Bullying στα σχολεία - Υπάρχει λύση;

[topsy]

Γιατί όμως στεκόμαστε στο εντός σχολείου; που τέλος πάντων πότε συμβαίνει; μέσα στην τάξη; είναι δυνατόν; οκ πόσοι προβληματικοί αδιάφοροι να υπάρχουν σε κάθε σχολείο; ένας; δυο; δεν νομίζω ότι τρώει ξύλο κάποιος συστηματικά και κάνουν ότι δεν το βλέπουν. Για το έξω γιατί δεν λέει κανεις κάτι; πού αφήνουν οι γονείς τα παιδιά να γυρνάνε; μήπως φοβούνται κατηγορίες για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου και τα ρίχνουν σ εμάς; εμείς γιατί τσιμπάμε το δόλωμα;

Θα μιλήσω από προσωπική εμπειρία. Το δημοτικό που πήγαινε το παιδί μου επέλεξε να κουκουλώνει το πρόβλημα. Συμμαθητης του παιδιού που τους έδερνε από το Νηπιαγωγειο ακόμα, δεν έχει καμία επίπτωση. Μεγαλώνοντας χτυπούσε άσχημα εκτός από τον δικό μου και παιδιά πολύ πιο μεγαλόσωμα από αυτόν. Όλοι οι γονείς το αναφέραμε στη διεύθυνση η οποία απλά είχε καλέσει μια δυο φορές τους γονείς για να τους μιλήσει ( η μητέρα πήγαινε μόνο,ο μπαμπάς γνωστός τζάμπα μάγκας). Εμείς ως γονείς και οι δυο εκπαιδευτικοί, ξέροντας ότι τα χέρια του σχολειου είναι εν πολλοίς δεμένα, δικαιολογούσαμε στο παιδί μας τον κακοποιητή του λέγοντας όλα αυτά που γράφονται εδώ μέσα (δεν ξέρεις τι συμβαίνει στο σπίτι του, δειξτου το αγάπη, μην τον απομονώνετε και αλλά τέτοια). Μέχρι που στην Στ δημοτικού τον έσπρωξε και τον πέταξε από τη σκάλα του πρώτου ορόφου μέχρι το ισόγειο με την πλάτη με ρίσκο να σπάσει τον αυχένα του. Το σχολειο δεν με ενημέρωσε για το περιστατικο και εγώ το έμαθα από τους γονείς των συμμαθητών του που με πήραν τηλέφωνο να με ρωτήσουν πως είναι ο μικρός. Ο γιος μου δεν μας το είπε γιατί μας είπε ότι τόσα χρόνια που με χτυπάει δεν κάνετε τίποτα. Μάζεψα περιστατικά διαφορα που συνέβησαν στο δικό μου και σε αλλά παιδιά έτσι όπως μου τα μετέφεραν οι γονείς τους και έκανα εγγραφή αναφορά/ καταγγελία στο σχολείο με παράλληλη κοινοποίηση στη διεύθυνση και επίσης ζήτησα νομική συμβουλή για το πως να κινηθώ σε περίπτωση που τον ξαναχτυπήσει (ιατροδικαστική έκθεση από εφημερεύον νοσοκομείο και άμεσα καταγγελία στον εισαγγελέα υπηρεσίας).Ο νταής μας παραπέμφθηκε στο δίκτυο Άλφα (δεν ξέρω αν πήγε) και ο γιος μου συνεχίζει σε άλλο γυμνασιο μακριά του γιατί δεν έχει αλλάξει τίποτα στη συμπεριφορά αυτού του παιδιου.
Προστατεύω τα παιδιά των άλλων κάθε μέρα και δεν μπόρεσα να προστατέψω το δικό μου…

[PDE ads]

[erietta]

topsy, μήνυση στους γονείς έπρεπε να κάνεις. Σε μένα γονείς είπαν ότι μόνο με την αστυνομία σταμάτησε το bullying σε βάρος των παιδιών τους.

[Schoolikui]

Αυτό που καταλαβαίνω εγω είναι ότι όπου υπάρχει, τελικά δεν έχει σχέση με το σχολείο αλλά με ταραχοποιο έως παραβατική συμπεριφορά εκτός σχολείου. Σχολικός εκφοβισμός είναι αν γίνεται μέσα στο σχολείο. Αν πχ όλη η τάξη κοροϊδεύει ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες. Τα υπόλοιπα με τις συμμορίες και τα λοιπά, είναι κανονική παραβατική συμπεριφορά, σε ώρες που εμείς δεν έχουμε ευθύνη των παιδιών. Τα παιδιά ειναο ανήλικα κ έχουν γονείς. Δεν γίνεται να πέφτει πάνω μας μεγαλύτερη ευθύνη απ αυτήν που μας αναλογεί. Όποιος θέλει ας κινηθεί νομικά για πράγματα που συνέβησαν στο παιδί του εκτός σχολείου. Αλλά δεν θέλουν για να μην αποκαλυφθούν οι δικές τους ευθύνες. Κι έτσι διογκώνεται τεχνητά και επικοινωνιακά το υποτιθέμενο bullying στα σχολεία για να τα βάζουν μαζί μας.

Και μέσα στην τάξη. Μια παγωμένη κατάσταση δίνει στον θύτη και μέσα στην τάξη να ενοχλήσει το θύμα. Θα κοιτάξει.. Θα πει κάτι που εμείς οι απέξω δεν θα καταλάβουμε, θα γελάσει σε βάρος του άλλου. Η βία έχει πολλές μορφές. Ο εκφοβισμος ακόμη περισσότερες.
Την πρώτη μου χρονια αναπληρώτρια ήμουν σε ΕΠΑΛ. Στην ώρα του μαθήματος και ενώ φαινομενικά όλα ήταν υπό έλεγχο σηκώθηκε μια κοπέλα, 19 χρονών, και αφού τα έβαλε με τις συμμαθητριες της έφυγε τρέχοντας λέγοντας ότι θα αυτοκτονήσει. Δεν το βλέπουμε πάντα.

[Έσπερος]

Και μέσα στην τάξη. Μια παγωμένη κατάσταση δίνει στον θύτη και μέσα στην τάξη να ενοχλήσει το θύμα. Θα κοιτάξει.. Θα πει κάτι που εμείς οι απέξω δεν θα καταλάβουμε, θα γελάσει σε βάρος του άλλου. Η βία έχει πολλές μορφές. Ο εκφοβισμος ακόμη περισσότερες.
Την πρώτη μου χρονια αναπληρώτρια ήμουν σε ΕΠΑΛ. Στην ώρα του μαθήματος και ενώ φαινομενικά όλα ήταν υπό έλεγχο σηκώθηκε μια κοπέλα, 19 χρονών, και αφού τα έβαλε με τις συμμαθητριες της έφυγε τρέχοντας λέγοντας ότι θα αυτοκτονήσει. Δεν το βλέπουμε πάντα.

Ένα παιδί όμως δεν έχει αυτοκτονικό ιδεασμό στα καλά καθούμενα. Προφανώς υπάρχει κάτι από πίσω που έχει αγνοηθεί από το σπίτι. Οι γονείς βλέπουν το παιδί τους από το μεσημέρι μέχρι το άλλο πρωί, εμείς το βλέπουμε 2-3-4-5 ώρες την εβδομάδα ο καθένας μας. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουν από εμάς να δούμε κάτι που δεν το είδε η οικογένεια, ούτε να φέρουμε εμείς μεγαλύτερη ευθύνη απ ό,τι η οικογένεια. Εμείς είμαστε εκπαιδευτικοί, το επιστημονικό μας αντικείμενο είναι συγκεκριμένο, η κατάρτιση μας είναι συγκεκριμένη, ο σκοπός μας είναι συγκεκριμένος. Δεν μπορούμε να κάνουμε ανακρίσεις κια να αποδίδουμε δικαιοσύνη ειδικά για πράγματα που δεν έχουμε δει. Πχ αυτό που ειπώθηκε παραπάνω, οτι συχνά αυ τός που δέρνει είνα θύμα. Ισχύει αυτό. Εμείς όμως βλέπουμε το ξύλο η το σπρώξιμο ή το βρίσιμο. Πώς θα το αντιμετωπίσουμε; Ποιανου μαθητή μετράει περισσότερο ο λόγος; Θα κάνουμε ανάκριση; θα βασιστούμε στον λόγο των παρισταμένων; Δεν είναι λογικά πράγματα αυτά, είναι σχολείο, δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Αν ένα παιδί με κάποια αναπτυξιακή διαταραχή πχ δεπυ ή φάσμα αυτισμού, γίνεται ενοχλητικό στα άλλα παιδιά, μπορούμε να το τιμωρήσουμε; προφανώς όχι. πόση ανοχη όμως μπορουν να δείξουν τα άλλα παιδιά, αν αυτός πχ τα φτύνει ή τα σπρώχνει; αν κάποιο αντιδράσει, το τιμωρούμε γιατί φερεται έτσι σε συμμαθητή με πρόβλημα; φυσικά και είναι δεμένα τα χέρια μας γιατί οι καταστάσεις είναι πολύ σύνθετες κι εμείς είμαστε καθηγητές για όλους τους μαθητές, δεν μπορούμε να κάνουμε διακρίσεις. Είναι ευθύνη των γονέων να λύνουν το θέμα με άλλους τρόπους, αν επιθυμούν δικαστικού τύπου λύσεις. και βασικά να προσέχουν τα παιδιά τους.

[PDE ads]

[ΤΚ]

Έχω υπάρξει θύμα bullying για μια χρονιά στην 3η γυμνασίου. Είναι κάτι που το κουβαλάς πάντα. Θα συμφωνήσω με Έσπερο. Δεν μπορούμε να κάνουμε τον ανακριτή ούτε είναι εύκολο να διακρίνουμε καταστάσεις.

Ακόμη και όταν ήμουν μαθητής τότε, καταλάβαινα ότι οι καθηγητές δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά.

Απ' έξω είναι εύκολο να λένε "οι καθηγητές τι κάνουν;" Το bullying όμως δεν λύνεται τόσο εύκολα.

Πχ και στο δημοτικό βλέπω παιδιά, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, τσαλαπατημένη από τους γονείς τους και τους συγγενείς τους. Όταν πάνε γυμνάσιο θα γίνουν σίγουρα στόχος ή θα γίνουν αυτά μέλη ομάδας τραμπούκων.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Όποτε έχω ζητήσει βοήθεια ψυχολόγου, ποτέ δεν έχω λάβει βοήθεια. Κυριολεκτικά δεν γνωρίζω τι ακριβώς κάνουν και ποιος είναι ο ρόλος τους. Και σε κάθε σχολείο που έχω πάει υπήρχε ψυχολόγος. Δεν τους κατηγορώ. Ίσως είναι έτσι το πλαίσιο των καθηκόντων τους. Πάντως πρακτικά, ποτέ δεν έχουν βοηθήσει οι ψυχολόγοι.

[Schoolikui]

Ισχύουν αυτά που λες. Αλλά οι εκπαιδευτικος βαθμίδες διαφέρουν. Στο δημοτικό ίσως οι εκπαιδευτικοί βλέπουν περισσότερα από τους γονείς.

[ΤΚ]

Ισχύουν αυτά που λες. Αλλά οι εκπαιδευτικος βαθμίδες διαφέρουν. Στο δημοτικό ίσως οι εκπαιδευτικοί βλέπουν περισσότερα από τους γονείς.

[topsy]

Η αλήθεια είναι ότι στο δημοτικό υπάρχει λιγότερο bullying λόγω ηλικίας και είναι και πιο αθώο. Στο γυμνάσιο που αρχίζει η σεξουαλική αφύπνιση και η αναζήτηση της ταυτότητας του καθενός μέσα σε μια ομάδα συνομηλίκων, τα πράγματα αλλάζουν. Πχ όταν ένα παιδί που έχει πιο θηλυπρεπή συμπεριφορά το κοροϊδεύουν "αδερφή" κτλ, τι μπορούν να κάνουν οι καθηγητές. Οκ να εφαρμόσουν κάποιο βιωματικό πρόγραμμα ευαισθητοποίησης.

Αλλά και πάλι αυτό δε θα πιάσει σε όλους. Δυστυχώς οι εκπαιδευτικοί είμαστε σάκος του μποξ για την κοινωνία..

Θα εκπλαγείς δυσάρεστα, αλλά συμβαίνουν και στο δημοτικό αυτά. Το τι χοντράδες ακούγονται στις τάξεις και στα διαλείμματα, είναι θλιβερό πραγματικά. Μου έχει τύχει να συνεννοούνται και μόλις βγει συγκεκριμένο άτομο για τουαλέτα, να βγαίνει κι άλλος/άλλη για να πάει να το βρίσει, να το χτυπησει και να το προσβάλει μέσα στις τουαλέτες, επειδή όλες τις άλλες ωρες τους επιτηρούμε. Οι προσβολές για την οικονομική κατάσταση, ντύσιμο, προέλευση, σεξουλικο προσανατολισμό, πάνε κι έρχονται. Και είναι χειρότερα, γιατί δεν υπάρχει συστημα ποινών και αν τολμήσεις να κανεις παρατήρηση, θα έρθει ο γονιός ( που έχει κάνει το παιδί σαν τα μούτρα του και είναι περήφανος γι αυτό) και θα βρεις και τον μπελά σου. Τι μπορείς να κανεις γι αυτά τα παιδιά που τους επιτρέπουν οι γονείς τους να τρέφονται με κάθε σκουπίδι που σερβίρει η τηλεόραση ή το TikTok (έχουν όλα κινητό) και το αναπαράγουν στο σχολείο εκτός από το να μιλάς και στο τέλος να θεωρείσαι και γραφικός;

[gismix]

Η ανατροφή του παιδιού γίνεται στο σπίτι. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για το αν το παιδί τους ασκεί bullying  ή όχι. Οι τσαμπουκάδες ομοφοβικοί πατέρες και οι ψιλομύτες ρατσίστριες μητέρες δίνουν τα παραδείγματα στα παιδια τους. Φυσικά όλα αυτά λειτουργούν υποσυνείδητα και χωρίς να το αντιλαμβάονται τα παδιά. Κάνουν λοιπόν τα παδιά τους σαν τα μούτρα τους. Οι ψυγολόγοι είναι απαραίτο στα σπίτια.

[Έσπερος]

Ένα άλλο θέμα είναι ότι το σχολείο έχει και κοινωνικό ρόλο και πρέπει να εντάσσει τους μαθητες και να επιδιώκει να φοιτούν και να το ολοκληρώνουν. Ένα παιδί με προβληματική συμπεριφορά έχει να κερδίσει απ το σχολείο. Οι αποβολές είναι λύση για να φανεί ότι κάτι κάναμε. Καλό είναι να υπάρχουν ως φόβητρο αποτρεπτικά, αλλά αν χρησιμοποιηθούν 1-2 φορές και δεν φέρουν αποτέλεσμα, στη συνέχεια μάλλον αρνητικά θα επιδράσουν. Τι θελουμε, παιδιά δυνάμει παραβατικά ανεξέλεγκτα εκτός σχολείου στο κοινωνικό περιθώριο; τότε είναι σίγουρο ότι θα μπλέξουν σε κάτι χειρότερο που θα επιβαρύνει και την κοινωνία.

Επίσης για το αν κάποια ζητήματα δεν είναι ευδιάκριτα. Έχουμε στην τάξη μαθητή σε μόνιμη συγκρουσιακή αχεση με τους συμμαθητές. είναι α γυμνασίου κ κάνει σαν μωρό. όλοι του φταίνε όλοι τον καταδιώκουν κλπ. Ειλικρινα από τα παιδιά που σου σπάνε τα νεύρα γιατί στο γυμνάσιο δεν αναμένουμε τέτοιες συμπεριφορές. Ε τα παιδιά δεν τον αντέχουν. Συνεχώς του επιτίθενται, είναι σαφώς στοχοποιημένος και σίγουρα η οικογένεια θα μας έκανε παράπονα για bullying αν ήταν τέτοιοι τύποι, που ευτυχώς δεν είναι, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό διαιωνιζεται γιατί αντιδρά κ εκείνος. Στα λόγια ωραία τους λέμε να μην του τροφοδοτούν την ένταση κλπ, αλλά ποσο άδικο έχουν; μικρά παιδιά είναι, γιατί να ανέχονται τον καθένα; εμείς ως ενήλικες πόση υπομονή θα δείχναμε σε συναδέλφους με προβληματική συμπεριφορά; θα τους κάναμε παρέα με το ζόρι;

Άλλη περίπτωση. δεν έχουμε ειδικό σχολείο οπότε έχουν περάσει από εδώ διάφορες περιπτώσεις αυτισμού, καθυστέρησης, παιδιά όχι πολύ λειτουργικά κλπ. Κανένα ποτέ δεν το κορόιδεψαν. Μόνο φέτος ένα παιδί στο φάσμα, ελαφριά μορφή δλδ υψηλή νοημοσύνη αλλά χαμηλή κοινωνική ανάπτυξη. αυτό το παιδί τα βρίζει, τα ενοχλεί, αν ήταν μεγαλόσωμο μπορεί κ να έδερνε. Είναι επίσης στοχοποιημένος αλλά ποσο μπορείς να ζητήσεις υπομονή; ποσο να τιμωρήσεις; Τι φταίει το κάθε παιδί που εμείς τη συμπερίληψη την εννοουμε απλα «μπες στη γενική τάξη, σκάσε και κολυμπα»;

[erietta]

Έσπερος, γιατί δεν έρχεται παράλληλη για το παιδί αυτό που είναι στο φάσμα; Έχουν ζητήσει οι γονείς;

[Έσπερος]

Έσπερος, γιατί δεν έρχεται παράλληλη για το παιδί αυτό που είναι στο φάσμα; Έχουν ζητήσει οι γονείς;

Έχουμε μια για 3 άτομα… τι να πρωτοκάνει;
ήμασταν κ τυχεροί γιατί έστειλαν σ εμάς κ όχι σε άλλα νησιά επειδή είχαμε τρία παιδιά, αλλιώς δεν θα έστελναν…

[harac]

[...] Άλλη περίπτωση. δεν έχουμε ειδικό σχολείο οπότε έχουν περάσει από εδώ διάφορες περιπτώσεις αυτισμού, καθυστέρησης, παιδιά όχι πολύ λειτουργικά κλπ. Κανένα ποτέ δεν το κορόιδεψαν. Μόνο φέτος ένα παιδί στο φάσμα, ελαφριά μορφή δλδ υψηλή νοημοσύνη αλλά χαμηλή κοινωνική ανάπτυξη. αυτό το παιδί τα βρίζει, τα ενοχλεί, αν ήταν μεγαλόσωμο μπορεί κ να έδερνε. Είναι επίσης στοχοποιημένος αλλά ποσο μπορείς να ζητήσεις υπομονή; ποσο να τιμωρήσεις; Τι φταίει το κάθε παιδί που εμείς τη συμπερίληψη την εννοουμε απλα «μπες στη γενική τάξη, σκάσε και κολυμπα»;

Το αντίστοιχο συμβαίνει και με εμάς τους εκπαιδευτικούς. Μπαίνουμε στη γενική τάξη που έχει ό,τι περιπτώσεις μπορείς να φανταστείς, με τη λογική του "σκάσε και κολύμπα", καθώς οι περισσότεροι δεν είμαστε προετοιμασμένοι και σε θέση να τις χειριστούμε κατάλληλα. Και πως να πλησιάσεις συστηματικά  το "δύσκολο" παιδί σε μία τάξη 20-25 ατόμων, που όλοι απαιτούν την προσοχή σου;
Σε παρόμοια περίπτωση, έχουμε σε συνεννόηση με τους υπόλοιπους μαθητές της τάξης ως κοινή γραμμή να αγνοούμε όλοι την προκλητική συμπεριφορά και τα πειράγματα, να μη του απαντούν και συνήθως μετά από λίγη ώρα σταματά από μόνος του.

[Έσπερος]

@harac κι εμείς το δουλέψαμε αυτό και ως ένα σημείο πέτυχε, με το ένα παιδί τουλάχιστον. Απλώς θέλει ετοιμότητα για να μην ξεφύγουν ξανά. Με το παιδί στο φάσμα, δεν έχει πετύχει γιατί οι συμμαθητές τιυ πετάνε επίσης τη σκούφια τους για καβγά αλλά είναι και το ίδιο τύπος που σε κάνει να νιώθεις άβολα δίπλα του. Εμένα τουλάχιστον που δεν τον έχω μαθητή φετις καθ δεν τον έχω συνηθίσει, με κάνει να νιώθω άβολα και υποθέτω ισχύει και για τα παιδιά αυτό.

Τέλος πάντων αυτά ξεφεύγουν κάπως από το θέμα. Ίσως τελικά το σχολείο μου δεν είναι τόσο κακό σε θέματα συμπεριφοράς και ίσως το μέρος εδώ για επαρχία έχει κάπως πιο υψηλό επίπεδο ανάλογο των πόλεων, έτσι κ αλλιώς οι κάτοικοι παριστάνουν ότι ζουν όπως οι αστοί. Γιατί δεν έχω δει ποτέ ούτε ραντεβού για ξύλο ούτε συστηματικές προσβολές κλπ. Ακόμα και μαθήτρια που είχαμε παλιά που ήταν άπλυτη και δεν μπορούσες να την πλησιάσεις, δεν την πείραξε κανεις. Ήταν μόνη της αρκετές φορές αλλά μέχρι εκεί. Μπορεί να υπάρχουν μερη με χειρότερη συμπεριφορά από τα δικά μας και εκεί να γίνονται όντως έκτροπα. Εγω επιμενω πάντως, δεν έχω πειστει ότι υπάρχει σοβαρό θέμα bullying στα σχολεία.