Ίδρυση φροντιστηρίου - κολεκτίβας εργασίας

[MARKOS]

...εφυγες Αλεκάρα μου, χρόνια αγώνας στους δρόμους, στις φαμπρικες,και στα καρνάγια ...και τωρα αρχιζει να πιάνει "καρπους" η ιδεολογία μας...

βρε, ποιό Χαλάνδρι, πάτε στις φτωχογειτονιες να δειτε πως θα ανθίσει η κολεκτίβα?

[PDE ads]

[Isla]

Isla, δεν μπορείς να δεις το φως, γιατί είσαι κι εσύ, όπως άλλωστε όλοι μας, γνήσιο τέκνο του καπιταλισμού και αντιμετωπίζεις με καχυποψία και δυσπιστία τέτοιες δράσεις.

Ή ίσως να είναι επειδή βλέπω εκ των έσω πώς λειτουργεί μια επιχείρηση και διαπιστώνω ότι οι πολλοί συνεργάτες δεν θα βελτίωναν την κατάσταση.

Ειλικρινά, το μόνο θετικό που βλέπω σε αυτό που προτείνεις είναι ότι ένας γλιτώνει το ΤΕ

[graciela]

Teo, αν ο σκοπός σου δεν είναι απλά να γλυτώσεις το χαράτσι της ασφάλισης που πληρώνεις, αλλά να συμμετάσχεις στη διάδοση της ιδέας της αλληλέγγυας οικονομίας, τότε γιατί δε συμβουλεύεσαι το λογιστή σου να αλλάξεις από Ο.Ε. σε συνεταιρισμό το φροντιστήριό σου; Διάβασε τις σχετικές διατάξεις του νόμου "Περί αστικών συνεταιρισμών".

[graciela]

...εφυγες Αλεκάρα μου, χρόνια αγώνας στους δρόμους, στις φαμπρικες,και στα καρνάγια ...και τωρα αρχιζει να πιάνει "καρπους" η ιδεολογία μας...

βρε, ποιό Χαλάνδρι, πάτε στις φτωχογειτονιες να δειτε πως θα ανθίσει η κολεκτίβα?

  Έτσι έτσι!!!!

[PDE ads]

[Isla]

Μόνο που στις φτωχογειτονιές θα έχεις να συναγωνιστείς τα δωρεάν φροντιστήρια του δήμου 

[MARKOS]

εμ, μας προλαβαν.....
Τετοια επίδραση "συν-τροφικότητας,  συν-εργασιας και ειρηνικης συν-υπαρξης, δεν ζήσαμε ποτε αλλοτε τα τελευταια χρόνια....

[irida pap]

Μη νομιζετε οτι ανακαλυψατε τον τροχο, ο τροπος αυτος λειτουργιας φροντιστηριου ειναι παμπαλαιος! Μαζευεται μια φιλολογος ενας μαθηματικος και ενας φυσικος, μοιραζουν τα εξοδα στα 3, πληρωνει ο καθενας τον ΟΑΕΕ του και εισπραττει ο καθενας διδακτρα απο τους μαθητες του, οσα βγαζει δικα του. Για αλλες ειδικοτητες πιο εξοτικες μπορουν να προσληφθουν υπαλληλοι. Ο τροπος ειναι δοκιμασμενος και αποδιδει ή τουλαχιστον απεδιδε. Πρεπει μονο να κανεις μια ερευνα αγορας στην περιοχη που θα ανοιξεις και να συνυπολογισεις το φεσι που εχει φτασει πλεον σε δυσθεωρητα υψη.

[evi06]

ααα οο εγω ειχα αλλου τυπου συλλογικο φροντιστηριο στο μυαλο μου. νομιζω το αρχικο βημα ειναι να βρεις συνεταιρους της ιδιας φιλοσοφιας. ειναι αραγε ευκολο; 

[graciela]

Evi, το κατάλαβα ότι είχες αρχικά κάτι άλλο στο μυαλό σου (όπως κι άλλοι που απάντησαν στα θέμα). Απ' ό,τι φαίνεται αυτό είναι το πιο δύσκολο, να πείσεις δηλαδή κι άλλους ότι αξίζει και είναι εφικτό - και όχι να μειώσεις τις τιμές των διδάκτρων (π.χ. αγοράζοντας φτηνά αναλώσιμα από άλλους συνεταιρισμούς ή εκτελώντας ως συνεταιρισμός και χρέη γραμματέως ή καθαρίστριας κ.ά.).
Γενικά διαπιστώνω ότι υπάρχει άγνοια και προκατάληψη.
Marko, πάντοτε αυτή η χώρα φλέρταρε με τον κομμουνισμό, ειδικά από το Πολυτεχνείο και μετά. Απλά ποτέ δεν έκατσε.

[antigone87]

Η ιδέα είναι πολύ καλή και χρειαζόμαστε τέτοιες πρωτοβουλίες γενικότερα. Οι (καλόπιστες) ενστάσεις που έχω είναι οι εξής 2 όμως: ο χαρακτήρας της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι εξ'ορισμού κερδοσκοπικός (και λίγα λέω) άρα δε μου φαίνεται πως μια ιδεολογία "κολλεκτίβας" κλπ συνάδει τόσο με τη φύση ενός φροντιστηρίου. Μιλάω πάντα για Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης που ο ρόλος τους δεν είναι ούτε η παροχή παιδείας ούτε τπτ τέτοιο μεγαλεπήβολο αλλά απλά η βοήθεια με τα σχολικά μαθήματα. Λες ας πούμε οτι θα αποκλίνεις από το concept να "βγάλω την ύλη με" όλα τα καλούπια του κλπ όμως πιστεύεις πως υπάρχουν γονείς που το θέλουν αυτό; Έμενα από τη μικρή εμπειρία μου μου φαίνεται πως οι γονείς γι αυτό ακριβώς γράφουν σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα τα παιδιά τους. Για να βγάλουν την ύλη και να τα βάλουν στο καλούπι που έχει δημιουργηθεί από την επίσημη εκπαίδευση. Πώς θα τα αλλάξεις αυτά και τί χρησιμότητας είναι ένας τέτοιος χώρος στο υπάρχον σύστημα; Με λίγα λόγια είναι λίγο οξύμωρο. Η άλλη ένσταση, και λιγότερο σημαντική έχει να κάνει γενικότερα με το χαρ/ρα της κολλεκτίβας.

[-----]

Πραγματικά είναι πολύ καλή ιδέα αλλά θα πρέπει να γίνει καλή διαφήμιση και να υπάρχουν κάποιοι μαθητές όπου θα έρθουν από την αρχή!

[GMaθΕrΦr]

Το θέμα δεν είναι απλό.
Φυσικά η ιδέα είναι καλή και μάλλον εφαρμόσιμη (ήδη υπάρχουν προσπάθειες που έχουν πετύχει αλλά έχει αναφερθεί αυτό ήδη).
Τα ζητήματα είναι πολλά κυρίως στην εφαρμογή αλλά και θεωρητικά.

Καταρχήν πρέπει να είναι ξεκάθαροι οι στόχοι, τα ζητούμενα και τα μέσα υλοποίησης ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Οι σκοποί είναι διάφοροι και οι δυσκολίες και οι αντιφάσεις φυσικά και έχουν σχέση με την λειτουργία οάσεων αυτοοργάνωσης και αντιιεραρχικής δομής μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα και ιδιαιτέρως σε ένα χώρο όπως είναι η φροντιστηριακή εκπαίδευση (ιδιωτική εκπαίδευση, χώρος έντασης εργασίας άρα αυξημένης εκμετάλλευσης, κερδοσκοπικός χώρος από μικροκαπιταλιστές, εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα όπου η ασκησιολογία, η αποσπασματικότητα, ο σκληρός ανταγωνιστικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης και η αποστήθιση με την αγωνία κάλυψης ύλης κυριαρχούν) 

Φυσικά αν αυτά τα ζητήματα τεθούν στις σωστές τους διαστάσεις, από μια ομάδα ανθρώπων που έχουν παρόμοιες αντιλήψεις πάνω σε όλα αυτά τα ζητήματα, καλύπτουν το σύνολο των διδασκόμενων αντικειμένων, είναι άξιοι και καλοί στο αντικείμενό του ο καθένας και παραλλήλως στηρίξουν το εγχείρημα, ίσως πετύχουν να εργαστούν με αξιοπρέπεια, να επιβιώσουν και να προσφέρουν και στους μαθητές τους. 

Ιδιαιτέρως το ζήτημα της ουσίας της παροχής της γνώσης, από καθηγητές που δεν εξαντλούν το ταλέντο τους στο να διαθέτουν έτοιμες λύσεις και να παρέχουν μασημένη τροφή στους μαθητές, είναι το ζητούμενο της εποχής μας. Είναι σαφές το συμπέρασμα που βγαίνει αν παρακολουθήσει κανείς την πορεία των θεμάτων τα τελευταία χρόνια, δεν είναι τυχαία τα τεράστια ποσοστά αποτυχίας, ούτε η ατέρμονη συζήτηση για τη βάση του δέκα. Το σύστημα γίνεται όλο και περισσότερο ελιτίστικο και η πορεία προς την τριτοβάθμια πανεπιστημιακή εκπαίδευση γίνεται όλο και δυσκολότερη. Η ταξική διάσταση του συστήματος γίνεται όλο και ποιο εμφανής και η πρόσβαση ξαναγίνεται δυσκολότερη μιας και πλέον δεν είναι ωφέλιμη η κοινωνική κινητικότητα που παρείχε (όπως την παρείχε, κουτσουρεμένη) η εκπαίδευση. Δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη για μεγάλες μάζες αποφοίτων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (αυτή πλέον γίνεται εμπόρευμα για αυτό επιβιώνει μέχρι να περάσει πλέον σε ιδιώτες). Χρειάζεται φυσικά μια ημιεκπαιδευμένη τέτοια κρίσιμη μάζα, χρειάζονται και οι πελάτες ενός τέτοιου ιδιωτικού συστήματος αλλά χρειάζονται και λιγότεροι φυσικά αλλά παραλλήλως πιο καλά εκπαιδευμένοι, με πολλά περισσότερα προσόντα και ικανότητες φοιτητές). Σε ένα τέτοιο περιβάλλον που φαίνεται να διαμορφώνεται το παλαιό φροντιστήριο των "μεγάλων" καθηγητών και των "μικρών"  εργαζόμενων - δούλων δεν φαίνεται να έχει μέλλον. Η ασκησιολογία, η "πρόβλεψη" των σχεδόν αναμενόμενων θεμάτων από τους "δοκιμασμένους" καθηγητές δεν δούλεψε τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον η ανεπάρκεια των κακοπληρωμένων, "διαθέσιμων" και "πρόθυμων" εξ ανάγκης, για κάθε συνθήκη εργασίας, "φθηνών" καθηγητών φάνηκε (δεν μιλάω για ουσιαστική ανεπάρκεια των καθηγητών αλλά για ανθρώπους που είναι κακοπληρωμένοι, εργάζονται πολλές ώρες κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, αναγκάζονται να διδάξουν με οδηγίες χρήσης και υπό την επίβλεψη του αφεντικού με ένα "προκάτ" σύστημα που τους "φοράει" ο ιδιοκτήτης όπως και το κοστούμι τους, είναι κουρασμένοι, αγχωμένοι, φοβισμένοι και ανόρεκτοι και δεν αυτενεργούν επειδή δεν επιτρέπεται).
Σε αυτές τις συνθήκες φυσικά και υπάρχει χώρος για ένα άλλο φροντιστήριο. Φυσικά όχι για να υπηρετήσει απλά το σύστημα αλλά για να καταφέρει να βάλει στο μυαλό των μαθητών την αμφισβήτηση και την κριτική. Σήμερα μάλλον κάτι τέτοιο το θέλει το σύστημα, παρόλο που το θέλει ελεγχόμενο. Παρόλα αυτά είναι μια ευκαιρία που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε ώστε να διδάξουμε σφαιρικά και κριτικά το αντικείμενό μας ο καθένας, μακριά από έτοιμες λύσεις και δημιουργικά προς όφελος των μαθητών. Φυσικά πρέπει να είμαστε και απαλλαγμένοι από αυταπάτες και να γνωρίζουμε ότι σε όλα τα προηγούμενα υπάρχουν και τα όρια που θέτει το σύστημα και πρέπει να τα γνωρίζουμε και να μην θεωρήσουμε ότι δεν θα το υπηρετήσουμε σε ένα βαθμό και μάλιστα με αποτελεσματικότητα απλά με την ελπίδα πως ίσως φυτέψουμε στην ψυχή των μαθητών μας την αμφισβήτηση.         

[-----]

Σίγουρα δεν είναι απλό! Μην ξεχνάμε ότι θα πρέπει να υπάρχει καλή συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών αυτών για να κρατήσει η επιχείρηση!

[GMaθΕrΦr]

Φυσικά και πρέπει να υπάρχει άριστη συνεργασία και κοινή αντίληψη για τα περισσότερα, αν όχι για όλα, τα θέματα.
Γιατί δεν εξετάζουμε και το θέμα της ίδρυσης κάποιου χώρου διδασκαλίας (όχι φροντιστηρίου) με άδεια κατ΄οίκον διδασκαλίας, για περιορισμό των εξόδων; (δεν είμαι σίγουρος για το αν γίνεται και πως)