Μουσικές διαδρομές (2010)

[daniel]

Τραγούδι γραμμένο το 1964 από τους Jim McGuinn and Gene Clark των The Byrds και πρωτο-ηχογραφημένο από το συγκρότημα των The Turtles σε σινγκλάκι 5 χρόνια αργότερα (1969) και έφτασε στο Νο 6 του Μπίλμπορντ της ίδιας χρονιάς..)

Εδώ από τα ..χελωνάκια:http://www.youtube.com/watch?v=Z4njn3_i4oU&feature=related

Κι εδώ η πιο συγχρονη (και γνωστή;) εκδοχή του από το 1997 και τους The Lightning Seeds (εφτασε στο 8 των τσαρτς στο Ην.

[PDE ads]

[nikgre]

Κηλαηδόνης "Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι"

http://www.youtube.com/watch?v=IrusN8A4PC0&feature=related

[ekfrasi]

Richard marx -Right Here Waiting

Oceans apart day after day
And I slowly go insane
I hear your voice on the line
But it doesn't stop the pain

If I see you next to never
How can we say forever

Wherever you go
Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes
Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you

I took for granted, all the times
That I though would last somehow
I hear the laughter, I taste the tears
But I can't get near you now

Oh, can't you see it baby
You've got me goin' CrAzY

Wherever you go
Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes
Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you

I wonder how we can survive
This romance
But in the end if I'm with you
I'll take the chance

Oh, can't you see it baby
You've got me goin' cRaZy

Wherever you go
Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes
Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you


Και... το παραλήρημα 5: (Μια που το βρήκα θα το αντιγράψω σιγά-σιγά όλο)

Μου αρέσουν οι ελαστικές γυναίκες, όχι οι απόλυτες, όχι οι κριτικές. Να εμποδίζομαι να ξεφύγω από αυτήν ακόμα και αν καταστρέφομαι. Όλες οι γυναίκες που ερωτεύονται, αυτές που γοητεύονται από το κορμί, από την ματαιοδοξία, από προσκόλληση, ακόμα και αυτές που το κάνουν από στοργή ή πάθος λίγο-πολύ συμπεριφέροντε με τον ίδιο τρόπο.
Δεν θέλω λοιπόν να ερμηνεύει και να κρίνει τον έρωτα των άλλων από τις πράξεις ή τα λόγια του. Μόνο από νεύματα, από τον τόνο της φωνής και από το πηγαίο αίσθημα της συμπεριφοράς καμιά φορά ξεχωρίζουμε στ’ αλήθεια.Δεν αντέχω να κρίνει εύκολα τον πόνο των άλλων.

Δεν μου αρέσουν οι γυναίκες που μετράνε πολύ το σεξ. Η υλοποίηση της παράδοσης σωματική ή πνευματική δεν έχει και τόση σημασία. Μπορεί ακόμα και η θέληση της ή δικιά μου να μην το επιτρέψει. Το βασικό είναι να αισθάνεται την παράδοση άσχετα από το αν θέλω ή θέλει. Ακόμα και αν η βούληση της με οδηγήσει στην άλλη άκρη του κόσμου για να με χωρίσει από αυτήν να μην αντισταθώ. Να θέλω ακόμα και το να μην με θέλει πια, αφού το θέλει αυτή. Δεν θέλω εμμονές. Δεν θέλω πρωτόγονα ένστικτα, θέλω πρωτόγνωρη δημιουργία.

[nikgre]

Λουκιανός Κηλαηδόνης "Φταίει ο χοντρός"

http://www.youtube.com/watch?v=LUE4J-qG5ac

[PDE ads]

[MARKOS]

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ - Η ΤΣΙΧΛΑ


http://www.youtube.com/watch?v=mFkdn9DTOS8&feature=related

[apri]

H αμυγδαλιά

Πριν από αρκετό καιρό είχα γράψει την ιστορία ενός περίφημου τραγουδιού που γνώρισε μεγάλες δόξες εν καιρώ πολέμου, του Lily Marlaine.

Να σας πω και μια άλλη ιστορία που μας αφορά περισσότερο.

[enastron]

Πάω πίσω...στις σταθερές μου…με συγκίνηση...ανταμώνω κι αποχαιρετώ κύκλους ... και τόπους  δικούς μου που άφησα πολύτιμά μου...
Δυο τραγούδια μαζί ...πάλι...για παρέα κι αγκαλιά...

ΑΧ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ

Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία:Γιώργος Νταλάρας
*************************

Αχ χελιδόνι μου,
 πώς να πετάξεις       
σ’ αυτό το μαύρο τον ουρανό
Αίμα σταλάζει το δειλινό
και πώς να κλάψεις, και πώς να κλάψεις             
Αχ χελιδόνι μου
 
Αχ παλικάρι μου, τα τραίνα φύγαν
Δεν έχει δρόμο για μισεμό
Κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό
πες μου πού πήγαν, πες μου πού πήγαν
Αχ παλικάρι μου
 
Άχου καρδούλα μου φυλακισμένη
δε βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς
Μόνο ο τελάλης της αγοράς
σε ξεκουφαίνει, σε ξεκουφαίνει
Άχου καρδούλα μου

http://www.esnips.com/doc/5c6d7a1a-9317-424f-8a9d-a0e0f3fc0e9f/Dalaras---Ax-Xelidoni-Mou



ΗΤΑΝ ΠΕΝΤΕ ΗΤΑΝ ΕΞΙ



Μουσική/Στίχοι: Κουγιουμτζής Σταύρος
Ερμηνεία:Γιώργος Νταλάρας
***************************

Ήταν πέντε, ήταν έξΙ κι έγινε εφτά
Το παράπονο με πήρε κι έκλαψα πικρά
Έκλαψα για τη ζωή μου και για το γραφτό     
Το ρολόι μου δείχνει οχτώ
 
Διάβασα τα γεγονότα και την κοσμική
Για ποδόσφαιρο, για φόνους και πολιτική
Στην Ασία φασαρίες, πείνα κι ερημια
Το ρολόι μου δείχνει εννιά
 
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
Πλένει με μια νέα σκόνη κι είναι αστραφτερά
Με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά
 
Τα λουλούδια δε μυρίζουν, είναι πλαστικά
Ένα φίλο και μι’ αγάπη είχα μια φορά
Τώρα βρέχει, κάποιος τρέχει, δεν μπορώ να δω
Το ρολόι σταμάτησε εδώ
 
http://www.youtube.com/watch?v=wVtZ3VXEKpc



Για την ekfrasi …και τα γλυκά της λόγια…
Για την  BOEMISSA και τον daniel που τους ξαναβρήκα…
Για τον epizoiti που εύχομαι να τον ξαναβρώ...



Για τη νύχτα που γεμίζει το φεγγάρι της…ξανά…

[xenos]

Meat Loaf

Τα όνειρα βγαίνουν αληθινά.

http://www.youtube.com/watch?v=j7-i43W4mqw

Καλό

[daniel]

Το 1966 ο Μάνος Χατζιδάκις επισκέπτεται την Αμερική προκειμένου να ανεβάσει στο Broadway με τον Ζιλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη τη θεατρική διασκευή του ''Ποτέ την Κυριακή'' με τον τίτλο Illya Darling. Κατά την παραμονή του στην Αμερική έρχεται σε επαφή με την ποπ και ροκ αμερικανική μουσική σκηνή. Συναντά τους New York Rock And Roll Ensemble στο στούντιο όπου ηχογραφούν. Είναι φοιτητές κλασικής μουσικής με ροκ ανησυχίες. Τους ακούει, εντυπωσιάζεται, ενθουσιάζεται, η ιδέα έρχεται και η πρόταση πέφτει. Σαφώς και γίνεται δεκτή. Ο Χατζιδάκις υπογράφει τη μουσική και οι New York Rock And Roll Ensemble τους στίχους, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την ηχογράφηση του κύκλου τραγουδιών Reflections το 1969.

Τι να πεις γι' αυτό το κομψοτέχνημα..

Τρομερές ενορχηστρώσεις, υπέροχοι στίχοι, ερμηνεία... Μια μουσική ειλικρινής, αισθαντική, χωρίς φλυαρία και ανούσια πράγματα. Ο Χατζιδάκις μέσα από τη λιτότητα του είναι πολύ μεγάλος για άλλη μια φορά. Το δε συγκρότημα αναδεικνύει με σπάνια ευαισθησία τον μουσικό "κόσμο" του Μάνου. Δίσκος που θες να μεταφέρεις στους άλλους τον ενθουσιασμό σου γι’αυτό που άκουσες, άλλα δε γινεται αν δεν τον ακούσουν.Το 1993 το ''Reflections'' επανεκδόθηκε με ελληνικούς στίχους του Νίκου Γκάτσου και ερμηνεύτρια την Αλίκη Καγιαλόγλου.

Κατα τη γνώμη μου όμως δε φτάνει τον πρωτότυπο..

Λίγα λόγια για την ιστορία τη συνεργασίας από τον Michael Kamen, συνθέτη μουσικό και τραγουδιστή του συγκροτήματος με εξαιρετική πορεία στη μουσική εκτοτε:
http://www.hri.org/E/1997/97-06-15.dir/keimena/art/art2.htm

Κατεβαστε το από εδώ κι απολαύστε:
http://rapidshare.com/files/36919487/MANOS_HATZIDAKIS-Reflections.rar

Ενα δειγμα..

Dedication                                     (Μουσική: Μανος Χατζηδακις- Στίχοι: Clifton Nivison)
http://www.youtube.com/watch?v=UYNRxev8f1c&feature=related


Feels like I’m getting older, I’m not afraid
Although I’m miles apart from yesterday
And yet I can’t believe I’ m old enough today
To be in love and feel in love and see if love‘s the way..

I don’t need fancy places to spend the time
I’m happy just to be here with you tonight
And yet I’m not so sure the time is really right
To be in love and feel in love and see if love‘s all right..

And you will sing, as long as there’s a song
The feelings never gone
It was the first time to be in love
Maybe tomorrow I’ll never sing again
But I’ll remember when it was the first time to be in love..

The picture’s slowly fading and now it’s gone
The letters we remember are old and torn
And though the time has passed the memory lingers on
To be in love and feel in love and know when love is gone..

And you will sing, as long as there’s a song
The feelings never gone
It was the first time to be in love
Maybe tomorrow I’ll never sing again
But I’ll remember when it was the first time to be in love...


Για την

[Αναστασια 76]

http://www.youtube.com/watch?v=sigRCuxVPo4&feature=related


Μετρησα Ε.Αρβανιτακη


καλο βραδυ...

[domenica]

Μου φτάνει ένα παράθυρο


Μίλτος Πασχαλίδης & Ελισσάβετ Καρατζόλη
Μουσική: Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μου φτάνει ένα παράθυρο να βλέπω τα βουνά
και μια μικρή αυλή με κυπαρίσσι
να φέρνουν τη φωνούλα σου του κόσμου τα πουλιά
και να μου λεν πως μ' έχεις αγαπήσει.

Περπάτησα στη θάλασσα για να 'ρθω να σε βρω
ματώθηκα στην τόση νοσταλγία
και ξένος έμεινα παντού και έξω απ' τον καιρό
γι' αυτό και σ' ανακήρυξα Αγία.

Μου φτάνει ένα παράθυρο να βλέπω ουρανό
και να θαρρώ μ' αγγέλους έχω ζήσει
κι εσύ να κόβεις με σπαθί τον κάθε εγωισμό
κι όσα μας έχουν άδικα χωρίσει.

Περπάτησα στη θάλασσα για να 'ρθω να σε βρω
ματώθηκα στην τόση νοσταλγία
και ξένος έμεινα παντού και έξω απ' τον καιρό
γι' αυτό και σ' ανακήρυξα Αγία.

Μου φτάνει ένα παράθυρο να βλέπω τα βουνά
και μια μικρή αυλή με κυπαρίσσι...

[ekfrasi]

Μπερδεμένο... με το παραλήρημα 6

"Δεν μου αρέσουν οι γυναίκες που κάνουν σκέψεις ή βρίσκουν αιτίες, πολύ σοβαρές, για να μην αγαπάνε, ή για να πάψουν να αγαπάνε ή για ότι άλλο. Αυτή είναι συνήθως η πιο αλάνθαστη ένδειξη ότι στην πραγματικότητα δεν αγαπάνε. Με κουράζει το ‘θέλω να τoν ξεπεράσω’ , ‘ δεν πρέπει να σ’ αγαπώ’, ‘ δεν μπορώ να το αντέξω άλλο’.
Όταν αγαπάς δεν το ελέγχεις.

Μου αρέσουν οι γυναίκες που ερωτεύονται. Που ξέρουν να παραδίδουν το ενδόμυχο είναι τους κάτω από την επήρεια του πάθους. Να μπορούν να αγαπάνε απλά και να μην γίνεται αυτό για κάποιους λόγους. Να μην είναι μόνο αισθησιασμός, ερωτική ματαιοδοξία, μηχανική εμπλοκή, τρυφερότητα ή πάθος. Όλα αυτά υπάρχουν αλλά δεν είναι ο έρωτας και είναι διαφορετικά από αυτόν.
Με νοιάζουν δύο στοιχεία.
Η αίσθηση ότι με έχει μαγέψει, ότι μου προκαλεί απόλυτο ενθουσιασμό και ένα ηλίθιο χαμόγελο. @domenica αφιερωμένο
Η αίσθηση ότι έχω απορροφηθεί από αυτήν μέχρι τις ρίζες του είναι μου. Να μπορεί να νοιώσει ότι κάποιος την ξεριζώνει από την ζωή της και ζει μεταφυσικά μέσα μου."

Οι γυναίκες που ερωτεύονται

      
    
Στίχοι: Ανδρέας Νεοφυτίδης
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Αλέκα Κανελλίδου

Η αγάπη με αγάπη κουβεντιάζει μα η αγάπη
που σου έδωσα γυρνά και με δικάζει.
Η αγάπη με αγάπη μεγαλώνει μα η αγάπη
που σου έδωσα γυρνά και με σκοτώνει.

Μη με ρωτάς γιατί μελαγχολώ στης μοναξιάς μου
τους βροχερούς χειμώνες, ίσως μάτια μου
στον κόσμο αυτό που ζω οι γυναίκες
που ερωτεύονται να μένουν πάντα μόνες.

Η αγάπη με αγάπη κουβεντιάζει μα η αγάπη
που σου έδωσα φοβάμαι σε κουράζει.
Η αγάπη με αγάπη μεγαλώνει μα η αγάπη
που σου έδωσα γυρνά και με σκοτώνει.


Δεν μου αρέσουν οι πολύ λογικές γυναίκες, μου μυρίζουν άντρα και αντί για έρωτα νιώθω για αυτές φιλία και θαυμασμό. Εμένα ακριβώς αυτός ο γυναικείος παραλογισμός και η ιδιοτροπία τελικά με ελκύει. Τέρατα λογικής και πανέξυπνους ανθρώπους για κουλτούρα έχω πολλούς, άντρες φίλους.

ΥΓ. Εγώ πάντα μαθαίνω από χειρόγραφα παραληρήματα αντρών... εύχομαι και οι άντρες

to be continued...

[ekfrasi]

και επειδή θα λείψω για λίγο...

αν και "ύμνος" των απανταχού νεκρόφιλων...

just in case:

[TEM]

http://www.youtube.com/watch?v=TEywTG33UW4