0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ζητώ συγγνώμη - Γιάννης Μηλιώκαςhttp://www.youtube.com/watch?v=YSMd62Q3pPAΈνα τραγούδι θα σας πω σαν το νερόγι όσους πολέμησαν κι αντέχουνε ακόμηθα πρεπε να το είχα γράψει από καιρόγι αυτό και πρώτα ταπεινά ζητώ συγνώμηΣε ένα ιατρείο μικρό της γειτονιάςπήγα να βγάλω κάτι ακτινογραφίεςκι είδα ανθρώπους μιας παλιότερης γενιάςπου περιμέναν του γιατρού τις οδηγίεςΕίχε ησυχία λες και μπήκα σε ιερόκι είχανε όλοι του πατέρα μου τα χρόνιαο γέρος μου έχει πια πεθάνει από καιρόμα είχε προλάβει να χαρεί τρία εγγόνιαΜε τρόπο έριξα μια γρήγορη ματιάτέτοιο κατάντημα δεν είχα δει ποτέ μουκι όλα αυτά τα ξεχασμένα γηρατειάθα είναι σκέφτηκα ανάπηροι πολέμουΟ ένας είχε το ένα πόδι του λειψόάλλος το χέρι του δεμένο και πονούσεο τρίτος φόραγε κολάρο στο λαιμόκι ένας άλλος την κυρά του κουβαλούσεΟ νους μου πήγε στον πατέρα μου ξανάτότε που μου έλεγε τα βράδια ιστορίεςσαν να είναι τώρα τον θυμάμαι να πονάκαι να μιλάει για νεκρούς και τραυματίεςΚι όλοι αυτοί για την δική μου λευτεριάέζησαν χρόνια κατοχής και τυραννίαςήταν κορίτσια και αμούστακα παιδιάκαι πολεμούσαν στα βουνά της ΑλβανίαςΜου είχαν χαρίσει μια ελεύθερη ζωήκι ότι κι αν ήμουν σε εκείνους το χρωστούσακι ήτανε μες τα γηρατειά τους τόσο απλοίούτε παράσημα φορούσαν ούτε λούσαΠρόσωπα τίμια χωρίς εγωισμόκι αν μες το πόλεμο τα πάντα είχαν χάσειμε ένα χαμόγελο και λίγο σεβασμόόλα όσα τράβηξαν θα τα είχανε ξεχάσειΈνιωσα ξάφνου μια τεράστια ντροπήέσκυψα κάτω και είχα χάσει την μιλιά μουμου ήρθανε δάκρυα και κρατήθηκα πολύκαι ευτυχώς που είχα μαζί μου τα γυαλιά μουΈνα τραγούδι θα σας πω σαν το νερόγι όσους πολέμησαν και πολεμούν ακόμηθα πρεπε να το είχα γράψει από καιρόγι αυτό και πάλι ταπεινά ζητώ συγνώμη
Δ.Σαββόπουλος - "Οι Παλιοί Μας Φίλοι" - "Φορτηγό" - 1966http://www.youtube.com/watch?v=OJyh_dHQz8w&feature=relatedΜη, μην το πειςοι παλιοί μας φίλοιμην το πειςγια πάντα φύγαν.Μη, το μαθα πιατα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδιαγια πάντα φύγαν.Πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν.Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζειτη δική σου μελαγχολίακι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσειςμε ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.Πέρασαν για πάντα οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπεςοι κραυγές.Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.Όμορφη είναι αυτή η στιγμή, να το ξαναπώόμορφη να σας μιλήσωβλέπω πυρκαγιέςπάνω από λιμάνια πάνω από σταθμούςκι είμαι μαζί σας.Όταν ο κόσμος μας θα καίγεταιόταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονταιεγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζωτις μέρες τις παλιές. Καλή Ακρόαση...
Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμεείμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.