Ξαναβλέποντας την "Αστροφεγγιά"

[mixapanpe04]

Το θέμα δεν έχει σχέση (αν και θα έπρεπε) με την εκπαίδευση. Αλλά το αναφέρω μέσα στο καλοκαίρι και στην ψέυτικη , προσωρινή παύση του τρεξίματος. Αυτό τον καιρό η ΕΡΤ ξαναπροβάλει την "Αστροφεγγιά". Είναι ίσως το κορυφαίο σήριαλ της τηλεόρασης με σαφή διαφορά από τα υπόλοιπα. Ξαναβλέπωντας το , μετά από τόσα χρόνια από τα γυρίσματα, μπορεί κάποιος να καταλάβει το γιατι. Με κορυφαίο τον Ξενίδη (έτσι και αλλιώς κορυφαίο ηθοποιό), ο οποίος σε αυτό το σήριαλ παραδίδει μαθήματα υποκριτικής σε επίπεδο master class όλοι οι ηθοποιοί  είναι πάρα πολύ καλοί. Τα γυρίσματα τέλεια και η μεταφορά του βιβλίου άψογη. Και απορώ. Δεν θα ήταν δυτανό να προβάλλονται ορισμένα επισόδεια από τους καθηγητές σε σχολεία. Στο μάθημα της Ιστορίας, των Καλλιτεχνικών κλπ. Το σήριαλ κατά την γνώμη μου είναι διαμάντι, από τον καιρό που η τηλεόραση άξιζε (κάποιες φορές) να την βλέπεις. Που να ξαναβρείς τέτοιες παραγωγές πλέον;

[PDE ads]

[erietta]

Μου κίνησες την περιέργεια να το δω, γιατί παλιά ήταν όντως μεγάλη επιτυχία, τώρα όμως δεν ξέρω αν θα είχα την υπομονή να το δω. Παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν σήριαλ που θεωρώ ότι μπορούμε να δείξουμε έστω αποσπασματικά στα παιδιά. Π.χ. τους είχα δείξει απόσπασμα από το σήριαλ Καρυωτάκης. Παλιότερα είχαμε δείξει και την ταινία Τιμή και το Χρήμα (χωρίς τις ακατάλληλες σκηνές). Φέτος βλέπω ότι θα βγει και άλλο σήριαλ που βασίζεται στους Κατάδικους του Θεοτόκη... Μεγάλο ενδιαφέρον είχαν δείξει και για την ταινία "Η τελευταία αρκούδα της Πίνδου" που διδάσκεται στην Γ΄ Γυμνασίου. Δεν το περίμενα, ειδικά από αρκετά ζωηρό τμήμα. Όχι όμως να αντικαταστήσουμε το μάθημα με προβολές, κάποιοι το κάνουν αλλά....
Να επισημάνω φυσικά ότι θα βρεθούν ίσως κακεντρεχείς γονείς που θα αρχίσουν τα παράπονα....

[leon.]

Πω πω μου θυμήσατε τα νειάτα μου!

Μου άρεσε η Νόρα Βαλσάμη στην Αστροφεγγιά! Αέρινη μορφή!

Και το φιλμ Η Τιμή Της Αγάπης εξαιρετικό!

[apri]

Πάντως, αν σας ενδιαφέρουν ολα αυτά, μπορείτε να βρείτε διαμάντια στο ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ (https://archive.ert.gr/arxikh1/sylloges/).

Εχει αρχαία δράματα, θέατρα της Δευτέρας (πχ ο εκπληκτικός Δον Καμίλο με τον Μίμη Φωτόπουλο), δραματοποιημένα βιβλία (όπως ο Συμβολαιογράφος του Ραγκαβή, η Δασκάλα με τα χρυσά μάτια του Μυριβήλη, ο Ζητιάνος του Καρκαβίτσα, το Καπλάνι της βιτρίνας της Άλκη Ζέη κλπ) και πολλά πολλά άλλα.

Ψάχνεις στις κατηγορίες του μενού, για να δεις τι υπάρχει. Αν βρεις ότι υπάρχει μια σειρά που σε ενδιαφέρει, μπορείς να βάλεις τον τίτλο στην αναζήτηση για να σου βγάλει περισσότερα επεισόδια.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Την αστροφεγγιά δεν την έχω δει. Έχω επιχειρήσει να δω κάποιες παλιές σειρές, πέρα απ αυτές που αγάπησα παιδί (Το καπλάνι της βιτρίνας, Τα Δελφινάκια του Αμβρακικός) αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν άντεξα, ούτε τις Ακυβέρνητες Πολιτείες που ειναι αγαπημένο μου βιβλίο. Δεν μπορώ τα μουντά χρώματα και αυτό το στιλ που φωνάζει από μακριά ότι ειναι παλιό, δεν μπορώ τον μη καθαρό ήχο, το μισοσκόταδο, τους άργους ρυθμούς. Όλες αυτές οι σειρές της ΕΡΤ μου βγαχουν μια απέραντη μιζέρια ως παραγωγές.
 

[Mr_Staind]

Θα συμφωνήσω με την Έσπερο. Λίγο που είδα την "αστροφεγγιά", το μόνο που με κράτησε ήταν η ομορφιά της Βαλσάμη. Οι διάλογοι μού φάνηκαν σχοινοτενείς δίχως λόγο και η εξέλιξη της πλοκής πολύ αργή. Από τις σειρές της δεκαετίας του 80' ξεχωρίζω τον Ανδροκλή και τα λιοντάρια του, στην οποία ο Βουτσάς δίνει ρέστα στον ρόλο του χήρου πολύτεκνου πατέρα.

[leon.]

Εμένα μ' αρέσει αυτή η ραστώνη των παλιών σειρών-ταινιών. Είμαι αγγελοπουλικός.

Ο Ανδροκλής και τα Λιοντάρια του και το Ορκιστείτε Παρακαλώ με το Μιχαλόπουλο είχαν το δικό τους κωμικό στυλ.

[apri]

Οι περισσότερες σειρές που βασίζονται σε βιβλία έχουν πιο αργούς ρυθμούς, γιατί τα κείμενά τους δεν ήταν γραμμένα με προοπτική να δραματοποιηθούν.

Κι εμένα μου αρέσει η ηρεμία τους. Δεν μπορώ την υστερία νεότερων σειρών που προσπαθούν να εκβιάσουν την προσοχή σου. Χώρια που έχουν ειρμό, κάποια μηνύματα, προβληματισμό κλπ.
Χίλιες φορές προτιμώ να ξαναδώ τη "Λωξάντρα" κι ας έχει μαυρίσει η κόπια της, παρά κάποιες σύγχρονες σειρές με παρανοϊκούς ήρωες που σε κάθε κύκλο έχουν άλλο χαρακτήρα από τον προηγούμενο.

Πάντως, κοιτώντας αναδρομικά τι βλέπαμε κάποιοι ως παιδιά τη δεκαετία του '80 στην ΕΡΤ (από σειρές μέχρι κινούμενα σχέδια) και τι βλέπουν τα σημερινά παιδιά στα ιδιωτικά κανάλια, θεωρώ ότι τελικά ήταν μια τηλεοπτική αναγέννηση που δυστυχώς κράτησε λίγο. Λίγες σειρές ξεχώρισαν μετέπειτα (πχ Η Αίθουσα του θρόνου, Το νησί), παρότι καλοί ηθοποιοί υπήρχαν πάντα. Το κυνήγι της τηλεθέασης είχε επίπτωση στην ποιότητα των προγραμμάτων.

[Έσπερος]

Τις σειρές που εθχα δει ως παιδί, μπορώ να τις ξαναδώ άνετα. Πχ τη Λωξαντρα. Τα δελφινάκια, το καπλάνι… είναι το συναίσθημα που υπερισχύει της αισθητικής, πιστεύω. Ως ενήλικας όμως, ο,τι επιχείρησα να δω, δεν το άντεξα.

Η αίθουσα του θρόνου και το Νησί είναι από τις καλύτερες παραγωγές. Οι ασθενείς και οδοιπόροι επίσης μου έρχονται στο μυαλό. Ίσως θυμηθω και άλλα.. Το Νησί είναι και κλάσεις ανώτερο του βιβλίου, γιατί το βιβλίο δεν ήταν βαριά λογοτεχνία, άσχετο που είχε δουλέψει ένα ενδιαφέρον θέμα. Οι χαρακτήρες στο βιβλίο ήταν σχηματικοί και επίπεδοι, η σειρά έδωσε άλλο βάθος.

[apri]

Επίσης, αξεπέραστη η Μαντάμ Σουσού του Δ.Ψαθά με την Α. Παναγιωτοπούλου.
https://www.youtube.com/watch?v=OncRoCcB_AE

[leon.]

Ναι, έβλεπα και τη Μαντάμ Σουσού (την έγχρωμη με την Παναγιωτοπούλου) ανελλιπώς. Έβλεπα και το Γιάννης και Μαρία. Ξετρελλαμένος παιδάκι στο δημοτικό με την Πέμυ Ζούνη. Τρελλά ερωτευμένος. Όπως και το Εκείνος κι Εκείνος έβλεπα. Την έγχρωμη που γυρίστηκε ξανά τότε.

[trikie]

Την Μαντάμ Σουσού την έβλεπα και εγώ. Για μένα η καλύτερη ερμηνεία της Παναγιωτοπούλου σε όλη την καριέρα της. Εξαιρετικές ερμηνείες επίσης από τους Θανάση Παπαγεωργίου που έκανε τον άντρα της και τη Νατάσα Ασίκη που έκανε την υπηρέτρια της. Το καπλάνι της βιτρίνας αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων και πολύ ενδιαφέρον το θέμα με την δικτατορία του Μεταξά που διαπραγματεύονταν, τη έβλεπα τη σειρά πολύ αξιόλογη με τα "εύπο" και "λύπο" των μικρών πρωταγωνιστριών. Δείτε και τους φρουρούς της Αχαίας του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη στο mega με αξιόλογες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς ακόμα και από την Ντενίση.

[erietta]

Η ΕΡΤ2 έχει μετατραπεί σε κανάλι που προβάλλει μόνο επαναλήψεις. Δεν πιστεύω όμως ότι τα νέα παιδιά παρακολουθούν έργα που τα θεωρούν "μουσειακά".

[Έσπερος]

Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και το γεγονός ότι τα νέα παιδιά έχουν άλλη αισθητική αντίληψη. Αν εμένα με ξενίζει η παλαιότητα του υλικού στον ήχο, το χρωμα, την ποιότητα της ευκρίνειας, σκεφτείτε τα μικρά.

Εγω στους μαθητες δείχνω Τα Δελφινάκια του Αμβρακικός στην εκδοχή της ταινίας και καμία φορά σκηνές από το Καπλάνι. Έπισης  κατά καιρούς έχω δείξει την ταινία Το καναρινί ποδηλατο. Δεν αδιαφορούν, το αντίθετο θα έλεγα, αλλα η ταινία στην τάξη είναι και μια ανακούφιση από την υποχρέωση του μαθήματος, και τους έχει περάσει κ ο φόβος ότι αν ενοχλούν θα την διακόψουμε κσι θα τους βρει η συμφορά της διδασκαλίας (αυτά χάρη  στους καλους συναδέλφους που τις ταινίες τις έχουν για ξεκούραστο babysitting…), οπότε και Κουροσάβα να τους έδειχνα, φοβάμαι ότι θα κάθονταν ησυχα για να μην κάνουν μάθημα…