Σύνολο ψηφοφόρων: 289
0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: almali στις Οκτωβρίου 28, 2007, 12:03:07 pm
.ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!!!ΠαράθεσηΚαι αυτό δεν είναι φασιστικό; Το ξαναείπα. Ζούμε σε δημοκρατική χώρα και θα έπρεπε όποιος θέλει και το αισθάνεται να κάνει ή να μην κάνει. Και φυσικά δεν αντιλέγω και μάλιστα υποστηρίζω και όλα τα άλλα που αναφέρθηκαν για εκθέσεις φωτογραφίας ή ότι άλλο θελήσουν να κάνουν οι μαθητές για να τιμήσουν τα γεγονότα, και τα παιδιά έχουν περισσότερη φαντασία από εμάς που μεγαλώνοντας την χάσαμε στην πορεία...Ο αυταρχισμός του να καταργηθεί ή όχι κάτι είναι δικτατορικός (είτε κόκκινος είτε μαύρος).
Θα μιλήσω ήρεμα και ταπέινά . Ο θεσμός της παρέλασης ανεξαρτήτως καταβολών αποτελεί την ελάχιστη σωματική ανταπόδοση των μαθητών μας σ΄αυτούς που έδωσαν το ίδιο τους το σώμα και τη ψυχή για να καθόμαστε εδώ και να γράφουμε άνετοι και ωραίοι.Η ιστορική μνήμη δεν υπηρετείται μόνο απο τους"φλογερούς" λόγους ,τις ωραίες και καλλίφωνες χορωδίες αλλά και απο την ίδια την πράξη και η παρέλαση είναι μορφή πράξης. Αλήθεια, είδατε (όσοι θέλουν να δουν) την υπερηφάνεια και τη χαρά στα πρόσωπα των μαθητών μας ή τον εξαναγκασμό και τη αθυμία τους.Μήπως δεν είδαμε όλοι μας και τους χιλιάδες γονείς ,συγγενείς και φίλους τους να κατακλύζουν τους χώρους των παρελάσεων ; Είμαστε σίγουροι οτι και αυτοί προσέρχονται καταναγκαστικά επειδή έτσι θα "σβηστούν" οι 7 απουσίες των βλασταριών τους; Αλήθεια οι Αλβανοί μετανάστες που πολλοί εξ ημών είδαν ,τι έκαναν στην παρέλαση; Αυτό μπορεί να μας δώσει μια απάντηση περί ιστορίας ; Κάτι ακόμα περι εξαναγκασμού .Στο σχολείο μου(ένα απο τα πιο "δύσκολα" για τους άλλους ΤΕΕ) έκανα μια βόλτα στις τάξεις για να συγκεντρώσω εθελοντές για τη σχολική εορτή και ουτε ένας δε μίλησε περι απουσιών.Εκτός απο την αθρόα συμμετοχή τους ,οι ίδιοι " μίλησαν" τη μέρα της εθνικής μας εορτής με τη φωνή τους και τη ψυχή τους. Εγώ, τα περί εξαναγκασμού τα μεταφράζω ως εξής: είμαστε πολύ "λίγοι" ως εκπαιδευτικοί κύριοι, αν δε μπορούμε να ξυπνήσουμε το φρόνημα στα παιδιά,να δακρύσουν στο άκουσμα του εθνικού ύμνου ή στην έπαρση της σημαίας ή στο άκουσμα της τελευταίας εκπομπής του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών.Είμαστε "λίγοι" και, για να τελειώνουμε με πράγματα που μας "ταλαιπωρούν" ας τα κόψουμε σιγα-σιγά.Είμαστε "λίγοι" γιατί ο καθένας μας κοιτάει τη ζωούλα του,την ευκολία του, το μισθό του(καλά όλα αυτά) και ξεχνάει τη "φλόγα" που χε όταν πρωτοδιορίστηκε , ούτε βλέπει στα μάτια των μαθητών του τους αυριανούς Έλληνες που εκτός των γνωστικών εφοδίων που θα τους παράσχει θα πρέπει να τους πει και απο ποιούς κατάγονται.......Αν μιλήσουμε στη ψυχή τους αυτές οι συζητήσεις θα είναι περιττές .Αλήθεια, πότε ως εκπαιδευτικοί εκφράσαμε συναισθήματα εντός τάξεως,έστω και λεκτικά ; Πότε ξεφύγαμε απο το μάθημα για να πούμε αυτά για τα οποία "διψάνε" ενώ εμείς είμασταν τόσο "στεγνοί" και "ρηχοί".Ολα τα παραπάνω εγράφησαν για προβληματισμό, κυρίως ημών, των εκπαιδευτικών, γιατί απο μας πηγάζει το θέμα και απο μας θα πάρει τη λύση του.Η "μάχη" δε δίνεται πλέον στα βουνά της Πίνδου, αλλά στις αίθουσες των σχολείων μας.Ας "πολεμήσουμε" γενναία λοιπόν και αντάξια των πατέρων μας.
Κανένα υπονοούμενο. Μόνο όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται. Δεν κρίνω κανέναν. Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω. Ο καθένας κρίνει τον εαυτό του. Αυτό είναι ένα απο τα πιστεύω μου. Αν έχεις διαβάσει άλλα μου μηνύματα θα έχεις καταλάβει ότι ποτέ δεν επιτίθεμαι σε κανέναν και δεν κρίνω κανέναν. Γιατί έχω ζήση την "δικτατορία" (ίσως πρέπει να βάζουμε εισαγωγικά προς αποφυγήν παρεξηγήσεων), του φόρα εκείνο, υποχρεώνεσαι να κάνεις αυτό. Χαλαρώστε λίγο παιδιά. Συζήτηση κάνουμε, άποψη έχουμε όλοι. (Ο σύντροφός μου δε μου είπε το εξής καταπληκτικό "Τι μπλέκεσαι";