Προβληματισμός για συμπεριφορά παιδιού στο μάθημα της έκθεσης...

[niina]

Και εμένα αυτός του ο αρνητισμός με προβληματίζει ιδιαίτερα και επειδή δε θέλω η νέα χρονιά να είναι σαν την προηγούμενη και θέλω να του δώσω μία "σπρωξιά" παραπάνω απευθύνθηκα εδώ. Ο μικρός γενικά μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον πολύ υποστηρικτικό. Έτσι αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι τουλάχιστον από εμένα και από τους κοντινούς γύρω του δεν υπάρχει κάτι που είναι άξιο να αναφερθεί. Γι’αυτό και δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον τόσο μεγάλο αρνητισμό του. Πολλές φορές μου αναφέρει ότι μισεί την έκθεση και αναρωτιέμαι μήπως έχω κάνει κάτι εγώ λάθος και αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα. Σα να μη θέλει να πιέζει τον εαυτό του. Στα αρχαία είναι άψογος όπως και στην ιστορία. Γενικά μια συνολική εικόνα πολύ ικανοποιητική.

Στα αρχαια ιστορια ειναι καλος σε σημειο εμμονικό?? ή απλα ενας καλος μαθητης?? εχει αλλες τετοιες "εμμονικες" αρνήσεις, γενικοτερα ??

[PDE ads]

[Opali87]

Στα αρχαια ιστορια ειναι καλος σε σημειο εμμονικό?? ή απλα ενας καλος μαθητης?? εχει αλλες τετοιες "εμμονικες" αρνήσεις, γενικοτερα ??

Όχι όχι ένας απλά καλός μαθητής. Γενικότερα είναι ένα παιδάκι πολυ συνεργάσιμο. Όλα τα
Χρόνια που τον έχω κάνει τα πάντα στον δικό του χρόνο. Μία σχετική γκρίνια όπως όλα τα παιδάκια. Τη δυσκολία στην έκφραση την είχε απο μικρός. Έκανε όμως πολλά βήματα και εξελίχθηκε πολυ καλά! Από την α γυμνασίου άρχισε να παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά στο συγκεκριμένο μάθημα. Συζητώντας με μία φίλη μου επίσης εκπαιδευτικό μου είπε πως ίσως δεν είναι όλα τα παιδιά αποδοτικά στο μάθημα της έκθεσης. Δεν μπορούν να είναι σε όλα τα μαθήματα καλοί! Από την άλλη τρομάζω στη σκέψη πως το μάθημα της έκθεσης θα τον ακολουθεί μέχρι και τη γ λυκείου! Άρα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία.

[niina]

Όχι όχι ένας απλά καλός μαθητής. Γενικότερα είναι ένα παιδάκι πολυ συνεργάσιμο. Όλα τα
Χρόνια που τον έχω κάνει τα πάντα στον δικό του χρόνο. Μία σχετική γκρίνια όπως όλα τα παιδάκια. Τη δυσκολία στην έκφραση την είχε απο μικρός. Έκανε όμως πολλά βήματα και εξελίχθηκε πολυ καλά! Από την α γυμνασίου άρχισε να παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά στο συγκεκριμένο μάθημα. Συζητώντας με μία φίλη μου επίσης εκπαιδευτικό μου είπε πως ίσως δεν είναι όλα τα παιδιά αποδοτικά στο μάθημα της έκθεσης. Δεν μπορούν να είναι σε όλα τα μαθήματα καλοί! Από την άλλη τρομάζω στη σκέψη πως το μάθημα της έκθεσης θα τον ακολουθεί μέχρι και τη γ λυκείου! Άρα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία.

Τοτε καλο ειναι να επιστήσεις την προσοχη στους γονεις και  μαζι τους και μαζι με την καθηγητρια του στο σχολειο να βρείτε μια κοινη γραμμη πλεύσης ώστε να βοηθησετε το παιδι!! Για εμενα καλο ειναι σε μια ενημερωση γονεων στο σχολειο να πας μαζι και να συζητησετε ολοι μαζι με την καθηγητρια του σχολείου!! Ισως εκει ειναι το "μυστικο", στο σχολείο!!
Το ξερω οτι δεν συμβαινει στα σχολεια γενικής αυτο ... οι καθηγητες των ιδιαιτερων να συνεργάζονται στενα με τους καθηγητες των σχολείων αλλα για εμενα καλο στα παιδια θα κανει!!
Παντως στην ειδική αγωγη συμβαινει συχνα και δεν ειναι κακο!! Βοηθαει πραγματικά το παιδι!!!

[Neosss]

Ναι ίσως και να φταίει το μάθημα στο σχολείο, μπορεί να έχει έναν καθηγητή που να κάνει χάλια μάθημα και να τόχει μισήσει ή να μην του φέρεται καλά εκείνος. Παράδειγμα στο Λύκειο στα Αρχαία Κατεύθυνσης Β και Γ Λυκείου ήταν χάλια ο καθηγητής, ελάχιστοι τον συμπαθούσαν αυτόν και την διδασκαλία του, σχεδόν αποστροφή προς το μάθημα αυτό ένιωθα. Όταν έκανα φροντιστήριο στην Γ Λυκείου ήταν μία φιλολογος τοσο καλή που - οκ δεν πετουσα και απ την χαρά μου - με έκανε ευχάριστα να πηγαίνω στα Αρχαία της.

Αλλά εδω μαλλον άλλος λόγος θαναι για να μην θεέλι ουτε καν να την βλέπει την Εκθεση. Μερικές φορές ούτε μαθησιακές δυσκολίες υπάρχουν, ούτε ειδικοί χρειάζονται, τίποτα. Απλά δεν τους αρέσει ή για κάποιο λόγο δεν μπορουν να βαλουν σε σειρά τις σκέψεις τους ή δεν έχουν καθόλου φαντασία. Νομίζω οι περισσότεροι αν όχι μαθητές τότε έστω συμμαθητές είχαμε στο σχολείο που Ό,ΤΙ ΘΕΜΑ και εαν επεφτε και σε ΌΠΟΙΑ τάξη και αν βρισκόμασταν, σχεδόν πάντα καταλήγανε να γράφουνε μία μικρή Έκθεση και ας παιδευονταν και 2 ώρες. Καλά συνηθως δεν ηταν γενικά καλοί μαθητές αλλά υπαρχουν και οι κακοι μαθητες που ομως γραφανε μεγάλα κειμενα (που βεβαια δεν επαιρνε καλο βαθμο για αλλους λογους περιεχομένου ισως)/. Η απάντηση όμως που διναν για τα μικρά κείμενα ήταν συνήθως του τύπου, εε αφου δεν μου ερχόταν τίποτα άλλο, να θυμόμουν κατι που ειχαμε πει στο μαθημα καθως και με κατι παιδιά και αυτό ήταν.

Πιστευω στο παιδι που λες υπαρχει ενας συνδυασμός έλλειψης φαντασίας, ενδιαφέροντος και γνώσεων. Συν τα της εφηβείας,τα κάνει όλα πιο απαισιοδοξα/αρνητικά να φαίνονται, ισως στο Λύκειο να αλλάξει όταν ίσως δει και την σημασία του μαθηματος αλλα και γενικοτερα της αναγκης να μπορεις να γραφεις κειμενα αλλά φυσικά εως τότε πρεπει να αποκτήσει κάποιες βάσεις εννοείται. Νομίζω ο μόνος τρόπος είναι η απόκτηση εξωσχολικών γνώσεων και αφηγησεων. Να διαβάζει δηλαδή βιβλία, άρθρα κτλπ. Όπως και να προσπαθεί να περιγραφει γραπτώς εικόνες, κόμικ κτλπ. Το ζήτημα είναι κάπως να τον πείσεις για κάτι απ αυτά. Ίσως πριν απ αυτά να γίνονταν σε προφορικό επίπεδο πρώτα. Αλήθεια, προφορικά έχει επίσης θέμα να αφηγηθεί μία φανταστική ιστορία ή να περιγράψει ένα γεγονός ή να αναπτύξει ένα θέμα (Έκθεση, επικαιρότητας, προσωπικό) τέλος πάντων? Λεξιλόγιο κατέχει? Και επίσης στον ελεύθερο χρόνο του με τι ασχολείται?

[PDE ads]

[Opali87]

Τοτε καλο ειναι να επιστήσεις την προσοχη στους γονεις και  μαζι τους και μαζι με την καθηγητρια του στο σχολειο να βρείτε μια κοινη γραμμη πλεύσης ώστε να βοηθησετε το παιδι!! Για εμενα καλο ειναι σε μια ενημερωση γονεων στο σχολειο να πας μαζι και να συζητησετε ολοι μαζι με την καθηγητρια του σχολείου!! Ισως εκει ειναι το "μυστικο", στο σχολείο!!
Το ξερω οτι δεν συμβαινει στα σχολεια γενικής αυτο ... οι καθηγητες των ιδιαιτερων να συνεργάζονται στενα με τους καθηγητες των σχολείων αλλα για εμενα καλο στα παιδια θα κανει!!
Παντως στην ειδική αγωγη συμβαινει συχνα και δεν ειναι κακο!! Βοηθαει πραγματικά το παιδι!!!

Ήδη από την προηγούμενη χρονιά συζήτησα με γονείς, αλλά φέτος θα γίνει σε πιο σοβαρό πλαίσιο. Σε ευχαριστω πάρα πολύ για την απάντησή σου!😊

[Opali87]

Ναι ίσως και να φταίει το μάθημα στο σχολείο, μπορεί να έχει έναν καθηγητή που να κάνει χάλια μάθημα και να τόχει μισήσει ή να μην του φέρεται καλά εκείνος. Παράδειγμα στο Λύκειο στα Αρχαία Κατεύθυνσης Β και Γ Λυκείου ήταν χάλια ο καθηγητής, ελάχιστοι τον συμπαθούσαν αυτόν και την διδασκαλία του, σχεδόν αποστροφή προς το μάθημα αυτό ένιωθα. Όταν έκανα φροντιστήριο στην Γ Λυκείου ήταν μία φιλολογος τοσο καλή που - οκ δεν πετουσα και απ την χαρά μου - με έκανε ευχάριστα να πηγαίνω στα Αρχαία της.

Αλλά εδω μαλλον άλλος λόγος θαναι για να μην θεέλι ουτε καν να την βλέπει την Εκθεση. Μερικές φορές ούτε μαθησιακές δυσκολίες υπάρχουν, ούτε ειδικοί χρειάζονται, τίποτα. Απλά δεν τους αρέσει ή για κάποιο λόγο δεν μπορουν να βαλουν σε σειρά τις σκέψεις τους ή δεν έχουν καθόλου φαντασία. Νομίζω οι περισσότεροι αν όχι μαθητές τότε έστω συμμαθητές είχαμε στο σχολείο που Ό,ΤΙ ΘΕΜΑ και εαν επεφτε και σε ΌΠΟΙΑ τάξη και αν βρισκόμασταν, σχεδόν πάντα καταλήγανε να γράφουνε μία μικρή Έκθεση και ας παιδευονταν και 2 ώρες. Καλά συνηθως δεν ηταν γενικά καλοί μαθητές αλλά υπαρχουν και οι κακοι μαθητες που ομως γραφανε μεγάλα κειμενα (που βεβαια δεν επαιρνε καλο βαθμο για αλλους λογους περιεχομένου ισως)/. Η απάντηση όμως που διναν για τα μικρά κείμενα ήταν συνήθως του τύπου, εε αφου δεν μου ερχόταν τίποτα άλλο, να θυμόμουν κατι που ειχαμε πει στο μαθημα καθως και με κατι παιδιά και αυτό ήταν.

Πιστευω στο παιδι που λες υπαρχει ενας συνδυασμός έλλειψης φαντασίας, ενδιαφέροντος και γνώσεων. Συν τα της εφηβείας,τα κάνει όλα πιο απαισιοδοξα/αρνητικά να φαίνονται, ισως στο Λύκειο να αλλάξει όταν ίσως δει και την σημασία του μαθηματος αλλα και γενικοτερα της αναγκης να μπορεις να γραφεις κειμενα αλλά φυσικά εως τότε πρεπει να αποκτήσει κάποιες βάσεις εννοείται. Νομίζω ο μόνος τρόπος είναι η απόκτηση εξωσχολικών γνώσεων και αφηγησεων. Να διαβάζει δηλαδή βιβλία, άρθρα κτλπ. Όπως και να προσπαθεί να περιγραφει γραπτώς εικόνες, κόμικ κτλπ. Το ζήτημα είναι κάπως να τον πείσεις για κάτι απ αυτά. Ίσως πριν απ αυτά να γίνονταν σε προφορικό επίπεδο πρώτα. Αλήθεια, προφορικά έχει επίσης θέμα να αφηγηθεί μία φανταστική ιστορία ή να περιγράψει ένα γεγονός ή να αναπτύξει ένα θέμα (Έκθεση, επικαιρότητας, προσωπικό) τέλος πάντων? Λεξιλόγιο κατέχει? Και επίσης στον ελεύθερο χρόνο του με τι ασχολείται?

Δε σου κρύβω πως με προβλημάτισες αρκετά! Χαίρομαι που μέσα εδώ έχω μαζέψει τόσες καλές ιδέες και θα ξεκινήσω και εγώ με διαφορετική διάθεση την προσέγγιση του ζητήματος! Ως προς το προφορικό κομμάτι, η κατάσταση παραμένει ίδια. Αν τον αφήσω χωρίς ερωτήσεις με σκοπό να κινήσω τον λόγο και τη φαντασία του θα στέκεται σκεπτόμενος για ώρα ή θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια λέγοντας δεν μπορώ! Το λεξιλόγιό του δε θα το χαρακτήριζα πλούσιο. Σε ίσως νορμαλ επίπεδο. Δε θα με εντυπωσιάσει ποτέ η ποικιλία του, ταυτόχρονα όμως δε θα δυσανασχετήσω γιατι δεν είναι κάτι που να τραβάει το γραπτό πίσω. Στον ελεύθερο χρόνο του κάνει κάποιο άθλημα και φυσικά παιχνίδι στον υπολογιστή(αν και η μαμά δεν αφήνει τα βιντεοπαιχνίδια μέσα στην εβδομάδα, απ’όσο γνωρίζω).

[Neosss]

Δε σου κρύβω πως με προβλημάτισες αρκετά! Χαίρομαι που μέσα εδώ έχω μαζέψει τόσες καλές ιδέες και θα ξεκινήσω και εγώ με διαφορετική διάθεση την προσέγγιση του ζητήματος! Ως προς το προφορικό κομμάτι, η κατάσταση παραμένει ίδια. Αν τον αφήσω χωρίς ερωτήσεις με σκοπό να κινήσω τον λόγο και τη φαντασία του θα στέκεται σκεπτόμενος για ώρα ή θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια λέγοντας δεν μπορώ! Το λεξιλόγιό του δε θα το χαρακτήριζα πλούσιο. Σε ίσως νορμαλ επίπεδο. Δε θα με εντυπωσιάσει ποτέ η ποικιλία του, ταυτόχρονα όμως δε θα δυσανασχετήσω γιατι δεν είναι κάτι που να τραβάει το γραπτό πίσω. Στον ελεύθερο χρόνο του κάνει κάποιο άθλημα και φυσικά παιχνίδι στον υπολογιστή(αν και η μαμά δεν αφήνει τα βιντεοπαιχνίδια μέσα στην εβδομάδα, απ’όσο γνωρίζω).

Δεν είχα σκοπό να πανικοβάλλω  Κατάλαβα, τα απολύτως απαραίτητα, όχι κάτι ιδιαίτερο, δεν είναι δα "πολυβόλο" λέξεων το παιδί δηλαδή. Σαν χαρακτήρας, κλειστός, εσωστρεφής ίσως? Μάλλον πολύ απλά πέρα απο αυτά που είπαμε, δεν έχει λέγειν το παιδί. Κάποια παιδιά απλά δεν το έχουν βρε παιδί μου, το βλέπουμε και σε ενήλικες συνανθρώπους γύρω μας. Είναι απ τα παιδιά που όταν έπεφτε κάνα άγνωστο θέμα στην Έκθεση ή διαγώνισμα άλλου μαθήματος στο σχολείο και τους έλεγες κρυφά  2-3 βασικά πράγματα μετά τους έλεγες βάλε και λίγο δική σου σάλσα, φροντισε λίγο να φλυαρίσεις ώστε να είναι γεμάτη η απάντηση (και ας μην ήταν το περιεχόμενο ολοσωστο ή αναγκαίο) και τελικά δεν το έκαναν γιατί δεν τους ερχόταν τίποτα παραπάνω. Ένας συνδυασμός αυτών που είπα προηγουμένως δηλαδή.

Κοίτα, τώρα στο θέμα της φαντασίας δεν νομίζω να μπορείς εσύ να προκαλέσεις καποια αλλαγή, αυτό είναι κάτι έμφυτο πιστευω. Πλάκα πλάκα πάντως όμως τα βιντεοπαιχνίδια θεωρώ βοηθάνε λίγο σαυτό μιας και δίνουν υλικό για εναλλακτικούς φανταστικούς κόσμους. Αλλά μόνο λίγο καθώς θα χρειαζόταν και αναγνωση βιβλίων ώστε να "εξασκείται" το μυαλό του σε αναπαράσταση εικόνων δίχως να τις βλέπει σε παιχνίδι έτοιμες. Ίσως σε πολύ μικρή ηλικία να μην είχε πολύ επαφή με παιδικά βιβλία, αφηγήσεις κτλπ. και αυτό να επιδείνωσε την φτωχή φαντασία του περισσότερο, τι να πω, δεν είναι δική σου ευθύνη όμως. Αλλαγή μπορείς μόνο να προκαλέσεις όσον αφορά το ενδιαφέρον του και στο να αποκτά και μερικές γενικές γνώσεις ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζει κάποια πράγματα και απλά να τα καταγράφει/περιγράφει (δηλαδή να στηρίζεται σε σχεδιαγράμματα όπως είχες αναφέρει απλά πιο εκτεταμένα και σε εικόνες όπως σου είπαν παραπάνω). Επειδή βλέπω μεγάλη άρνηση όμως ή αμέλεια τέλος πάντων, λίγο προσοχή στην προσπάθεια σου να τον "πείσεις" να πάρει πιο σοβαρά το θέμα, να κάνει κάτι για αυτό δηλαδή. Ξέρεις σαν έφηβος μπορεί να το εκλάβει ΙΣΩΣ λίγο σαν εξαναγκασμό ή επίκριση και να νευριάσει και ας μην το δείξει φανερά, σαυτές τις ηλικίες λίγο πολύ θιγόμασταν οι περισσότεροι σχετικά εύκολα. Πιστευω σε μεγαλύτερη ηλικία θα αλλάξει, το ζήτημα είναι αυτό να γίνει πιο νωρίς όμως.

Το ότι ασχολείται με άθλημα είναι καλό. Οπως και βιντεοπαιχνίδια με μέτρο. Καλά κάπου κάπου όταν η μαμα δεν θα βλέπει, θα παίζει πιστευω καμιά γύρα, ασυνήθιστο δεν θα ήταν χαχα. Πάντως μην θεωρείς πως φταις εσύ σε κάτι, απλά ιδιαίτερα του κάνεις για χρόνια, είδα σε προηγούμενα μηνύματα προβληματισμό σου. Ή υπάρχουν λόγοι σε μικρή ηλικία ή απλά έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Ε και αν έχει μπουχτίσει με τον φόρτο εργασίας, προφανώς δεν φταις εσύ γιαυτό, πας αναλογα με τα του σχολείου. Γενικά είναι λίγο πολυπλοκο το όλο θέμα με την γλώσσα καθώς παίζουν ρόλο χαρακτήρας, διαβίωση, ερεθίσματα, καλοί δάσκαλοι κτλπ. Βλέπεις δηλαδή κάτι "κουφά" πράγματα. Άριστη συμμαθήτρια μου πχ να γράφει άριστες εκθέσεις και ποτέ κάτω απ το όριο των απαιτούμεων ας πουμε 500 λέξεων αλλά μόνο και μόνο επειδή γνώριζε πληροφορίες για το θέμα αυτό (είχε γενικές γνώσεις δηλαδή, που θα ήταν πολύ θετικό να γίνονταν και στον δικό σου κάτι τέτοιο). Άπαξ και της έπεφτε - σπανίως βέβαια - θέμα που δεν ήξερε πολλά ή μόνο λίγα, μιλάμε η κοπέλα πάτωνε τελείως, ακόμα και τα λίγα δεν μπορούσε να τα αναπτύξει, δεν μπορούσε να πλατιάσει ώστε έστω να γεμίσει η σελίδα και ας επαναλαμβανόταν. Στην ακριβώς αντίθετη πλευρά, κολλητός μου, καλό παιδί αλλά κακός μαθητής (Απολυτήριο με 11) απο βαρεμάρα μάλλον και λίγο σκανταλιάρης και με μερικά ορθογραφικά λάθη στα κείμενα του πάντα, είχε ωστόσο απίστετο λέγειν. Και προφορικώς και γραπτώς. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην πιάσει το όριο των λέξεων, ακόμα και σε σχετικά άγνωστο θέμα Έκθεσης (εγώ απ την άλλη τις μισές φορές είχα άλλο πρόβλημα: ξεπερνούσα το όριο και έπρεπε να κόβω ολόκληρα κομμάτια μετά)! Το ότι επαιρνε μετα χαμηλό βαθμό ήταν λόγω περιεχομένου (ανακυκλωνόταν) ή θεωρίας. Και όταν δεν ήξερε τίποτα απολύτως, αρκούσε πχ κρυφά να του σφυρίξεις 3-4 συνοπτικές ιδέες και μπορούσε μετά άνετα να φτιάξει μεγάλο κείμενο μαυτές. Μέχρι και στα βιντεοπαιχνίδια και sto facebook καταλαβαίνεις από τσατάρισμα και σχόλια και το αν γράφουν ελληνικά ή greeklish εαν είναι μαλωμένα με την γλώσσα ή όχι τα παιδιά. Εκείνος γκρικλις εγραφε παντα, λογω ορθογραφικων ισως, αλλά πάντοτε κατεβατά ολόκληρα.

ΥΓ: Καλύτερα πάντως να κάθεται σκεπτόμενος για λίγη ώρα και έστω με αργό ρυθμό να γράφει κάτι παρά να δυσανασχετεί και να κόβει την προσπάθεια με ένα "δεν μπορώ" όπως λες. Αν το εξαλείψετε αυτό ολοκληρωτικά θα είναι για την περίπτωση του ήδη ένα 1ο πολύ θετικό βήμα. Το λέω για να μην υπάρχει απογοήτευση αν γίνονται μόνο αργές μικρές νίκες. Σε αυτόν μετράει το καθετί.