Ίδρυση φροντιστηρίου - κολεκτίβας εργασίας

[graciela]

Γεια σας, συνάδελφοι.
Βλέποντας γύρω μου να διαδίδεται και να υλοποιείται (στο πλαίσιο της αλληλέγγυας οικονομίας) η ιδέας της κολεκτίβας και του συνεταιρισμού (κοοπερατίβας) σε διάφορες ειδικότητες, αναρωτήθηκα αν μπορεί το συγκεκριμένο μοντέλο εργασίας να εφαρμοστεί και στον κλάδο μας. Μετά από αναζήτηση στο διαδίκτυο διαπίστωσα ότι έχει ήδη δημιουργηθεί συνεταιριστικό φροντιστήριο στο Χαλάνδρι. Νομίζετε ότι μπορεί ένα τέτοιο εγχείρημα και από μέρους μας να παρέχει λίγη συναισθηματική ασφάλεια σε όλους εμάς που δουλεύουμε σε φροντιστήρια με την αβεβαιότητα αν την επόμενη σχολική χρονιά θα μας δώσουν οι εργοδότες μας ώρες; Δεν μπορούμε με αυτό τον τρόπο τουλάχιστον να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς αν θα μείνουμε ή δε θα μείνουμε άνεργοι; Δεν είναι αξιοπρεπέστερο να εργαζόμαστε σε ένα χώρο όπου δεν υπάρχουν ιεραρχίες και που οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά; Και στο κάτω κάτω, αν χρειάζεσαι ένα τσουβάλι λεφτά να δημιουργήσεις μόνος σου ή με ένα συνέταιρο ένα φροντιστήριο, δεν είναι λύση ο συνεταιρισμός, εφόσον και τα έξοδα και οι ευθύνες μοιράζονται;
Ειλικρινά, θα ήθελα τη γνώμη σας για το πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο, αλλά και πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας του, αν γνωρίζετε.

[PDE ads]

[graciela]

Τόσες προβολές κι όμως καμιά απάντηση; Υπάρχει έστω κάποιος που ενδιαφέρεται για "συνεταιρίζεσθαι";

[Isla]

Είναι ενδιαφέρουσα ιδέα, δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφαρμόσιμη. Θα πρέπει να είσαι 100% σίγουρη ότι οι άνθρωποι με τους οποίους θα συνεταιριστείς έχουν τις ίδιες απόψεις και τον ίδιο τρόπο σκέψης με σένα, πράγμα δύσκολο. Επιπλέον θα πρέπει να έχετε σκεφτεί πολύ καλά πώς θα γίνει ο καταμερισμός των κερδών (ή των ζημιών!) δηλαδή αν θα γίνει με βάση την επένδυση του καθενός και σε ποιο βαθμό θα παίξει ρόλο η προσωπική εργασία και η απόδοση του κάθε συνεταιριζόμενου (και τι γίνεται αν υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με το ποια απόδοση ήταν καλή και ποια όχι).

[evi06]

ασχετο και δεν βοηθω ισως αλλα αυτη η ιδεα εδω και χρονια υπαρχει, τουλαχιστον σε επαρχια που ζω εγω. τα μεγαλα φροντιστηρια, απο τοτε που ημουν μαθητρια εγω, ετσι λειτουργουσαν. ηταν δλδ. συνεργασια 4-5 καθηγητων διαφορων ειδικοτητων.
και σιγουρα ειναι να βρεις ανθρωπους που να εχετε κοινο τροπο σκεψης κ ισως ενα καλο δικηγορο για να διασφαλισετε αυτα που θα συμφωνησετε 

[PDE ads]

[graciela]

Όσο πιο πολύ εντρυφώ στην ιδέα και ψάχνομαι τόσο πιο ενδιαφέρουσα, καινοτόμα και σύμφωνη με το κλίμα της εποχής τη βρίσκω. Ίσως τελικά από την κρίση να μην επιβιώσουν μόνο οι "μεγαλοκαρχαρίες", τα μεγάλα φροντιστήρια, οι αλυσίδες και τα "ονόματα", αλλά κι αυτά τα ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ φροντιστήρια που θα προσφέρουν χαμηλά δίδακτρα, προσέγγιση του μαθητή και του γονέα όχι ως πελατών αλλά ως ανθρώπων, ποιοτική και όχι ποσοτική γνώση που αποκλίνει από το concept του να βγάλω την ύλη, να δώσω "καλούπια" λύσεων στα ζητούμενα, να προβλέψω τα θέματα... Σίγουρα η ανεύρεση συνεργατών με τα ίδια μυαλά είναι το πιο δύσκολο κομμάτι, γι' αυτό αφήνω εδώ ανοικτή πρόσκληση γνωριμίας σε όσους ενδιαφέρονται.
Τώρα, για να λειτουργήσει: οι συνεργάτες - συνέταιροι πρέπει να είναι τόσοι και να προέρχονται από όλες τις ειδικότητες, ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες κάθε μαθητή, της τάξης και της κατεύθυνσης που έχει επιλέξει. Χρειάζονται δηλαδή τρεις φιλόλογοι, μαθηματικός, φυσικός, βιολόγος, οικονομολόγος, χημικός, πλροφορικής, δέκα περίπου άτομα (όποιος έχει φροντιστήριο, ας μου πει αν λέω λίγους). Ο καθένας μπαίνει με το κεφάλαιο που θέλει και μπορεί να διαθέσει και η αποπληρωμή του γίνεται από το πλεόνασμα σε ποσοστό ανάλογο του αρχικού. Το ωρομίσθιο είναι το ίδιο για όλους και καθορίζεται κατόπιν συνελεύσεως στην οποία συμμετέχουν όλοι οι συνέταιροι, βάσει του ύψους των διδάκτρων και του αριθμού των εγγεγραμμένων μαθητών συνυπολογισθέντων των εξόδων της επιχείρησης. Η συνέλευση καθορίζει και την αύξηση ή τη μείωση του ωρομισθίου αναλόγως των δεδομένων. Και η ασφάλιση κομπλέ για όλους. Ασφαλώς, ο καθένας αμείβεται ανάλογα με τις ώρες που δουλεύει και αποπέμπεται αν δεν κάνει σωστά τη δουλειά του και θίγει τα κοινά συμφέροντα. Σε περίπτωση ζημιών πρέπει να έχει προβλεφθεί να υπάρχει απόθεμα. Σε περίπτωση κερδών κάνουμε τούμπες, φτιάχνουμε κι άλλο φροντιστήριο ή τα δίνουμε για την προστασία των κορμοράνων. Ή της κουκουβάγιας (πιο κοντά στο αντικείμενο...). Εμείς ένα μεροκάματο θέλουμε, ρε παιδιά.
Ευχαριστώ τα κορίτσια για τις απαντήσεις τους.

[MARKOS]

Συμφωνώ ως προς την όμορφη ιδέα 
Ομως οπως ειπε και ο Isla  υπάρχουν δυσκολιες αντικειμενικες ως προς την υλοποιηση, αν και οχι ανέφικτες....
Η εποχη ειναι δυσκολη για ρίσκο γενικότερα.
Θελω να ρωτησω ομως, είναι πιο "οικονομικά" για τον γονέα?

[greedo]

Πιστεύω οτι στην επαρχία η ιδέα είναι υλοποιήσιμη. Έτσι δούλευα για πολλά χρόνια, αλλά τότε δεν υπήρχε η ανάγκη κάποιων πιο "εξωτικών" ειδικοτήτων, απλά ένας φιλόλογος, ένας μαθηματικός και ένας φυσικός στήναν φροντιστήριο.
 Οι σημερινές απαιτήσεις για κάποιες ειδικότητες που κάνουν λίγες ώρες και που η ανεύρεσή τους ίσως γίνεται σε γειτονικές πόλεις και όχι στην έδρα του φρον/ριου (κάτι που συνεπάγεται μετακινήσεις κλπ) δυσκολεύει το εγχείρημα!
 Για μεγαλουπόλεις δεν έχω ιδέα τι παίζει, καθώς δεν έχω ζήσει ή εργαστεί σε Αθήνα, Θεσ/νίκη κλπ. Άποψή μου είναι οτι οι μεγαλοκαρχαρίες καλά κρατούν και είναι δύσκολοι αντίπαλοι. 

[Isla]

Ο καθένας μπαίνει με το κεφάλαιο που θέλει και μπορεί να διαθέσει και η αποπληρωμή του γίνεται από το πλεόνασμα σε ποσοστό ανάλογο του αρχικού. Το ωρομίσθιο είναι το ίδιο για όλους και καθορίζεται κατόπιν συνελεύσεως στην οποία συμμετέχουν όλοι οι συνέταιροι, βάσει του ύψους των διδάκτρων και του αριθμού των εγγεγραμμένων μαθητών συνυπολογισθέντων των εξόδων της επιχείρησης. Η συνέλευση καθορίζει και την αύξηση ή τη μείωση του ωρομισθίου αναλόγως των δεδομένων. Και η ασφάλιση κομπλέ για όλους. Ασφαλώς, ο καθένας αμείβεται ανάλογα με τις ώρες που δουλεύει και αποπέμπεται αν δεν κάνει σωστά τη δουλειά του και θίγει τα κοινά συμφέροντα.

Μερικές ερωτήσεις που μου έρχονται στο μυαλό.

Τι γίνεται αν έχει περισσότερη δουλειά ο φιλόλογος από τον μαθηματικό; Πώς καθορίζονται οι αμοιβές;

Πώς μπορεί να κρίνει ο φιλόλογος αν κάνει καλά τη δουλειά του ο μαθηματικός;

Η ασφάλιση θα είναι (φαντάζομαι) ΟΑΕΕ και όχι ΙΚΑ. Συνεπώς θα πληρώνει ο καθένας ένα συγκεκριμένο ποσό ανάλογα με τα χρόνια ασφάλισης, ανεξάρτητα από το αν δουλεύει ή όχι. Θα δεχτεί ο φιλόλογος με τις πολλές ώρες διδασκαλίας να πληρώνει την ασφάλιση του μαθηματικού που δεν φέρνει έσοδα στο φροντιστήριο;

[graciela]

Τι γίνεται αν έχει περισσότερη δουλειά ο φιλόλογος από τον μαθηματικό; Πώς καθορίζονται οι αμοιβές;

Τίποτα δε γίνεται, ο καθένας αμείβεται όσες ώρες δουλεύει, ανάλογα με τις ανάγκες και τη ζήτηση.

Πώς μπορεί να κρίνει ο φιλόλογος αν κάνει καλά τη δουλειά του ο μαθηματικός;

Οι καλύτεροι κριτές κατά τη γνώμη μου (που όσο και να προσπαθήσεις δε θα μου την αλλάξεις ποτέ) είναι τα παιδιά, οι μαθητές. Δε μιλάμε τώρα για ασυνέπεια "αργώ να έρθω στη δουλειά" ή "δεν έχω έτοιμο το διαγώνισμα" και τέτοια, έτσι;

Η ασφάλιση θα είναι (φαντάζομαι) ΟΑΕΕ και όχι ΙΚΑ. Συνεπώς θα πληρώνει ο καθένας ένα συγκεκριμένο ποσό ανάλογα με τα χρόνια ασφάλισης, ανεξάρτητα από το αν δουλεύει ή όχι. Θα δεχτεί ο φιλόλογος με τις πολλές ώρες διδασκαλίας να πληρώνει την ασφάλιση του μαθηματικού που δεν φέρνει έσοδα στο φροντιστήριο;

Η ασφάλιση είναι ΙΚΑ. Ο νόμος δεν υποχρεώνει ένα συνεταιρισμό να πληρώνει ΤΕΒΕ. 

Συντάσσεται και συνυπογράφεται καταστατικό με διατάξεις για τα πάντα.

[graciela]

Θελω να ρωτησω ομως, είναι πιο "οικονομικά" για τον γονέα?

Δοθέντος ότι η επιχείρηση έχει μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, πρέπει -πάση θυσία- να είναι πιο οικονομικά.

[Isla]

Τίποτα δε γίνεται, ο καθένας αμείβεται όσες ώρες δουλεύει, ανάλογα με τις ανάγκες και τη ζήτηση.

ΟΚ καλό αυτό (και ακόμα καλύτερο το ότι η ασφάλιση είναι ΙΚΑ γιατί το ΤΕΒΕ είναι ένα υπέρογκο και ασύμφορο έξοδο) αλλά αν ο ένας εργάζεται λιγότερες ώρες από τον άλλο και η αποπληρωμή γίνεται από το πλεόνασμα όπως είπες πιο πάνω, δεν θα δημιουργηθούν τριβές όταν το πλεόνασμα είναι μικρότερο λόγω του ότι ένας ή περισσότεροι καθηγητές δεν είναι τόσο δημοφιλείς;

Ας πούμε ότι εγώ συνεταιρίζομαι με άλλους 5 καθηγητές και βάζουμε ο καθένας από 5.000 έως 10.000 ευρώ για να στήσουμε την επιχείρηση. Εγώ έβαλα 10.000 ευρώ και δουλεύω 20 ώρες την εβδομάδα με τμήματα 12 μαθητών. Εσύ (ο κάθε εσύ) έβαλες 10.000 ευρώ αλλά δεν είσαι τόσο δημοφιλής και δουλεύεις μόνο 15 ώρες την εβδομάδα με τμήματα 6 μαθητών. Αυτή η δυσαναλογία δεν θα δημιουργήσει τριβές; Μπορεί να προβλεφθεί η περίπτωση αυτή;

Οι καλύτεροι κριτές κατά τη γνώμη μου (που όσο και να προσπαθήσεις δε θα μου την αλλάξεις ποτέ) είναι τα παιδιά, οι μαθητές. Δε μιλάμε τώρα για ασυνέπεια "αργώ να έρθω στη δουλειά" ή "δεν έχω έτοιμο το διαγώνισμα" και τέτοια, έτσι;

Εσένα μπορεί οι μαθητές σου να σε λατρεύουν, ειδικά αφού έχεις μόνο 6 στο τμήμα και μπορείς να ασχολήσαι περισσότερο μαζί τους - τι γίνεται όμως αν για οποιονδήποτε λόγω δεν μπορείς να προσελκύσεις καινούριους; Ή αν οι μαθητές σου σε συμπαθούν αλλά δεν σε συμπαθούν οι γονείς τους (που πληρώνουν κιόλας)?

Τι γίνεται αν ρίξεις τις τιμές τόσο χαμηλά που το πλεόνασμα δεν επαρκεί για να αποπληρωθούν τα αρχικά ποσά επένδυσης ούτε μέσα σε 10 χρόνια; Θα συνεχίσουν οι συνέταιροι να δουλεύουν για ένα μεροκάματο έχοντας ρίξει 5.000-10.000 στην επιχείρηση;

Μπορώ να φανταστώ το εγχείρημα να πετυχαίνει με μια μικρή ομάδα ατόμων, αλλά αυτό που προτείνεις εσύ με τα 10 άτομα (εκ των οποίων σίγουρα δεν θα συμβάλλουν όλοι εξίσου στην επιτυχία του συνεταιρισμού) και με χαμηλά δίδακτρα και εναλλακτικές προσεγγίσεις, δεν μπορώ να δω φως στο τούνελ.

Πάντως γενικά πρέπει να πω ότι δεν είμαι υπέρ της συνεταιριστικής εργασίας. Από τη δική μου εμπειρία, όσο περισσότεροι είναι οι συνέταιροι, τόσο χειρότερα.

[nasta22]

καλημέρα σε όλες και όλους.

η ιδέα του συνεργατικού φροντιστηρίου ακούγεται καλή ιδέα, αν λάβουμε υπόψιν τον εργασιακό μεσαίωνα που ζούμε.
γενικότερα παίζουν και τα προγράμματα Κοιν.Σ.Επ. αλλά δυστυχώς προς το παρόν δεν έχω αρκετές πληροφορίες για αυτά.
Εχω να προτείνω να επικοινωνήσεις με το συνεργατικό στο Χαλάνδρι και να ζητήσεις πληροφορίες από τα ίδια τα άτομα.
Συνήθως τα άτομα που συμμετέχουν σε συνεργατικά εγχειρήματα έχουν τη διάθεση να κουβεντιάζουν γι αυτό.

[graciela]

Isla, δεν μπορείς να δεις το φως, γιατί είσαι κι εσύ, όπως άλλωστε όλοι μας, γνήσιο τέκνο του καπιταλισμού και αντιμετωπίζεις με καχυποψία και δυσπιστία τέτοιες δράσεις. Αυτή είναι η πεμπτουσία όλων των ερωτήσεών σου. Έτσι μας έμαθαν να σκεφτόμαστε. Ίσως όντως κι εγώ με όσα αναφέρω να κυνηγώ χίμαιρες. Γιατί ναι, ο άνθρωπος είναι αυτός που είναι, θέλει να κυριαρχεί, να επιβάλλεται, να άρχει και δεν αλλάζει. Τι γίνεται, όμως, όταν γίνεται ο ίδιος για μεγάλο διάστημα θύμα υποταγής και εκμετάλλευσης; Αντιδρά. Άλλοτε βίαια και άλλοτε δημιουργικά. Εδώ συζητάμε τη δεύτερη περίπτωση. Αξίζει, λοιπόν, να εξετάσουμε πώς μπορούμε να αντιδράσουμε δημιουργικά και προς το συμφέρον και το δικό μας και της κοινωνίας. Όλα όσα με ρωτάς, όλα τα προβλήματα που προβλέπεις ότι ενδέχεται να δημιουργηθούν, λύνονται. Με συζήτηση και συναίνεση. Στις τακτικές συνελεύσεις του συνεταιρισμού. Επομένως, όλοι μπορούν να συμβάλλουν εξίσου στην επιτυχία του. Κάποιος λιγότερο "δημοφιλής", που θα προσελκύει λιγότερους "πελάτες", που θα ωχριά στις "δημόσιες σχέσεις" (και όχι στη μετάδοση των γνώσεών του!) σίγουρα θα υπερτερεί σε κάποια άλλα πράγματα. Μπορεί π.χ. να αξιοποιηθεί και να επιδοθεί στην καθαριότητα των αιθουσών, στην εκτύπωση των σημειώσεων, στο μοίρασμα των διαφημιστικών φυλλαδίων κ.α. Έτσι δεν είναι;

Alehan, έχω ήδη επικοινωνήσει με άτομα που συμμετέχουν σε συνεταιρισμούς (καφενεία κλπ). Όσα γράφω δεν τα έχω βγάλει από το μυαλό μου, μιλάω in concreto. Και από Χαλάνδρι αναμένω πληροφορίες. Σ' ευχαριστώ κι αν μάθεις περισσότερα για τα προγράμματα Κοιν.Σ.Επ., πες μας.

[TEO FYSIKOS]

Όσο πιο πολύ εντρυφώ στην ιδέα και ψάχνομαι τόσο πιο ενδιαφέρουσα, καινοτόμα και σύμφωνη με το κλίμα της εποχής τη βρίσκω. Ίσως τελικά από την κρίση να μην επιβιώσουν μόνο οι "μεγαλοκαρχαρίες", τα μεγάλα φροντιστήρια, οι αλυσίδες και τα "ονόματα", αλλά κι αυτά τα ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ φροντιστήρια που θα προσφέρουν χαμηλά δίδακτρα, προσέγγιση του μαθητή και του γονέα όχι ως πελατών αλλά ως ανθρώπων, ποιοτική και όχι ποσοτική γνώση που αποκλίνει από το concept του να βγάλω την ύλη, να δώσω "καλούπια" λύσεων στα ζητούμενα, να προβλέψω τα θέματα... Σίγουρα η ανεύρεση συνεργατών με τα ίδια μυαλά είναι το πιο δύσκολο κομμάτι, γι' αυτό αφήνω εδώ ανοικτή πρόσκληση γνωριμίας σε όσους ενδιαφέρονται.
Τώρα, για να λειτουργήσει: οι συνεργάτες - συνέταιροι πρέπει να είναι τόσοι και να προέρχονται από όλες τις ειδικότητες, ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες κάθε μαθητή, της τάξης και της κατεύθυνσης που έχει επιλέξει. Χρειάζονται δηλαδή τρεις φιλόλογοι, μαθηματικός, φυσικός, βιολόγος, οικονομολόγος, χημικός, πλροφορικής, δέκα περίπου άτομα (όποιος έχει φροντιστήριο, ας μου πει αν λέω λίγους). Ο καθένας μπαίνει με το κεφάλαιο που θέλει και μπορεί να διαθέσει και η αποπληρωμή του γίνεται από το πλεόνασμα σε ποσοστό ανάλογο του αρχικού. Το ωρομίσθιο είναι το ίδιο για όλους και καθορίζεται κατόπιν συνελεύσεως στην οποία συμμετέχουν όλοι οι συνέταιροι, βάσει του ύψους των διδάκτρων και του αριθμού των εγγεγραμμένων μαθητών συνυπολογισθέντων των εξόδων της επιχείρησης. Η συνέλευση καθορίζει και την αύξηση ή τη μείωση του ωρομισθίου αναλόγως των δεδομένων. Και η ασφάλιση κομπλέ για όλους. Ασφαλώς, ο καθένας αμείβεται ανάλογα με τις ώρες που δουλεύει και αποπέμπεται αν δεν κάνει σωστά τη δουλειά του και θίγει τα κοινά συμφέροντα. Σε περίπτωση ζημιών πρέπει να έχει προβλεφθεί να υπάρχει απόθεμα. Σε περίπτωση κερδών κάνουμε τούμπες, φτιάχνουμε κι άλλο φροντιστήριο ή τα δίνουμε για την προστασία των κορμοράνων. Ή της κουκουβάγιας (πιο κοντά στο αντικείμενο...). Εμείς ένα μεροκάματο θέλουμε, ρε παιδιά.
Ευχαριστώ τα κορίτσια για τις απαντήσεις τους.

Αυτό που περιγράφεις είναι αυτό που έχω κάνει με τον συνεταίρο φιλόλογο που έχω και είναι Ο.Ε πως μπορεί αυτό να χαρακτηριστει συνεταιρισμος και να γλιτώσεις την ασφάλιση στον ΟΑΕΕ. Θα με ενδιέφερε να μάθω. Όσο για το χαμηλά δίδακτρα που λες θα πρέπει να μείνει και κάτι για εσάς και για τα έξοδα όποτε η θα είναι περίπου ίδια με αυτά που υπάρχουν στην αγορά η θα πρέπει να αυξήσεις των αριθμό των μαθητών σε ένα τμήμα 10 -12 και πάνω