Λεξιλογικά

[Iris_]

Α, δεν μπορώ να σου πω, γιατί θα με μαλώσει η happiness! 

[PDE ads]

[tiel]

Ερωτηση:οταν γραφουν ομορριζο(και οχι ρηματικο τυπο η αλλα προσωπα του δοθεντος ρηματος) αλλα κανουν λαθος στην ορθογραφια,το λαμβανετε ως σωστο;Γιατι σε αρκετα γραπτα βλεπω τετοια λαθη και δεν ξερω τι να κανω !???!Κανονικα,δε θα πρεπει η ομορριζη λεξη να ειναι σωστη σε ολα τα επιπεδα;

Θα συμφωνήσω μαζί σου. Νομίζω (είμαι αδιόριστος) ότι υπάρχουν κάποιες οδηγίες για χαλαρότητα σε ζητήματα ορθογραφίας αλλά διαφωνώ! Εδώ μιλάμε για γραπτό λόγο, αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι η ορθογραφία! Αφτεί ι χαλαρώτυτα θα μας φάοι...

ΥΓ

[karxarias29]

Και 5 λεπτά πριν γράψουν να τους το είχες επισημάνει πάλι λάθος θα τα έκαναν!

[tiel]

Και 5 λεπτά πριν γράψουν να τους το είχες επισημάνει πάλι λάθος θα τα έκαναν!

χα!χα!δεν εχεις αδικο!!

[PDE ads]

[Faidra_]

Τη λέξη αυτοενεχυριαζεται δεν τη βρίσκω στο λεξικό...νομίζω καταλαβαίνω τί σημαίνει, ωστόσο δεν ξέρω αν είναι χρηστική.Μπορείτε να με βοηθήσετε; Εννοεί ουσιαστικά την τάση του ανθρώπου να δίνει ως ενέχυρο τον εαυτό του; Έχει να κάνει με την αλλοτρίωση έτσι;;

[συννεφούλα]

Τη βρήκες σε κάποιο κείμενο?
Μ' ένα πρόχειρο ψάξιμο έπεσα πάνω σε αυτό. Πάντως μου φαίνεται κάπως "κακή"  , αν κ το κείμενο είναι του Τερζάκη.


« Ο μηχανισμός, τώρα έχει ρυθμιστεί ώστε το αόρατο λουρί που κρατάει δεμένο αυτόν τον κατάδικο από το πόδι, να μακραίνει ή να κονταίνει κατά την κρίση του επιμελέστατα κρυμμένου αφέντη. Αν τα συμφέροντα του αφέντη υπαγορεύουν μεγαλύτερη δέσμευση του καταναλωτή, ρίχνει στην αγορά καινούρια συνθήματα για νέες ανάγκες. Ο καταναλωτής πολλαπλασιάζει τις προσπάθειές του να ανταποκριθεί, αυτοενεχυριάζεται. Δε χρειάζεται πάντα να φορτωθεί 5
με νέα ή πρόσθετη εργασία για να μπορεί να τα βγάλει πέρα. Φτάνει που δεσμεύεται ψυχολογικά. Η ικανοποίηση των νέων «απαιτήσεων της ζωής», των νέων ανέσεων, γίνεται κεντρικός πόλος του ψυχικού βίου. Από εκεί και πέρα έχει καταστεί υποχείριος χωρίς να το ξέρει. Νομίζοντας πως ικανοποιεί τον εαυτό του, ικανοποιεί τον αφέντη του, το μεγάλο κερδοσκόπο».

Άγγελος Τερζάκης
«Η μηχανή του εξανδραποδισμού»

[Faidra_]

Τη βρήκες σε κάποιο κείμενο?
Μ' ένα πρόχειρο ψάξιμο έπεσα πάνω σε αυτό. Πάντως μου φαίνεται κάπως "κακή"  , αν κ το κείμενο είναι του Τερζάκη.


« Ο μηχανισμός, τώρα έχει ρυθμιστεί ώστε το αόρατο λουρί που κρατάει δεμένο αυτόν τον κατάδικο από το πόδι, να μακραίνει ή να κονταίνει κατά την κρίση του επιμελέστατα κρυμμένου αφέντη. Αν τα συμφέροντα του αφέντη υπαγορεύουν μεγαλύτερη δέσμευση του καταναλωτή, ρίχνει στην αγορά καινούρια συνθήματα για νέες ανάγκες. Ο καταναλωτής πολλαπλασιάζει τις προσπάθειές του να ανταποκριθεί, αυτοενεχυριάζεται. Δε χρειάζεται πάντα να φορτωθεί 5
με νέα ή πρόσθετη εργασία για να μπορεί να τα βγάλει πέρα. Φτάνει που δεσμεύεται ψυχολογικά. Η ικανοποίηση των νέων «απαιτήσεων της ζωής», των νέων ανέσεων, γίνεται κεντρικός πόλος του ψυχικού βίου. Από εκεί και πέρα έχει καταστεί υποχείριος χωρίς να το ξέρει. Νομίζοντας πως ικανοποιεί τον εαυτό του, ικανοποιεί τον αφέντη του, το μεγάλο κερδοσκόπο».

Άγγελος Τερζάκης
«Η μηχανή του εξανδραποδισμού»

Μου την έγραψε μία μαθήτρια σε μία άσκηση για τις συνέπειες του καταναλωτισμού. Σαν λέξη την έχω ακούσει ξανά και την έχω δει, απλά μου έκανε εντύπωση που τα λεξικά δεν την έχουν!

[mbit]

όντως την περιέχει το κείμενο του Τερζάκη και μάλιστα στο σχολικό βιβλίο μετά το κείμενο, στίς ασκήσεις ζητάει να διατυπωθεί το μεταφορικό και το κυριολεκτικό νόημά της.τη θεωρούμε απο τις χαρακτηριστικές ,όπως και όλο το κείμενο για να διδάξουμε στα παιδιά το λογοτεχνικό δοκίμιο και την λεξιλογική που μπορεί να τους βάλουν για τη μετατροπή από τον μεταφορικό στον κυριολεκτικό λόγο

[max]

Εννοει οτι ξεπουλιεται.

[MARKOS]

ανταλλάσσεται, αντιπαρέχεται

[MARKOS]

συναδελφοι, καλησπερα. Συναντησα χτες, διαβάζοντας ενα εγκριτο φιλολογικο περιοδικο,στο οποιο ειμαι συνδρομητής, τη λεξη "διαφωρά". Συγκεκριμενα ο πληρης τιτλος του θεματος ηταν "Η διδακτική της λογοτεχνίας και το παιχνίδι της διαφωράς". Μαλιστα επανελαμβανε αυτη τη λεξη με την ιδια ακριβως γραφη.
Υποθετω πως, κατα πασα πιθανότητα, ειναι ορθογραφικο το λαθος, αλλα παλι σε φιλολογικο περιοδικο και μαλιστα σε τιτλο?

υπαρχει τετοια λεξη?

[kostas7]

Συναδελφε δες τι αλιευσα απο το site φυλλο-παιδεια σχετικα με την ερωτηση σου:

Η διαφωρά, ομόηχη με τη λέξη διαφορά [différence], αποτελεί νεολογισμό ο οποίος επινοήθηκε από τον γάλλο φιλόσοφο Jacques Derrida για να περιγράψει ότι η γλώσσα λειτουργεί μέσα από δίπολες αντιθέσεις [binary oppositions]. Στην προσπάθειά του να υπονομεύσει τον λογοκεντρισμό [logocentrism] του δυτικού κόσμου, ο Derrida χρησιμοποιεί την ορθογραφία -ance αντί της κανονικής -ence για να υποδείξει μια συγχώνευση των δύο εννοιών του γαλλικού ρήματος différer ‘διαφέρω, αναβάλλω’. Με αυτό το λογοπαίγνιο παραπέμπει στο φαινόμενο κατά το οποίο ένα κείμενο παρέχει την εντύπωση ότι έχει μια σημασία που είναι προϊόν της διαφοράς του. Ταυτόχρονα, αφού αυτή η παρεχόμενη σημασία δεν μπορεί ποτέ να στηριχτεί σε μια πραγματική «παρουσία» ή σε μια ανεξάρτητη από τη γλώσσα πραγματικότητα, την οποία ο Derrida ονομάζει υπερβατικό σημαινόμενο, ο τελικός καθορισμός της αναβάλλεται, ενώ παράλληλα ματαιώνει τη δυνατότητα ύπαρξής της. Ο Derrida πιστεύει ότι η διαφωρά διέπει ολόκληρο το σύστημα της γλώσσας, αφού χάρη σε αυτή αποκτά νόημα, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα διασπαστικό στοιχείο που εμποδίζει την έλευση της απόλυτης σημασίας της αλήθειας. Το λογοπαίγνιο σχετίζεται με το πλέγμα των ετερογενών διαφορών που χαρακτηρίζει τις λέξεις μεταξύ τους και με το γεγονός ότι το σημαινόμενο [signified] (δηλαδή η σημασία) δεν είναι ποτέ παρόν και πάντα καθυστερεί στη γραφή, αφού η γραφή παράγει νόημα σε έναν απεριόριστο αριθμό περικειμένων που μπορεί να υπάρξει στο μέλλον. Έχουμε δηλαδή συνεχή αναβολή του σημαινόμενου, το οποίο όμως παράγεται λόγω της διαφοροποίησής του από άλλα σημαινόμενα. Από την άλλη πλευρά όμως, τα γνωρίσματα που θα μπορούσαν να εδραιώσουν τη σημασία μιας λέξης δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν απολύτως «απόντα». Το επακόλουθο, κατά τον Derrida, είναι ότι δεν μπορούμε ποτέ, σε καμία περίπτωση ομιλίας ή γραφής, να έχουμε ένα αποδεδειγμένα πάγιο και προσδιορίσιμο παρόν νόημα.

Η διαφορά συνδέεται με τον χώρο, ενώ η αναβολή συνδέεται με τον χρόνο. Ο Derrida κατανοεί αυτή τη διαφωρά, το σχίσμα δηλαδή που χαράσσει η αναβολή μέσα στον παρόντα χρόνο, ως τόπο ανάδυσης της γραφής.

[Stelios]

[MARKOS]

φιλε Κωστα, σε ευχαριστω πολυ. πραγματι ηταν κατατοπιστικοτατο!

υ.γ. να πω την αληθεια με ξαφνιασες ευχαριστα! !!!! απο την συναδελφο apri περιμενα την απαντηση, αν και κατι μου λεει πως κατι θα εχει να μας πει και αυτη. Σιγουρα!!!!!