτικότητα στην κοινωνία - γιατί μία απεργία στην κοινωνία απευθύνεται), έπαιξε και πάλι καθοριστικό ρόλο ( πολλά άλλα παίζουν ρόλο βέβαια, αλλά το μόνο που μπορούμε να καθορίσουμε εμείς άμεσα, είναι ο εαυτός μας - γι' αυτό επικεντρώνω εκεί).

Παρ' όλα αυτά, υπάρχει κάτι που με χαροποίησε ( παρ' ότι τώρα δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα):

Το ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, αισθάνθηκε την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί έστω και χωρίς να υπάρχει ένας συγκροτημένος λόγος από πλευράς συλλογικής εκπροσώπησης ( Εμείς φταίμε γι' αυτό κατά πλειοψηφία).
Μιλώντας με πολλούς συναδέλφους, διαπίστωσα ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που έχοντας πλήρη συνείδηση του ότι καταφέραμε με τις επιλογές , τις πράξεις και τις παραλείψεις των τελευταίων πολλών ετών να μην έχουμε εκπροσώπηση ( πρακτικά, όχι τυπικά), δήλωσαν απεργοί για κάποιες μέρες για ηθικούς λόγους.
Αυτό, είναι καλό μήνυμα.
Κάθε αφύπνιση, είναι καλό μήνυμα.

Και είναι καλό μήνυμα, ανεξαρτήτως του ότι πλέον είναι πολύ αργά ( δυστυχώς) για να αποφύγουμε βαρύτατες συνέπειες ως κλάδος ( Δεν πειράζει: επιλογές μας ήταν, θα τις πληρώσουμε με ψηλά το κεφάλι).
Διότι μπορεί οι συνέπειες να μην αποφεύγονται πια, αλλά η ελπίδα για ένα καλύτερο  μέλλον ( έστω και μακρινό), δεν μπορεί παρά να ΞΕΚΙΝΑ με κάποιας μορφής αφύπνιση ( βέβαια η όποια αφύπνιση δεν επαρκεί προκειμένου να φτιαχτεί έστω σε πολλά χρόνια κάτι καλύτερο. Χρειάζονται πολλά περισσότερα. Η αφύπνιση όμως, είναι μία αρχή που πρέπει να γίνει).

Καλό κουράγιο τώρα, και ας έχουμε στο μυαλό μας ότι οι καιροί φόρτωσαν στις πλάτες μας ένα δυσάρεστο καθήκον-αναγκαιότητα:

Να προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε μία βιώσιμη ( οικονομικά, ηθικά, θεσμικά, πολιτιστικά) κατάσταση με σκοπό να την απολαύσουν οι επόμενες γενεές.
Πρόκειται για βαρύτατο καθήκον, το οποίο πιθανότατα δεν θα μπορέσουμε να φέρουμε εις πέρας λόγω του ότι είναι πολύ δύσκολο να εκπληρωθεί.
Και η κύρια δυσκολία του, έγκειται στο ότι πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι προκειμένου να έχουμε έστω και λίγες ελπίδες επιτυχίας ( Και μιλάμε για πολλές και ουσιαστικές αλλαγές: αλλαγή κοσμοθεωρίας, αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε και αξιολογούμε τα πράγματα- δύσκολα πράγματα).
Αν δεν τα καταφέρουμε ( δυστυχώς αυτό "παίζει" και μάλιστα πολύ), απλά θα συνεχίσει να ανακυκλώνεται η γνωστή κατάσταση στην οποία ζει η χώρα από την ίδρυσή της ( πέραν διαφόρων κινδύνων που θα προκύψουν μεσοπρόθεσμα, τους οποίους δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τώρα).
Επιστροφή στην συνήθη μιζέρια μας δηλαδή...
Μόνο που αυτή τη φορά, πέραν του ότι αυτή η επιστροφή θα είναι πολύ σοκαριστική υλικά ( λόγω των παραμυθιών με τα οποία υποβάλλαμε τον εαυτό μας νομίζοντας ότι "η χώρα είναι μπροστά μαζί με την Δύση"), θα αποτελεί επιλογή μας ( μια και θα οφείλετε στο ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Ότι μας αρέσει το σύστημα που έχουμε φτιάξει συντηρήσει και αναπαράξει συστηματικά εδώ και 200 περίπου χρόνια - επιλογές είναι αυτά).

Για να ελαφρύνω κάπως το κλίμα, θα σας περιγράψω ένα περιστατικό που συνέβη έξω από το σχολείο στο οποίο υπηρετώ τώρα.

Καθόμαστε έξω από το σχολείο, γιατί τα παιδιά "έχουν κατάληψη".

Παρ' ότι φέτος θα μπορούσε πολλά να πει κάποιος σε επίπεδο αιτημάτων μαθητών-γονέων-κοινωνίας γενικότερα, τα παιδιά κάνουν δυστυχώς την παραδοσιακή κατάληψη του "χαβαλέ", χωρίς κανένα αίτημα ( κυριολεκτώ: δεν εννοώ ότι τα αιτήματα δεν είναι σοβαρά. Εννοώ ότι δεν υπάρχουν).

Τέλος πάντων.

Κάποια στιγμή, περνά ένας αρκετά ηλικιωμένος κύριος ο οποίος σταματά μπροστά σε μία παρέα 4 παιδιών που ήταν εκτός σχολείου δίπλα μας ( μιλάγαμε μαζί τους) και τους λέει: "Αυτό που κάνετε  είναι λάθος, και το αποτέλεσμα είναι να χάνετε εσείς και να κερδίζουν αυτοί" ( Και καθώς έλεγε το "και να κερδίζουν αυτοί", μας έδειξε υποτιμητικά με το δάχτυλο, και άρχισε να απομακρύνεται).

Φυσικά απάντηση έλαβε ( από εμένα κατά κύριο λόγο, απλά αντέδρασε και ένας άλλος), και μάλιστα ηχηρή ( Δεν επεκτείνομαι).
Αλλά το θέμα είναι ότι έχει γίνει βαρύτατη επικοινωνιακή ζημιά η οποία έχει τρώσει ανεπανόρθωτα ( θέλει πολλά χρόνια εντατικών προσπαθειών εννοώ, προκειμένου να αναστραφεί) την εικόνα του κλάδου.
Και οι ευθύνες του κλάδου γι' αυτό, είναι πολλές και σε πολλά επίπεδα ( Πρακτικά, λουζόμαστε τις επιλογές που διαχρονικά κάναμε).
Το αναφέρω, όχι για να γκρινιάξω ( άλλωστε πρόκειται για απλή και πλέον αυτονόητη διαπίστωση) αλλά γιατί ένα από τα πρώτα πεδία στα οποία θα πρέπει να κινηθούμε στο μέλλον ( αν και εφόσον καταφέρουμε να κινηθούμε κάποια στιγμή στο μέλλον. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στις παραδοσιακές ατάκες, τα συνθήματα, τους αφορισμούς και τα άλλα φαιδρά -πλέον- μέσα στα οποία βασιζόντουσαν από συνήθεια οι "αγώνες" και οι αγώνες ( λιγότεροι οι δεύτεροι) του κλάδου εδώ και 4 περίπου δεκαετίες, αλλά σε ουσιαστικές κινήσεις, που θα βασίζονται σε σαφείς και εύληπτες τοποθετήσεις, οι οποίες θα συνοδεύονται από επιχειρήματα, και προτάσεις υλοποίησης), είναι το επικοινωνιακό πεδίο μια και ότι και αν διεκδικήσουμε , θα το διεκδικήσουμε από την υπόλοιπη κοινωνία. Και συνεπώς, θα πρέπει να την πείσουμε.

Και δυστυχώς, μετά τον απέραντο και συστηματικό Δημόσιο διασυρμό μας ( ο οποίος διαρκεί εδώ και 4 περίπου χρόνια στην συστηματική μορφή του, και στον οποίο δεν είχαμε αισθανθεί μέχρι πρότινος την ανάγκη να επιχειρήσουμε να απαντήσουμε, και τώρα που την αισθανθήκαμε διαπιστώσαμε ότι ως κλάδος δεν μπορούμε να απαντήσουμε διότι απλούστατα αυτό που έχουμε συνηθίσει και ξέρουμε είναι η εκτόξευση ανούσιων συνθημάτων και ιδεολογημάτων χωρίς να συνοδεύονται από επιχειρήματα και προτάσεις υλοποίησης), είναι αναμενόμενο να φαντάζουμε στα μάτια της κοινωνίας ( αναφέρομαι στην πλειοψηφία της) ως ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα "τεμπέληδων και αναποτελεσματικών υπαλλήλων" ( κάτι το οποίο φυσικά και είναι άδικο).
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, και πέραν της "αφύπνισης", χρειάζονται πάρα πολλά άλλα προκειμένου να την αντιμετωπίσουμε κάποτε στο μέλλον ( και ένα από αυτά, είναι η αποδοχή της σκληρής πραγματικότητας - βήμα που δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο).

[LK]

LK: Δεν αναφερόμουν σε κανέναν από αυτούς που λες.

Ζητώ, συγγνώμη, τότε.  Μάλλον, παρασύρθηκε από τις μπούρδες και τις αισχρότητες που άκουσα στη συνέλευσή μου. Πάντως, χειρότερη και από τη χαρά και από την παγωμάρα είναι η αδιαφορία. Σήμερα, επέστρεψα στο σχολείο και μου συμπεριφέρονταν λες και δεν ήξεραν πού ήμουν, λες και είχα πάει διακοπές. Γι αυτούς η απεργία έληξε από τη στιγμή που μπήκαν μέσα. Οι μαθητές, σήμερα, άρχισαν κατάληψη. Επίσης, τους φώναζαν ότι είναι απεργοσπάστες και ότι σαμποτάρουν τον αγώνα των υπολοίπων με τη στάση τους. Θλιβερή η κατάσταση!

[kostasMath]

Η χαρά κάποιων δεν κρύβεται, πάντως...

Πάντως, χειρότερη και από τη χαρά και από την παγωμάρα είναι η αδιαφορία. Γι αυτούς η απεργία έληξε από τη στιγμή που μπήκαν μέσα. Οι μαθητές, σήμερα, άρχισαν κατάληψη. Επίσης, τους φώναζαν ότι είναι απεργοσπάστες και ότι σαμποτάρουν τον αγώνα των υπολοίπων με τη στάση τους. Θλιβερή η κατάσταση!

Όταν υπάρχει αρχηγός κόμματος που υποκινεί καταλήψεις και δεν επεμβαίνει εισαγγελέας να τον συλλάβει τι περιμένεις να κάνουν οι μαθητές που υποκινούνται από μια ομάδα εκπαιδευτικών. Το δημοκρατικό δικαίωμα όσων επιθυμούν να κάνουν μάθημα το ξεχνάμε?
Μετά την παταγώδη αποτυχία των κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών κάποια στιγμή θα έρθει και η αποτυχία των καταλήψεων ίσως με κάποιο νέο ατυχές περιστατικό…
Η κυβέρνηση δεν τρομοκρατείται! Είναι επικίνδυνοι όσοι δεν δέχονται τα μέτρα τους.
Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαϊ
Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαϊ
(τυχαία επιλογή χρωμάτων)
Έχετε συνειδητοποιήσει όλα όσα γίνονται?
Όσα γράφω δεν τα υποστηρίζω, αποτελούν δημοκρατικές δημοσιογραφικές σκέψεις.

[LK]

H θλιβερή κατάσταση, πάντως, δεν πήγαινε στην κατάληψη των μαθητών, αλλά στην απαξίωση εκπαιδευτικών από μαθητές. Δεν είναι λίγο να σε φωνάζουν οι μαθητές σου απεργοσπάστη.

Επίσης, το μαθητικό κίνημα δεν εξαντλείται σε μια κατάληψη. Το μαθητικό κίνημα πρέπει να έχει οργάνωση και στόχο. Η κατάληψη δεν είναι από μόνη της επαναστατική πράξη. Είναι, απλά, μια μορφή πάλης, που μπορεί εύκολα να εκφυλιστεί.

Τέλος, δεν μπορώ να δεχτώ και με θυμώνει αυτό που υπάρχει στην επιχειρηματολογία πολλών καταλήψεων ότι βοηθούν τους απεργούς καθηγητές να μη χάνουν λεφτά.

[greedo]

H θλιβερή κατάσταση, πάντως, δεν πήγαινε στην κατάληψη των μαθητών, αλλά στην απαξίωση εκπαιδευτικών από μαθητές. Δεν είναι λίγο να σε φωνάζουν οι μαθητές σου απεργοσπάστη.

Επίσης, το μαθητικό κίνημα δεν εξαντλείται σε μια κατάληψη. Το μαθητικό κίνημα πρέπει να έχει οργάνωση και στόχο. Η κατάληψη δεν είναι από μόνη της επαναστατική πράξη. Είναι, απλά, μια μορφή πάλης, που μπορεί εύκολα να εκφυλιστεί.

Τέλος, δεν μπορώ να δεχτώ και με θυμώνει αυτό που υπάρχει στην επιχειρηματολογία πολλών καταλήψεων ότι βοηθούν τους απεργούς καθηγητές να μη χάνουν λεφτά.

Αυτό το τελευταίο σαφώς και αποδυναμώνει τη δική μας θέση....

[MARKOS]

Τελικά η Ιστορία  δεν μας εμαθε και δεν θα μας μαθει ποτε τιποτα. Η Φιλοσοφια με τον στοχασμο ισως καταφερνε κατι παραπάνω,...

[kostasMath]

Επίσης, το μαθητικό κίνημα δεν εξαντλείται σε μια κατάληψη. Το μαθητικό κίνημα πρέπει να έχει οργάνωση και στόχο. Η κατάληψη δεν είναι από μόνη της επαναστατική πράξη. Είναι, απλά, μια μορφή πάλης, που μπορεί εύκολα να εκφυλιστεί.

Πρόσεχε τι γράφεις κάποιος μπορεί να σε θεωρήσει μέλος μια τρομοκρατικής οργάνωσης αν συμβεί κάτι.
Η δημοκρατία ανήκει σε 153 +1 έλληνες όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να τους υπακούμε αν θέλουμε να είμαστε νόμιμοι πολίτες.
Δεν θέλω να σας απογοητεύσω όσους ακόμη και τώρα πιστεύεται πως κάτι μπορεί να αλλάξει, όμως αυτή είναι η πραγματικότητα, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τους δημοσιογράφους (τους γονείς ήθελα να γράψω).
Προσέχετε όσοι υποστηρίζετε τις κινητοποιήσεις μην γράφετε και μην μιλάτε.