Εκκλησία και Εκπαίδευση

[Landau]

Μήπως θέλουν και θεοκρατικό κράτος οι ντόπιοι "αγιατολάχ";

Να έχει λόγο στα σχολικά βιβλία ζητά η Εκκλησία

Λόγο στα σχολικά βιβλία θέλει να έχει η Εκκλησία. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε χθες, Πέμπτη, να ζητήσει από το υπουργείο Παιδείας τη συμμετοχή εκπροσώπου της Εκκλησίας στην Επιτροπή Σύνταξης των σχολικών βιβλίων στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Εκκλησία ζητά να έχει λόγο στο περιεχόμενο των μαθητικών βιβλίων, αφού και στο παρελθόν η Ιερά Σύνοδος έχει διατυπώσει ενστάσεις και παράπονα.

Μάλιστα, οι παρατηρήσεις των ιεραρχών δεν αφορούσαν μόνο τα βιβλία των Θρησκευτικών αλλά και βιβλία της Ιστορίας ή των Νέων Ελληνικών.
Υπενθυμίζεται ότι τον Οκτώβριο του 2010 μερίδα μητροπολιτών που είχαν συμμετάσχει στην Ιεραρχία είχαν εντοπίσει «σημάδια αποχριστιανοποίησης» στα σχολικά βιβλία, τόσο στην Πρωτοβάθµια, όσο και στη Δευτεροβάθµια Εκπαίδευση.

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231273536

[PDE ads]

[apri]

Μήπως θέλουν και θεοκρατικό κράτος οι ντόπιοι "αγιατολάχ";

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231273536

Εξαρτάται από το τι εννοούν με τη φράση "σημάδια αποχριστιανοποίησης".
Γιατί με βάση το σύνταγμα (άρθρο 16) σκοπός της παιδείας είναι και να καλλιεργεί τη θρησκευτική συνείδηση. Επομένως, αν βρίσκουν στοιχεία έντονου αρνητισμού προς το χριστιανισμό που είναι η κυρίαρχη θρησκεία στην Ελλάδα ή προς τη θρησκεία εν γένει, αυτό είναι ένα θέμα προς συζήτηση.
Αν εννοούν κάτι άλλο, το θέμα αλλάζει.

Επειδή όμως σε όλα αυτά ενέχει πάντα ο κίνδυνος να ξεφύγουν από το μέτρο και να προκύψουν καταστάσεις στις οποίες αναφέρεσαι, είναι κάπως επισφαλές να συμμετέχουν στην επιτροπή σύνταξης των σχολικών βιβλίων ή για την ακρίβεια, να παίζουν κάποιον καθοριστικό ρόλο στη σύνταξή τους.
Το να καταθέτουν όμως τις απόψεις τους και να λαμβάνονται υπ' όψιν δεν είναι καθόλου κακό στο πλαίσιο της δημοκρατίας.

[MARKOS]

Θεωρώ πως είναι μια πολύ καλή κίνηση. Ειτε το θελουμε ειτε οχι, ειτε μας αρεσει ειτε οχι, ειτε συμφωνουμε ειτε οχι, η εκκλησια εχει λόγο. Στην ιστορια της εκπαιδευσης επαιξε σημαντικο ρόλο.
Ο καθενας απο μας εχει και σκέψη και κρίση. Δεν νομιζω να "φοβαται" επιδράσεις ....

* παω να διαβασω "Λόγιο Ερμή"....

[apri]

* παω να διαβασω "Λόγιο Ερμή"....

Πες τα, βρε Μάρκο. 
Γιατί σ' αυτήν τη χώρα ξεχνάμε ποιος πραγματοποίησε το θρησκευτικό ουμανισμό, ξεχνάμε και ποιοι ήταν οι περισσότεροι λόγιοι και διδάσκαλοι στον νεοελληνικό διαφωτισμό και μας έρχονται μόνο στο μυαλό εικόνες από άλλη κράτη.

[PDE ads]

[Landau]

Οι κοινωνίες εξελίσσονται όμως. Τώρα, το 2013, τα συντηρητικά απολιθώματα του παρελθόντος με τα μούσια δεν (πρέπει να) έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την εκπαίδευση. Να γίνουμε μήπως και σαν τη Ρωσία, όπου η εκεί εκκλησία έχει λόγο ακόμα και στα πολιτικά ζητήματα και προωθεί νόμους που ψηφίζει ο φίλος τους

[apri]

Οι κοινωνίες εξελίσσονται όμως. Τώρα, το 2013, τα συντηρητικά απολιθώματα του παρελθόντος με τα μούσια δεν (πρέπει να) έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την εκπαίδευση.

Μην το λες αυτό με τέτοια ευκολία. Υπάρχει, ξέρεις, η τάση να θεωρούμε ότι ό,τι έχει σχέση με το χώρο της θρησκείας είναι συντηρητικό, ενώ ό,τι έχει σχέση με το χώρο της επιστήμης είναι προοδευτικό. Αυτό είναι όμως μια απλοϊκή γενίκευση.

Όντως μεταξύ του κλήρου υπάρχουν και "συντηρητικά απολιθώματα του παρελθόντος", όπως λες.
Δεν είναι όμως όλοι έτσι. Υπήρξαν μάλιστα στο παρελθόν και κάποιοι που ήταν "αιρετικοί" για την εποχή τους (π.χ Θεόφιλος Καΐρης, Μεθόδιος Ανθρακίτης) γιατί προσπάθησαν να απαλλάξουν τον κόσμο από την πρόληψη και τον σκοταδισμό.
 
Ομοίως και στο χώρο των επιστημών δεν κυκλοφορούν μόνο φωτεινά και ανοικτά πνεύματα. Δυστυχώς.
Να 'ξερες με πόση απογοήτευση πέφτω συνεχώς πάνω σε δογματικά και συντηρητικά μυαλά στον επιστημονικό χώρο και μάλιστα σ' αυτόν των θετικών επιστημών... [Δεν αναφέρομαι σ' εσένα]
Κάνουν πέντε πειράματα ή διαβάζουν πέντε-έξι βιβλία (κι αυτά μόνο της δικής τους επιστήμης) και νομίζουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και στην επιστήμη τους αλλά και επί παντός του επιστητού!
Νομίζεις ότι αυτοί είναι λιγότερο επικίνδυνοι, λιγότερο σκοταδιστές, επειδή έχουν το άλλοθι της πανεπιστημιακής μόρφωσης;

Να γίνουμε μήπως και σαν τη Ρωσία, όπου η εκεί εκκλησία έχει λόγο ακόμα και στα πολιτικά ζητήματα και προωθεί νόμους που ψηφίζει ο φίλος τους

[Landau]

Μην το λες αυτό με τέτοια ευκολία. Υπάρχει, ξέρεις, η τάση να θεωρούμε ότι ό,τι έχει σχέση με το χώρο της θρησκείας είναι συντηρητικό, ενώ ό,τι έχει σχέση με το χώρο της επιστήμης είναι προοδευτικό. Αυτό είναι όμως μια απλοϊκή γενίκευση.

Δεν είπα αυτό, συντηρητικοί υπάρχουν παντού, αλλά σε μονοθεϊστικές θρησκείες στον κλήρο, ειδικά χριστιανισμός, ισλάμ, οι περισσότεροι είναι αιώνες πίσω. Και μάλιστα δεν περίμενα από τον Ιερώνυμο, που υποτίθεται δεν είναι τόσο συντηρητικός, να μιλάει για "αποχριστιανισμό". Ίσως να ενέδωσε σε εσωτερικές πιέσεις.

Όντως μεταξύ του κλήρου υπάρχουν και "συντηρητικά απολιθώματα του παρελθόντος", όπως λες.
Δεν είναι όμως όλοι έτσι. Υπήρξαν μάλιστα στο παρελθόν και κάποιοι που ήταν "αιρετικοί" για την εποχή τους (π.χ Θεόφιλος Καΐρης, Μεθόδιος Ανθρακίτης) γιατί προσπάθησαν να απαλλάξουν τον κόσμο από την πρόληψη και τον σκοταδισμό.

Αυτά στο παρελθόν, ενώ τώρα μιλάμε για το σήμερα. Δεν βλέπω κανέναν από τους ηγέτες του κλήρου (χριστιανικού ή ισλαμικού) να θέλει να απαλλάξει τον κόσμο από την πρόληψη και τον σκοταδισμό. Ο μόνος, από εξωτερικό, που φαίνεται να κάνει κάτι διαφορετικό - παρ' όλο που παραμένει συντηρητικός - είναι ο Φραγκίσκος στο

[apri]

Οπότε, πες μου έναν (με ονοματεπώνυμο) σύγχρονο εν ζωή ανώτατο κληρικό στην Ελλάδα, που να έχει ενεργό δράση κατά του συντηρητισμού και του σκοταδισμού.

Δεν παρακολουθώ το έργο του καθενός, για να σου καταθέσω σειρά ονομάτων.
Έχω διαβάσει ωστόσο ή έχω ακούσει ανώτατους κληρικούς που απέχουν πόρρω από τον σκοταδισμό (π.χ ο μητροπολίτης Σιατίστης ή ο μητροπολίτης Μεσογαίας). Επίσης, έχω δει κατώτερους κληρικούς, όπως λ.χ τον πατέρα Αντώνιο στην Κιβωτό, που προσφέρει μόρφωση σε όσα παιδιά το έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως κοινωνικής ή εθνικής προέλευσης.

Απλά έφερα παραδείγματα άλλων χωρών, και επειδή από την εποχή Χριστόδουλου φαινόταν πως η ελληνική εκκλησία θέλει να μπλέξει στα πολιτικά πράγματα. Έχουμε που έχουμε τους επικίνδυνους πολιτικούς, που οι μισοί είναι διαπλεκόμενοι με την ισχυρή μαφία που ονομάζεται "Εκκλησία Α.Ε.", αν μπει πιο βαθιά και ο κλήρος στο παιχνίδι...

Το θέμα εκκλησία και πολιτική έχει ενδιαφέρον, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν προλαβαίνω να σου απαντήσω. Δεσμεύομαι να το σχολιάσω το βράδυ.

Δεν είπα να μην έχει κοινωνικό λόγο ο κλήρος και να μην εκφέρει άποψη. Αν μη τι άλλο, ειδικά στη χώρα μας ο κλήρος ασκεί και με το παραπάνω κριτική. Άλλο να εκφέρει σαν εξωτερικός παράγοντας άποψη, και άλλο να είναι θεσμοθετημένο μέλος επιτροπής που θα επηρεάζει π.χ. σχολικά βιβλία!

Δεν είπα κάτι διαφορετικό. Ακόμα όμως κι αν ήταν μέλος της επιτροπής, δεν θα περίμενα να έχει τον πρώτο και κύριο λόγο.
Θα ήταν μια φωνή, ανάμεσα στις υπόλοιπες της επιτροπής.

[Landau]

Δεν παρακολουθώ το έργο του καθενός, για να σου καταθέσω σειρά ονομάτων.
Έχω διαβάσει ωστόσο ή έχω ακούσει ανώτατους κληρικούς που απέχουν πόρρω από τον σκοταδισμό (π.χ ο μητροπολίτης Σιατίστης ή ο μητροπολίτης Μεσογαίας). Επίσης, έχω δει κατώτερους κληρικούς, όπως λ.χ τον πατέρα Αντώνιο στην Κιβωτό, που προσφέρει μόρφωση σε όσα παιδιά το έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως κοινωνικής ή εθνικής προέλευσης.

Ο μητροπολίτης μεσογαίας, παρεμπιπτόντως, έχει σπουδές στη φυσική (με διδακτορικό κιόλας!), οπότε μιλάμε για τη φωτεινή εξαίρεση. Και ο πατέρας Αντώνιος όντως κάνει έργο, αλλά δεν είναι στον ανώτατο κλήρο. Πράγματι σε "χαμηλόβαθμους" κληρικούς υπάρχουν φωτεινοί άνθρωποι, που δυστυχώς δεν μπορούν να επηρρεάσουν την πορεία της Εκκλησίας Α.Ε.

Επειδή ξεφεύγουμε πολύ, θα ήταν καλό να ανοίγαμε θέμα στο φόρουμ "Εκκλησία και εκπαίδευση/παιδεία" ή κάτι παρόμοιο, για να αναλύσουμε εκεί τα θέματα αυτά, με συμμετοχή και άλλων. Το αφήνω πάνω σου 

[apri]

Απλά έφερα παραδείγματα άλλων χωρών, και επειδή από την εποχή Χριστόδουλου φαινόταν πως η ελληνική εκκλησία θέλει να μπλέξει στα πολιτικά πράγματα. Έχουμε που έχουμε τους επικίνδυνους πολιτικούς, που οι μισοί είναι διαπλεκόμενοι με την ισχυρή μαφία που ονομάζεται "Εκκλησία Α.Ε.", αν μπει πιο βαθιά και ο κλήρος στο παιχνίδι...

Επανέρχομαι σ' αυτό το σχόλιό σου, επειδή υποσχέθηκα ότι θα σου απαντήσω μόλις βρω χρόνο. Ξέρω ότι δεν σου αρέσουν τα κατεβατά, αλλά δείξε υπομονή. 


Κοίτα, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που πιστεύει ότι η θρησκεία δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με την πολιτική (και το αντίστροφο)
και ότι τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός πρέπει να είναι μια εντελώς ιδιωτική υπόθεση που δεν θα αφορά κανέναν.

Κάτι τέτοιο όμως κινείται εκτός πραγματικότητας. Η θρησκεία δεν είναι χόμπι, για να είναι εντελώς ιδιωτική υπόθεση.
Η πίστη σε μια θρησκεία (εφόσον δεν παρεμποδίζεται με φασιστικές μεθόδους) καθορίζει τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς του ανθρώπου, αλλά και τη γενικότερη νοοτροπία της κοινωνίας στην οποία ζει αυτός αλλά και άτομα αλλόθρησκα ή άθεα.
Για το λόγο αυτό η θρησκεία συνιστά ένα είδος ταυτότητας βάσει της οποίας εντάσσεται ο πιστός σε συγκεκριμένη ομάδα. Αν μάλιστα αυτή η ομάδα είναι πλειοψηφική στην κοινωνία, τότε η συγκεκριμένη θρησκεία συνιστά και συστατικό εθνικής ταυτότητας.



Η ένταξη σε μια ομάδα αφενός δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να λειτουργήσει συλλογικά και έτσι να είναι λιγότερο ευάλωτος (αυτό είναι θετικό), αφετέρου τον θέτει ενίοτε στη σφαίρα επιρροής ισχυρότερων ομάδων (αυτό μπορεί να αποβεί θετικό ή αρνητικό ανάλογα με τις περιστάσεις).
Σ’ αυτό το σημείο ακριβώς είναι που εμπλέκεται η πολιτική στο χώρο της θρησκείας και η θρησκεία στο χώρο της πολιτικής.

Θα σου δώσω δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τη βυζαντινή αυτοκρατορία, όπου ναι μεν υπήρχαν δυο παράλληλες ιεραρχίες εξουσίας, η κοσμική και η θρησκευτική, που δεν ταυτίζονταν (όπως λ.χ γινόταν στην περίπτωση του Πάπα), ναι μεν ο αυτοκράτορας είχε τον τελευταίο και καθοριστικό λόγο, αλλά ενίοτε εμπλεκόταν ο ένας στη ζωή του άλλου.

Έτσι, από τη μια πλευρά, οι αυτοκράτορες ήταν εκείνοι που συγκαλούσαν τις Οικουμενικές Συνόδους, όχι τόσο γιατί τους ενδιέφεραν τα θεολογικά ζητήματα αυτά καθεαυτά, αλλά γιατί οι θρησκευτικές διαμάχες διατάρασσαν τη δημόσια τάξη, συνιστούσαν ενίοτε έμμεσο τρόπο αμφισβήτησης της πολιτικής του αυτοκράτορα ή ακόμα αφορμή για αποσχιστικές τάσεις κάποιων περιοχών.

Από την άλλη πλευρά, η θρησκευτική πολιτική σε αρκετές περιπτώσεις αποτέλεσε κομμάτι της βυζαντινής διπλωματίας. Ο πατριάρχης Φώτιος (που προηγουμένως ήταν πρωτοασηκρήτης, δηλαδή υπουργός εξωτερικών) ήταν αυτός που συνέλαβε την ιδέα του εκχριστιανισμού των Σλάβων στα

[Stelios]

...και εκπαίδευση λέει ο τίτλος.- (τελεία και παύλα)
Και σεβασμός στην θρησκεία του άλλου, ό,τι επιχειρήματα κι αν έχουμε (ή νομίζουμε ότι έχουμε).
Δεν προσπαθούμε να πείσουμε κανέναν ότι η δική μας θρησκεία ή μη είναι καλύτερη από την δικιά του ή μη.
Θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση ολόκληρα μηνύματα.

Ευχαριστώ.

[anneta]

Συμφωνώ απόλυτα με @apri - @Markos . . .  ας μην ξεχνάμε! 
κ στην τελική η εξέλιξη μας έφαγε!!!!