0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Διαπιστώνω έπειτα από εμπειρία και συζητήσεις με συναδέλφους ότι στα ιδιωτικά σχολεία είμαστε εντελώς αναλώσιμοι και ότι όποιος δεν έχει "δόντι" δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ. Σε πολλές περιπτώσεις βασιλεύει η αναξιοκρατία και η οικογενειοκρατία. Προσοχή στους νέους εκπαιδευτικούς να μην βασίσουν τις ελπίδες τους εκεί. Εσάς ποια είναι η γνώμη που έχετε σχηματίσει με όλα αυτά που ακούτε στο χώρο;
Εσείς οι εμπειρότεροι λοιπόν πιστεύετε ότι πέφτει και θάψιμο προς τους νεότερους ωρομίσθιους ή μη από τους διορισμένους,ακόμα και όταν τα αντικείμενα δεν είναι τα ίδια και δεν θα έπρεπε να τίθεται θέμα ανταγωνισμού; Θέλω να πω,μπορεί να επηρεαστεί η απόφαση ενός σχολάρχη,ανάλογα με τι άποψη έχουν σχηματίσει για σένα οι κοντινοί του,κυρίως τα βύσματα; Γενικότερα πάντως απορώ πώς θέλουν να διατηρούν στα σχολεία τους την μετριότητα...Και μετά σου λέει μόνο στα πανεπιστήμια υπάρχει οικογενειοκρατία.
Όχι εφόσον πρώτη φορά δούλεψα σε ιδιωτικό. Και υποψιάζομαι πολλά πράγματα,αλλά δεν ξέρω τι γίνεται συνήθως. Αυτό με τα βύσματα το γνώριζα,αυτό που έζησα όμως ξεπέρασε τη φαντασία μου. Τώρα για το ποιος θάβει ποιον και τι γίνεται πίσω από την πλάτη μας,είναι κάτι για το οποίο αναρωτιέμαι...Όπως επίσης για το λόγο για τον οποίο μια σύμβαση δεν ανανεώνεται,ενώ όλα μοιάζουν οκ.