0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Στα αρχαία, απ όσο ξέρω, δεν υπάρχει η λέξη φλύαρος. Η αντίστοιχη για τους αρχαίους λέξη για το φλύαρος είναι το επίθετο ο,η λάλος, το λάλον.
Επίρρημα του φλύαρος, αν και αναφέρεται στο LSJ το φλυάρως, δεν είμαι σίγουρη αν απαντά σε κείμενα.
Καλησπέρα τα Ετυμολογικά πώς ακριβώς τα διδάσκουμε; Οι οδηγίες είναι ασαφείς.
Εἰ δέ τοι καὶ ἐν τοῖς πρώτοις χρόνοις ταῦτα ἐγίγνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων Τρώων, μάλιστα δὲ οἱ αὑτοῦ υἱεῖς, ὁπότε συμμίσγοιεν τοῖς Ἕλλησιν, ἀπώλλυντο, Πρίαμος, εἰ καὶ αὐτὸς Ἑλένῃ συνῴκει, ἀπέδωκεν ἂν αὐτὴν Μενελάῳ,:[/i]ποιο είναι το νόημα του Εἰ δέ τοι καὶ ἐν τοῖς πρώτοις χρόνοις ταῦτα ἐγίγνωσκον; Ο επιδοτικός καὶ μπορεί να μεταφραστεί με το "έστω", "αν βέβαια έστω και στα πρώτα χρόνια (δηλαδή, αν όχι από την αρχή) είχαν αυτήν την άποψη (δηλαδή ότι δεν πρέπει να κινδυνεύσουν για να ζει ο Πάρης με την Ελένη) ..." Η μετάφραση με το "ακόμη", που βλέπω, δεν μου βγάζει νόημα ("αν βέβαια είχαν αυτή τη γνώμη ακόμη και στα πρώτα χρόνια").Το νόημα είναι αυτό που κατάλαβα, δηλαδή ότι ακόμη και αν δεν πίστευαν εξ αρχής ότι δεν πρέπει να κινδυνεύσουν, για να έχει ο Πάρης την Ελένη, θα το πίστευαν έστω και στα πρώτα χρόνια του πολέμου, όταν έβλεπαν να χάνονται πολλοί Τρώες, και τότε θα επέστρεφαν την Ελένη;