Ποιο το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία στο σχολείο μας...;

[ppil]

Μα πώς μπορείς να ζητάς να τιμωρηθούν οι ένοχοι,εάν εχεις ξαναψηφίσει την ίδια κυβέρνηση; Εάν την ψήφισες σημαίνει ότι την εμπιστεύεσαι ότι θα χειριστεί το θέμα όπως πρέπει. Άρα, δεν εχεις λόγο να απεργήσεις.

Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χάνεται εύκολα. Υπάρχει η περίπτωση να άλλαξαν γνώμη. Ελπίζω

@Daidalos Είπες την αλήθεια.

[PDE ads]

[pskouras]

ντροπη αου... μονο αυτο εχω να σου πω

[80s forever]

Γιατί πρέπει να ξαναγυρνάμε στα αυτονόητα...;
Ένας πολιτικός κρίνεται από τις πολιτικές του θέσεις και πράξεις. ΟΧΙ από τον σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Είναι, αντίστοιχα, σαν να κατηγορούμε και να στιγματίζουμε το νυν Πρωθυπουργό, γιατί είναι παντρεμένος με τη Μαρέβα και όχι με κάποια άλλη/άλλον.
Ούτε καν της αείμνηστης μαμάς του δεν της έπεφτε λόγος, που δεν την ήθελε νύφη της.

[Έσπερος]

Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χάνεται εύκολα. Υπάρχει η περίπτωση να άλλαξαν γνώμη. Ελπίζω

@Daidalos Είπες την αλήθεια.

Μα τι άλλαξαν γνώμη; Τον Ιούλιο που τους ψήφισαν δεν ήξεραν; Απλώς πολλούς δεν τους νοιάζει.

[PDE ads]

[leon.]

Μα τι άλλαξαν γνώμη; Τον Ιούλιο που τους ψήφισαν δεν ήξεραν; Απλώς πολλούς δεν τους νοιάζει.

Ωραία. Δεν νοιάζει πολλούς. Αυτό τι σημαίνει; Ότι παύει να νοιάζει κι εμάς; Ότι δεν απεργούμε γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι αποδεχόμαστε τον επιθεωρητισμό γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι δε συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Άμα τα κάνουμε έτσι τότε μπορεί εμείς να μην ψηφίσαμε Μητσοτάκη, αλλά κάνουμε κάτι εξ ίσου αποτρόπαιο. Τον στηρίζουμε έμπρακτα κάθε μέρα.

[erietta]

Ακόμη δεν έχετε αντιληφθεί πως ο κλάδος των εκπαιδευτικών είναι κάργα συντηρητικός και υποκριτικός;

Αχ  Daidalos, το έθεσες όπως πρέπει...Γι' αυτό και δεν έχουν την εκτίμηση την κοινωνική, θεωρώ.
Αλλά αυτό με τις γυναίκες, ότι αυτές κυρίως θέλουν την αξιολόγηση, δεν είναι extreme? Υπονοείς ότι είναι ανταγωνιστικές; Συμφωνώ μαζί σου.
Εχω δει γυναίκα να γκρινιάζει για την αξιολόγηση, αλλά να πρωτοστατεί σε όλες τις ενέργειες που προωθούν την αξιολόγηση.           
 Υπάρχουν όμως και άντρες που με γελοία ή ανύπαρκτα επιχειρήματα προωθούν την αξιολόγηση. Π.χ. το κορυφαίο: η γυναίκα μου, που είναι στον ιδιωτικό τομέα, μου λέει πως πρέπει να αξιολογηθώ...

[Έσπερος]

Ωραία. Δεν νοιάζει πολλούς. Αυτό τι σημαίνει; Ότι παύει να νοιάζει κι εμάς; Ότι δεν απεργούμε γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι αποδεχόμαστε τον επιθεωρητισμό γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι δε συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Άμα τα κάνουμε έτσι τότε μπορεί εμείς να μην ψηφίσαμε Μητσοτάκη, αλλά κάνουμε κάτι εξ ίσου αποτρόπαιο. Τον στηρίζουμε έμπρακτα κάθε μέρα.

Όχι. απλώς ο καθένας επιλέγει τον τρόπο έκφρασης της δυσαρέσκειας που τον αντιπροσωπεύει. Η τελική ευθύνη όμως, είναι οι κάλπες. Θέλω να πω, αν η απεργία είχε μεγαλειώδη συμμετοχή, όπως ήταν οι περσινές αντίστοιχες του Μαρτίου, θα σήμαινε κάτι για εσάς; Ότι τι; Ότι ο κόσμος που ψηφισε Κουλη ή που δεν πήγε να ψηφίσει γιατί δεν τον ένοιαζε, ξαφνικά αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί γιατι κάτι που γνώριζε ότι συνέβαινε και θα μπορούσε ίσως να το είχε σταματήσει με την ψήφο του; Οι αγώνες δεν γίνονται για άμεσα αποτελέσματα, αλλά δεν γίνονται και για να αυτοϊκανοποιούμαστε που τους κάνουμε. Αν η οργή, η δυσαρέσκεια, η αντίδραση, δεν εκφράζεται σε ψήφο, υπάρχει κάποιο πρόβλημα πολιτικής συνείδησης, δεν ξέρω πώς να το περιγραψω, που θα έπρεπε να μας προβληματίσει.

[Έσπερος]

Αχ  Daidalos, το έθεσες όπως πρέπει...Γι' αυτό και δεν έχουν την εκτίμηση την κοινωνική, θεωρώ.
Αλλά αυτό με τις γυναίκες, ότι αυτές κυρίως θέλουν την αξιολόγηση, δεν είναι extreme? Υπονοείς ότι είναι ανταγωνιστικές; Συμφωνώ μαζί σου.
Εχω δει γυναίκα να γκρινιάζει για την αξιολόγηση, αλλά να πρωτοστατεί σε όλες τις ενέργειες που προωθούν την αξιολόγηση.           
 Υπάρχουν όμως και άντρες που με γελοία ή ανύπαρκτα επιχειρήματα προωθούν την αξιολόγηση. Π.χ. το κορυφαίο: η γυναίκα μου, που είναι στον ιδιωτικό τομέα, μου λέει πως πρέπει να αξιολογηθώ...

Η αξιολόγηση έχει απήχηση στην ψυχοσύνθεση του καλού παιδιου, του καλού μαθητή, που κυρίως έχουν γυναίκες. Στα σχολεία γενικά, οι γυναίκες είμαστε πιο τυπικές και πιο οργανωτικές, έχουμε ένα προφίλ ατόμου που δεν νιωθει ότι κινδυνεύει από μια αξιολόγηση. ΟΙ άντρες συνάδελφοι συνήθως είναι χύμα. Μπαίνουν στην τάξη με ένα βιβλίο και έναν μαρκαδόρο, σπάνια βγάζουν φωτοτυπίες, σπάνια δίνουν σημειώσεις, δεν θα τους δεις ποτέ να αγχώνοντια επειδή χάθηκε 1 διδακτική ώρα ή μετακινήθηκε το διαγώνισμά τους λόγω περιπάτου, ιεραρχούν καλύτερα τι είναι σοβαρό και τι όχι και δεν ψειρίζουν το  καθετί και μάλλον δεν τους νοιάζει να δείχνουν προφίλ ευσυνείδητου υπαλλήλου, κάτι που οι γυναίκες συνήθως κάνουμε. Εξαιρούνται οι άντρες φιλόλογοι που είναι μια πιο ενδιάμεση κατάσταση. Όλο αυτό δεν έχει σχέση με το τι κ άνουν στην τάξη, μπορεί να είναι σκάλες ανώτεροι, αλλά οι γυναίκες έχουμε το στιλ του επιμελούς μαθητή. Δεν το έχεις παρατηρήσει; οι γυναίκες επίσης έχουμε μάθει απο μικρές να κυνηγάμε σεμινάρια, πιστοποιήσεις, βιογραφικά. Οι άντρες θα το κάνουν μόνο αν έχουν συγκεκριμένη φιλοδοξία, όχι γιατί έτσι κάνουν τα καλά παιδια. Οπότε, λογικό είναι να τις ελκύει η ιδέα της αξιολόγησης, θεωρούν ότι έτσι αναγνωρίζονται τα προσόντα και οι ικανότητές τους, κάτι από το οποίο το γυναικείο φύλο στην αγορά εργασίας πάσχει, πόσο μάλλον στα σχολεία που είναι έκδηλος ο μισογυνισμός των μαθητών απέναντι στις καθηγήτριες.

[ernesto]

Ωραία. Δεν νοιάζει πολλούς. Αυτό τι σημαίνει; Ότι παύει να νοιάζει κι εμάς; Ότι δεν απεργούμε γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι αποδεχόμαστε τον επιθεωρητισμό γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι δε συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Άμα τα κάνουμε έτσι τότε μπορεί εμείς να μην ψηφίσαμε Μητσοτάκη, αλλά κάνουμε κάτι εξ ίσου αποτρόπαιο. Τον στηρίζουμε έμπρακτα κάθε μέρα.

+++++++++++

[harac]

Η αξιολόγηση έχει απήχηση στην ψυχοσύνθεση του καλού παιδιου, του καλού μαθητή, που κυρίως έχουν γυναίκες. Στα σχολεία γενικά, οι γυναίκες είμαστε πιο τυπικές και πιο οργανωτικές, έχουμε ένα προφίλ ατόμου που δεν νιωθει ότι κινδυνεύει από μια αξιολόγηση. ΟΙ άντρες συνάδελφοι συνήθως είναι χύμα. Μπαίνουν στην τάξη με ένα βιβλίο και έναν μαρκαδόρο, σπάνια βγάζουν φωτοτυπίες, σπάνια δίνουν σημειώσεις, δεν θα τους δεις ποτέ να αγχώνοντια επειδή χάθηκε 1 διδακτική ώρα ή μετακινήθηκε το διαγώνισμά τους λόγω περιπάτου, ιεραρχούν καλύτερα τι είναι σοβαρό και τι όχι και δεν ψειρίζουν το  καθετί και μάλλον δεν τους νοιάζει να δείχνουν προφίλ ευσυνείδητου υπαλλήλου, κάτι που οι γυναίκες συνήθως κάνουμε. Εξαιρούνται οι άντρες φιλόλογοι που είναι μια πιο ενδιάμεση κατάσταση. Όλο αυτό δεν έχει σχέση με το τι κ άνουν στην τάξη, μπορεί να είναι σκάλες ανώτεροι, αλλά οι γυναίκες έχουμε το στιλ του επιμελούς μαθητή. Δεν το έχεις παρατηρήσει; οι γυναίκες επίσης έχουμε μάθει απο μικρές να κυνηγάμε σεμινάρια, πιστοποιήσεις, βιογραφικά. Οι άντρες θα το κάνουν μόνο αν έχουν συγκεκριμένη φιλοδοξία, όχι γιατί έτσι κάνουν τα καλά παιδια. Οπότε, λογικό είναι να τις ελκύει η ιδέα της αξιολόγησης, θεωρούν ότι έτσι αναγνωρίζονται τα προσόντα και οι ικανότητές τους, κάτι από το οποίο το γυναικείο φύλο στην αγορά εργασίας πάσχει, πόσο μάλλον στα σχολεία που είναι έκδηλος ο μισογυνισμός των μαθητών απέναντι στις καθηγήτριες.

Μη γενικεύεις με κλασσικά στερεότυπα. Δεν είναι όλες, ούτε όλοι έτσι. Πολλές φορές, ίσως να κρίνουμε τους άλλους με βάση τον εαυτό μας ή με κάποιες γνωστές μας περιπτώσεις, αλλά συχνά τα φαινόμενα απατούν. Εμένα με έχουν εκπλήξει συνάδελφοι που είναι εναντίον της αξιολόγησης ενώ δεν το περίμενα και άλλοι υπέρ, που επίσης, δεν το περίμενα. Κανείς δεν γράφει στο κούτελό του τι πιστεύει και τι σκοπεύει να κάνει, ούτε το έχει τάμα να κάνει εκείνο που νομίζουμε.  Όλα να τα περιμένεις, από όλους και φυσικά να μην αποκλείεις και τις ευχάριστες εκπλήξεις!

[milks]

To θέμα είναι γιατί ψήφισαν Μητσοτάκη και γατί θα ξαναψηφίσουν...διότι απλούστατα δεν υπάρχουν σοβαρές εναλλακτικές...

Ωραία. Δεν νοιάζει πολλούς. Αυτό τι σημαίνει; Ότι παύει να νοιάζει κι εμάς; Ότι δεν απεργούμε γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι αποδεχόμαστε τον επιθεωρητισμό γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Ότι δε συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις γιατί οι άλλοι ψήφισαν Μητσοτάκη; Άμα τα κάνουμε έτσι τότε μπορεί εμείς να μην ψηφίσαμε Μητσοτάκη, αλλά κάνουμε κάτι εξ ίσου αποτρόπαιο. Τον στηρίζουμε έμπρακτα κάθε μέρα.

[Έσπερος]

Μη γενικεύεις με κλασσικά στερεότυπα. Δεν είναι όλες, ούτε όλοι έτσι. Πολλές φορές, ίσως να κρίνουμε τους άλλους με βάση τον εαυτό μας ή με κάποιες γνωστές μας περιπτώσεις, αλλά συχνά τα φαινόμενα απατούν. Εμένα με έχουν εκπλήξει συνάδελφοι που είναι εναντίον της αξιολόγησης ενώ δεν το περίμενα και άλλοι υπέρ, που επίσης, δεν το περίμενα. Κανείς δεν γράφει στο κούτελό του τι πιστεύει και τι σκοπεύει να κάνει, ούτε το έχει τάμα να κάνει εκείνο που νομίζουμε.  Όλα να τα περιμένεις, από όλους και φυσικά να μην αποκλείεις και τις ευχάριστες εκπλήξεις!

Στερεότυπο και πολύ προσβλητικό είναι ότι οι γυναίκες είναι πιο ανταγωνιστικές. Εγω εξέθεσα κάποια πράγματα που παρατηρούμε και ως εκπαιδευτικοί. Τα κορίτσια είναι πιο επιμελή και έχουν υψηλότερες επιδόσεις. Δείτε και στατιστικα σε ανώτερες σχολές. Τροπον τινα κι αυτό αποτέλεσμα στερεότυπου είναι βέβαια. Οι οικογένειες δικαιολογούν περισσότερο την αδιαφορία των αγοριών για το σχολείο ή την έλλειψη επιμέλειας σε σχέση με τα κορίτσια κοκ.

Τέλος πάντων, εγω δεν έχω δείγμα αν περισσότερες γυναίκες είναι υπέρ της αξιολόγησης.Στο σχολείο μου όμως αυτοί που αξιολογήθηκαν (χωρίς να είναι υπέρ) είναι οι σοβαροί του σχολείου. Αυτοί που αρνούνται είναι αυτοί που αποφεύγουν δουλειές ή δείχνουν συχνά αμέλεια στις υποχρεώσεις τους.

[IoannisDr]

To θέμα είναι γιατί ψήφισαν Μητσοτάκη και γατί θα ξαναψηφίσουν...διότι απλούστατα δεν υπάρχουν σοβαρές εναλλακτικές...

Δε μας νοιάζει γιατί ψήφισαν Μητσοτάκη, τον οποίον παρεπιπτόντως ψήφισαν λιγότερο από 1 στους 3 ψηφοφόρους.
Πάντως αν όντως σε προβληματίζει το γιατί, κάνε μια αναλογία με το γιατί ψήφισαν Μπέο ή Καραμανλή και θα καταλάβεις.
Πάρτε το χαμπάρι πως για θέματα όπως η αξιολόγηση ή άλλες ελεεινές αντιλαϊκές πολιτικές που ακολουθούνται, όποιος και να ήταν κυβέρνηση πάλι θα απεργούσαμε.

Η τελική ευθύνη όμως, είναι οι κάλπες. Θέλω να πω, αν η απεργία είχε μεγαλειώδη συμμετοχή, όπως ήταν οι περσινές αντίστοιχες του Μαρτίου, θα σήμαινε κάτι για εσάς; Ότι τι;

Έσπερε δεν εννοείς να καταλάβεις ότι άλλο η κάλπη κι άλλο η διαμαρτυρία. Όσο τα ταυτίζεις, τζάμπα χαλάμε διαδικτυακό μελάνι.

Οι αγώνες δεν γίνονται για άμεσα αποτελέσματα, αλλά δεν γίνονται και για να αυτοϊκανοποιούμαστε που τους κάνουμε. Αν η οργή, η δυσαρέσκεια, η αντίδραση, δεν εκφράζεται σε ψήφο, υπάρχει κάποιο πρόβλημα πολιτικής συνείδησης, δεν ξέρω πώς να το περιγραψω, που θα έπρεπε να μας προβληματίσει.

Σειρά μου να ρωτήσω..Οπότε; Σκάσε και σκάβε; Ο δρόμος, η διαμαρτυρία, η απεργία κ.α. είναι μορφές πάλης, αντίδρασης, θες παρωχημένες, θες με τα ελλατωματά τους, σύμφωνοι αλλά δεν παύουν να είναι και το ξέρουν και οι απέναντι. Τώρα αν για να μπεις στο χωρό θέλεις εγγυήσεις αυτό είναι άλλο θέμα.

[Έσπερος]

Έσπερε δεν εννοείς να καταλάβεις ότι άλλο η κάλπη κι άλλο η διαμαρτυρία. Όσο τα ταυτίζεις, τζάμπα χαλάμε διαδικτυακό μελάνι.

Σειρά μου να ρωτήσω..Οπότε; Σκάσε και σκάβε; Ο δρόμος, η διαμαρτυρία, η απεργία κ.α. είναι μορφές πάλης, αντίδρασης, θες παρωχημένες, θες με τα ελλατωματά τους, σύμφωνοι αλλά δεν παύουν να είναι και το ξέρουν και οι απέναντι. Τώρα αν για να μπεις στο χωρό θέλεις εγγυήσεις αυτό είναι άλλο θέμα.

Η απεργία στον δημόσιο τομέα δεν πλήττει κάποιον εργοδοτη. Επομένως πρέπει να έχει στόχο να ασκήσει τετοια πίεση ώστε να είναι πιθανό να αποσυρθεί μια πολιτική, επειδή θα θεωρηθεί ότι έχει πολιτικό κόστος, επειδή θα προκληθεί συζήτηση στα ΜΜΕ, θα πιεστούν οι πολιτικοί από τους δημοσιογραφουσ κλπ, ή αν δεν γίνει αυτό, να ευαισθητοποιήσει τόσο την κοινή γνώμη ώστε στις κάλπες να «τιμωρηθεί» αν όχι η κυβέρνηση, έστω ο υπουργός που ευθύνεται για τη συγκεκριμένη πολιτική. Αυτά μπορεί να μην γίνουν όλες τις φορές, αλλά το αναμενόμενο είναι κάποιες φορές, να γίνουν. Και στο παρελθόν γενικα θυμόμαστε νομοσχέδια ππυ πάγωσαν ή στρογγυλεύτηκαν ή μεταρρυθμίσεις που έμειναν στα χαρτιά ή σιωπηλά εγκαταλείφθηκαν. Τα τελευταία χρόνια έχουμε υπερβολικά ελεγχόμενα ΜΜΕ ώστε καλά καλά να μην γνωρίζει κανεις ότι υπάρχει απεργία και φυσικά κανέναν αντίλογο, πέρα από τις συνέχεια δικαστικές πρόσφυγες που βγάζουν απεργίες παράνομες. Με αυτές τις συνθήκες, η μόνη διέξοδος είναι οι κάλπες. Τα υπόλοιπα νομίζω ότι είναι για να μετριόμαστε μεταξύ μας και τίποτα άλλο.

Στο κομμάτι τξς εκπαίδευσης, ας σκεφτούμε λογικά. Μια απεργία πολυήμερη ή στις πανελλήνιες για όλα τα εργασιακά μας (ωράριο, μισθοί, διορισμοί, κλπ), θα ενοχλούσε τον κόσμο μεν, αλλά θα προκαλούσε και τεράστια πίεση και με σωστή επικοινωνιακή στρατηγική θα μπορούσε να φανεί ότι απεργούμε και για καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά όλων αυτών που ενοχλούνται επειδή έχασαν το τζάμπα πάρκινγκ ή που θεωρούν ότι έχουμε πολλές διακοπές. Οι αποχές από συγκεκριμένα καθηκοντα, δεν αφορούν την κοινή γνώμη αφού δεν τους επηρεάζουν. Άρα δεν δημοσιοποιούν κάποιο ζήτημα και δεν έχουν πολιτικό κόστος. Αντιθετα, μπορεί επικοινωνιακά να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση δαν έχει λόγο να αποσύρει κάτι που η κοινωνία το θέλει και από το οποίο δεν χάνει ψήφους. Το χειρότερο που θα της συμβεί είναι να μείνει στα χαρτιά. Εμείς θα «φταίμε» και ο κοινωνικός αυτοματισμός θα δουλέψει μια χαρά. Θα αποκτήσουν καθ περισσότερα επιχειρήματα. Η απεργια που είχε γίνει για την αυτοαξιολόγηση, αν θυμάστε είχε τεράστια συμμετοχή. Εκεί είχε και μια α απήχηση σε γονείς, που καταλάβαιναν τους κινδύνους για τα σχολεία. Και εκεί είχε τεράστια συμμετοχή και η αποχη, αν θυμάστε. Μετά ας μη θυμίσω τι έγινε στο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Η άρνηση της ατομικής αξιολόγησης όμως δεν αφορά κανέναν. Δεν θα λυπηθεί κανεις ούτε θα θεωρηθεί παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι αν δεν είναι συνεπείς στην εργασία τους, θα έχουν πρόβλημα. Υποθέτουν ότι η αξιολόγηση θα κάνει ακριβώς αυτο σε εμάς. Αγνοούν  πρώτον ότι το μόνο μετρήσιμο σε εμάς είναι η υπαλληλική συμπεριφορά, που όμως είναι και η πιο επισφαλής αξιολόγηση, αφού μπαίνουν και τα προσωπικά. Δευτερον δεν κατανοούν το πώς (δεν) αποτιμάται μια διδασκαλία και τις επιπτώσεις ππυ θα έχει και στα δικά τους παιδιά κάποια αξιολόγηση βάσει επιδόσεων πχ. Αυτό το δεύτερο θα μπορούσε να είναι ένα μέσο πίεσης, αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καταγεγραμμένη τετοια πρόθεση οπότε πού θα στηριχτείς; Αντιθέτως οι ρουμπρικες τονίζουν την εξατομίκευση, τη συμμετοχή όλων, τη δημιουργικότητα  κλπ, πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε συστηματικά γιατί έχουμε να βγάλουμε ύλη. Είναι αδιέξοδη κατάσταση θεωρώ. Αλλά δεν καταβάλλεται και κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια για να βρεθούν επιχειρήματα πειστικά στην κοινή γνώμη. Την κοινή
γνώμη τη θελουμε, όχι για να μας λυπηθούν αλλά για να υπάρχει πίεση στην κυβέρνηση. Αντ αυτού επιλέγουμε μια τελείως αυτοκτονική ρητορική ππυ δεν πείθει κανέναν. Επαναλαμβανω, αν ο στόχος είναι να αυτοϊκανοποιουμαστε και να τσεκάρουμε ιδεολογικά τους γύρω μας, οκ
πάω πάσο. Εγω προσωπικά δεν θέλω να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο.