Μουσικές διαδρομές (2011)

[Giannis1]

Tarja Turunen - I walk alone

http://www.youtube.com/watch?v=VwbtbfAnI80

Put all your angels on the edge
Keep all the roses, I'm not dead
I left a thorn under your bed

I'm never gone

Go tell the world I'm still around
I didn't fly, I'm coming down
you are the wind, the only sound

Whisper to my heart
when hope is torn apart
and no one can save you

I walk alone
Every step I take
I walk alone

My winter storm
Holding me awake
It's never gone
When I walk alone

Go back to sleep forever more
Far from your fools and lock the door
They're all around and they'll make sure

You don't have to see
What I turned out to be
no one can help you

I walk alone
Every step I take
I walk alone

My winter storm
Holding me awake
It's never gone
When I walk alone

Waiting up in heaven
I was never far from you
Spinning down I felt your every move

I walk alone
Every step I take
I walk alone

My winter storm
Holdïng me awake
It's never gone
When I walk alone

Πολύ καλή επιλογή Γιώτα.
http://www.youtube.com/watch?v=gEgXDhiayz4
Within Temptation feat. Keith Caputo: What have you done now.
Αφιερωμένο στη "Κυρία" 

oh thanks 
και οι επομενοι ειναι πολυ καλοι

Lacuna Coil - Swamped

http://www.youtube.com/watch?v=Ly9E30Hc5pg

Από τους ίδιους
Our truth (τη δική μας τη πραγματική, όχι του Υπουργείου, όπου κάνουν κουμάντο άνθρωποι που ασχολούνται, λέει με τη Παιδεία από το 2007 (Γουάου))
http://www.youtube.com/watch?v=SB9LXpO6yWo&ob=av3n

[PDE ads]

[kostas7]

@aristo ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται...Ασε  που κανείς δεν πρόκειται να γλυτώσει -και φέτος- απο τη ¨μέγγενη¨ του κάστρου μας.


Γιάννης Κότσιρας - Σε θυμάμαι



http://www.youtube.com/watch?v=TBV239k_z6Y









Απόψε βγήκε η σελήνη
στους δρόμους σαν τρελή κι εκείνη
και με δυο μάτια δακρυσμένα
μου είπε πως δεν τη ρωτάς ποτέ για μένα
Θα΄θελα να΄ξερα πού να΄σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ΄το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ΄ένα αντίο

Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα΄μια
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς

Δε λέει η νύχτα να χαράξει
μα η καρδιά μου θα σε ψάξει
μεσ΄του μυαλού μου τις κρυψώνες
εκεί που ζούνε οι αγάπες στους αιώνες


Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα΄μια
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς


Θα΄θελα να΄ξερα πού να΄σαικι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ΄το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ΄ένα αντίο....

[Giannis1]

Έχει εσφαλμένα επικρατήσει η αντίληψη οτι αυτό το τραγούδι από τους Leaves' Eyes έχει θέμα που σχετίζεται με τους

[aristos2]

http://www.youtube.com/watch?v=0tDEPeySqHU&feature=relmfu

...magnificent  Paxi  awaiting

Παξοί, ιδανικός προορισμός  διακοπών .... Εγκατάστασης νεοδιοριζόμενου; 

[PDE ads]

[Giannis1]

Κωνσταντίνος Μάτσικας- Οδηγώ και σε σκέφτομαι (κι αυτός αναπληρωτής θα ήταν και θα σκεφτόταν το διορισμό του)

http://www.youtube.com/watch?v=w_23-p5MUBo

Έτσι, ροκιές. 

[Ιμχοτέπ]

Omnia - The raven E.A.Poe

http://www.youtube.com/watch?v=JQyGWZWqKT8&feature=related


Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
"'Tis some visitor," I muttered, "tapping at my chamber door
Only this, and nothing more."
Ah, distinctly I remember it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow; vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore
For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore
Nameless here for evermore.

And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain
Thrilled me - filled me with fantastic terrors never felt before;
So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating,
"'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door
Some late visitor entreating entrance at my chamber door;
This it is, and nothing more."

Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,
"Sir," said I, "or Madam, truly your forgiveness I implore;
But the fact is I was napping, and so gently you came rapping,
And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,
That I scarce was sure I heard you" - here I opened wide the door;
Darkness there, and nothing more.

Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortals ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the stillness gave no token,
And the only word there spoken was the whispered word, "Lenore!"
This I whispered, and an echo murmured back the word, "Lenore!"
Merely this, and nothing more.

Back into the chamber turning, all my soul within me burning,
Soon again I heard a tapping somewhat louder than before.
"Surely," said I, "surely that is something at my window lattice:
Let me see, then, what thereat is, and this mystery explore
Let my heart be still a moment and this mystery explore;
'Tis the wind and nothing more."

Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,
In there stepped a stately raven of the saintly days of yore;
Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he;
But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door
Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door
Perched, and sat, and nothing more.

Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore.
"Though thy crest be shorn and shaven, thou," I said, "art sure no craven,
Ghastly grim and ancient raven wandering from the Nightly shore
Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!"
Quoth the Raven, "Nevermore."

Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly,
Though its answer little meaning - little relevancy bore;
For we cannot help agreeing that no living human being
Ever yet was blest with seeing bird above his chamber door
Bird or beast upon the sculptured bust above his chamber door,
With such name as "Nevermore."

But the raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only
That one word, as if his soul in that one word he did outpour.
Nothing further then he uttered - not a feather then he fluttered
Till I scarcely more than muttered, "other friends have flown before
On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before."
Then the bird said, "Nevermore."

Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,
"Doubtless," said I, "what it utters is its only stock and store,
Caught from some unhappy master whom unmerciful Disaster
Followed fast and followed faster till his songs one burden bore
Till the dirges of his Hope that melancholy burden bore
Of 'Never - nevermore'."

But the Raven still beguiling all my fancy into smiling,
Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird, and bust and door;
Then upon the velvet sinking, I betook myself to linking
Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore
What this grim, ungainly, ghastly, gaunt and ominous bird of yore
Meant in croaking "Nevermore''

[soul]

Α.

[soul]

ΖΙΓΚ ΖΑΓΚ - ΛΑΘΟΣ ΣΩΣΤΟ


http://www.youtube.com/watch?v=m0sUdD997sM&feature=related

Ήταν λάθος που άρχισε
όμως τώρα που φτάσαμε εδώ,
είσαι ό,τι μου έμεινε ν' αγαπώ,
σε φτηνά δωμάτια,
της μιας ώρας κρυφά ραντεβού,
κι ύστερα πάλι μόνος μου
κι εσύ αλλού.

Πως μου λείπει η αγκαλιά σου,
χίλια αστέρια τα φιλιά σου.

Λάθος, σωστό, δε με νοιάζει γι' αυτό
δεν αντέχω μακριά σου,
λάθος, σωστό, δε με νοιάζει γι' αυτό
λάθος σ' αγαπώ.

Δως μου λίγο απ' το βλέμμα σου
να το έχω κρυφό φυλαχτό,
τις στιγμές που λείπεις να το φιλώ,
είν' οι ώρες ατέλειωτες
μέχρι να 'ρθει η στιγμή να σε δω,
στου έρωτά σου τα δίχτυα να τυλιχτώ.

Πως μου λείπει η αγκαλιά σου,
χίλια αστέρια τα φιλιά σου.

Λάθος, σωστό, δε με νοιάζει γι' αυτό
δεν αντέχω μακριά σου,
λάθος, σωστό, δε με νοιάζει γι' αυτό
λάθος σ' αγαπώ.

[soul]

Ζιγκ Ζαγκ - Φύσηξε έρωτας

http://www.youtube.com/watch?v=wY2OhLRXuvw&NR=1

[soul]

Καλέ, πού πήγατε όλοι...ξυπνήστε!

Ξύπνα - Κώστας Μακεδόνας

http://www.youtube.com/watch?v=VDSoqCx2U6w

Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Ξύπνα ξύπνα κοίτα βουνά
Άχνα υγρή μου
μάτια γλυκά μου
Ξύπνα ξύπνα κόσμος περνά
Και θα μας δουν Θεούς
Στην ταράτσα γυμνούς
Ακριβή μου μορφή
Έρωτά μου

Πήρε αέρας στα σεντόνια
Τα πουλιά δε ρώτησε
Κι ένας ήλιος σα συμπόνια
Ό,τι ζούμε φώτισε

Ξύπνα ξύπνα φίλα με αργά

[dinateacher]

Καλέ, πού πήγατε όλοι...ξυπνήστε!

soul μου η επιθυμία σου διαταγή για μένα!

δεν ξέρω αν της μοιάζεις, αλλά όπως και να 'χει για σένα! ....

......

[dinateacher]

Θέλω βοήθεια να φτιάξουμε τη βαλίτσα...

Όποιος πάει στην adigoni να περάσει κι από μένα. Έχω να φτιάξωωωωω..... Κι όποιος έρθει να ξέρει πως δε θα τον αφήσω παραπονεμένο και θα τον/την κεράσω βύσσινο και νεράντζι

Στου νου το καραβάκι με της μνήμης μου τα πανιά
΄κει που τα βάθη φτάνουν ό,τι βάζει ο Θεός ψηλά
μπαίνω μια νύχτα, να βρω αλήθεια
που κρύβει η καρδιά

Γιασεμιού αέρας
μια ανάσα βαθιά
και η βροχή της μέρας
να πλένει ρούχα και κορμιά.

[MARKOS]

Το θέμα "Μουσική" λαμβάνει απο τώρα χαρακτήρα καθαρά μουσικό, διχως chat. Επίσης ,αφιερώματα και  πληροφορίες για τα μουσικά πράγματα του χτες και του σήμερα. 

 

[soul]

Καλέ, πού πήγατε όλοι...ξυπνήστε!

soul μου η επιθυμία σου διαταγή για μένα!

δεν ξέρω αν της μοιάζεις, αλλά όπως και να 'χει για σένα! ....

......