Διδακτορικό σε Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο της Κύπρου

[erietta]

Ξέρει κανείς για το ΑΠΚΥ που είναι κρατικό αν αναγνωρίζεται από τον δοατάπ?

Τα μεταπτυχιακά του αναγνωρίζονται, μπορείς να τηλεφωνήσεις και στον ΔΟΑΤΑΠ για επιβεβαίωση, ρωτώντας και για το αντικείμενο που σε ενδιαφέρει. Δεν ξέρω αν αναγνωρίζονται βεβαίως όλα τα αντικείμενα. Για διδακτορικά δεν ξέρω να σου πω.

[PDE ads]

[gia 96]

Ξέρει κανείς για το ΑΠΚΥ που είναι κρατικό αν αναγνωρίζεται από τον δοατάπ?

Όλα τα μεταπτυχιακά του ΑΠΚΥ αναγνωρίζονται, από όσο γνωρίζω!

[harac]

Τα διδακτορικά στην Ελλάδα εξ όσων γνωρίζω, ακόμα είναι δωρεάν.

Σωστά, από ότι είδα είναι δωρεάν και για λίγους. Αν όμως έβαζαν δίδακτρα, όπως οι Κύπριοι και τα άνοιγαν σε περισσότερους, σίγουρα θα είχαν  κέρδος, όπως έγινε και με τα μεταπτυχιακά που γέμισε ο τόπος. Τέτοια σαίνια, πως και τους ξέφυγε  ;

[JimP]

Σωστά, από ότι είδα είναι δωρεάν και για λίγους. Αν όμως έβαζαν δίδακτρα, όπως οι Κύπριοι και τα άνοιγαν σε περισσότερους, σίγουρα θα είχαν  κέρδος, όπως έγινε και με τα μεταπτυχιακά που γέμισε ο τόπος. Τέτοια σαίνια, πως και τους ξέφυγε  ;

Το διδακτορικό είναι μια επιστημονική εργασία που την κάνεις εσύ με τη συνεργασία ενός καθηγητή ο οποίος σε επιλέγει, αλλά τον "επιλέγεις" κι εσύ...τι ακριβώς θα πρέπει να πληρώνεις; Την εργασία που φτιάχνεις εσύ; ή τον καθηγητή του οποίοι τα διδακτορικά είναι μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του; Για εμένα είναι εντελώς απαράδεκτο να χρεώνονται ακόμα και τα διδακτορικά, εκτός των άλλων αποκλείονται και όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και δυστυχώς με την κρίση αυτοί έχουν αυξηθεί. Στο διδακτορικό σε παίρνουν γιατί αξίζεις και είσαι έτοιμος να αναλάβεις την ευθύνη, δεν σε παίρνουν γιατί απλά έχεις φράγκα, είναι σαν να λέμε ότι αυτοί που σκοπεύουν να κάνουν ακαδημαϊκή καριέρα δεν θα πρέπει να αξίζουν, αλλά να είναι πλούσιοι...   

[PDE ads]

[harac]

Συμφωνώ, η εκπόνηση έρευνας για την πρόοδο της επιστήμης δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο οικονομικής συναλλαγής.

[JimP]

Συμφωνώ, η εκπόνηση έρευνας για την πρόοδο της επιστήμης δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο οικονομικής συναλλαγής.

[Έσπερος]

Ποιος σας είπε ότι είναι για λίγους τα διδακτορικά στην Ελλάδα; ΟΚ, υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί στον αριθμό των υποψηφίων που μπορεί να επιβλέπει κάποιος, προφανώς για να διασφαλίζεται ότι θα έχει χρόνο να ασχολείται μαζί τους, αλλά από κει και πέρα αν κάποιος πάει με μια τεκμηριωμένη πρόταση και δείχνει ότι ξέρει τι θέλει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρει άκρη. Ακόμα και αν πέσει σε ένα στραβόξυλο στο Χ ίδρυμα, θα βρεθεί κάποιος άλλος. Ακόμα κι αν ο καθηγητής έχει κλείσει τον μέγιστο αριθμό επιβλεπομένων, μπορεί να μπει ως πρώτο όνομα εικονικά κάποιος άλλος. Λύσεις βρίσκονται. Εννοείται βέβαια ότι αν κάποιος χτυπάει πόρτες και λέει "γεια σας, θέλω να κάνω διδακτορικό στο τάδε πεδίο, πείτε μου ένα θέμα και τι θα διαβάσω", όπως έχω καταλάβει ότι πολλοί θεωρούν λανθασμένα ότι είναι το διδακτορικό, φυσικά θα βρουν κλειστές πόρτες. Το διδακτορικό δεν είναι ένας τίτλος σπουδών όπου κάποιος καθηγητής σου μαθαίνει κάτι και μετά παίρνεις μόρια για το δημόσιο. Σημαίνει ότι ξέρεις τι θέλεις, έχεις βρει έναν τομέα όπου πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιο ερευνητικό κενό και έχεις να προσφέρεις κάτι, και ο καθηγητής απλώς θα σε κατευθύνει σε κάποια μέθοδο, ή θα σε βοηθήσει να το περιορίσεις κλπ. Επί της ουσίας, εσύ θα μάθεις κάτι στους άλλους κι όχι οι άλλοι σ'  εσένα.

Εν πάση περιπτώσει, για να μη γενικολογώ επειδή δεν ξέρω τις προσωπικές σας απόψεις και επιδιώξεις, πιστεύω ότι διδακτορικό με δίδακτρα δεν αξίζει τον κόπο. Χίλιες φορές να βρείτε κάποιον στην Ελλάδα, κι ας είναι σε μακρινή πόλη, και να δώσετε κάποια χρήματα για μερικά ταξίδια για συναντήσεις, συμμετοχή σε δραστηριότητες του τμήματος κλπ. Και μια κάποια εξ αποστάσεως συνεργασία δεν είναι ασυνήθιστη, αρκεί να υπάρχει επικοινωνία και συστηματική δουλειά. Φυσικά θα πρέπει να έχετε εξασφαλίσει πρόσβαση σε βιβλιοθήκες για τακτικές επισκέψεις για μελέτη- όπου μελέτη δε σημαίνει "βρίσκω 20 βιβλία, τα φωτοτυπώ και τα διαβάζω σπίτι μου". Σημαίνει ότι περνώ κάποιες ώρες στη βιβλιοθήκη γιατί διαβάζω κάτι, βρίσκω παραπομπές, πηγαίνω να δω το αντίστοιχο βιβλίο /  άρθρο, αυτό με στέλνει σε κάποιο άλλο κλπ - ανάλογα με τον κλάδο γιατί σε κάποιους είναι όλα διαθέσιμα ηλεκτρονικά μέσω κάποιας πανεπιστημιακής συνδρομής. Το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει αρκετά προβλήματα συντονισμού και απαρχαιωμένης νοοτροπίας καθηγητών, αλλά αν κάποιος ξέρει άτομα στο πεδίο που τον ενδιαφέρει που να είναι συνεννοήσιμα, δεν χρειάζεται να μπλέκει με δίδακτρα και το άγχος του ΔΟΑΤΑΠ.

[harac]

Σημασία έχει να βελτιωθεί το σύστημα επιλογής και η ποιότητα της συνεργασίας. Σε προηγούμενες συζητήσεις, σε άλλα νήματα, διαβάζω ότι αρκετοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να βρουν άκρη με τον συνήθως άφαντο επιβλέποντά τους. Τώρα  πως θα διορθωθεί η κατάσταση; Ανέφερα πριν ως παράδειγμα τους Κύπριους (που το αρνητικό τους είναι ότι σε κάποια πράγματα το έχουν κάνει εμπόριο), αλλά και εδώ ας στύψουν το κεφάλι τους ώστε να βρεθεί ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος. Φυσικά, αν προβληματικά πανεπιστήμια ανεβάσουν το επίπεδο χωρίς δίδακτρα, στο πλαίσιο της ανοιχτής μόρφωσης σε όλους όσους αξίζουν, αλλά και με την προυπόθεση της σοβαρής συνεργασίας/ έρευνας, ακόμα καλύτερα.
Συνεχίζοντας, δεν αμφιβάλλω ότι  οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι σε μία τέτοια περιπέτεια ζωής είναι άξιοι και ικανοί ερευνητές με όραμα και κότσια.  Θα πω όμως, χωρίς να γενικεύω και το κακό παράδειγμα που πρέπει να σταματήσει. Το γνωρίζω από πρώτο χέρι, παρατηρώντας τι συμβαίνει στη χώρα μας σε συνέδρια  και πανεπιστημιακά πρότζεκτ που παρακολουθώ. Όπως έχω προσέξει,  κάποια πανεπιστήμια συχνά δέχονται ως υ.δ.  και συνεργάτες, πολιτικά πρόσωπα, φίλους και συγγενείς καθηγητών με αντάλλαγμα διάφορες εξυπηρετήσεις καθαρά προσωπικού χαρακτήρα, ανάλογα με τη θέση και την επιρροή του καθενός.  Άσε, το τι τραπέζωμα και φιλοξενία σε εξοχικά πέφτει για να "δέσει το γλυκό", δεν περιγράφεται και αυτά είναι μόνο "η κορυφή του παγόβουνου".  Η παρατυπία, η διαπλοκή και οι διακρίσεις στο φουλ. Τι να πει κάποιος και για τις εισηγήσεις όπου ένας γράφει και παρουσιάζει και οι άλλοι (καθηγητές συνήθως) απλώς  υπογράφουν. Αυτές οι περιπτώσεις δυστυχώς αποτελούν  μορφές "κρυφής/άτυπης" συναλλαγής και εκεί είναι που θέλουν μάζεμα.

[naoh]

Συνεχίζοντας, δεν αμφιβάλλω ότι  οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι σε μία τέτοια περιπέτεια ζωής είναι άξιοι και ικανοί ερευνητές με όραμα και κότσια.  Θα πω όμως, χωρίς να γενικεύω και το κακό παράδειγμα που πρέπει να σταματήσει. Το γνωρίζω από πρώτο χέρι, παρατηρώντας τι συμβαίνει στη χώρα μας σε συνέδρια  και πανεπιστημιακά πρότζεκτ που παρακολουθώ. Όπως έχω προσέξει,  κάποια πανεπιστήμια συχνά δέχονται ως υ.δ.  και συνεργάτες, πολιτικά πρόσωπα, φίλους και συγγενείς καθηγητών με αντάλλαγμα διάφορες εξυπηρετήσεις καθαρά προσωπικού χαρακτήρα, ανάλογα με τη θέση και την επιρροή του καθενός.  Άσε, το τι τραπέζωμα και φιλοξενία σε εξοχικά πέφτει για να "δέσει το γλυκό", δεν περιγράφεται και αυτά είναι μόνο "η κορυφή του παγόβουνου".  Η παρατυπία, η διαπλοκή και οι διακρίσεις στο φουλ. Τι να πει κάποιος και για τις εισηγήσεις όπου ένας γράφει και παρουσιάζει και οι άλλοι (καθηγητές συνήθως) απλώς  υπογράφουν. Αυτές οι περιπτώσεις δυστυχώς αποτελούν  μορφές "κρυφής/άτυπης" συναλλαγής και εκεί είναι που θέλουν μάζεμα.

Και δυστυχώς, όλα αυτά τα σωστά που λέει η harac, μόνο εξαίρεση στον κανόνα δεν αποτελούν.

[Έσπερος]

Δεν διαφωνώ με τα παραπάνω, ήταν μια αναλυτική περιγραφή αυτού που συνόψισα κομψά ως προβλήματα συντονισμού και απαρχαιωμένης νοοτροπίας. Ωστόσο, επειδή στο διδακτορικό δεν διαλέγεις ίδρυμα αλλά επόπτη, αν βρεις άνθρωπο συνεργάσιμο που να έχει διάθεση να ασχοληθεί με εσένα και τη δουλειά σου, και τον πείσεις κιόλας ότι είσαι άνθρωπος γεννημένος για έρευνα και όχι σχολιαρόπαιδο που θέλει να τον πάρουν από το χέρι, δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα. Αυτό προϋποθέτει πολλή μελέτη εκ των προτέρων στο πεδίο που σε ενδιαφέρει ώστε όχι απλά να βρεις το ερευνητικό κενό που θες να καλύψεις, αλλά να δεις και ποιος έχει ανάλογα ερευνητικά ενδιαφέροντα ώστε να στηρίξει, να τον παρακολουθήσεις σε συνέδρια, να επιδιώξεις να γνωριστείς μαζί του κλπ, πριν φτάσεις στο στάδιο να καταθέσεις την πρόταση. Μια καλή λύση είναι να είναι ο καθηγητής με τον οποίο συνεργάστηκες στη διπλωματική, οπότε αν κάποιος έχει κάνει μεταπτυχιακό σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο ίσως στραφεί προς τα εκεί, όμως δεν είναι απαραίτητο. Αν είχες μια καλή συνεργασία με τον επόπτη της διπλωματικής μπορείς να ζητήσεις τη συμβουλή του και να σου συστήσει άτομα με τα οποία έχει συνεργαστεί ή έχουν συναφή ερευνητικά ενδιαφέροντα.

Και για να μην παρεξηγούμαι, σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ τα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Κύπρου. Λόγω του μεταπτυχιακού συγγενικού μου προσώπου έχω εικόνα του επιπέδου και των απαιτήσεων και ξέρω ότι υπάρχει οργάνωση και γίνεται σοβαρή δουλειά. Από την άλλη βέβαια έχω δει να γίνονται δεκτά και να αποφοιτούν και άτομα που εγώ προσωπικά δεν θα τους έδινα ούτε απολυτήριο λυκείου, οπότε φαντάζομαι ότι όταν μπαίνουν πολλοί, ταυτόχρονα βγαίνουν πολλοί... Αλλά και το επίπεδο των δημόσιων ελληνικών ΑΕΙ και των αποφοίτων τους το γνωρίζουμε, οπότε για μένα δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Στο διδακτορικό υπάρχει μόνο η σωστή επιλογή επόπτη.

[maria_1]

Θα πω όμως, χωρίς να γενικεύω και το κακό παράδειγμα που πρέπει να σταματήσει. Το γνωρίζω από πρώτο χέρι, παρατηρώντας τι συμβαίνει στη χώρα μας σε συνέδρια  και πανεπιστημιακά πρότζεκτ που παρακολουθώ. Όπως έχω προσέξει,  κάποια πανεπιστήμια συχνά δέχονται ως υ.δ.  και συνεργάτες, πολιτικά πρόσωπα, φίλους και συγγενείς καθηγητών με αντάλλαγμα διάφορες εξυπηρετήσεις καθαρά προσωπικού χαρακτήρα, ανάλογα με τη θέση και την επιρροή του καθενός.  Άσε, το τι τραπέζωμα και φιλοξενία σε εξοχικά πέφτει για να "δέσει το γλυκό", δεν περιγράφεται και αυτά είναι μόνο "η κορυφή του παγόβουνου".  Η παρατυπία, η διαπλοκή και οι διακρίσεις στο φουλ. Τι να πει κάποιος και για τις εισηγήσεις όπου ένας γράφει και παρουσιάζει και οι άλλοι (καθηγητές συνήθως) απλώς  υπογράφουν. Αυτές οι περιπτώσεις δυστυχώς αποτελούν  μορφές "κρυφής/άτυπης" συναλλαγής και εκεί είναι που θέλουν μάζεμα.

Εγώ δεν βλέπω κάτι κακό στο να αναπτύσσονται κοινωνικές σχέσεις μεταξύ επόπτη καθηγητή και διδακτορικού φοιτητή, αυτό είναι κάτι που θα γίνει στο πλαίσιο του διδακτορικού και αν δεν γίνει ίσως να υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις φοιτητή-καθηγητή. Ακόμα και αν υπάρχει πρότερη γνωριμία, ακόμα και τότε δεν υπάρχει κάτι επιλήψιμο την στιγμή που η εργασία θα γίνει ούτως ή άλλως. Δηλαδή καταδικάζουμε τις κοινωνικές σχέσεις αλλά δεχόμαστε τα πληρωμένα πτυχία της Κύπρου;

[harac]

Εγώ δεν βλέπω κάτι κακό στο να αναπτύσσονται κοινωνικές σχέσεις μεταξύ επόπτη καθηγητή και διδακτορικού φοιτητή, αυτό είναι κάτι που θα γίνει στο πλαίσιο του διδακτορικού και αν δεν γίνει ίσως να υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις φοιτητή-καθηγητή.

Σίγουρα από μόνο του δεν είναι κακό, αλλά αυτό  δεν αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για την επιτυχία της διατριβής. Δεν βρίσκω τον λόγο γιατί να δημιουργεί  πρόβλημα μία επικοινωνία πιό ουδέτερη; Άλλο φιλικός, άλλο φίλος.   Άλλο είναι να έχει κάποιος μία καλή, αξιοπρεπή  σχέση με τον επιβλέποντα, κρατώντας τις απαραίτητες αποστάσεις με στόχο την καλή συνεργασία και άλλο να επιζητά κοινωνική επαφή μαζί του, όπως θα έκανε με τους φίλους του. Στο μεταπτυχιακό μου είχα ως επιβλέπουσα μία καθηγήτρια, πολύ καλή στο αντικείμενό της,  Ποτέ δεν θα μπορούσα να κάνω μαζί της παρέα, δεν ήταν αυτό άλλωστε το ζητούμενο.  Είχαμε όμως εξαιρετική συνεργασία.


Ακόμα και αν υπάρχει πρότερη γνωριμία, ακόμα και τότε δεν υπάρχει κάτι επιλήψιμο την στιγμή που η εργασία θα γίνει ούτως ή άλλως. Δηλαδή καταδικάζουμε τις κοινωνικές σχέσεις αλλά δεχόμαστε τα πληρωμένα πτυχία της Κύπρου;

Σίγουρα τίθεται ένα δίλημμα. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο. Κατά τη γνώμη μου, σημασία έχει ο επιβλέπων. Κάνει τη δουλειά του σωστά;   Αν είσαι σε πανεπιστήμιο με δίδακτρα ή όχι είναι δευτερεύον. Φυσικά το καλύτερο από όλα είναι να στρωθείς και να δουλέψεις συνεργαζόμενος με έναν άξιο επιβλέποντα, απερίσπαστος στο αντικείμενό σου, χωρίς να πληρώνεις τον κούκο αηδόνι. Απλώς, αν δεν έχεις άλλη λύση και για να μπορέσεις να μπεις στη διαδικασία της διατριβής,  να  αναγκαστείς να κάνεις κάποια μορφή συναλλαγής,  ίσως είναι προτιμότερο να πληρώνεις σε χρήμα (συνεργαζόμενος με έναν σωστό επιβλέποντα/θέλει ψάξιμο)  παρά με εξυπηρετήσεις,  εκδουλεύσεις, γλύψιμο, πολιτικά παιχνίδια και άλλους χειρισμούς.

[maria_1]

@harac
Προσωπικά θεωρώ πως όσο και να προσπαθήσεις, ένα πτυχίο από πανεπιστήμιο με δίδακτρα πάντοτε θα ενέχει και τη ρετσινιά της "αγοράς" που θα προβάλει ως απειλή ή κατηγορία εναντίον του κατόχου του. Πάντα θα υπάρχει κάποιος κακοπροαίρετος που θα σου πετάει τη χυδαιότητα πως "αγόρασες το μαστεράκι σου", και νομίζω πως αυτό είναι αναπόφευκτο. 

Από εκεί και πέρα, οι άνθρωποι δεν είμαστε ρομπότ. Ναι, και οι πολιτικές αντιλήψεις του επιβλέποντα είναι ένας καλός λόγος για να σκεφτείς αν θα συνεργαστείς μαζί του ή όχι (εγώ π.χ. δεν θα μπορούσα ποτέ να συνεργαστώ με φορέα συγκεκριμένης ιδεολογίας με την οποία είμαι κάθετα αντίθετη. Μπορώ να πω κιόλας πως στο συγκεκριμένο θέμα ευτύχισα να με επιβλέπει ένας άνθρωπος οι απόψεις του οποίου ταυτίζονται με τις δικές μου σχεδόν κατά 100% ). Και φιλικοί δεσμοί θα αναπτυχθούν με τον καιρό γιατί η καθημερινή τριβή ακόμα και ο θαυμασμός για τα επιτεύγματα του επιβλέποντα θα φέρει την εκατέρωθεν αποδοχή. Νομίζω πως ο υπ. διδ. όντας ένα μοναχικό ζώο, έχει απόλυτη ανάγκη για αποδοχή και στήριξη οι οποίες δεν μπορούν να αγοραστούν, είναι αξιακές και ηθικές οντότητες όχι εμπορικές.

Τώρα ένα πληρωμένο διδακτορικό τι μπορεί να σου προσφέρει; Καταρχήν δεν αξίζει να πληρώνεις για να κάνεις διδακτορικό, προσφέρεις έρευνα δεν παρακαλείς να σου δώσουν το "χαρτί". Το ότι η Κύπρος απαιτεί πληρωμές ακόμα και σε αυτόν τον τομέα δείχνει το επίπεδο της κοινωνίας αυτής που για εμένα είναι τριτοκοσμική. Να πληρώνεις για να σου κάνουν πατ-πατ στην πλατούλα ότι και καλά είσαι το αστέρι τους επειδή έχεις να πληρώσεις; Ποιος ο λόγος; Έρευνα κάνεις, δεν θες μια ακαδημαϊκή νταντά να σε φροντίζει ότι και εσύ θα πάρεις διδακτορικό.         

[Έσπερος]

Δηλαδή όποιος πληρώνει για διδακτορικό σε πρωτοκλασάτο ίδρυμα Αγγλίας και ΗΠΑ είναι κορόιδο; Απλώς πληρώνει γιατί ζει εκεί, σε ένα ιδανικό ερευνητικό περιβάλλον, με πρόσβαση σε κορυφαίες βιβλιοθήκες και χίλιες μύριες ευκαιρίες φια προσωπική εκέλιξη. Αυτό σίγουρα δεν το προσφέρουν ούτε τα ιδιωτικά της Κύπρου, ούτε το ΕΑΠ, ούτε τα ακριβοπληρωμένα μάστερ της Ελλάδας που στοιχίζουν πιο πολύ από την Οξφόρδη. Οπότε το θέμα μας δεν είναι τα δίδακτρα, είναι ο λόγος που έχεις να πληρώσεις. Για διδακτορικό εξ αποστάσεως δεν αξίζει, αν την ίδια δουλειά μπορείς να κάνεις σε ελληνικό ΑΕΙ.

Όσο για τα περί συναλλαγών και γλειψίματος, αυτά νομίζω ότι πρωτίστως αφορούν όποιον θέλει να μπει ατο κύκλωμα για ακαδημαϊκή καριέρα, όχι τον υποψήφιο που απλώς κάνει την έρευνά του. Και φυσικά είναι θέμα επιλογής καθηγητή που είναι πολύ σοβαρή απόφαση. Αλλά κσι πάλι αυτό δεν είναι λόγος να δώσεις μια περιουσία σ' ένα πανεπιστήμιο που το μόνο που θα σου προσφέρει είναι η ηλρκτρονικές συνδρομές σε περιοδικά!