Μουσικές διαδρομές (2011)

[domenica]

ART OF NOISE: MOMENTS IN LOVE

Καλησπέρα
ειμαι χαρουμενος που όλα πηγαν καλά με το φιλαρακι ...... οπως ειμαι  χαρουμενος και με το δικός σας ενδιαφέρον που  με συγκίνισε ιδιαίτερα

κι εμείς είμαστε χαρούμενοι με τη χαρά σου 

@Lila ,εκτιμώ τη συναισθηματική σου "έκθεση" ,πολύ τρυφερό το μοίρασμα τέτοιων προσωπικών στιγμών 
@soul ,οι επιλογές σου δικαιολογούν την επιλογή του ψευδωνύμου 

[PDE ads]

[Lila_86]

Κώστα ένα από τα αγαπημένα μου(το χω βάλει κι εγώ αλλά..πολλές σελίδες πίσω....
Συνεχίζω με αγαπημένο Μπάση.....
http://www.youtube.com/watch?v=BqRTRxqKbmc....Μάγισσες.....

[MARKOS]

και συνεχιζω στο ιδιο μοτίβο, θυμηθηκα αποψε νοσταλγικα τα παιδικα μου χρονια.....συγγνωμη απ ολους σας...(με βρεγμενα τα ματια το αφιερωνω και με πολυ αγαπη!!) Ενταση σας παρακαλω, δυνατα... αν θελετε...

ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙ Τ ΟΝΕΙΡΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ

http://www.youtube.com/watch?v=aQyXD-ibX9o&feature=related

[soul]

Soul παιδί μου,αυτό δεν είναι αμηχανία....είναι γκαντεμιά!!!!!

Ακριβώς...μεγάααααααααααλη γκαντεμιά

[PDE ads]

[MARKOS]

Γιώργος Καραδήμος -

Με πνίγει τούτη η σιωπή

http://www.youtube.com/watch?v=7u18HGHJ8JU&feature=related

[soul]

 domenica μου, να είσαι καλά!!!

Όντως δεν είναι κακό να ξεδιπλώνουμε τη ψυχή μας (soul), ιδιαίτερα στις μέρες μας που η σκληρότητα και η απανθρωπιά κυριαρχεί. Ακους, Μάρκο;;; δεν είναι κακό να κλαίμε που και που
(Α,και μη ζητάς συγγνώμη... )

[Lila_86]

με αφορμη.....

http://www.pde.gr/index.php?topic=22545.0

Μικρό παιδί
Ζωγράφος Γιώργος


http://www.youtube.com/watch?v=wf1lztPn-wk

Α ρε Μάρκο τι μου θύμισες.......Τη μάνα μου να παίρνει τον έλεγχο της Α λυκείου-κάτω από τη μασχάλη πάντα-,να τη ρωτάει η μαμά μιας συμμαθήτριάς μου"πώς πήγατε στα μαθηματικά""αα πολύ καλά¨"...και μετά να έρχεται εκείνο το παροιμιώδες...."προχώρα,θα τα πούμε σπίτι"
Τον καθηγητή να μας πετάει κιμωλίες όταν μιλούσαμε(μαθηματικών).....Πολλά....Τώρα είναι άλλες εποχές....
Με αφορμή λοιπόν αυτή τη νοσταλγία σου-μιας και είμαστε κοντινές ηλικίες-..συνεχίζω
http://www.youtube.com/watch?v=1T_YFDYGpzo

[MARKOS]

Lila μου, το "προχωρα και θα τα πουμε σπιτι" συνηθως συνοδευοταν και απο ....ξύλο!!!, Εγω της ελεγα "καλα, πηγαινε και θα ερθω",...."που θα πας βρε? δεν εχεις να πας πουθενα. Ακουσες? Ακολουθα και μη βγαλεις τσιμουδια κακομοιρη μου, σε εσφαξα στο γονατο!!!θα σε διορθωσω κατα πως πρεπει!" Φυσικα και εστριβα στο πρωτο στενο...ασε λεω να της περασει και μετα πηγαινω.
Ε, και τι εγινε, καλέ μανα?...ηλιθιος ειναι ο καθηγητης,
Ο καθηγητης βρε φταιει παλι για τα χαήρια σου?
Δεν εχει εξοδο με τους φιλους σου για 1 βδομαδα. Στρωσου τωρα στο βιβλιο. δε θα σηκωσεις κεφαλι. Ακους?!!!
Ειπα! και τσιμουδια που θα μου βγαλεις γλωσσα....


Ο πιο καλος ο μαθητης



http://www.youtube.com/watch?v=SAS4U_pP3S0

soul μου, οι αντρες ειναι που κλαινε και ας μη το λεμε! ειμαστε σαν τα μικρα παιδια που τους παιρνουν το παιχνιδακι τους.

[jak_13]

Καλησπέρα παρέα της μουσικής,

Μη με ονειρευτείς - Μιχάλης Χατζηγιάννης

http://www.youtube.com/watch?v=PW2pwK3iYdQ



Στίχοι: Ελεάνα

[apri]

Αφιερωμένο στο Μάρκο και τα πονεμένα νιάτα του...  
Έγινες άνθρωπος όμως...


"Παράπονο"

http://www.youtube.com/watch?v=rcWlzdQLcm0

Ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου


Τι θέλεις απ' τα νιάτα μου, που είναι πικραμένα
Δεν ξέρεις τι θα πει καημός, τι θέλεις από μένα

Εγώ περπάτησα γυμνός, εγώ βαδίζω μόνος
Μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός και σπίτι μου ο πόνος
Μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός και σπίτι μου ο πόνος

Δεν ξέρεις τι είναι μοναξιά, καρδιά που κλαίει στη νύχτα
κι όσα τραγούδια σου 'γραψα στην κρύα νύχτα ριχ' τα

[Lila_86]

Mάρκο,εννοείται πως ό,τι και να έλεγα για τον καθηγητή(ο οποίος ήταν και ο λόγος που μίσησα τα μαθηματικά...αυτός κι αν ήταν ψυχωτικός...Κοκκίνιζε ολόκληρος όταν θύμωνε),πάντα ερχόταν το"δεν μπορεί κάτι έκανες....Αστα αυτά που ξέρεις.Ο καθηγητής είναι επιστήμονας.Για να στα λέει αυτά και να σου βάζει 12,κάτι θα ξέρει"...Και φυσικά κάναμε μόκο(η αδερφή μου ήταν πιο καλή στα μαθηματικά...αλλά υστερούσε αλλού)
Τώρα τα καημένα τα παιδάκια,που αν βάλετε ένα 12 έρχονται οι γονείς και ζητάνε το λόγο!!
Συνεχίζω με Μίλτο.....
http://www.youtube.com/watch?v=rFE8M9JjyJw

[MARKOS]

Αφιερωμένο στο Μάρκο και τα πονεμένα νιάτα του...  
Έγινες άνθρωπος όμως...


"Παράπονο"

http://www.youtube.com/watch?v=rcWlzdQLcm0

Ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου


Τι θέλεις απ' τα νιάτα μου, που είναι πικραμένα
Δεν ξέρεις τι θα πει καημός, τι θέλεις από μένα

Εγώ περπάτησα γυμνός, εγώ βαδίζω μόνος
Μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός και σπίτι μου ο πόνος
Μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός και σπίτι μου ο πόνος

Δεν ξέρεις τι είναι μοναξιά, καρδιά που κλαίει στη νύχτα
κι όσα τραγούδια σου 'γραψα στην κρύα νύχτα ριχ' τα

πως με καταλαβαινεις ομως !!!!  μου αρεσει και το τραγουδι !!!! Ευχαριστω απο καρδιας!

[kostas7]

Α ρε Μάρκο τι μου θύμισες.......Τη μάνα μου να παίρνει τον έλεγχο της Α λυκείου-κάτω από τη μασχάλη πάντα-,να τη ρωτάει η μαμά μιας συμμαθήτριάς μου"πώς πήγατε στα μαθηματικά""αα πολύ καλά¨"...και μετά να έρχεται εκείνο το παροιμιώδες...."προχώρα,θα τα πούμε σπίτι"
[/quote]
Λιλα με κανες και ξεκαρδιστηκα απ τα γελια... Πολυ παραστατικη η σκηνη αυτη με τα μαθηματικα και τη μητερα σου!Σε καταλαβαινω απολυτα γιατι και γω στα θετικα μαθηματα ημουν το βιντεο κλιπ της σειρας..μαυρα μεσανυχτα
Λατρεμενος ο Μιλτος που εβαλες!

Αλλο ενα αγαπημενο...

Αλυσιδες-Ορφεας Περιδης

http://www.youtube.com/watch?v=7Kqs95JkPsE

Με αλυσίδες δέθηκα και βασανίστηκα
τη φυλακή μου έχτισα και μέσα κλείστηκα
και τραγουδάω μοναχός μου σαν τον κατάδικο
για να ξορκίσω το κακό μου και το άδικο

Και τραγουδάω μια ζωή να πω τ' ανείπωτα
για μια ψυχή που τυραννιέται απ' το τίποτα

Προσφυγοπούλα μου ψυχή στα παραπήγματα
τραγούδησέ μου τα βαριά, βαριά σου κρίματα
κανείς δε φταίει στη ζωή για ό,τι δικάζεται
και τραγουδάει την καταδίκη να μοιράζεται

[jak_13]

Αυτή η νύχτα μένει - Γιάννης Πάριος

http://www.youtube.com/watch?v=Qin6eBNzGHg


Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
 Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
 Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Παπίου
 

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
 σε ψυχή ψαριού  κορμί γατίσιο
 κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
 πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου
 κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
 τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω
 
 Αυτή η νύχτα μένει
 αιώνες παγωμένη
 που 2 ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
 κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
 να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο
 
 Χάθηκα και γω κάποια βραδιά
 πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
 πέφταν τ'άστρα μες στην λασπουργιά
 μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
 μου'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
 το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι
 
 Αυτή η νύχτα μένει
 αιώνες παγωμένη
 που 2 ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
 κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
 να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο