*

Αποστολέας Θέμα: Μουσικές διαδρομές (2008)  (Αναγνώστηκε 2454995 φορές)

0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος kellykou

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1537
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1232 στις: Μάιος 01, 2008, 01:28:33 πμ »
Kαι απο εμενα συγχαρητηρια ioanna89 . Παντα με το διακριτικο σου τροπο κανεις την πιο σημαντικη δουλεια :D :D

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 07:15:17 »

Αποσυνδεδεμένος ioanna89

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3041
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1233 στις: Μάιος 01, 2008, 12:40:11 μμ »
Θα τιμήσω κι εγώ τη σημερινή ημέρα...

1η Μαΐου 1886. Χιλιάδες εργάτες ξεκινούν απεργία και διαδηλώνουν στις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, διεκδικώντας την εφαρμογή του 8ώρου και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Στο Σικάγο η ειρηνική πορεία των εργατών -κυρίως Γερμανών μεταναστών- εξελίσσεται σε μάχη, μετά την επέμβαση της παραστρατιωτικής ομάδας των Pinkertons (που έπαιζε ρόλο "ιδιωτικής αστυνομίας" των εργοδοτών) και μια βόμβα που ρίχτηκε από αγνώστους. 4 από τους ηγέτες των εργατικών σωματείων καταδικάστηκαν σε θάνατο δι' απαγχονισμού...

Οι εργατικοί αγώνες εντάθηκαν τις επόμενες δεκαετίες, καθώς η εκβιομηχάνιση συνεχιζόταν ραγδαία, δημιουργούνταν οι μεγάλες επιχειρήσεις-τραστ και ο εργατικός πληθυσμός αυξανόταν με το νέο μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα από τη Νότια (κυρίως Ιταλοί και Έλληνες) και την Ανατολική Ευρώπη, την Ασία και το Μεξικό. Οι νέοι μετανάστες είχαν να αντιμετωπίσουν, εκτός από τις άθλιες συνθήκες εργασίας, και τον ρατσισμό πολλών "ντόπιων" λευκών προτεσταντών (θύματα της Κου Κλουξ Κλαν ήταν όχι μόνο μαύροι, αλλά και μετανάστες). Πολλές φορές οι απεργίες πνίγονταν στο αίμα...

Η ιστορία του αμερικανικού εργατικού κινήματος αποτυπώθηκε στα τραγούδια του Woody Guthrie. Προερχόμενος από μια από τις χιλιάδες οικογένειες των μεσοδυτικών πολιτειών, που η οικονομική κρίση και η μεγάλη ξηρασία της δεκαετίας του '30 τις ανάγκασαν να εκπατριστούν προς αναζήτηση εργασίας και καλύτερης τύχης, και αυτοδίδακτος μουσικός, ταξίδεψε σε όλες τις ΗΠΑ, έζησε από κοντά τις συνθήκες ζωής των εργατών και συνδέθηκε με το εργατικό κίνημα και την αμερικανική αριστερά. Αυτές τις εμπειρίες του και τις ιστορίες που άκουγε, τις μετουσίωνε σε folk μπαλάντες. Ήταν αυτός που έδωσε στην αμερικανική folk  (που ουσιαστικά ήταν οι παραδοσιακές σκωτσέζικες, ιρλανδικές κλπ μουσικές που είχαν φέρει μαζί τους οι πρώτοι μετανάστες) κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο, το πρότυπο του τραγουδοποιού με την κιθάρα που επηρέασε πολλούς μουσικούς στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο. Έγραψε γύρω στα 3000 (!) τραγούδια: πολιτικά, εργατικά, για τον ισπανικό εμφύλιο, αντιπολεμικά, αντιφασιστικά (η κιθάρα του έγραφε: "This machine kills fascists"), αλλά και παιδικά... Στα τέλη της δεκαετίας του '40, όταν βρισκόταν στη Νέα Υόρκη, συνδέθηκε με τον κύκλο των beatnicks. Από εκεί τον γνώρισε, αργότερα, και ο νεαρός Bob Dylan...

Ένα από τα χιλιάδες τραγούδια του Woody Guthrie αναφέρεται στη σφαγή που έγινε το 1914 στο Λάντλοου του Κολοράντο, κατά τη διάρκεια της μεγάλης απεργίας των ανθρακωρύχων.
Στα ορυχεία του νοτίου Κολοράντο, ιδιοκτησίας του μεγιστάνα Ροκφέλερ, δούλευαν κυρίως μετανάστες, αρκετοί από αυτούς Έλληνες, που είχαν προσληφθεί αρχικά ως απεργοσπάστες, αλλά σταδιακά οργανώθηκαν στο σωματείο.
Η απεργία ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1913, μετά από την άρνηση της εργοδοσίας να συζητήσει τα αιτήματα των ανθρακωρύχων. Από τους πρωτεργάτες, ο Έλληνας μετανάστης Λούης Τίκας... Ο Ροκφέλερ εκδίωξε τους απεργούς και τις οικογένειές τους από τα σπίτια που τους είχε παραχωρήσει η εταρεία και πίεσε τον κυβερνήτη να φέρει την εθνοφρουρά. Οι οικογένειες των απεργών πέρασαν το δύσκολο και βαρύ χειμώνα σε έναν πρόχειρο "οικισμό" από σκηνές που είχε στηθεί στο Λάντλοου, κοντά στην είσοδο των ορυχείων, για να περιφρουρηθεί η απεργία.
Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, αρκετοί άνθρωποι, απεργοί και γυναικόπαιδα, έχασαν τη ζωή τους σε "επεισόδια" με τους μπράβους του Ροκφέλερ. Παρ' όλα αυτά, η απεργία κρατούσε... Την άνοιξη, ο κυβερνήτης, υπό την πίεση του Ροκφέλερ, επιτρέπει την ενσωμάτωση των μπράβων στο τμήμα της εθνοφρουράς που είχε σταλεί και δίνει το ΟΚ για "δυναμική επέμβαση"...
Στις 19 Απριλίου 1914, οι Έλληνες, αλλά και άλλοι μετανάστες, μαζεύονται στις σκηνές για να γιορτάσουν το ορθόδοξο Πάσχα. Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, οι φρουροί εισβάλλουν στον οικισμό και πυροβολούν όποιον κινείται. Οι απεργοί ανταπαντούν και προσπαθούν να προστατέψουν τις γυναίκες και τα παιδιά. Το βράδυ, οι φρουροί βάζουν φωτιά στις τέντες και πυροβολούν αδιακρίτως.
26 άνθρωποι δολοφονήθηκαν στη σφαγή της 20ης Απριλίου 1914, μεταξύ των οποίων ο Λούης Τίκας και έντεκα παιδιά, από 3 μηνών μέχρι 11 χρονών...
Περισσότερα για τον Λούη Τίκα, την απεργία και τη σφαγή του Λάντλοου, στο εξαιρετικό blog "Ιστολόγιον":
http://histologion-gr.blogspot.com/2007/04/blog-post_20.html

Στο παρακάτω βίντεο ο ιστορικός Howard Zinn μιλάει για τη σφαγή του Λάντλοου και ακούγεται το τραγούδι του Woody Guthrie.
http://www.youtube.com/watch?v=U6kuvBnNNUs

Ludlow Massacre
(Μουσική-Στίχοι: Woody Guthrie)

It was early springtime when the strike was on,
They drove us miners out of doors,
Out from the houses that the Company owned,
We moved into tents up at old Ludlow.

I was worried bad about my children,
Soldiers guarding the railroad bridge,
Every once in a while a bullet would fly,
Kick up gravel under my feet.

We were so afraid you would kill our children,
We dug us a cave that was seven foot deep,
Carried our young ones and pregnant women
Down inside the cave to sleep.

That very night your soldiers waited,
Until all us miners were asleep,
You snuck around our little tent town,
Soaked our tents with your kerosene.

You struck a match and in the blaze that started,
You pulled the triggers of your gatling guns,
I made a run for the children but the fire wall stopped me.
Thirteen children died from your guns.

I carried my blanket to a wire fence corner,
Watched the fire till the blaze died down,
I helped some people drag their belongings,
While your bullets killed us all around.

I never will forget the look on the faces
Of the men and women that awful day,
When we stood around to preach their funerals,
And lay the corpses of the dead away.

We told the Colorado Governor to call the President,
Tell him to call off his National Guard,
But the National Guard belonged to the Governor,
So he didn't try so very hard.

Our women from Trinidad they hauled some potatoes,
Up to Walsenburg in a little cart,
They sold their potatoes and brought some guns back,
And they put a gun in every hand.

The state soldiers jumped us in a wire fence corners,
They did not know we had these guns,
And the Red-neck Miners mowed down these troopers,
You should have seen those poor boys run.

We took some cement and walled that cave up,
Where you killed these thirteen children inside,
I said, "God bless the Mine Workers' Union,"
And then I hung my head and cried.

***************************

Στις αρχές της δεκαετίας του '20, μετά τις επαναστάσεις στην Ευρώπη, η διάδοση των ριζοσπαστικών ιδεών στον εργατικό πληθυσμό φέρνει τρόμο στο συντηρητικό κατεστημένο των ΗΠΑ. Ο συντηρητισμός κυριεύει την αμερικανική κοινωνία σε όλους τους τομείς της ζωής (βλ. και την ποτοαπαγόρευση). Οι μετανάστες, κυρίως οι Ιταλοί που αποτελούν την πολυπληθέστερη ομάδα, στοχοποιούνται, καθώς θεωρούνται φορείς των ανατρεπτικών ιδεών από την Ευρώπη που θέτουν σε κίνδυνο τον αμερικανικό τρόπο ζωής.
Στη Μασσαχουσέτη του 1920, δύο Ιταλοί εργάτες και αναρχικοί συνδικαλιστές, ο Νικόλα Σάκκο και ο Μπαρτολομέο Βαντσέτι, συλλαμβάνονται και κατηγορούνται για μια ληστεία μετά φόνου σε εργοστάσιο υποδημάτων. Τα στοιχεία είναι ασήμαντα και οι ίδιοι διακηρύσσουν την αθωότητά τους, αλλά σε μια δίκη παρωδία, με ενόρκους αποκλειστικά λευκούς προτεστάντες, οι δύο Ιταλοί καταδικάζονται σε θάνατο.
Η υπόθεση πήρε τεράστιες διαστάσεις. Για το εργατικό κίνημα οι δύο συνδικαλιστές γίνονται σύμβολα ασυμβίβαστης στάσης που διώκονται για τις ιδέες τους. Για τις αρχές των ΗΠΑ, που μεδόθευαν την εκτέλεσή τους, και για τους συντηρητικούς Αμερικανούς, είναι οι "δαίμονες", "βρωμοϊταλοί" και "αναρχικοί μπάσταρδοι" (όπως λέγεται ότι τους αποκάλεσε ο δικαστής).  Απεργίες και διαδηλώσεις ξέσπασαν στις ΗΠΑ και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Μετά από πολύχρονη διαδικασία εφέσεων, που απορρίφθηκαν όλες, στις 23 Αυγούστου 1927 οι Σάκκο και Βαντσέτι οδηγήθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα.
Το 1977, η πολιτεία της Μασσαχουσέτης μέσω του τότε κυβερνήτη Μάικ Δουκάκη, παραδέχθηκε επίσημα ότι οι δύο συνδικαλιστές καταδικάστηκαν άδικα και αποκατέστησε τη μνήμη τους...

Εδώ το Two Good Men, ένα από τα τραγούδια του Woody Guthrie για τους Sacco και Vanzetti, με φωτογραφίες της εποχής:
http://www.youtube.com/watch?v=dNKg54bvObQ

Two Good Men
(Μουσική-Στίχοι: Woody Guthrie)

Two good men a long time gone,
Two good men a long time gone
(Two good men a long time gone, oh, gone),
Sacco, Vanzetti a long time gone,
Left me here to sing this song.

Say, there, did you hear the news?
Sacco worked at trimming shoes;
Vanzetti was a peddling man,
Pushed his fish cart with his hands.

Sacco was born across the sea
Somewhere over in Italy;
Vanzetti was born of parents fine,
Drank the best Italian wine.

Sacco sailed the sea one day,
Landed up in Boston Bay;
Vanzetti sailed the ocean blue,
Landed up in Boston, too.

Sacco's wife three children had,
Sacco was a family man;
Vanzetti was a dreaming man,
His book was always in his hand.

Sacco earned his bread and butter
Being the factory's best shoe cutter;
Vanzetti spoke both day and night,
Told the workers how to fight.

I'll tell you if you ask me
'Bout this payroll robbery;
Two clerks was killed by the shoe factory
On the street in South Braintree.

Judge Thayer told his friends around
He would cut the radicals down;
Anarchist bastards was the name
Judge Thayer called these two good men.

I'll tell you the prosecutors' names,
Katsman, Adams, Williams, Kane;
The judge and lawyers strutted down,
They done more tricks than circus clowns.

Vanzetti docked here in 1908;
He slept along the dirty streets,
He told the workers “Organize”
And on the electric chair he dies.

All you people ought to be like me,
And work like Sacco and Vanzetti;
And every day find some ways to fight
On the union side for workers' rights.

I've got no time to tell this tale,
The dicks and bulls are on my trail;
But I'll remember these two good men
That died to show me how to live.

All you people in Suassos Lane
Sing this song and sing it plain.
All you folks that's coming along,
Jump in with me, and sing this song.

-------

Και το γνωστό Here's to you που έγραψε ο Ennio Morricone και ερμήνευσε η Joan Baez για την ιταλική ταινία Sacco e Vanzetti.

Joan Baez - Here's to you
http://www.youtube.com/watch?v=gcgYwTnBIIQ

Here's to you, Nicola and Bart
Rest forever here in our hearts
The last and final moment is yours
That agony is your triumph
« Τελευταία τροποποίηση: Μάιος 01, 2008, 02:02:35 μμ από ioanna89 »

Αποσυνδεδεμένος ioanna89

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3041
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1234 στις: Μάιος 01, 2008, 02:29:40 μμ »
Κάνω κατάχρηση, αλλά... μην ξεχνάμε και τον ελληνικό Μάη του 1936, τη μεγάλη απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη και τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου, που τον έγραψε με αφορμή τη δολοφονία του νεαρού αυτοκινητιστή Τάσου Τούση και βλέποντας τη φωτογραφία με τη μάνα του να θρηνεί, στη μέση του δρόμου, πάνω από το σώμα του νεκρού γιου της.



Τη Μέρα Μαγιού την είχε βάλει η Αγάπη πίσω στη σελίδα 41. Βάζω μόνο το ποίημα.

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη, γιε, που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω

στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης

Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα όσα μήτε του γιαλού δεν φτάνουν τα χαλίκια

Και μου 'λεγες πως όλ' αυτά τα ωραία θα ‘ν' δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας

-----

Και κάτι για την άλλη πλευρά της Πρωτομαγιάς... Για τη BOEMISSA, τη mat, την kellykou και την Αγάπη...
Από την "Αθανασία" του Μάνου Χατζηδάκι και του Νίκου Γκάτσου

Παράξενη Πρωτομαγιά
(Μ. Μητσιάς - Δ. Γαλάνη)
http://sound.youtunes.com/kickapps/_/audio/108987/13869.html

Παράξενη πρωτομαγιά
μ' αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
ηρθ' ο καιρός του "έχε γεια"
τι να την κάνεις πια την περηφάνια.

Στα δυο σου μάτια τα χρυσαφιά
σκοτάδι πέφτει και συννεφιά
ποιες μπόρες φέρνεις και ποιες βροχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές.

Παράξενη πρωτομαγιά
ο ήλιος καίει το πέλαγο στη δύση
μα της καρδιάς την πυρκαγιά
πού θα βρεθεί ποτάμι να την σβήσει.

Στα δυο σου μάτια τα χρυσαφιά
σκοτάδι πέφτει και συννεφιά
ποιες μπόρες φέρνεις και ποιες βροχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές.

Παράξενη πρωτομαγιά
μ' αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
ηρθ' ο καιρός του "έχε γεια"
τι να την κάνεις πια την περηφάνια.

Παράξενη πρωτομαγιά, παράξενη πρωτομαγιά.


« Τελευταία τροποποίηση: Μάιος 01, 2008, 02:31:42 μμ από ioanna89 »

Αποσυνδεδεμένος mat

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2134
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1235 στις: Μάιος 01, 2008, 03:18:32 μμ »
Τι να πω ioanna89 ? ότι και να πω είναι λίγο. Υποκλίνομαι μπροστά σου. Τυχερά τα παιδιά που θα σε έχουν φιλόλογο.
"Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που βλέπουν, εκείνοι που βλέπουν όταν τους δείχνουν κι εκείνοι που δεν βλέπουν." Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 07:15:17 »

Αποσυνδεδεμένος kellykou

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1537
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1236 στις: Μάιος 01, 2008, 04:26:34 μμ »
Τι να πω και εγω....
Συγχαρητηρια ioanna 89. :)
Kαι μη ξεχναμε: Σημερα δεν ειναι αργια, ειναι ΑΠΕΡΓΙΑ >:(

Αποσυνδεδεμένος ioanna89

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3041
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1237 στις: Μάιος 01, 2008, 04:53:08 μμ »
Κι εγώ τι να πω... Ντρέπομαι τώρα με αυτά που γράφετε  :-[
mat, η αλήθεια είναι ότι εδώ μέσα εκτονώνομαι και σε ένα βαθμό "αναπληρώνω", κατά κάποιο τρόπο, αυτά που δεν μπορώ να κάνω στην τάξη. Δε θέλω να πω περισσότερα...  :-X

Αποσυνδεδεμένος marias

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1098
    • Προφίλ
    • www.dailytech.gr
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1238 στις: Μάιος 01, 2008, 07:03:38 μμ »
Ενα μεγάλο μπράβο κορίτσια, από μια θυμάστρια της ηλεκτρονκής κλειδαρότρυπας που απολαμβάνει σαν μικρές οάσεις τα τραγούδια σας, όταν στο σπίτι όλα ησυχάζουν... 
Ειδικά για τη σημερινή μέρα, η απότιση τιμής ήταν εξαιρετική!

Αποσυνδεδεμένος epizoitis

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 188
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1239 στις: Μάιος 02, 2008, 12:10:34 πμ »
Φίλες enastron και Ioanna89 συγχαρητήρια , σας  ευχαριστούμε πολύ για τον κόπο σας και την άψογη καταγραφή των τραγουδιών.
Να στε πάντα καλά.
ΠΕ02

ΓΕΝΟΙΟ ΟΙΟΣ ΕΣΣΙ

Αποσυνδεδεμένος Αγάπη

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2282
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ......της συννεφιάς ρηγόπουλο.....
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1240 στις: Μάιος 02, 2008, 12:18:07 πμ »
Πολύ ησυχία έχει πάλι..........τι θα γίνει με εμάς καλέ?
Ή δε θα προλαβαίνουμε να ακούμε τραγούδια,ή δε θα βάζουμε ντιπ?

Σοβαρεύμαι τώρα,αν και μου είναι ιδαίτερα δύσκολο να αποχωριστώ το χιούμορ μου.

Για τον 1ο μου έρωτα.......

Κάποτε ήμουνα παιδί και σε αγάπησα πολύ................
Μα έγινε η αγάπη μου ,κλωνάρια μαδημένα........

Σπασμένα τριαντάφυλλα στο χώμα πεταμένα

Το περιβόλι της καρδιάς,το 'καψες όπως ο βοριάς
Τα όνειρά μου πέσανε βαριά τραυματισμένα.......

Σπασμένα τριαντάφυλλα στο χώμα πεταμένα

Οι αναμνήσεις στο μυαλό,χορό αρχίσανε τρελό
Τα περασμένα μου'πανε πως είναι πια για'μένα.......

Σπασμένα τριαντάφυλλα στο χώμα πεταμένα


http://sound.youtunes.com/kickapps/_Spasmena-triantafylla/audio/109221/13869.html


Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα,σε ξένα αναστηλώματα δεμένο.
Θέλω να είμαι ένα καλάμι,ένα χαμόκλαδο,μα όσο ανεβαίνω,μόνος ν' ανεβαίνω.

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1241 στις: Μάιος 02, 2008, 12:59:12 πμ »
    Και μια πολύ καλή διασκευή,κατά τη γνώμη μου, από την Ελευθερία Αρβανιτάκη που περιέχεται στο δίσκο της ''Δυνατά 1986-2007''

Μην ορκίζεσαι(Ελληνικοί στίχοι :Νίκος Μωραϊτης)

Μια ρωγμή φέγγει στα μάτια μας
Μια ρωγμή άνοιξε μέσα μας
Μην μιλάς τα λόγια δεν γεμίζουν το κενό για μας
Μην πεις πως μ’αγαπάς

Μια ρωγμή κι έπεσε η ζωή
Στα μάτια μια ρωγμή και γίναμε εχθροί
Μην μιλάς δεν έχει πια ταξίδια η νύχτα να με πας
Τα λόγια που ζητάς φύγανε

Μην ορκίζεσαι, μην ορκίζεσαι μάτια μου
Μην με αγαπάς μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα που σκορπίσανε γύρω μου
Δεν γυρνούν ξανά απλά με έναν όρκο
Δεν γυρνούν ξανά τα όνειρα για μας
Δεν γυρνούν ξανά τα σύννεφα μας ντύσανε

Μια ρωγμή ανάμεσα μας ζει
Μια ρωγμή κι είσαι απέναντι
Μην μιλάς οι άνθρωποι που φεύγουν δεν μιλάνε πια
Και ας θέλει η καρδιά, φύγανε

Μην ορκίζεσαι μην ορκίζεσαι μάτια μου
Μην μ’ αγαπάς, μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα που σκορπίσανε γύρο μου
Δεν γυρνούν ξανά, απλά με έναν όρκο
Δεν γυρνούν ξανά, τα όνειρα για μας
Δεν γυρνούν ξανά, τα σύννεφα μας ντύσανε


http://www.youtube.com/watch?v=xV8Y2m4FWMI



Πρόκειται για τη διασκευή του ιταλικού ''Comme monna lisa'', ερμηνευμένο από τον Mango Pino που μας έχει χαρίσει δυνατές ερμηνείες από τη δεκαετία του ΄80,της ίδιας σχολής με τον Luccio Dalla και τον Zucchero.


Ακούστε το και θυμηθείτε το εδώ  http://www.youtube.com/watch?v=dvXuPb6Okas





...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος ioanna89

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3041
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1242 στις: Μάιος 02, 2008, 01:45:10 πμ »
enastron, καλύτερη νομίζω η διασκευή της Αρβανιτάκη από το πρωτότυπο  :)

Θα αλλάξω λίγο το κλίμα με τους Gang Of Four, ένα φοβερό μετα-punk γκρουπ  (ο όρος περιλαμβάνει τα συγκροτήματα των τελών των 70΄s και 80's που ανέμειξαν το punk με διάφορα άλλα είδη, κυρίως την ηλεκτρονική μουσική, τη ρέγκε, την ψυχεδέλεια, το goth, κ.α.) . Από το άλμπουμ Entertainment του 1979, το Damaged Goods. Να τι θα άκουγαν οι Τρύπες όταν ήτανε μικροί...  ;). Αφιερωμένο στην kellykou (Κέλλυ, άλλη φορά οι Clash  ;) )

Gang Of Four - Damaged Goods
http://www.youtube.com/watch?v=PdEzY4keA2I
http://www.youtube.com/watch?v=WZwQ_WJWX68 (Live)

The change will do you good
I always knew it would
Sometimes I`m thinking that I love you
But I know it`s only lust
Your kiss so sweet
Your sweat so sour

Your kiss so sweet
Your sweat so sour
Sometimes I`m thinking that I love you
But I know it`s only lust
The sins of the flesh
Are simply sins of lust
Sweat`s running down your back
Sweat`s running down your neck
Heated couplings in the sun
(Or is that untrue?)
Colder couplings in the night
(Never saw your body)
Your kiss so sweet
Your sweat so sour
Sometimes I`m thinking that I love you
But I know it`s only lust
The change will do you good
I always knew it would
You know the change will do you good
You know the change will do you good

Damaged goods
Send them back
I can`t work
I can`t achieve
Send me back
Open the till
Give me the change
You said would do me good
Refund the cost
You said you`re cheap but you`re too much
Your kiss so sweet
Your sweat so sour
Sometimes I`m thinking that I love you
But I know it`s only lust
The change will do you good
I always knew it would
You know the change will do you good
You know the change will do you good

I`m kissing you goodbye
(Goodbye, goodbye, goodbye, goodbye, goodbye)
....
« Τελευταία τροποποίηση: Μάιος 02, 2008, 01:51:26 πμ από ioanna89 »

Αποσυνδεδεμένος mat

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2134
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1243 στις: Μάιος 02, 2008, 01:47:29 πμ »
Είναι λίγο "πεσμένη" η διαθεσή μου αλλά, επειδή όπως λέει κι ο Μανώλης Φάμελος: Είναι ωραίο να πέφτεις....
λέω να μοιραστώ μαζί σας το τραγουδάκι του που τελικά κάθε άλλο σε ρίχνει:

Είναι ωραίο να πέφτεις (1999- Καθώς Μικραίνει η Μέρα)

Συμφορές αίμα δράματα στην αυλή μου άγρια σκυλιά
μα όσα ήταν να πάθω τα 'παθα και δε με τρομάζουν πια
Γύρω μου ο τόπος καίγεται σπρώχνω ιδρωμένα σώματα
και πηδάω σ' ένα ηφαίστειο από πεινασμένα στόματα
Όποια πόρτα κι αν ανοίξεις τραγικές σκηνές θ' αντικρίσεις
Μα οι προσευχές αν γυρίζουν πίσω ξανά
και οι στροφές δε μας οδηγούν πουθενά
Είναι ωραία να πέφτεις αν αντέχεις να πέφτεις
ίσως μάθεις να πετάς τελικά
Δεσποινίς ξανθιά πρωταγωνίστρια κλαίει πάνω στο σενάριο
Δεσποινίς ξανθιά πρωταγωνίστρια κλαίει για του κόσμου τ' άδικο
Μα εγώ δεν τα πάω άσχημα κι όλους τους σταυρούς στο στήθος μου
Τους φυλάω για παράσημα που θα με κρατάν στο ύψος μου
Όποια πόρτα κι αν είχα ανοίξει πίσω με περίμενε η θλίψη
Μα οι προσευχές αν γυρίζουν πίσω ξανά
και οι στροφές δε μας οδηγούν πουθενά
Είναι ωραία να πέφτεις αν αντέχεις να πέφτεις
ίσως μάθεις να πετάς τελικά
Εγώ έχω το τραγούδι μου που 'χει σώμα κι ήχο στέρεο
Πίσω απ' το χάος μου 'φερε έναν εαυτό ακέραιο
Όποια πόρτα εδώ κι αν ανοίξεις πάλι στην αρχή θα κυλίσεις
Μα οι προσευχές αν γυρίζουν πίσω ξανά
και οι στροφές δε μας οδηγούν πουθενά
Είναι ωραία να πέφτεις αν αντέχεις να πέφτεις
ίσως μάθεις να πετάς τελικά.

http://www.youtube.com/watch?v=jOSjo_vbiWw&feature=related
"Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που βλέπουν, εκείνοι που βλέπουν όταν τους δείχνουν κι εκείνοι που δεν βλέπουν." Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Αποσυνδεδεμένος Siobaras

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1041
  • Φύλο: Άντρας
  • 1.d4!
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1244 στις: Μάιος 02, 2008, 02:49:13 πμ »
Χρόνια πολλά και από μενα...
Επειδή εδώ στην Αθήνα μπαίνω με τη σύνδεση του γείτονα (σσστ!...θα μας ακούσει...), μπήκα τώρα και άκουσα 4 σελίδες τραγούδια...
Μπράβο σας, πολύ καλά πέρασα το τελευταίο 3ωρο!

1) Που πήγε ο Τάρας;;; Ένας σκακιστής βρέθηκε μέσα σε τόσο κόσμο και εξαφανίστηκε;
Ωραίο νικ μπαϊ δε γουέι (αν και προσωπικά είμαι φαν του Αλιέχιν).

2) Θα ρίξω κι εγώ την ψευτοκουλτουριά μου για σήμερα : Extreme Ways και Moby (από τους λίγους σύγχρονους πραγματικούς δημιουργούς κατ'εμέ)

Το link έχει πολύ κενό στο τέλος και δεν έχει εικόνα, αλλά έχει την καλύτερη ποιότητα ήχου από τις υπάρχουσες...
http://www.youtube.com/watch?v=sdQ09L3Xotc&feature=related
Και τότε η νύχτα... παίρνει διάσταση...

Αποσυνδεδεμένος ioanna89

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3041
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #1245 στις: Μάιος 02, 2008, 03:36:50 πμ »
2) Θα ρίξω κι εγώ την ψευτοκουλτουριά μου για σήμερα : Extreme Ways και Moby (από τους λίγους σύγχρονους πραγματικούς δημιουργούς κατ'εμέ)

Κι εμένα μ' αρέσει πολύ, Siobaras. Μου άρεσε επίσης που ο πιτσιρικάς που ανέβασε το βίντεο το αφιέρωσε στο μπαμπά του  :D

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32329
  • Τελευταία: kblala
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1162164
  • Σύνολο θεμάτων: 19242
  • Σε σύνδεση σήμερα: 735
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 4
Επισκέπτες: 752
Σύνολο: 756

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.126 δευτερόλεπτα. 33 ερωτήματα.