Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ …..ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ(της Βασιλοπούλου Β.)

[Delmouzos]

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ …..ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

                                                                 

  Παλλήνη,1/11/2007

«Κόψτε στροφές κυρία Βασιλοπούλου! Κόψτε στροφές!..», ακόμα ηχεί στ’ αυτιά σου η φωνή κάποιου παρέδρου-αξιολογητή του Π.Ι. στο συμβούλιο κρίσης (συνέντευξη) για επιλογή σχολικών Συμβούλων όπου ήσουν κρινόμενη!
Τόση εκτίμηση σε σένα, μια εκπαιδευτικό που φιλοδοξούσες από κάποια άλλη θέση «υψηλόβαθμη», να υπηρετήσεις την εκπαίδευση με γνώση, εμπειρία, συνέπεια, πάθος και αξιοπρέπεια, όπως έκανες επί 34 έτη μαχόμενη από το μετερίζι του δασκάλου, στις αίθουσες διδασκαλίας των δημοτικών σχολείων της πατρίδας μας.
Τον ερώτησες αν τον ενοχλούσε η χροιά, η ένταση ή η ταχύτητα της φωνής. Θεωρείς ότι δεν ήταν τίποτε απ’ αυτά…Απλά υποστήριζες την ένστασή σου, όπως είχες δικαίωμα…
Και τώρα; Όχι μόνο έκοψες στροφές (γιατί εν τέλει κόπηκες απ’ τη  διαδικασία),αλλά έσβησες τη μηχανή, τράβηξες χειρόφρενο, κατέβηκες απ’ τ’ αμάξι, κι ευτυχώς για σένα, έχεις παρκάρει (αίτηση παραίτησης συνταξιοδότησης) σ’ ένα λόφο ατενίζοντας τις ομορφιές του κόσμου, σχεδιάζοντας τον ελεύθερο χρόνο σου και ενθυμούμενη το περιπετειώδες ταξίδι σου στους δρόμους (ποτέ στους διαδρόμους) της εκπαίδευσης, έχοντας ως μόνη πυξίδα την καθαρή συνείδησή σου, την ανιδιοτελή προσφορά σου στους μικρούς μαθητές σου. Τις αξίες σου.
Το ταξίδι σου το ξεκίνησες με όνειρα, έχοντας ένα καλό όχημα, πολύ καλά προετοιμασμένη ως οδηγός, παίρνοντας στην πορεία και άλλα εφόδια (πτυχία διπλώματα, επιμορφώσεις).
Συνέχισες ν’ απολαμβάνεις το τοπίο έχοντας διάπλατα ανοικτά τα παράθυρα ώστε ν’ αναπνέεις τον καθαρό αέρα και ν’ ακούς τους ήχους της φύσης (αισιόδοξη, φιλόπονη, ασυμβίβαστη, καινοτόμα).
Έκανες στάσεις σε πόλεις και χωριά (διάφορα σχολεία) γευόμενη την αναγνώριση και αγάπη των κατοίκων, αίσθημα που δεν το ανταλλάσσεις με τίποτε (μαθητές σου, συνάδελφοι, γονείς).
Οι λακκούβες στο οδόστρωμα πολλές, στενότητα δρόμου, ανηφόρες, δύσκολες στροφές(εκπαιδευτικές ελλείψεις, λογής προβλήματα),γαλαρίες σκοτεινές, ελλιπής φωτισμός (αδιαφάνεια, μέσα, υπόγειες διασυνδέσεις) σβηστοί οι φωτεινοί σηματοδότες (θεσμοί που δε λειτουργούν σωστά) δρόμοι χωρίς σήμανση, χωρίς χιλιομετρικές αποστάσεις, χωρίς χάρτες, χωρίς πινακίδες κατευθυντήριες (απουσία χρονοδιαγράμματος, παλινωδίες, ανακολουθίες, ασυνέχειες, μεταρρυθμίσεις- απορυθμίσεις).
Πόσοι σε προσπέρασαν παράνομα με…κάτι σακαράκες (μετριότητες, ημέτεροι, αναρριχητές). Άσε τα καυσαέρια που άφηναν! Σου ερχόταν αναγούλα. Ευτυχώς που υπήρχαν και οι…Σουμάχερ (άριστοι) στους  οποίους μεγαλόψυχα έδινες το χειροκρότημά σου.
Οι παραβάτες συνέχιζαν την ξέφρενη πορεία τους προξενώντας σοβαρά ατυχήματα (αποκλεισμοί άξιων), πολλές φορές περνώντας και στο αντίθετο ρεύμα (αλλαγή παραταξιακής ταυτότητας) και ω! του θαύματος έφταναν στον προορισμό τους! Τροχονόμος;  Σχεδόν απών. Και όπου υπήρχε, δημιουργούσε κυκλοφοριακά προβλήματα με τις άστοχες ρυθμίσεις του και τις άδικες κλήσεις, το ελάχιστο ως ανεπαρκής και μη αντικειμενικός (στελέχη θεσμικών οργάνων).
Πόσα τηλεφωνήματα (προτάσεις, επισημάνσεις, διαμαρτυρίες, απεργίες) δεν έκανες στην τροχαία, την Πυροσβεστική (ΥΠ.Ε.Π.Θ.-Π.Ι.) για όλα αυτά και για τις φωτιές που έβλεπες δεξιά κι αριστερά του δρόμου! Κι άλλοι σαν κι εσένα τηλεφωνούσαν, φώναζαν .Προσπαθούσατε με όλες  σας τις δυνάμεις να διαμαρτυρηθείτε για τις παραβάσεις, να ενημερώσετε για τις φωτιές. Η αίσθησή σου ήταν ότι κανείς υπεύθυνος δε σας άκουγε, δε σας ακούει…Δυστυχώς! Έτσι τραυματιστήκατε, τσουρουφλιστήκατε, μα συνεχίσατε τραγουδώντας χωρίς ευτυχώς να καείτε!
Τι  να πρωτοθυμηθείς; Ότι αν και πέρασες πρώτη στην Παιδαγωγική Ακαδημία,  σημαιοφόρος έγινε άνδρας; (1971,επί…)
Ότι αν εισήχθηκες και απεφοίτησες με άριστα από το Μ.Δ.Δ.Ε., από ουδέναν αυτό ελήφθη υπ’ όψη;
Ότι παρά τα χρόνια υπηρεσίας, τους άλλους τίτλους που απέκτησες αργότερα, συγκρινόμενη με άλλους συναδέλφους που υπολείπονταν σε τυπικά προσόντα, ούτε ως υποδιευθύντρια επιλέχτηκες, λόγω ημετεροκρατίας; (2003,επί…)
Ότι παρά την έντονη κοινωνική σου δράση (τοπική αυτοδιοίκηση, πολιτιστικά),δεν προσέθεσες, κατά τους εκάστοτε αξιολογητές σου, σχεδόν τίποτα στην εικόνα σου ως μέλος της εκπαιδευτικής κοινότητας;
Ότι παρότι το βιβλίο σου εγκρίθηκε από την αρμόδια επιτροπή του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για τις σχολικές βιβλιοθήκες, είχες διεξάγει πολύμηνη έρευνα σε 500 μαθητές, αρίστευσες στις εξετάσεις του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για  τους σχολικούς συμβούλους, ήσουν επιμορφώτρια σε όλα τα καινοτόμα προγράμματα των τελευταίων 7 ετών και τα νέα διδακτικά πακέτα, υποαξιολογήθηκες γι’ αυτά και σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους σου, αδικήθηκες; λόγω των δικών μας παιδιών(2007,επί…)
Ότι επειδή έχαιρες ως συνδικαλίστρια (μέλος Δ.Σ. τοπικών συλλόγων) της εκτίμησης των συναδέλφων επί πολλά έτη και συμμετείχες σε όλες τις κινητοποιήσεις του κλάδου (μη ανήκουσα, βεβαίως, σε μηχανισμούς) αυτό ήταν και το μόνο που τελικά…εκτιμήθηκε για την εξέλιξή σου; Από ουδόλως έως αρνητικά!..
Ευτυχώς για σένα, και για τόσους άλλους συναδέλφους που βίωσαν παρόμοιες και πιο επώδυνες καταστάσεις, όλα τα παραπάνω δεν είχαν ως κυρίαρχο σκοπό την αναγνώριση από την υπηρεσία, αλλά αποτελούσαν αυτοσκοπό και περιεχόμενο, πλήρωμα ζωής. Κι αν έκανες  ξανά την εκπαιδευτική σου πορεία, χιλιοστό δε θα πισωπατούσες! Μόνο θα ήσουν πιο υποψιασμένη, ανήσυχη και ανυποχώρητη για θέματα που αφορούν τα παιδιά μας και την κατάσταση στην εκπαίδευση: ακατάλληλα κτίρια, διπλοβάρδιες, πολυπληθείς τάξεις, κενά εκπαιδευτικών, χιλιάδες χαμένες ώρες, ωρομίσθιοι, ελλείψεις βιβλίων και εποπτικών μέσων, απαξίωση θεσμών (τάξεις υποδοχής, φροντιστηριακά τμήματα, ολοήμερο) μη διορισμοί ειδικοτήτων, μη υποχρεωτική δίχρονη δημόσια δωρεάν Προσχολική Αγωγή, γιγάντωση παραπαιδείας, απουσία σχολικών ψυχολόγων, πολλαπλή υποβάθμιση εκπαιδευτικών, ανισότητα ευκαιριών μάθησης, αναξιοκρατία, ξεπερασμένα αναλυτικά προγράμματα.
Συνάδελφοι,
         Εσείς που συνεχίζετε «το ζειν επικινδύνως» στους δρόμους της Παιδείας, χωρίς ευθύνη δική σας, μη διστάζετε να ταξιδεύετε τραγουδώντας με ανοικτά παράθυρα, μη προκαλώντας ούτε γρατσουνιά στ’ άλλα  οχήματα. Απολαύστε το ταξίδι, αλλά ξεκουφάνετέ τους! Κάντε πιο ενοχλητικά ,βασανιστικά τα…τηλεφωνήματα που λέγαμε πιο πάνω, χάριν των παιδιών-μαθητών σας που αγαπάτε και νοιάζεστε.
        Αντισταθείτε, αγωνιστείτε ενωμένοι, ενδυναμώνοντας τα πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά σας όργανα, για να ανοιχτεί μια «λεωφόρος» για την Παιδεία, σύγχρονη, με όλες τις προδιαγραφές, που οδηγεί σε μια όμορφη πόλη, μέσα από ένα ασφαλές ταξίδι, όπου οι «τροχονόμοι» εφαρμόζοντας τον Κ.Ο.Κ. διευκολύνουν τη διέλευση αξιόμαχων οχημάτων με επιδέξιους οδηγούς, χωρίς να προκαλούνται ατυχήματα, όπου οι φωτεινοί σηματοδότες λειτουργούν και τα φώτα είναι όλα αναμμένα διαλύοντας τα σκοτάδια που τελευταία όσο πάνε και πυκνώνουν…
         
                     
                                                                                 
                                                                             Βασιλοπούλου Βασιλική
                                                                                     Δασκάλα